محصولات ویژه
-
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
اقدامات ضروری فتوشاپNewborn Nunitiesunities. مجموعه اقدامات ویرایش فتوشاپ نوزاد تازه متولد شده
$29.00 -
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
فاصله کانونی ایده آل برای پرتره: آزمایش یک عکاس
آیا هنگام کادر گرفتن عکس ، آیا فاصله کانونی که در آن سوژه را کادر بندی می کنید ، در نظر گرفته اید؟ مثالهای بالا موضوع یکسانی را نشان می دهند ، به همان شیوه قاب بندی می شوند ، اما به دلیل تفاوت در فاصله کانونی ، ظاهری کاملاً متفاوت دارند. کادربندی سوژه در داخل عکس را می توان به دو روش جداگانه انجام داد. فاصله کاری از دوربین تا سوژه یا فاصله کانونی. در این مثال ما با گرفتن یک عکس 24 میلی متری از این سوژه شروع می کنیم و لنز را با صورت و شانه های او پر می کنیم. با استفاده از این عکس به عنوان مرجع ،
چند قدم به عقب برگشتم ، سوژه را به اندازه یکسان برای عکس 35 میلی متری دوباره قالب بندی کردم و تمام مسیر را تا 165 میلی متر ادامه دادم. همانطور که سری عکسها به شلیک 165 میلیمتری رسید ، من از سوژه 12-14 فوت فاصله داشتم. وقتی به این سری عکس ها نگاه می کنید ، واضح است که فاصله کانونی کوچکتر باعث تحریف چهره افراد می شود و در این حالت بینی او را برجسته می کند. به اندازه بینی ، چشم و ابروهای او نگاه کنید. من می توانم به شما اطمینان دهم که این چیزی نیست که شخصاً به نظر می رسد. همچنین فاصله کانونی کوتاه تر به نظر می رسد ظاهری بسیار زاویه دار و باریک به صورت می دهد. همانطور که از فاصله کانونی ایده آل برای پرتره عبور می کنید و در 135 یا 165 میلی متر عکس می گیرید ، به نظر می رسد که صورت دختر صاف و پهن تر از آن است که شخص دارد.
دلایل واضحی برای تمام فاصله کانونی و موقعیت های مختلف برای هر نوع تنظیم لنز وجود دارد. طبق تجربه من ، هنگام عکسبرداری در وهله اول از عکسهای عمودی ، فاصله کانونی ایده آل از 70 تا 100 میلی متر از سوژه شما با استفاده از 6-10 فوت فاصله کار بین دوربین و سوژه است.
در مجموعه عکسهای بعدی ، من همان عکس را در دو انتهای طیف ، 24 و 160 میلی متر قاب کرده ام. در این عکس خاص ، تنها تفاوت فنی در دو عکس ، فاصله کانونی و فاصله کار بین دوربین و سوژه است. همانطور که می بینید ، اندازه دختر تقریباً یکسان است و عکس در یک زاویه گرفته شده است. به بوته و درختان افتاده در پس زمینه این عکس توجه کنید. به تفاوت در اندازه بوته ها توجه کنید. این به دلیل فشرده سازی است که در اثر لنز تله در 160 میلی متر ایجاد می شود.
نکته ای که باید به آن توجه کنید ، فرمت دوربینی است که از آن استفاده می کنید. فاصله کانونی استفاده شده در این مقاله مربوط به یک قاب کامل است و نه دوربینی که دارای سنسور برش باشد. اگر با دوربینی که دارای سنسور برش است عکاسی می کنید ، باید فاصله کانونی را به یک فاصله کانونی ترجمه کنید که همان میدان دید مورد استفاده در قاب کامل را داشته باشد.
دفعه بعدی که عکاسی کردید ، سعی کنید همان شات را با استفاده از آرایه ای با فاصله کانونی مختلف شلیک کنید و تنظیمات شخصی خود را تعیین کنید. عکاسی هنری است و اگر به دنبال عکاسی از چیزی هستید که در نهایت واقع بینانه تر به نظر برسد و یا به دنبال آن نگاه و احساس عجیب و غریب به عکس های خود هستید ، تحریف و فاصله کانونی متفاوت یکی از راه های دستیابی به آن است. بنابراین ، دفعه دیگر که باید فشار دهید تا انگشت ماشه را فشار دهید و مطمئن باشید که چشم اندازهای مختلفی را برای هر عکس پیدا می کنید ، مطمئن شوید که فاصله کانونی و فاصله کاری را در ذهن داشته باشید!
