محصولات ویژه
-
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
اقدامات ضروری فتوشاپNewborn Nunitiesunities. مجموعه اقدامات ویرایش فتوشاپ نوزاد تازه متولد شده
$29.00 -
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
عکس های فوری در مقابل پرتره: مشتریان شما واقعاً چه می خواهند؟
مدتی دوباره به دیوار فیس بوک MCP، از عکاسان پرسیدم که آیا ترجیح می دهند؟ پرتره یا عکس برای تصاویر خودشان. بسیاری پاسخ دادند که پرتره را ترجیح می دهند بنابراین برای دیوارها و تصاویر خود آثار هنری بی انتها دارند. با کمال تعجب ، درصد بسیار بیشتری از عکاسان عکس های فوری را انتخاب کردند. مسلم است ، من مطمئن هستم که منظور آنها عکسهای فوری ، مستنداتی کاملاً تفکر شده از وقایع و اتفاقات زندگی بوده است. اما صرف نظر از این ، عکاسان بیشتری در همان لحظه نظرسنجی من در فیس بوک گفتند که ترجیح می دهند تصاویر فوری از خانواده ، والدین ، فرزندان و غیره داشته باشند تا عکس های پرتره.
پس چرا پرسیدم؟ چرا الان این را مطرح کردم؟ من در آن زمان به تعطیلات می رفتم و فکر کردم آیا تنها کسی هستم که احساس می کند بین این دو نفر پاره شده است؟
- پرتره: دوست دارم فرزندانم لباس خاصی بپوشند و محیط مناسبی را برای پر کردن دید هنری پیدا کنند
- عکسهای فوری: فقط ثبت وقایع زندگی - هر زمان و هر کجا و هر مکان
دوقلوهای من 8 ساله هستند و به سرعت در حال نزدیک شدن به 9 هستند. من در مورد لباس آنها خیلی کم حرف می زنم. صادقانه بگویم ، گفتن واقعی نیست. آنها نظرات شدیدی در مورد آنچه دوست دارند بپوشند و دوست ندارند بپوشند. بنابراین برای پرتره ها اعتصاب 1 کنید ، من به آنها اجازه دادم هر چیزی را که می خواهند بسته بندی کنند ، و گرچه من دوست دارم لباس های بیشتر و چیزهای پرتره مانند را در چمدان هایشان دوست داشته باشم ، اما در حال حاضر جایی نیست که آنها در آن قرار بگیرند. هرچقدر که انتخاب لباس احمقانه به نظر برسد ، پوشیدن پیراهن های تیم ورزشی یا لباس "عدالت" هیچ عکسی را ایجاد نمی کند ، مهم نیست که چقدر برنامه ریزی شده باشد ، مانند یک پرتره واقعی به نظر می رسد. اما می دانم که برای سلامت عقل و سلامتی فرزندانم ، باید رها شوم. با افتخار می گویم که کردم.
مورد دیگری که به ویژه در تعطیلات کنترل آن دشوار است ، زمان بندی است. اگر بخواهم آنچه اتفاق می افتد را ثبت کنم و بچه هایم فقط بچه باشند ، همیشه نمی توانم وقت روز را انتخاب کنم. شاید لازم باشد در آفتاب کامل شلیک کنم. فقط ممکن است بخواهم یک لنز داشته باشم. و گاز می گیرد ، ممکن است گاهی اوقات به جای لنزهای پرایم محبوب من ، بزرگنمایی کند.
من تصمیم گرفتم که به جای اینکه عکاسی خود را "عکس های فوری" یا "پرتره" بنامم که شاید من یک دسته جدید و متفاوت هستم. شاید بعضی از شما هم باشید. چگونه در مورد:
"زندگی اتفاق می افتد پرتره" یا "سبک زندگی عکس" یا ... شما ایده را دریافت می کنید.
