Το MWAC είναι μια λέξη με τέσσερα γράμματα

Το MWAC είναι μια λέξη με τέσσερα γράμματα: {Μαμά με κάμερα}

από τον επισκέπτη blogger Kara Wahlgren

Πριν απορρίψετε τον εαυτό σας - ή οποιονδήποτε άλλο - ως MWAC (μαμά με κάμερα), γι 'αυτό πρέπει να ξανασκεφτείτε την ετικέτα.

MWAC (ουσιαστικό): 1. μια μαμά με κάμερα. 2. νέες μαμάδες με νέες αξιοπρεπείς κάμερες μισής κατεύθυνσης ξαφνικά σκέφτονται ότι είναι επαγγελματίες και χρεώνουν για τη μισή τους δουλειά $$ χαμηλότερη από πραγματικούς φωτογράφους. 3. ένας πυροβολιστής που αφιερώνει λίγο χρόνο για να καταλάβει την επιστήμη, την τέχνη και τους καλύτερους μηχανικούς της φωτογραφίας ή του κλάδου και χρεώσεις κάτω από τις τυπικές τιμές της βιομηχανίας.

Πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν είναι my ορισμοί. Είναι οι πρώτες απαντήσεις που βρήκα όταν, από νοσηρή περιέργεια, πληκτρολόγησα «Τι είναι ένα MWAC;» σε μια μηχανή αναζήτησης. Δεν είναι πολύ εκπληκτικό. Αποφύγετε οποιαδήποτε πλακέτα φωτογραφιών και η γενική συναίνεση είναι ξεκάθαρη - τα MWAC καταστρέφουν τη βιομηχανία με τον υπερβολικό κορεσμό της αγοράς, την υπερφόρτιση των πελατών τους και την παροχή λαμπρών στιγμιότυπων.

Αλλά είναι δίκαιο να κάνεις μια τέτοια γενική δήλωση; Ποτέ δεν ήμουν οπαδός του όρου «MWAC», αλλά από τότε που έχω παιδιά, μπαίνει ακόμα πιο κάτω στο δέρμα μου. Ήμουν επαγγελματίας φωτογράφος για πέντε χρόνια. Είμαι εγγεγραμμένος, είμαι ασφαλισμένος, νοικιάζω χώρο, ξέρω το 1040-SE από το ST-50 μου. Αλλά έχω επίσης γεννήσει (δύο φορές), και έχω ακόμα κάμερα (δεν έπρεπε να το ανταλλάξω για κανένα από τα μωρά μου). Εξ ορισμού, είμαι MWAC.

Και πάλι, θα μπορούσα να ξεφύγω από την τεχνική. Συνήθως υπάρχουν προειδοποιήσεις: είστε μόνο MWAC εάν πυροβολείτε και καίτε, εάν εσείς χρέωση τιμών αλυσίδας-καταστήματος για τις εκτυπώσεις σας, εάν αγνοείτε ευχάριστα τους φόρους σας, εάν εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε το φακό του κιτ σας, εάν αυτό, εάν αυτό. Ωστόσο, ωστόσο, ορίζετε ένα MWAC, το πραγματικό ζήτημα παραμένει - ο όρος κάνει τη «μαμά» στενή για τον «φτωχό φωτογράφο». Συγκεντρώνει όλες τις μητέρες μαζί χωρίς να λαμβάνει υπόψη την εμπειρία, τις γνώσεις των επιχειρήσεων ή την ικανότητά τους. Και κάνει μια σαφή δήλωση ότι, στον κόσμο της επαγγελματικής φωτογραφίας, οι μαμάδες δεν χρειάζεται να κάνουν αίτηση. Εάν τυχαίνει να έχετε παιδιά, θα ξεκινήσετε την επιχείρησή σας με μειονέκτημα και θα ξοδέψετε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα υπερασπιζόμενο το δικαίωμά σας να αποκαλείτε επαγγελματία. Για να μπορέσετε να φτάσετε στην κορυφή, πρέπει να φτάσετε στο ισόγειο.

