3 مرحله ساده برای دستیابی به عمق میدان کم در عکسهای خود

بیشتر اوقات وقتی عکس می گیریم دوست داریم کل صحنه در کانون توجه باشد. اما در آن مواقعی که ما از شخصی عکس می گیریم و شما می خواهید فقط در فوکوس واضح باشد در حالی که بقیه پس زمینه آن ظاهر نرم و تاری دارد ، چه می کنید؟

معروف است عمق میدان کم و عکاسان آن را به طور مکرر در عکاسی پرتره و همچنین هنگام عکاسی از چیزهایی مانند غذا استفاده می کنند. این روشی برای جلب توجه چشم به سوژه موجود در عکس و به حداقل رساندن هرگونه اشیای زمینه ای منحرف کننده است. این می تواند مفید باشد که بدانید چگونه هر زمان که بخواهید اثر را ایجاد کنید.

نحوه انجام این کار در اینجا است:

دیافراگم دوربین شما عمق میدان را کنترل می کند. دیافراگم بزرگتر یا کاملاً بازتر ، عمق میدان کمتری دارد. عمق میدان بسیار کم به معنای تار شدن بیشتر عکس شما است. در دوربین شما ، عدد 'f' کوچکتر به معنای عمق میدان کمتری است. بنابراین تنظیم f2.8 یا f4 باعث می شود بیشتر عکس شما تار شود در حالی که f8 بیشتر عکس را در فوکوس واضح داشته باشد. اگر می خواهید همه چیز در کانون توجه باشد ، می توانید تا f16 یا بالاتر بروید.

چند روش آسان برای دستیابی به عمق میدان کم برای عکاسان مبتدی وجود دارد - شما می توانید با روش های مختلف تمرین کنید و ببینید کدام یک برای شما بهتر است.

فاصله را بین سوژه و پس زمینه خود قرار دهید.

احتمالاً ساده ترین روش استفاده از کمی موقعیت یابی استراتژیک برای انجام کارهای سخت برای شما است. هنگام انجام این کار ، می خواهید آن را به گونه ای تنظیم کنید که سوژه شما - چیزی که می خواهید روی آن تمرکز کنید - با بیشترین فاصله ممکن از آن و پس زمینه قرار گیرد. اگر از شخصی که جلوی یک دسته درخت ایستاده است عکاسی می کنید ، تا آنجا که می توانید بین شخص و درختان فاصله بگذارید. این به افزایش تأثیر تار پس زمینه کمک می کند.

از "حالت پرتره" دوربین خود استفاده کنید.

در بیشتر دوربین های دیجیتال حالت پرتره بهمراه سایر گزینه های عکسبرداری مشاهده خواهید کرد (این حالت می تواند روی چرخ واقع در بالای دوربین باشد یا انتخابی که از منوی صفحه پیش نمایش انجام می دهید). نماد حالت پرتره مانند شبح یک سر به نظر می رسد. این در بین دوربین ها کاملاً جهانی است ، بنابراین اگر بلافاصله آن را مشاهده نکردید ، می توانید در قسمت تنظیمات به اطراف نگاه کنید.

با انتخاب حالت عمودی ، دیافراگم بزرگتر (اعداد 'f "پایین) به طور خودکار انتخاب می شود که عمق میدان کوچکتر و کمتری را که می خواهید به شما می دهد.

از دوربین "حالت اولویت دیافراگم" استفاده کنید.

با یافتن "A" در تنظیمات دوربین خود می توانید به حالت اولویت دیافراگم بروید. این به شما امکان می دهد تا دیافراگم دلخواه خود را انتخاب کنید ، در این حالت یکی از اعداد کوچکتر "f" است ، در حالی که به دوربین اجازه می دهید بقیه تنظیمات را انتخاب کند. اگر با تمام کنترل های دستی دوربین خود آشنا نباشید ، این بسیار مفید خواهد بود ، اما می خواهید کمی بیشتر از زمانی که دوربین در حالت کاملاً خودکار است کنترل داشته باشید. این یک حالت نیمه خودکار را در نظر بگیرید ، یک رسانه شاد.

بخاطر داشته باشید ، برای دستیابی به آن تار شدن تمرکز نرم و دلپذیر در پس زمینه ، می خواهید وسیع ترین دیافراگم را که می توانید انتخاب کنید تا بتواند سوژه شما در تمرکز کامل باشد را انتخاب کنید. اگر دیافراگم خیلی گسترده ای را انتخاب کنید (اعداد بسیار کوچک 'f') ، قسمت هایی از سوژه شما ممکن است مبهم ظاهر شود زیرا عمق میدان خیلی کم است. بازی با این گزینه با گرفتن عکسهایی با چندین دیافراگم مختلف مفید است تا زمانی که به یکی از بهترین گزینه های شما بسنده کنید.

اگر از پیشرفت بیشتری برخوردار هستید یا بعد از اینکه با این روش ها راحت شدید ، می توانید به صورت دستی عکس بگیرید ، جایی که هر دو مورد خود را انتخاب می کنید دیافراگم ، سرعت و ISO.

سارا تیلور یک نویسنده و عکاس مشتاق است که در آن کار می کند عکاسی وری جایی که او به طور مداوم مهارت های خود را افزایش می دهد ، و اجازه می دهد اشتیاق خود را از طریق متن و عکس های خود صحبت کند.