من به تصاویر ضبط شده برای ثبت زندگی به عنوان اتفاق می افتم اشاره می کنم ، اما از طریق چشم کسی که نور ، ترکیب و غیره را در ذهن خود نگه می دارد ... برخی این را a می نامند عکاس خبری رویکرد. اما حدس می زنم چه با برچسب یا نه ، من طرفدار آن هستم! من احتمالاً همیشه بوده ام ، اما مقاومت کردم. من عاشق عکسهایی هستم که نشان می دهد خانواده من چه کاری انجام می دهند. من عاشق واقعی بودن آنها هستم. و گرچه من یک عکس پرتره گاه به گاه را دوست دارم ، برای من ، این عکسها همیشه گرامی تر هستند.
اکنون برای بخش بحث برانگیزتر
- آیا این سبک را به مشتریان خود ارائه می دهید؟ آیا به آنها اجازه می دهید آنچه را که می خواهند برای شلیک بپوشند؟ آیا به آنها اجازه می دهید مکان ها - رفتن به مکانهایی را که سناریوهای واقعی را ایجاد می کنند - راهنمایی کنند. و واقعاً از آنها در منطقه راحتی خود عکسهای خوبی گرفته اید؟
- آیا عکس های فوری با کیفیت فروخته می شوند؟
- آیا احساس می کنید که الف عکاس ماهر عکس فوری بهتر از شخصی بدون مهارت و تجربه می گیرد؟
- آیا دیگر نیازی به عکاسان حرفه ای برای این نوع کارها نیست؟
- آیا در واقع گرفتن عکس های فوری از سبک زندگی مهارت لازم دارد؟
- آیا احساس می کنید می توانید استعداد را در این بازار متمایز کنید؟
این یکی - گوش های اسم حیوان دست اموز و همه را دوست دارم
و اکنون برای س Bال بزرگ: آیا مشتریان شما این سبک از تصاویر را می خواهند یا ترجیح می دهند که استودیوی سنتی تر یا عکس پرتره در فضای باز داشته باشد؟ من تصور می کنم دقیقاً همانطور که در مورد عکاسان وجود دارد ، جواب این است: "بعضی از آنها یکی را دوست دارند ، بعضی دیگر را و برخی دیگر هر دو ..."
فقط چند سوال برای تأمل دوست دارم نظرات شما را در بخش نظرات در وبلاگ من یا در این مورد بشنوم فیس بوک.
بدون نظر
ارسال نظر
شما باید وارد شده برای ارسال یک دیدگاه.
پستهای اخیر
از لحظه شروع کار با مردم و دوربین خود ، برای من یک عکس (artsy / مستند) و یک "مادربزرگ شات" یا "پنیر" برای آنها گرفته ام. و حتی اگر تصاویر زیادی را به گالری های آنها اضافه کرده ام ... همه آن عکسهای فوری غیر منتظره که اتفاق می افتد ... آنهایی که می فروشند انواع پنیری هستند. در مورد لباس ها ... من از مشتریانم قبل از یک جلسه از طریق ایمیل یا تلفنی می پرسم که آنها می خواهند برای جلسات خود چه کاری انجام دهند ، و در مورد لباس ها بحث می کنم ... و اگر لازم بدانم راهنمایی می کنم. من به طور کلی به آنها می گویم آنچه را که به طور معمول می پوشند بپوشند ، اما باعث می شوند رنگ ها به همان رنگ ترکیب شوند. من دوست ندارم آنها "مطابقت" داشته باشند ، فقط تعارف می کنم. بنابراین به نظر می رسد که فقط اتفاق افتاده است. من باید اعتراف کنم که 75٪ از مشتریان من مرا نادیده می گیرند و باعث می شوند همه به نظر برسند مثل اینکه در یک شرکت پذیرایی کار می کنند !!!!! باه این مرا آجیل می کند. (مخصوصاً این یک خانواده 20 نفره. در انبار ، جنگل) که آنچه را که می خواستم نادیده گرفت زیرا یکی از اقوام در تبلیغات کار می کرد و آنها فکر می کردند که توصیه او به خاکی و سفید بسیار بهتر است ... حتی دکمه های پیراهن یکسان بودند همه راه پایین به 18 ماهگی. آه. در یک انبار؟ در جنگل؟ یوک یوک یوک - و حداقل شما فکر می کنید این اتفاق مدتها پیش رخ داده است ، نه ... سال گذشته بود!) من "شلیک" خود را انجام می دهم و "پنیر" برای همه چیز حتی برای گروه های بزرگ شلیک می شود ... اغلب من یک فروش غیر منتظره 3 × 5 یا 5 × 7 را می فروشم فقط به این دلیل که کسی در حالی که من چیزهایی را تنظیم می کردم یا در حال کار بر روی شرایط نوری ام بود ، "چهره" می سازد و همه می خندند و می گویند او همیشه این کار را انجام می دهد "... و من خوشحالم که آن را گرفتم. از آنجا که من از اکثر افرادی که به من مراجعه می کنند از یک استودیو استفاده می کنم ، فکر می کنم برای پرتره ها می آیند. حتی وقتی به مکانی می رویم ، همان چیز مشابه آن است ... و آنها اغلب وقتی لحظه زیبایی را می بینند که متوجه نشده اند که من گرفتار شده ام ، تعجب می کنند. اما پس از آن ، آنچه به آنها می فروشد ، به ویژه هنگامی که قیمت مهم است ... موارد مطرح شده هستند… هر بار تنها. وقتی در تعطیلات هستم چه کاری انجام می دهم؟ معمولاً گرفتن هر عکس صریح را فراموش کنید و فقط نگران عکسهای مطرح شده باشید! هکتار زیرا من بیشتر اوقات امتیاز خوبی نداشته ام و در دستانم شلیک نکرده ام و نمی خواهم دوربین سنگین و وسایلم را بیرون بکشم! بد من!
من همیشه عکسهای سبک زندگی را ترجیح داده ام wh .که تصور می کنم پرتره باشند. فکر می کنم هیچ چیز زیباتر از عکس یک لحظه اصیل در زندگی وجود ندارد. هنگام انجام جلسه ، ترکیبی از عکسهای "مطرح شده" و "بدون قرار" را انجام می دهم. من همیشه به والدین اجازه می دهم تا کودک هر چیزی که می خواهند را بپوشاند. من می دانم که والدین روشهای خاصی برای پوشیدن فرزندان خود دارند ، این روشی است که آنها فرزندان خود را می بینند و می خواهند آنها را با بزرگتر شدن به خاطر بسپارند ... با لباس یا پیراهن یا رنگ مورد علاقه. من اصطلاح "پرتره سبک زندگی" شما را دوست دارم!
من فکر می کنم مردم هم برای عکسبرداری و هم برای پرتره به کیفیت احتیاج دارند. من فکر می کنم گاهی اوقات عکس های فوری می توانند هنری و روی دیوارها باشند اما به طور معمول یک قطعه هنری روی دیوار به سبک پرتره سنتی تر خواهد بود. حداقل برای من. همچنین فکر می کنم عکسهای خوب دانش و مهارت عکاسی را برای دستیابی به نتایج عالی در مقابل نتایج متوسط می گیرند
وقتی جوانتر بودم مادرم ما را برای پرتره می برد. بیشتر آنهایی که تازه در آلبوم عکس های او قرار گرفتند. اما آنهایی که "عکسهای فوری" از خانواده ما فقط یک خانواده بودن در نظر گرفته شدند ، مواردی بودند که به دیوار ختم شدند. من سعی می کنم عکس هایم را بیشتر در امتداد "عکس های سبک زندگی" قرار دهم. من می خواهم مردم به گذشته نگاه کنند و لحظه و آنچه را که در آن زمان اتفاق افتاده است به یاد بیاورند. من فقط با یک بچه سه ساله شلیک کردم و ساعتی را پشت سر او در پارک دنبال کردم و از آنچه او انجام داد عکس گرفتم. عالی شدند! مخصوصاً وقتی کفش در آورد و وارد نهر کوچک پارک شد! عکس ها کیفیت بهتری نسبت به عکس های فوری سنتی دارند ، والدین در لحظه با فرزندشان بودند و من فقط آنجا بودم که زندگی را مستند می کردم!
بیشتر مشتریان من وقتی والدین درگیر هستند نوعی ژست گرفتن را ترجیح می دهند. اکثر بزرگسالان کاملاً راحت نیستند که فقط طبیعی عمل می کنند. گفته می شود دستیابی به تصاویری که تصور نشده اند و دارای سطحی از نمایش هستند ، هنری است.
