پیدا کردن تعادل: 4 نکته برای دستکاری شغل ، خانواده و عکاسی

یک روز هفته عادی در خانه من از ساعت 5:00 صبح آغاز می شود و حدود ساعت 10:30 شب به پایان می رسد. در ساعات بین این مدت ، من یک معلم انگلیسی زبان دبیرستان ، مادر ، همسر ، دوست و عکاس نیمه وقت بوده ام. 

وقتی برای اولین بار شروع به جدی گرفتن در مورد عکاسی کردم ، واقعاً قصد داشتم که این یک سرگرمی برای خودم باشد. سپس یکی از دوستان از من خواست چند عکس برای او بگیرم ، و سپس یک دوست دیگر ، و سپس یکی دیگر ... تا اینکه در نهایت ، غریبه های کامل عکس های من را می دیدند و از من می خواستند که برای آنها نیز عکس بگیرم. کاری که به عنوان یک سرگرمی شروع شد ، به سرعت به یک منبع درآمد اضافی و راهی برای تأمین هزینه تجهیزات جدید عکاسی تبدیل شد و من دیدم که تقریباً همان زمان کارم را صرف عکاسی کردم. با این حال ، زمانی که فقط در اوقات فراغت برای خودم عکس می گرفتم ، به اندازه خوشحال نبودم. خب مشکل چی بود؟ 

*** زندگی من نامتعادل بود. ***

از آن زمان به بعد ، من فهمیدم که هر عکاس حرفه ای تمام وقت یا شناخته شده نیست و این اشکالی ندارد. من نه تنها شغل معلمی خود را دوست دارم و نمی خواهم آن را رها کنم ، بلکه به عنوان یک خانواده با درآمد تک در حالی که شوهرم وظیفه مضاعف را به عنوان یک پدر ماندن در خانه و دانشجوی دانشگاه انجام می دهد ، یک منبع درآمد ثابت و قابل اعتماد است برای من مهم است این من را به عنوان "عکاس حرفه ای" در عوض ، این فقط بدان معنی است که یافتن تعادل برای شخصی مثل من کمی متفاوت است و قوانینی که برای عکاسان تمام وقت اعمال می شود همیشه برای کسانی مانند من که علاقه مندان یا افراد حرفه ای نیمه وقت هستند اعمال نمی شود. وقتی متوجه شدم چه چیزی برای من مفید است ، دوباره عکاسی را سرگرم کننده کردم و در این راه چند نکته را آموختم که ممکن است به برخی دیگر از کارهای نیمه وقت در آنجا نیز کمک کند. 

1. محدودیت ها را تنظیم کنید

• از آنجا که وقت من محدود است ، تعداد جلساتی که هر ماه انجام می دهم نیز محدود است و همچنین مدت زمانی که هر روز روی عکس کار می کنم نیز محدود است. داشتن تعداد مشخصی از جلسات دهانه در هر ماه و مقدار مشخصی از زمان در روز برای کار بر روی عکس ها ، تضمین می کند که هر آخر هفته و هفته هفته جلوی کامپیوتر یا پشت دوربین من نمی گذرانید. در نتیجه ، من می توانم توجه بیشتری را به عکسهایی که می گیرم متمرکز کنم ، اوقاتی با کیفیت را در کنار خانواده ام بگذرانم و از کاری که می کنم بیشتر لذت ببرم.
• رد کار اشکالی ندارد. اگر هر هفته زمان مشخصی را برای عکاسی تعیین می کنید ، به آن پایبند باشید. اگر می دانید که انجام یک جلسه دیگر باعث می شود از این حد عبور کنید ، نه بگویید. نه گفتن باعث نمی شود مردم بخواهند از شما برای عکس رزرو کنند. تولید کمتر از بهترین کار خود به دلیل اینکه خودتان را خیلی لاغر گسترش داده اید ، بسیار کم خواهد بود.

2. برای خود وقت بگذارید

• روزها یا هفته های خاصی در تقویم من وجود دارد که به عنوان جلسات عکس ممنوع است زیرا من می دانم که می خواهم در آن زمان ها با خانواده و دوستانم وقت بگذارم یا برای خودم عکس بگیرم. در حالی که من عاشق عکس گرفتن برای دیگران هستم ، اما وقت با کسانی که دوستشان دارم و عکس های خانواده خودم آنهایی هستند که همیشه بیشتر از همه دوستشان خواهم داشت. در مواقعی که می دانم سرم شلوغ خواهد بود ، نکاتی را بیان می کنم که برای جلسات عکس خودم یا روزهای مهم خودم برنامه ریزی کنم. 
• برای افراد و چیزهایی که دوست دارید زمان بندی کنید. وقتی این کار را متوقف می کنید ، خطر تبدیل عکس به کاری را که برای پول انجام می دهید به جای کاری که برای عشقی که برای سرگرمی خود دارید انجام می دهید. من همیشه می توانم به عکاسانی که فقط در تجارت کار می کنند بگوییم که پول عکاسانی را می گیرند که در عکسهایی که هر دو تولید می کنند کاری را انجام می دهند که واقعاً دوستشان دارند.

