Κανείς δεν χτυπάει ξανά σε αυτήν τη σειρά φωτογραφιών πορτραίτου

Ο φωτογράφος Alec Dawson είναι ο δημιουργός ενός στοιχειωμένου φωτογραφικού έργου, που ονομάζεται Nobody Claps Anymore, που τεκμηριώνει τους συναισθηματικούς καρκίνους μας που αποτελούνται από συναισθήματα κατάθλιψης, μοναξιάς ή άγχους.

Οι ασθένειες δεν είναι πάντα φυσικές. Μερικές φορές είναι πνευματικές. Ο φωτογράφος Alec Dawson αναφέρεται στα πνευματικά μας ζητήματα ως «συναισθηματικούς καρκίνους». Η κατάθλιψη, η απομόνωση, το άγχος ή η λύπη είναι συναισθήματα που μας επηρεάζουν, παρόλο που ενδέχεται να προσπαθήσουμε να τα κρατήσουμε κρυμμένα ενώ εργαζόμαστε ή σε δημόσιους χώρους. Ωστόσο, στο σπίτι τείνουν να βγαίνουν. Γι 'αυτό ο φωτογράφος αποφάσισε να συλλάβει αυτά τα συναισθήματα των υποκειμένων του στα σπίτια τους. Το αποτέλεσμα ονομάστηκε "Nobody Claps Anymore" και περιλαμβάνει οδυνηρά πορτραίτα απλών ανθρώπων που αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν τα εσωτερικά τους προβλήματα.

Ο φωτογράφος Alec Dawson δημιουργεί σκοτεινό φωτογραφικό έργο που απεικονίζει συναισθηματικούς καρκίνους

Φαίνεται ότι είναι ανθρώπινη φύση να αντιμετωπίζει μικρά μειονεκτήματα σε κάθε βήμα. Μερικά άτομα μπορούν να τα χειριστούν αγνοώντας ή διορθώνοντάς τα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ωστόσο, υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτά τα ζητήματα, τα οποία τελικά θα μετατραπούν σε «παράλυτα τέρατα».

Αυτά τα τέρατα είναι κατάθλιψη, άγχος, απομόνωση ή λύπη και όλα αυτά έχουν γίνει αισθητά από τον φωτογράφο Alec Dawson, που τους αποκαλεί συναισθηματικούς καρκίνους.

Για να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα, ο φωτογράφος αποφάσισε να υποβληθεί σε θεραπεία τέχνης. Η θεραπεία ονομάζεται "Nobody Claps Anymore" και είναι το έργο που βοηθά τον καλλιτέχνη να αντιμετωπίσει τους εσωτερικούς του αγώνες.

Αυθεντικές σκηνές που τραβήχτηκαν στα σπίτια του θέματος

Ο Alec Dawson λέει ότι ο μόνος τρόπος για να συλλάβει αυτά τα συναισθήματα στα σπίτια των ατόμων. Οι λήψεις λέγεται ότι είναι αυθεντικές, αλλά ο φωτογράφος παραδέχεται ότι ρυθμίζει τον φωτισμό με κινηματογραφικό τρόπο προκειμένου να κάνει τις λήψεις πιο δραματικές.

Επιπλέον, ο καλλιτέχνης μπορεί να ζητήσει από τα θέματα να αλλάξουν ελαφρώς τη στάση τους, ενώ πολύ σπάνια τους ζητούν να αλλάξουν τα ρούχα τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες λήψεις είναι NSFW, αλλά όχι επειδή ο Alec Dawson ήθελε να είναι έτσι, απλώς και μόνο επειδή τα θέματα επέλεξαν.

Αυτά τα συναισθηματικά προβλήματα εμφανίζονται στο σπίτι όταν τα περιμένετε λιγότερο, οπότε πολλές φορές ο καλλιτέχνης είχε στη διάθεσή του λίγα δευτερόλεπτα για να τραβήξει τις επιθυμητές λήψεις.

Ο λόγος για τον οποίο το έργο ονομάζεται "Κανείς δεν χτυπάει ξανά"

Ο τίτλος αυτής της δραματικής σειράς φωτογραφιών μπορεί να μην σας κουδουνίζει. Ωστόσο, ο καλλιτέχνης έχει έναν καλό λόγο να το ονομάσει έτσι.

Ο Alec Dawson λέει ότι η έμπνευση ήρθε μετά το αεροπλάνο στο οποίο προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο της Μελβούρνης της Αυστραλίας. Φαίνεται ότι η προσγείωση του αεροπλάνου ήταν λίγο σκληρή και ότι δεν ακούστηκαν χειροκροτήματα ή λέξεις. Αντ 'αυτού, το μόνο που μπορούσε να ακούσει ήταν οι ήχοι των φερμουάρ και των αγκραφών ζώνης, καθώς το «κοινό είχε ξεχάσει να χειροκροτήσει».

Περισσότερες φωτογραφίες από το έργο καθώς και περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον φωτογράφο μπορείτε να βρείτε σε αυτό Επίσημη ιστοσελίδα.