در حالی که پرتره ها زیبا هستند و من مشتریانی دارم که آنها را دوست دارم ، در بیشتر اوقات ، والدین واقعاً عکس های خوب می خواهند که درخت را در سر نداشته باشد ، در معرض دید قرار نگیرد ، چشم ها را ببندد و بقیه. من فهمیدم که ترکیب این دو به خوبی کار می کند ، شما آن را "ژورنالیستی" نامیدید اما من آن را "هنری" می نامم. در هر صورت ، این یک پرتره رسمی نیست اما مطمئناً روی سر و شانه های آن قرار دارد. تصویر زیر برای عکسبرداری OpLove گرفته شده و "ژورنالیستی" است. آیا مادر می توانست این را بگیرد؟ احتمالاً اما به درستی در معرض دید قرار نمی گرفت ، احتمالاً زمینه پارکینگ و غیره بود. به همین دلیل مشتری های من به من مراجعه می کنند تا "عکسهای فوری" خوب از آنها بگیرند و هزینه آنها را بپردازند. کارن در مورد فروش عجیب و غریب نکته بسیار خوبی دارد. من برای عکسبرداری تجاری چند عکس اضافی فروختم ، زیرا مدل هایی را که با غذایشان گول می زدند گرفتم ... هیچ چیز مانند نگه داشتن حلقه های پیاز برای تهیه لیوان نیست ...
من دریافته ام که تعداد قابل توجهی از مردم خواهان تصاویر با کیفیت پرتره از فرزندان و خانواده هایشان در محیطی آرام هستند. آنها می خواهند لباس و گاهی مکانی مانند خانه یا پارک خود را انتخاب کنند ، اما همچنین می خواهند تصاویری داشته باشند که در آن به خودشان برسند. من معتقدم که کار من این است که نه تنها تصویری از یک شکل انسانی را به تصویر بکشم بلکه تصویربرداری از لحظه ای عالی را نشان می دهم که آن فرد کیست. برای اینکه خودتان باشید ، نمی توانید به حالت نشسته و سر خود را به پهلو خم کنید. این به ویژه در مورد کودکان بسیار مهم است! آنها باید حرکت کنند و خودشان باشند. چرا لباسی را که در آن زیبا به نظر برسد یا برای شما خاص باشد انتخاب نکنید؟ چرا مکانی را انتخاب نمی کنید که برای عکس های شما خاص یا زیبا باشد؟ وقتی به کودک اجازه داده می شود خودش جلوی دوربین باشد ، می توان شخصیت او را از طریق عکاسی ثبت کرد. می توانید بگویید من عاشق عکاسی از کودکان هستم؟ اگر لباس آنها کثیف شود ، پس چه؟ 🙂 این بخشی از آنهاست. ما از صد سال پیش که مردم همه لباس می پوشیدند تا برای پرتره های خود بنشینند ، مسیری طولانی را طی کرده ایم. البته من در این عکسها ارزش پیدا می کنم! با این حال ، وقتی عکاسی در استودیو انجام می دهم ، هنوز هم دوست دارم مشتری هایم آرام باشند و خودشان باشند. وقتی از آنها عکس می گیرم شناختن آنها چه کسی خوشحال کننده است!