هیلی رهنر عکاسی در آریزونا ، جایی که متولد و بزرگ شده است. او متاهل است ، چهار فرزند دارد ... کوچکترین آنها تازه 1 ماهه شده است. او متخصص عکاسی از نوزادان ، کودکان و خانواده ها است. برای دیدن کارهای بیشتر به سایت او سر بزنید.
بدون نظر
ارسال نظر
شما باید وارد شده برای ارسال یک دیدگاه.
پستهای اخیر
من دوست دارم که در ابتدا تمام عکسها را بگنجانید ... نظر شما را خیلی خوب نشان می دهد. با تشکر از ارائه این پست فوق العاده
این مقاله بسیار خوبی است - متشکرم! من آزمایش خودم را انجام داده ام ، مشابه این ، اما در مقیاس بسیار کوچکتر. و من واقعاً 3 لنز را مقایسه کردم: 35 میلی متر ، 50 میلی متر و 105 میلی متر. من فقط اضافه می کنم که من از dSLR با سنسور اندازه APS-c استفاده می کنم ، بنابراین 50 میلی متر من در FF به 75 میلی متر نزدیکتر است. و - بله ، لنز 50 میلی متری من بهترین نسبت ها را به من داد و به نظر می رسد - واقعی ترین دیدگاه برای اینکه مدل من به نظر می رسد و همانطور که من تمایل بیشتری برای رفتن به 105 میلی متر در همان شاخه ها دارم ، 35 میلی متر قطعاً برای سبک تیراندازی من بسیار گسترده بود.
مقاله و مقایسه خوبی است. من روش فشرده سازی تصویر با فاصله کانونی بیشتر را دوست دارم اما دوست دارم که چگونه اشاره کردید که موضوع را فشرده و مسطح می کند. چیزی که مطمئناً بخاطر داشته باشید خصوصاً که 70-200 لنز مورد علاقه من برای پرتره است!
با تشکر برای ارسال بسیار مفید!
از این مقاله و تصاویر نمونه واقعاً لذت بردید. واقعاً هرگز متوجه تفاوت فشرده سازی و چگونگی تغییر چشمگیر پس زمینه تصاویر نشده است همانطور که در مجموعه تصاویر دوم نشان داده شده است. هنوز مطمئن نیستم که کاملاً آن را درک کرده ام ، اما! این قطعاً چیزی است که در آینده شاهد آن خواهم بود. خیلی ممنون!
پست فوق العاده! برای دیدن تمام فاصله های کانونی بسیار مفید است!
من با لنز 100 میلی متری آن کار می کنم و اجازه می دهم جزئیات بیشتری را در پس زمینه ثبت کنم ، در حالی که سوژه را مسطح می کند. اعطا کردن
متشکرم. این جذاب است و عکس ها واقعاً نکات شما را به خوبی نشان می دهند.
متشکرم، متشکرم، متشکرم! من یک لنز جدید (زاویه باز) را در نظر گرفته ام و به دنبال چنین مقایسه هایی در اینترنت بوده ام. این دقیقاً همان چیزی است که من به آن نیاز داشتم
مقاله عالی! با تشکر از مثالها
از شما بسیار سپاسگزارم برای این مقاله!
مقاله عالی
مقاله عالی! آیا در مقایسه لنزهای پرایم با لنز بزرگنمایی تغییری ایجاد شده است؟ به عنوان مثال ، آیا شما با استفاده از پرایم 85 میلی متری فشرده سازی و نسبت های مشابه با 70-200 در 85 میلی متر را بدست می آورید؟
چه مقاله عالی !!! همیشه فکر می کردم که با استفاده از لنزهای مختلف تصاویر مشابه چگونه به نظر می رسند و این بهترین مثال است!
