Πότε είναι το Magic Hour, πραγματικά;

Η συμβατική σοφία υπαγορεύει ότι οι φωτογράφοι έχουν μόνο δύο ποιοτικούς χρόνους την ημέρα για να κάνουν αυτό που κάνουν σε εξωτερικούς χώρους - κατά τη διάρκεια των «μαγικών ωρών» (γνωρίζει επίσης ως «χρυσές ώρες») γύρω από την ανατολή και το ηλιοβασίλεμα. Υπάρχει ακόμη και μια εφαρμογή που ονομάζεται, "Magic Hour" για να διασφαλίσετε ότι ξέρετε πότε να ξεκινήσετε τη ρύθμιση και την καταστροφή εξοπλισμού για αυτές τις στιγμές αιχμής. Αλλά όπως ακριβώς λέει η παροιμία ότι «η καλύτερη κάμερα είναι αυτή που έχετε πάνω σας», ο καλύτερος χρόνος για φωτογράφιση είναι ο χρόνος που έχετε στο χέρι.

Το μεσημέρι θεωρούσε ανέκαθεν το όραμα του κόσμου της φωτογραφίας. Οι επαναλαμβανόμενες σάλτσες μήλων όπως "το μεσημέρι ρίχνουν σκληρές σκιές" και "ξυπνήστε πριν από την αυγή και κοιμισμένοι όταν μπορείτε" εκλαμβάνονται ως σταθεροί κανόνες γύρω από τους οποίους να παραγγείλετε το χρόνο σας.

Μα παρακαλώ να διαφέρω.

Η μέση της ημέρας μπορεί να είναι ένας πανέμορφος και άνετος χρόνος για να θέσετε τη φωτογραφική σας μηχανή σε λειτουργία, ακόμα και κατά τη διάρκεια των καταπιεστικών καλοκαιρινών Ατλάντα ή των χειμερινών χειμερινών Buffalo. Ένας ήλιος νωρίς το απόγευμα προσφέρει υπέροχες γραμμές και σκιές, ειδικά όταν εργάζεστε με αρχιτεκτονική όπως τοπία της πόλης. Για παράδειγμα, "Σικάγο, τώρα και μετά«Λήφθηκε με ηλιόλουστο ήλιο στη μέση της Windy City ανάμεσα σε δύο ορόσημα κτίρια: το νέο Soldier Field και τον προκάτοχό του με το ίδιο όνομα. Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε μόνο με ένα αρχικό Nikon DSLR, τον βασικό φακό του κιτ και χωρίς φίλτρο.

Συγχρονισμός is τα παντα. Αλλά ο χρόνος που διατίθεται για τη φωτογραφία συχνά περιορίζεται από τα όρια των προγραμμάτων λειτουργίας πάρκων, κάστρων, ανεπιθύμητων, συναυλιών, σαφάρι, εκθεσιακών χώρων, αεροπορικών εκδηλώσεων, ιπποδρομιών και ιστορικών σπιτιών. Ως γυναίκα φωτογράφος που εργάζεται συχνά μόνη, ο χρόνος μου περιορίζεται από προσωπικά ζητήματα ασφάλειας, καθιστώντας το φως της ημέρας προτιμότερο από τη νύχτα. Και ως κάποιος με οικογένεια, δουλειά και πολλά χόμπι, ο χρόνος μου είναι επίσης αυτοπεριορισμένος.

Διαφορετικές ώρες της ημέρας μας αναγκάζουν να σκεφτόμαστε διαφορετικά, όπως θα περιοριζόμασταν σε έναν μόνο φακό (θα ήταν ένα υπέροχο πείραμα για μια άλλη ανάρτηση στο blog!). Με μόνο φακό fisheye, για παράδειγμα, ο εγκέφαλός σας θα συγκεντρώσει νέες ιδέες με φρεσκάδα και ποικιλία. Ένας εξαιρετικά ευρυγώνιος φακός θα μπορούσε να δημιουργήσει δημιουργικά σημεία για μια νέα φωτογραφική περιπέτεια που εκτείνεται στο μυαλό σας καθώς και στο χαρτοφυλάκιό σας.

Ενα άλλο παράδειγμα: "Ανάπαυση«Πήρε μέσα σε ένα καταφύγιο πεταλούδας με φυσικό φωτισμό και μερικούς διακριτικούς λαμπτήρες. Σημειώστε τις απαλές σκιές και τη λαμπρή ποπ του χρώματος, ακόμη και κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού. Ο χρόνος περιορίστηκε στις κανονικές εργάσιμες ώρες, οι οποίες, φυσικά, δεν περιλάμβαναν την ανατολή ή τη δύση του ηλίου.

Άλλες φορές, η απόλυτη εξυπηρέτηση έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο. «Runaway BrideΉταν ένα χαρούμενο ατύχημα με το οποίο μια μελλοντική νύφη στηριζόταν στα πόδια της περιμένοντας τη φωτογράφηση πριν από το γάμο. Ήμουν απλώς στο κατάλληλο μέρος και χρόνο, σκοπεύοντας να φωτογραφίσω σκουριασμένα αυτοκίνητα και αγροτικό εξοπλισμό. Αφού έλαβα προφορική άδεια από το θέμα μου για να την φωτογραφίσω χωρίς κανένα χαρακτηριστικό αναγνώρισης, πήρα μόνο μερικές φωτογραφίες. Δεν ανταλλάξαμε στοιχεία επικοινωνίας - μόνο χαμόγελα και χαιρετισμούς.

Μια άλλη μη προγραμματισμένη λήψη, «Εγκαίνια, "Μεταφέρθηκε καθ 'οδόν για να επισκεφθώ συγγενείς, όταν ο σύζυγός μου και εγώ συνάντησα σε ένα τεράστιο ηλιέλαιο. Μια μικρή συγκέντρωση άλλων φωτογράφων έφτασαν στο χωματόδρομο που οδηγούσε στην ατελείωτη προσφορά των αναζητητών της ηλιοφάνειας. Όπως θα το είχε η τύχη μου, η ώρα ήταν σχεδόν το μεσημέρι. Αλλά ποιος είμαι για να αρνηθώ στον εαυτό μου μια αυτοσχέδια φωτογράφηση λόγω κάποιου ανόητου κανόνα - ότι δεν είναι κανόνας για τον κατάλληλο χρόνο για λήψη φωτογραφιών;

Ένας τελευταίος λόγος για να ξοδέψετε την ποιότητα τη διάρκεια της ημέρας με τη φωτογραφική σας μηχανή είναι απλώς να αποφευχθεί η συντριβή των φωτογράφων με τρίποδα. Όπως μια κάρτα Visa, είναι παντού που θέλετε. Βγαίνουν πολύτιμος χώρος και εισβάλλουν στο φόντο σας. Αλλά μπορείτε πάντα να βγείτε έξω ενώ το πλήθος του Magic Hour έχει μεσημεριανό γεύμα και έναν υπνάκο.

Λοιπόν, ας βγούμε εκεί και να φωτογραφίσουμε, έτσι; Τώρα είναι μια καλή στιγμή.

Η Debbie Paulding είναι απλώς η συνηθισμένη γιαγιά σου που τρέχει μαραθώνιοι και triathlons, πηδά έξω από αεροπλάνα, ταξιδεύει στον κόσμο με έναν πιο χαμηλό προϋπολογισμό, διδάσκει ισπανικά και εκδίδει ένα διεθνές περιοδικό. Ω, και κάνει και λίγο φωτογραφία. Δείτε και αφήστε σχόλια στη διεύθυνση: www.zoomandshoot.com.