من فکر می کنم تعادل اصلی است. من یک کولاژ عکس بزرگ روی دیوار خود دارم و کمی از هر دو را دوست دارم. من همیشه تعجب می کنم که عکس های مورد علاقه مردم چیست. گاهی اوقات آنها خیلی تصادفی هستند ... من قطعاً با لباس راهنمایی می کنم ، اما هیچ کاری را اجباری نمی کنم ؛ DI رنگ های پررنگ را دوست دارد و به مردم می گوید فکر می کنم آنها به افراد کمک می کنند از بیشتر زمینه ها (چه در داخل و چه در خارج) ظاهر شوند. مردم بدون توجه به آنچه که می خواهند انجام می دهند و کاری را که دوست دارند دوست دارند. آنجی مونسون در یکی از مصاحبه هایی که مدتی قبل برای شما انجام داد و سعی کردم از آن بگذرم ، به نکته خوبی اشاره کرد. او گفت فقط مواردی را در وبلاگ و وب سایت شما ارسال کنید که سبک و نوع عکاسی شما دوست دارید و انجام می دهید. به این ترتیب مردم می دانند سبک شما چیست و هرگز از شما س questionال نمی کنند که کارها را متفاوت انجام دهید. من فکر کردم توصیه خیلی خوبی بود
من عاشق تلفیق عکسهای پرتره سنتی و تصاویر مدرن از سبک زندگی هستم. سال گذشته ، در WPPI ، من از حضور در جلسه ای با جیم گارنر لذت بردم و تقریباً هنگامی که در آنجا نشسته بودم و به توصیف این سبک از عکاسی در گوش او نشسته ام ، دچار غرغر شدم. اشک وی "عکاسی تجربی" است که من کاملاً آن را دوست دارم. برای او (و برای من) مربوط به ثبت یک تجربه است. پایان نامه ها تا حدی تنظیم می شوند که مکان و زمان آن معمولاً برای اهداف عکاسی انتخاب می شود اما هدف نهایی ایجاد و ضبط نه تنها یک تصویر ساده بلکه یک لحظه و یک تجربه است. برای من ، من فکر می کنم این جوهره چیزی است که من هم در پرتره دوست دارم (گرفتن یک عکس زیبا از کسی) و هم در عکس های فوری (ثبت یک تجربه). من فکر می کنم هر دو اشکال مهم و محبوب هنری هستند و به همین دلیل من عاشق تلفیق این دو مورد هستم که عکاسی تجربی اجازه می دهد. بنابراین من می گویم سریع! خواه پرتره باشد و یا عکس فوری ، هر دو در نوع خود زیبا هستند و بنابراین ارزش ایجاد دارند
من قطعاً یک خبرنگار عکاسی هستم. من آن سبک را دوست دارم. من به تازگی توسط برخی از عکاسان به این دلیل من را پایین کشیده اند. به نظر می رسد مشتری های من آن را دوست دارند. اشتباه نکنید من هنوز هم به عنوان یک عکاس رشد زیادی دارم اما این سبک من است و من در حال تکمیل آن هستم. من در هر جلسه برخی از پرتره ها را انجام می دهم اما به طور کلی سعی می کنم کمترین میزان راهنمایی را ارائه دهم. من به آنها می گویم که آنها باید لباسی بپوشند که کاملاً به هم متصل باشد. حال من خوب است که همه آنها پیراهن تیمی یا هر چیزی را که می خواهند پوشیده اند تا زمانی که یک نفر لباس رسمی نپوشد و یک نفر دیگر شلوار جین نپوشیده است. بنابراین من تقریباً به آنها می گویم که همان "سبک" را بپوشند. اخیراً یک مشتری خواسته ام به من بگوید آنچه که آنها در مورد سبک من دوست دارند این است که هنری است اما همچنان در خانه است و فکر می کند برخی از عکاسان این مسئله را از دست داده اند. من می خواهم که پرتره های من داستانی را تعریف کنند ، نه فقط چیزی زیبا برای تماشای آن. گرچه این فقط سبک شخصی من است و مانند شما فکر می کنم هر دو سبک بازار دارند.
من باید وارد این مکالمه شوم. من خودم را به عنوان یک عکاس در سبک زندگی ، می فروشم. عکسهای مورد علاقه مطلق من عکسهای بچه ها و خانواده هاست که فقط خودشان هستند! من برای والدین عکسهای شلیک می کنم ، اما بعد از پایان جلسه و تماشای مخفیانه آنها در وبلاگ ، نظرات زیادی در مورد چگونگی دوست داشتن آنها می گیرم که من لحظه ای را در زندگی خانواده آنها گرفتم. به عنوان یک مادر سه کودک کوچک مشغول ، عکسهای مورد علاقه من مربوط به بچه هایم است که فقط خودشان هستند (اما در نظر گرفته می شود که من در یک نور مناسب و در اکثر مواقع با یک شات در معرض عکسبرداری عکس می گیرم). من همچنین عاشق این هستم که مشتری ها از من می پرسند چه لباسی بپوشم ، به آنها می گویم که خودشان باشند و خیلی همخوان نباشند ... و من خیلی از مشتری ها را داشته ام که لباس های رنگارنگ و سرگرم کننده می پوشند ، افرادی که با من کتاب می کنند تمایل دارند از این الگو پیروی کنند. من مجبور نبودم خیلی با ظاهر "یکنواختی" کنار بیایم. من فکر می کنم هنوز بازاری برای هر دو نوع عکاسی (پرتره های سنتی و عکاسی از سبک زندگی) وجود دارد ، این بستگی به مشتری دارد که کدام یک را ترجیح می دهد.