از همتون سپاسگذارم! این یک آزمایش جالب بود! @ کاتی ، این س greatال بسیار خوبی است ... من از پرایم 50 و 85 میلی متری به همراه 24-70 میلی متر و 70-200 میلی متر استفاده کردم. من این عکس ها را با استفاده از لنز پرایم و بزرگنمایی گرفته ام. آنهایی که ارسال شده اند از لنز بزرگنمایی من استفاده می کنند ، اما این دو تصویر با تصاویر لنز اصلی که من گرفته ام یکسان است. من تعجب می کنم که آیا ممکن است با پرایم بزرگتر ، مانند 100 یا 135 میلی متر ، کمی تغییر کند. ممکن است آزمایش دیگری روی دستانم باشد
مقاله عالی - مثالها بسیار مفید بودند!
این یک مقاله خوب بود! خیلی جالب و مفید! من فقط دو عدد از این لنزها را دارم ، بنابراین دیدن اینکه هر کدام از آنها با یک تصویر چه کاری انجام می دهد واقعاً مفید است.
امروز سایت خود را در del.icio.us پیدا کرد و آن را واقعاً دوست داشتم. من آن را نشانه گذاری کردم و بعداً دوباره بررسی خواهم کرد
ادامه مطلب ارسال مطالب مانند این من واقعاً آن را دوست دارم
این یک پست عالی است چیزی که من واقعاً هرگز به آن فکر نکرده ام. من کار پرتره زیادی انجام نمی دهم ، اما دفعه بعد که با دوستان یا مدل ها جمع می شوم ، قطعاً با 50 و 105 میلی متر عکس می گیرم تا تفاوت ها را ببینم.
100 میلی متر کاملاً مناسب برای ضربه به نیم تنه است. بوکه خوبی هم هست. من فقط یک Canon 85m را برای یک محصول 1.6 برای عکسبرداری از پرتره سفارش دادم ، منتظر نیستم آن را بگیرم! شما می دانید که برای من در مورد این موضوع روزها تحقیق لازم بوده است و مقاله شما آن را به همین سادگی و در عین حال توضیح می دهد.
من قبلاً هیچ وقت واقعاً به این جنبه فکر نکرده ام و این که چگونه ظاهر عکس را اینگونه تغییر می دهد. بسیار سپاسگزارم که این را در معرض دید و آموزش ما قرار دادید !!
با تشکر از شما برای به اشتراک گذاشتن این اطلاعات عالی!
با تشکر از شما برای به اشتراک گذاری این! من در حال حاضر فقط با یک لنز پرایم عکس می گیرم ، که عاشق آن هستم ، اما دیدن ظاهر متفاوتی که می توانم با لنز زوم داشته باشم بسیار خوب است.
آیا عکس ها به هیچ وجه برای اثر تحریف لنز ، مثلاً در فتوشاپ اصلاح شده اند؟ مقاله عالی!
مقاله عالی - ممنون! یک عکس هزار کلمه ارزش دارد!
"اگر با دوربینی که دارای سنسور برش است عکاسی می کنید ، باید فاصله کانونی را به یک فاصله کانونی ترجمه کنید که همان میدان دید همان قاب کامل را داشته باشد." اینجا را لمس کنید. برای روشن کردن ، رفتن از APS-C به فریم کامل (یا بالعکس) چشم انداز را تغییر نخواهد داد ، فقط زمینه دید را تغییر می دهد. مقایسه مقاله در مورد پرسپکتیو است. 50 میلی متر 50 میلی متر است - مهم نیست که یک سنسور در صفحه کانونی چه اندازه ای داشته باشد. مقاله عالی و تشکر برای نشان دادن نمونه ها.
وای!! مقاله عالی! نمونه ها را دوست داشته باشید !! متشکرم!!
مقاله جالب متشکرم که وقت خود را برای فیلمبرداری در تمام این فاصله های کانونی گذاشتید و در مورد آنها نوشتید.
قبلاً مقایسه ای مشابه اولین مورد شما دیده ام. با این وجود دقیق تر است (نمونه دیگری به جای مدل و قاب مشابه متفاوت بود). من مقایسه دوم را دوست دارم. من همیشه فکر می کردم که فشرده سازی چقدر متفاوت به نظر می رسد ، و این یک مثال شگفت انگیز است! خیلی ممنونم!