3. اولویت بندی کنید

• عکاسی ممکن است برای من یک کار نیمه وقت باشد ، اما هنوز هم هست بیشتر یک سرگرمی است. پولی که از عکاسی به دست می آورم مکمل است. در حقیقت ، این کار در درجه اول به تجارت عکاسی من سرمایه گذاری می شود زیرا - بیایید قبول کنیم - عکاسی یک سرگرمی گران قیمت است! اشتیاق مشترک من به شغل معلمی اولویت بالاتری نسبت به تجارت عکاسی ام است. اگر برنامه ریزی درس ، درجه بندی کاغذ ، یا پیشرفت حرفه ای از روز کاری منظم ریزش داشته باشد ، زمان عکاسی من برای زمان تدریس از بین می رود. برای خانواده من هم همین طور است. آنها اولویت نهایی من هستند ، و اگر کودک سه ساله من هنگام کار روی عکس ها درخواست یک داستان اضافی قبل از خواب را داشته باشد ، کاری را که انجام می دهم متوقف می کنم و برای او می خوانم. داشتن عکس های زیبا از خانواده ام بسیار خوب است ، اما من می خواهم فرزندانم زندگی زیبایی را با من نیز به یاد بیاورند ، نه مادری که مدام کار می کرد.
• اگر شما یک عکاس نیمه وقت یا یک علاقه مند، مثل من ، سعی کنید به یاد داشته باشید که منظور از عکاسی این است که زمان شما نسبت به برنامه های تمام وقت شما بیشتر است ، مانند شغلی که قبض ها را پرداخت می کند یا خانواده و دوستانتان که نیاز به توجه شما دارند. اگرچه انجام کارهایی که باعث خوشبختی شما می شود مهم است ، سعی کنید همیشه اولویت را به گونه ای تنظیم کنید که باعث شود از جنبه های مهم زندگی خود برای یک سرگرمی غافل نشوید.

4. زمان ارزشمند است ، اما پول همه چیز نیست

• وقتی برای اولین بار کار عکاسی خود را شروع کردم ، من خودم خیلی کم قیمت شدم. بعد از مدت زمانی که صرف عکس و هزینه های خود کردم ، بسیار کمتر از حداقل دستمزد می گرفتم. داشتم این پیام را می فرستادم که وقتم ارزشمند نیست ، سریع می سوختم و سرگرمی ای که آنقدر عاشقانه دوستش داشتم بیشتر از اینکه یک لذت باشد ، به یک بار تبدیل می شد. من وقت نداشتم که چندین تن کار انجام دهم ، اما عکس های حرفه ای را با قیمت ارزان ارائه می دادم که نتیجه آن تقاضای زیادی بود. بعد از افزایش قیمت های من برای اینکه بیشتر بازتاب آنچه وقتم ارزش داشتم و اجازه دادن به هزینه های اتاق ، کاهش در تعداد جلسات رزرو شده را مشاهده کرده ام. با این حال ، کیفیت جلساتی که انجام می دهم و میزان لذت بردن از کارم به طرز چشمگیری افزایش یافته است.
• از طرف دیگر ، اگر این چیزی است که از آن لذت می برید ، اجازه ندهید که پول جویی شما را از اهدا یا جلسات هدیه دادن باز دارد. اشتیاق واقعی من به عکاسی وقتی بیشتر درخشان می شود که در حال انجام جلسات رایگان برای هدفی شایسته یا برای کسانی هستم که آنها را به عنوان یک هدیه ویژه دوست دارم. من اجازه نمی دهم که مردم همیشه با انتظار تخفیف ، کمک مالی یا هدیه از مهربانی من سو take استفاده کنند ، اما انجام چنین کاری بعضاً مزایای متعددی دارد. این موارد نه تنها باعث خوشحالی من می شوند ، بلکه منجر به بازخورد مثبتی می شوند که در جلسات پولی حاصل می شود.

وقتی روزهایم بعد از تعامل با 10+ دانش آموز دبیرستانی ، مراقبت از دو پسر کوچکم ، تلاش برای برقراری ارتباط با همسرم ، توسعه مهارت های من به عنوان یک عکاس و حفظ روابطم با دوستان و خانواده ام ، حوالی ساعت 30:100 شب به پایان می رسد. سالم ، کاملا خسته شده ام. 

اما وقت من متعادل شده است ، و به دلیل این تعادل ...

من خوشحالم.

لیندسی ویلیامز با شوهر خمار خود ، دیوید ، و دو پسر سرسختشان ، گاوین و فینلی ، در جنوب مرکزی کنتاکی زندگی می کند. وقتی او در دبیرستان انگلیسی تدریس نمی کند یا وقت خود را با دوستان و خانواده دمدمی مزاجی اش سپری نمی کند ، لیندسی مالک و مجری عکاسی Lindsay Williams است که متخصص جلسات خانوادگی سبک زندگی است. می توانید کارهای او را در وب سایت عکاسی لیندسی ویلیامز یا او بررسی کنید صفحه فیس بوک.