افراد به من مراجعه نمی کنند زیرا آنها "خسته کننده / رسمی" می خواهند ... من یک فرد عجیب و غریب ترکیبی از زندگی آرام هستم همانطور که اتفاق می افتد و روش OCD ... با این حال ، این بدان معنا نیست که هیچ راهنمایی برای قرار دادن وجود ندارد یا ایده هایی برای پوشیدن. من این کار را به آنها واگذار می کنم - به رنگ های سنتی بروند یا "بزرگ شوند یا به خانه بروند" ... من می خواهم که آنها سرگرم شوند - پیکس خود را دوست داشته باشند و امیدوارم که عکاس خود را آنقدر دوست داشته باشند که آنها بیایند و من را سالانه یا سالانه ببینند - و کار می کند. ما مکان های سرگرم کننده ، بد بو و رنگارنگ را برای بازی و شلیک انتخاب می کنیم - و در حالی که مشغول کار هستیم ، چند عکس ژستی ارائه می دهیم که وقتی بازدید می کنم در خانه های آنها به نمایش گذاشته می شود همه آنها هستند - من آن را دوست دارم - می توانم به آنها بروم خانه ها و فکر کنید "من آن یکی را گرفتم ، و آن یکی ... و همه آنها ... "باعث می شود لبخند بزنم که آنها عاشق اوقات مشترک ما و عکسهایشان هستند! جایی که احساس گناه می کنم با خانواده ام است - من آنقدر مشغول کار مشتری هستم - که اگر مربوط به ورزش نباشد ، غالباً وقت می گذارم با آنها وقت بگذارم. اما من فقط اجازه می دهم که وقتی سفرهای روزانه یا تعطیلات می رویم ، آنها باشند - من قبلاً لباس های مخصوص مسابقه را برنامه ریزی می کردم ... من یک TON را آرام کرده ام ... و آنها اهمیتی نمی دهند - آنها فقط دوست دارند با هم نگاهی به دفترهای یادداشت و خاطرات ما بیندازند. من معتقدم که آنها بیش از اینکه اگر 30 سال دیگر با هم همسان باشند ، به گرفتن لحظه ها اهمیت خواهند داد. 🙂 خط آخر- سعی کنید تعادل بین آنچه که در آن عالی هستید- و آنچه آنها تمایل دارند- و برقراری ارتباط بین سبک و نیاز قبل از جلسات خود پیدا کنید و گاهی اوقات ارجاع آنها به شخص دیگری که متناسب با نیازهای آنها باشد بهتر کار می کند… ..
من مشاغلی ندارم ، من سرگرم کننده ترین هستم (اما دوست دارم از عکاسی درآمد کسب کنم!). دوباره به عکاسی (& DSLR) بازگشتم ، بدون اینکه "عکسهای فوری" من آن را برای من کاهش دهد. من عکس های با کیفیتی می خواستم که پسرم را بزرگ کند. فقط هدفم را تعیین کردم و به سمت خودکار شلیک کردم و دور شدم ، تصاویر خوبی ارائه دادم ، اما نه آنهایی که می خواستم روی دیوارم بگذارم (شوهرم با آنها خوب بود). اگر پولدار بودم ، یک عکاس را استخدام می کردم تا برخی از آنها را انجام دهد عکس های ژورنالیستی ، اما من عکس های استودیویی را نیز دوست دارم. این فقط احساس رسمی تری دارد و مانند کاری که قرار است انجام دهم شبیه است ؛-) افسوس ، ما دانشجویان تحصیلات تکمیلی (بودیم!) بودیم و درآمد ما این اجازه را نمی دهد. احتمالاً هرگز نخواهد کرد. بنابراین ، من گاه به گاه یک پرتره استودیویی می گیرم و بقیه کارها را خودم انجام می دهم. من عاشق عکاسی هستم. ای کاش می توانستم زمان بیشتری را با آن و یادگیری و شروع یک تجارت بگذرانم ، اما اکنون این کارت در کارتها نیست.