این یک آموزش عالی است! من تفاوت در مجموعه اول عکسهای پرتره را دوست داشتم. حدس می زدم 135 میلی متر بهترین باشد ، بنابراین نزدیک بودم ... واقعاً خوشحالم که این سایت را کشف کردم!
این یک مثال خوب است. یک شکایت جزئی من این است که شما گوش مدل خود را نشان نمی دهید - انجام این کار بیشتر به حس عمق (یا فقدان آن) فاصله های کانونی مختلف می افزود. هنوز هم کار خوب من این صفحه را علامت گذاری می کنم تا بتوانم وقتی افراد از آنها س questionsالاتی مانند "آیا می توانم با لنز X mm پرتره بگیرم؟" را به آن نشان دهم و همچنین فکر نمی کنم درست بگویید "این چیزی نیست که او شخصاً به نظر می رسد. " دقیق تر اینکه بگوییم این دقیقاً همان چیزی است که او به نظر می رسد اگر چشمان خود را فقط چند اینچ از صورت او دور کنید. لنز دروغ نمی گوید و تفاوت بین لنز 24 میلی متری و چشم شما فقط در این است که چشم شما دارای دید واضح تری است. ما به طور معمول از چند فوت دورتر به افراد نگاه می کنیم ، بنابراین عکسبرداری از صورت در صورت فاصله گرفتن از آن فاصله ، واقع بینانه تر به نظر می رسد. این امر منجر به انتخاب یک لنز حدود 85 میلی متر برای بدست آوردن قاب مناسب برای عکس برداری از صورت می شود. این تنها دلیل مناسب تر بودن لنزهای 85-135 میلی متری برای پرتره است.
پست عالی همچنین اهمیت استفاده از لنز مناسب را هنگام عکاسی پرتره برجسته می کند. مثالها هم عالی هستند.
این توضیح خوبی درباره فاصله کانونی مختلف بود ، اما باید بپرسم آیا شما در مثال دوم مدل را بیشتر عقب برده اید؟ در قاب 2 میلی متری هیچ چوبی از سازه بیرون زده و در 24 میلی متر چوبی از ساختار بیرون زده وجود ندارد.
مدل دقیقاً در همان مکان است. پس زمینه ای که به نظر دورتر می رسد به دلیل اعوجاج لنزهای با زاویه دید عریض است. و به نظر می رسد نزدیکتر به دلیل فشرده شدن فاصله کانونی بیشتر است.
من می دانم که این خیلی دیرهنگام است ، اما اگرچه مدل در همان مکان است ، اما مقاله اصلی بیان می کند که فاصله کار بین سوژه و دوربین متفاوت بود - مدل در همان نقطه است ، اما عکاس دورتر است.
در مورد آزمایش های شما رای من 50 میلی متر است - برای من بدیهی است که از نظر نگاه پرسپکتیو بهترین عکس است. 70 میلی متر هنوز هم خوب به نظر می رسد. 100 میلی متر خیلی غیر واقعی به نظر می رسد ، میدان دید خیلی کوچک است و پس زمینه شسته می شود. حتی اگر چشم ما جهان در چنین عمق میدانی کمی مغز ما DOF بیشتری ایجاد می کند بنابراین ما چنین پس زمینه شسته شده ای را نمی بینیم که روی سنسور قاب کامل با دیافراگم باز باز اتفاق افتاده است. این ترفند هنری محبوب برای سالهای زیادی است اما به هر حال غیر واقعی است.
با تشکر از مقایسه شما ، شما کاملاً واضح نشان داده اید که با فاصله های کانونی مختلف چه اتفاقی می افتد! متوجه می شوم که ماکرو 100 میلیمتری من بیشترین استفاده را می برد. پرتره های شگفت انگیزی می گیرد و به بزرگنمایی جزئیات ریز نیز می افزاید.
من این را از طریق pintrest پیدا کردم و نمی توانم به شما بگویم که مقاله را کاملاً مفید می دانم. فقط برای تجسم تفاوت ها از طریق فاصله کانونی. من یک سنسور فول فریم dslr دارم اما فقط لنزهای 50 میلی متری و زاویه دید عریض دارم. اکنون مطمئن هستم که می خواهم یک لنز 100 یا 105 میلی متری بگیرم ، می بینم که اختلاف وجود دارد. همچنین دوست دارم که شما با دو فاصله کانونی متفاوت نحوه فشرده سازی پس زمینه را نشان دادید.