Μην με παρεξηγείτε - απογοητεύομαι από την εισροή υποψήφιων φωτογράφων που πωλούν έντονα φωτισμένα, υπερκορεσμένα στιγμιότυπα για αλλαγή τσέπης. Αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι καιρός να απαλλαγούμε από τις προσβολές MWAC και να βρω ένα νέο ακρωνύμιο. Εδώ γιατί.

1. Είναι υποκριτικό. Οι φωτογράφοι θα το υποστηρίξουν με πάθος Η αγορά μιας καλής φωτογραφικής μηχανής δεν κάνει κάποιον καλό φωτογράφο. Στη συνέχεια, στην επόμενη αναπνοή, θα αποσπάσουν ότι κάποιο τοπικό MWAC πυροβολεί με έναν επαναστάτη. Είχαν δίκιο την πρώτη φορά - κάποιος με καλλιτεχνικό όραμα και κάμερα entry-level πιθανότατα θα ξεπεράσει ένα wannabe με 5D.

2. Είναι μισογυνιστικό. Σε οποιονδήποτε άλλο κλάδο, θα ονομάζεται διάκριση. Φανταστείτε έναν γιατρό να επιστρέφει από την άδεια μητρότητας και να χτυπιέται με την ετικέτα «MDOC», ενώ οι συνομηλίκοί της προειδοποιούν τους ασθενείς ότι οι περισσότεροι MDOC χρησιμοποιούν κατώτερο εξοπλισμό και ασκούν μόνο ιατρική ως χόμπι. Ακούγεται γελοίο, σωστά; Και πού είναι όλα τα DWAC; Είναι εκεί έξω - αλλά συνήθως αποκαλούνται «φωτογράφοι».

3. Δεν έχει σημασία. Εάν είστε επαγγελματίας προσαρμοσμένος φωτογράφος, οι αρχάριοι νέοι δεν κλέβουν την επιχείρησή σας περισσότερο από ότι η Wal-Mart κλέβει επιχειρήσεις από τον Louis Vuitton. Φρονώ, αν ένας πελάτης δεν μπορεί να εκτιμήσει τη διαφορά ποιότητας, δεν θα πληρώσει ποτέ το τριψήφιο διαφημιστικό μου τέλος. Τα λεγόμενα MWAC είναι μόνο ανταγωνιστικά ο ένας με τον άλλο.

4. Είναι λάθος. Προσωπικά, νομίζω ότι έγινα καλύτερος φωτογράφος πορτρέτου όταν είχα τα παιδιά μου. Για αρχάριους, όποτε χρειάζεται να δοκιμάσω νέο εξοπλισμό ή τεχνική φωτισμού, υπάρχει συνήθως ένα θέμα δοκιμής που προσκολλάται στο πόδι του παντελονιού μου. Και κανείς δεν ξέρει καλύτερα από τη μαμά (ή τον μπαμπά!) Πώς να μαζέψει τα ασταθή θέματα, να κάνει κάποιον να χαμογελάσει ή να προσαρμοστεί σε απρόσμενες καταστάσεις. Οι περισσότεροι από τους αγαπημένους μου φωτογράφους πορτρέτου είναι γονείς. Υπάρχει μια σύνδεση στις φωτογραφίες τους - ίσως επειδή συνειδητοποιούν τη σημασία των αναμνήσεων που διακυβεύονται.

Για αυτούς τους λόγους, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σταματήσετε να ρίχνετε γύρω από την ετικέτα "Μαμά με μια κάμερα". Και αν αυτοί οι λόγοι δεν είναι αρκετά καλό, θα ήθελα να προσφέρω ένα ακόμη: Επειδή είμαι η μαμά και το είπα.

Η Kara Wahlgren είναι φωτογράφος στο South Jersey, όπου ζει με τον σύζυγό της και δύο κουρασμένα αγόρια. Ρίξτε μια ματιά στο blog της Kiwi Photography ή επισκεφθείτε την Facebook σελίδα.

* Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μπορεί επίσης να σας αρέσει "Τι είναι επαγγελματίας φωτογράφος στην εποχή της ψηφιακής φωτογραφίας; " Μάθετε περισσότερα σχετικά με τον ορισμό ενός επαγγελματία φωτογράφου και γιατί το να είσαι μαμά με κάμερα / χόμπι είναι κάτι για το οποίο πρέπει να είμαστε περήφανοι, να μην ντρέπεται.