من عاشق این پست و خواندن همه این نظرات هستم. من اخیراً در مورد این موضوع با مشتری گفتگوی جالبی داشته ام. مشتری من یک برادر زن دارد که یک عکس حرفه ای است (شب ها و آخر هفته ها ، اما بسیار خوب) که در محل ، نور طبیعی ، یادا ، yada. او می دانست که من می خواهم نمونه کارهایم را بسازم بنابراین او و خواهرانش از من خواستند که برای چند ساعت "لباس پوشیدن" با بچه هایشان به خانه اش بیایم ، و عکسهای "هدف اما بهتر" را از بچه ها بخواهم. ما از اتاق نشیمن او با یک تن نور طبیعی و انواع پارچه برای پس زمینه استفاده کردیم. وقتی از او س askedال کردم ، چرا داخل عکسهای استودیو به جای نور طبیعی ، بیرون (که من ترجیح می دهم) ، او پاسخ داد که BIL او هرگز به درخواست او برای انجام عکسهای رسمی اما سرگرم کننده گوش نداد و آنهایی را که ما آن روز گرفتیم خیلی دوست داشت جایگزینی بهتر برای Target ، JC Penney و ... او فقط ظاهر طبیعی و طبیعی را دوست نداشت. عجیب است ، ها؟ خواهرانش همه با هم موافق بودند. در گردن من جنگل ، هر کسی که دوربین گران قیمت دارد یک "عکاس" است بنابراین من تعجب می کنم که آیا ما بیش از حد بازار را با تصاویر طبیعی و طبیعی بیش از حد اشباع می کنیم ... و اکنون مشتریان نوع جدیدی از محصول را درخواست می کنند ...
من بسیاری از پرتره های فضای باز را در استودیوی مسکونی 4 هکتاری خود انجام می دهم. با کودکان نوپا ، من از طریق روزنامه نگاری عکاسی می کنم ، یعنی آنها را با دوربین دنبال می کنم. من اشیایی را قرار می دهم که آنها در مناطقی که بیشتر به تصویربرداری خوب کمک می کنند - نور خوب و زمینه های خوب علاقه مند شوند. من پیش از موعد در ذهن دارم که به چه ترتیب آنها را در مناطق مختلف شلیک می کنم تا از نور به بهترین شکل استفاده کنند. (اگر من كنترلی داشته باشم!) اشیا Different مختلف مورد علاقه بچه های مختلف قرار می گیرند ، بنابراین من چیزهای مختلفی را در مکان هایی كه می خواهم از كودك عكس كنم ، می كارم: زیر آلاچیق ، سطل آب در سایه درخت انگور ، میله ماهیگیری در نزدیکی حوضچه کوچک باغ ما ، اسب تکان دهنده روی عرشه ، آبیاری با چند گل زیبا ، حتی میوه را در یک سبد روی نیمکت عتیقه قرار دهید. این طرح معمولاً جواب می دهد. من فقط انعطاف پذیر می مانم و در برابر تمایل به دستکاری کودکان بسیار کوچک مقاومت می کنم. کودکان بزرگتر اغلب از نشانه های کلامی من استقبال می کنند و از گفتگوهای مربوط به انتخاب وسایل و مکان لذت می برند. تصویری که بهم پیوسته امری صریح بود که در تعطیلات شوهر و نوه ام انجام شد. کاملا صادق و خیلی تحت کنترل من نیست. مانند همه موارد انتخابی ، عکسهای پرتره در فتوشاپ اتفاق می افتد. من به صورت خبرنگاری عکاسی می کنم ، اما تصاویر موجود در فتوشاپ را تغییر می دهم و آنها را به پرتره های هنری تبدیل می کند. به این ترتیب عبارات خود به خودی و بدون ترکیب را ثبت می کنم و پرتره های هنری تمام شده خلق می کنم.
