Ταξίδι για να γίνετε επαγγελματίας φωτογράφος

Από τον Gail Bunning του Φωτογραφία Gail Anne

Το να γίνω επαγγελματίας φωτογράφος ήταν ένα από τα πιο δύσκολα, πιο δύσκολα και πιο ευχάριστα μονοπάτια στη ζωή μου. Πάντα ήξερα ότι ήθελα να τραβήξω φωτογραφίες. Ακόμα και ως παιδί είχα αυτήν τη γοητεία με το πώς λειτούργησε η ταινία και το μικρό κουτί. Πώς είδε εικόνες διαφορετικές από το μάτι μου αλλά περισσότερο σαν την καρδιά μου.

Ανθρώθηκα σε έναν «φωτογράφο» ως ενήλικας πραγματικά. Μπορώ να πω ότι ήταν ακριβώς όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί. Η φθηνή κάμερα που δόθηκε στο σύζυγό μου και εγώ εξυπηρετήσαμε έναν εξαιρετικό σκοπό καθώς πήρα ένα εκατομμύριο και μία φωτογραφία αυτού του μικροσκοπικού πλάσματος που είχαμε δημιουργήσει. Ξεκίνησα με τη μέση λήψη και αργά μετακόμισα στο ύφασμα στο καθιστικό μου. Όλο χάος εκείνη τη στιγμή, λατρεύω αυτές τις φωτογραφίες σαν να τις είχε πάρει ο πιο επαγγελματίας και γνωστός φωτογράφος.

Έσωσα χρήματα, κομμένα κουπόνια, την πήγα στο Olan Mills και στο JCPenney's, ελπίζοντας για αυτό το τέλειο και όμορφο πλάνο του τέλειου και όμορφου χαμόγελου της και όταν ήρθε ο αδερφός της, ξεκίνησα ξανά ξανά μόνο αυτή τη φορά συνειδητοποίησα ότι κανείς δεν μπορούσε να ξέρει τους και να τους συλλάβω όπως μπορούσα και αυτό το ξεκίνησε, αυτό το ταξίδι φωτογραφίας.

Αγόρασα την πρώτη μου κάμερα DSLR με 500.00 που έκανα να σχεδιάζω για μια εκκλησία ένα εκατομμύριο μίλια μακριά. Γνώρισα τον άνδρα με την τσάντα καμβά σε μια καφετέρια μισή ώρα μακριά. Κράτησα αυτήν την κάμερα στα χέρια μου και μόλις ήξερα ότι αυτό ήταν το τηλεφώνημα μου. 500.00 άνοιξε αυτόν τον τεράστιο, νέο κόσμο για μένα.

Διάβασα και έμαθα και έσπασα. Μπήκα σε ένα πίνακας φωτογραφίας. Αποφάσισα να πάω υπέρ. Αποφασισμένος. Μια τόσο αστεία λέξη. Δεν ήμουν έτοιμος να χρεώσω κανέναν για τίποτα, αλλά μόλις ήξερα ότι έπρεπε να βγάλω αυτές τις φωτογραφίες. Ήθελα να μοιραστώ και να τραβήξω. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος. Ήμουν φωτογράφος.

Αναβάθμισα αυτήν την κάμερα ένα χρόνο περίπου. Σε κάτι πιο επαγγελματικό. «Θα πυροβολήσω» οικογένειες και μωρά και γεννήσεις. Εξέταση κάθε φωτογραφίας, επεξεργασία, εκμάθηση, απορρόφηση. Λίγα χρόνια αργότερα, μια άλλη κάμερα, περισσότερα γυαλιά, περισσότερες κατηγορίες, περισσότερες δράσεις και περισσότερα για την επιχείρηση. Αλλά αυτό που ξέχασα είναι ότι το να γίνεις φωτογράφος δεν σημαίνει ότι σκοτώνεις χρήματα. Δεν γίνεστε φωτογράφος για να κερδίσετε ένα εκατομμύριο δολάρια, γίνετε φωτογράφος για να καταγράψετε στιγμές στο χρόνο. Το εισόδημα είναι απλώς ένα προνόμιο εργασίας.

Ενώ συνέλαβα όλους τους άλλους. Κάθε εκδήλωση, κάθε χαμόγελο, κάθε νεογέννητο, έλειψα φωτογραφίες από τις αναμνήσεις μου. Ανησυχώντας συνεχώς για το φως και το μάρκετινγκ, ξέχασα γιατί ξεκίνησα αυτό το ταξίδι. Για να συλλάβω τη ζωή μου. Τα σκαμπανεβάσματα του. Ξόδεψα τόσο πολύ χρόνο με μια μάρκα, πέρασε ολόκληρος ένας χρόνος και το μόνο που είχα ήταν πορτρέτα, τέλειες φωτογραφίες και όχι κάτω και βρώμικα παιδιά στη λάσπη. Η παλαιότερη μου είναι δέκα και δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν δέκα φωτογραφίες μαζί της και εγώ. Ήμουν τόσο απασχολημένος και ανησυχούσα για την τέλεια φωτογραφία που είχα ξεχάσει να παραδώσω την κάμερα και να καταγράψω μαζί μου τις στιγμές.

Χάθηκα στη φωτογραφία.

Τώρα προσπαθώ και θυμάμαι να αποτυπώσω τα κεφάλια του κρεβατιού, τα χαμόγελα και τα δάκρυα και ενώ εξακολουθούν να υπάρχουν πειράματα σε σκηνικά και φωτισμό, τραβάω τις φωτογραφίες τους σε πλήρη ηλιοφάνεια και αφήνω το τέλειο στους πελάτες μου. Εντάξει, αυτό δεν είναι αλήθεια, μερικές φορές γίνονται ατελή επειδή θέλω να θυμούνται τις οικογένειές τους όπως θυμάμαι τη δική μου, τέλεια ατελής, συναισθηματικά επικεντρωμένη… μια οικογένεια, απλή και απλή. Υπάρχει μια στιγμή και ένα μέρος για αυτήν την τέλεια στάση, αλλά σας ενθαρρύνω να θυμάστε να τραβάτε φωτογραφίες και όχι μόνο πορτρέτα. Είναι εξίσου σημαντικά. Είναι οι εικόνες που αφηγούνται τις ιστορίες της ζωής μας. Όταν τα παιδιά σας έχουν μεγαλώσει και μετακινηθεί και τα βλέμματα του συζύγου σας ξεθωριάζουν, θα θελήσετε να κοιτάξετε πίσω και να δείτε τι ήταν κάποτε. Οι φωτογραφίες αποτυπώνουν τις αναμνήσεις που τα κεφάλια μας δεν μπορούν να κρατήσουν, αλλά εγώ θέλω πολύ. Θυμηθείτε να τραβήξετε φωτογραφίες, ακόμα κι αν δεν είναι τέλειες τώρα, κάποια μέρα θα είναι.

Αυτή η ανάρτηση γράφτηκε από τον Gail Bunning του Φωτογραφία Gail Anne. Ο Gail είναι η μαμά των τριών συν ενός άτακτου λαγωνικού. Έχει τατουάζ και αλλάζει τα μαλλιά της πολύ. Αγαπάει πολύ τη δουλειά της. Αγαπά τους ανθρώπους και αγαπά να βλέπει τις οικογένειες να μεγαλώνουν. Ο Γκέιλ έχει εθισμό στην τέχνη και μπορεί ή όχι να είναι εντελώς εθισμένος στο Facebook. Η φωτογραφία την κάνει ευτυχισμένη, είναι η φωτιά της.