به نظر می رسد این روند به سمت "عکس های فوری" در حال حرکت است. من به هر دو شلیک می کنم. و به همان اندازه که برای یک عکس پرتره در استودیو ، یک عکس خوب 'خوب' لازم است. متأسفانه امروزه بسیاری از مشتریانی که هزینه پرداخت می کنند ، هزینه عکس های بدون فکر و غالباً در معرض نمایش کم ، ساخت ضعیف و خارج از تمرکز را پرداخت می کنند! بنابراین برای گرفتن یک عکس خوب 'چه کاری لازم است؟ یک عکاس ماهر ، با یک دوربین "خوب" ، "عکس فوری" بهتری نسبت به یک عکاس ماهر با دوربین "نه چندان خوب" یا یک عکاس غیر ماهر با "بهترین" دوربین به دست می آورد. یک دوربین SLR خوب می تواند یک امتیاز را ضرب کند و 100 XNUMX از زمان را شلیک کند ، فقط به دلیل توانایی کنترل عمق میدان. اینکه بتوانم انتخاب کنم چه چیزی در کانون توجه است و چه چیزی غیر از این ، بر هیجان عکس افزوده است. یک فلاش خارجی که روی دوربین نصب شده یا استفاده می شود نیز ابزاری بسیار ارزشمند است که معمولاً در یک نقطه و عکسبرداری در دسترس نیست. یک لنز بزرگنمایی واقعی ، نه فقط "برش و عجب! ، من بزرگنمایی کردم" ، لنز وضوح تصویر بالاتری به شما می دهد ، بنابراین واضح تر است. توانایی انتخاب سرعت شاتر و دیافراگم خود راز تصاویر عالی است. داشتن تنظیمات ISO که نویز را به حداقل می رساند نیز بسیار مهم است. این گزینه ها را فقط با یک دوربین عکاسی و نقطه دار دریافت نمی کنید. اگر از نحوه کارکرد آنها سر در نیاورید از این گزینه ها بهره نخواهید برد. و دوباره ، یک عکاس ماهر می تواند یک دوربین یکبار مصرف بگیرد و یک عکس برنده جایزه بگیرد! در اینجا اثبات است. http://www.flickr.com/photos/30824183@N07/4853992251/ و فراموش نکنید ... همه گاهی خوش شانس می شوند و تصویری متمرکز و کاملاً آشکار می شوند. اما این به طور مداوم اتفاق نخواهد افتاد. و سپس شما "عکاس" دارید که یک عکس خارج از فوکوس ، بیش از حد در معرض دید قرار می دهد ، آن را به سیاه و سفید تبدیل می کند ، به طرز چشمگیری محصول را برش می دهد (قطع سر و کج شدن تا زمانی که با دیدن آن گیج شوید) ، آن را به 'فروشگاه و آن را عکاسی حرفه ای یا حتی هنر می نامد! و بعضی از مردم هرگز تفاوتی نمی بینند! و برخی از مردم! نظر من این است که اگر می خواهید از DSLR یا دوربین یکبار مصرف تصاویر عالی بگیرید ، مطالعه کنید. در مورد نوردهی ، اندازه گیری ، DOF اطلاعات کسب کنید و تمام کنترل های هر دوربینی را که استفاده می کنید بیاموزید. و بهترین راه برای تبدیل شدن به یک عکاس بهتر ، یادگیری عکسبرداری در حالت دستی است ، اگر یک گزینه باشد. با فیلم یادگیری نوردهی در حالت دستی گران خواهد بود. اما با دیجیتال… رایگان است! بنابراین ، آن دوربین را بیرون آورده و وارد مغز آن شوید! و شروع به فروش آن عکسهای زیبا ، صریح و حرفه ای کنید!
من ترجیح می دهم که آنها را به عنوان "عکس های فوری به عنوان پرتره" تصور کنم و به هیچ وجه دیگری ندارم. حتی "پرتره های خانوادگی" من از بچه هایم واقعاً شبیه عکس های خودبه خودی از زندگی به نظر می رسند.