این بهترین مقاله ای است که تاکنون یافته ام و به وضوح تأثیر فاصله کانونی را بر روی پرتره ها توضیح داده و نشان می دهد. عکس های مقایسه ای کنار هم واقعاً کمک کردند تا این مفهوم در ذهن من کلیک شود. کارت عالی بود!
کامل! من در این مورد شنیدم اما هرگز چنین مثال روشنی نداشتم ، متشکرم.
سنسور برش 50 میلی متر یا 85 میلی متر
به، عجب مقاله خوبی. من همان سوالی را دارم که Deea دارد. من یک سنسور برش دارم. Nikon D5100 به فکر ارتقا up به زودی به Nikon D7100 است و می خواهید نظرات خود را در مورد لنز برای انجام پرتره بدانید؟ 50 میلی متر یا 85 میلی متر currently من در حال حاضر فقط لنزهای Tamron 18-270mm را دارم
با تشکر از مقاله برای من 100 میلی متر چاپلوس ترین است. من Nikkor 105mm F1.8 را دارم ، باید خوب باشم. "من مدت زیادی طرفدار 135 میلی متر FL در یک دوربین FF هستم. اکنون تغییر کرده است. من الان یک پسر 105 میلی متری هستم
مقاله عالی این تصور من را تقویت می کند که افراد بطور فزاینده و غیر ضروری از لنزهای واید برای عکاسی پرتره استفاده می کنند. تحریف تصویر (به ویژه صورت) اخیراً به یک قاعده تبدیل شده است. فقط آرزو می کنم افراد از این مقاله بیاموزند و از فاصله کانونی مناسب استفاده کنند.
مقایسه عالی من مدتی می دانستم که این مورد بود اما دیدن اثبات در کنار هم بسیار عالی است. با تشکر! 🙂
ممنون از مقایسه. اکنون برخی از مواد غذایی قابل تأمل: آیا می دانید فشرده سازی بدون در نظر گرفتن لنز مورد استفاده یکسان خواهد بود - به شرطی که فاصله یکسانی با سوژه داشته باشید؟ فاصله تا سوژه بسیار مهم است. اگر از زاویه باز استفاده کنید - طبیعتاً نزدیکتر می شوید - و به همین دلیل صورت مخدوش می شود. از یک دوربینی طولانی استفاده کنید - و شما به طور خودکار عقب می روید تا همان قاب را بگیرید. به همین دلیل صورت فشرده می شود. حال این آزمایش را امتحان کنید: با استفاده از فاصله کانونی مختلف ، همان فاصله را حفظ کنید ، مثلاً شش پا. صورت یکسان به نظر می رسد. تفاوت البته در این خواهد بود که شما صحنه بیشتری را در عکس دریافت می کنید. عکس های گرفته شده را از همان فاصله برش دهید و خواهید دید که یک 50 میلی متر همان 85 میلی متر است. حتی یک محصول 24 میلیمتری نیز به نسبت یکسان خواهد بود. بنابراین س questionsالات این است: - نقطه شیرینی که موضوع را به بهترین شکل ممکن نشان می دهد نسبت به موضوع است؟ (6-10 فوت ، شاید؟) - کدام فاصله کانونی قاب مورد نظر من را می دهد؟ ضربه سر؟ احتمالاً 85 - 135 میلی متر. تمام قد؟ احتمالاً 50 میلی متر بسیاری از زمینه ها؟ 24-35 میلی متر شاید.
بله ، میزان فشرده سازی موجود در عکس مربوط به فاصله از سوژه است ، اما به عنوان یک موضوع عملی ، فاصله کانونی برای برش دادن تصویر و پر کردن قاب با موضوع مهم است. برش یک تصویر با زاویه دید عریض گرفته شده از حدود 5 برای دستیابی به یک فشرده سازی عمودی ، کیفیت تصویر را به شدت کاهش می دهد زیرا از این قسمت کوچک از کل تصویر استفاده می شود. بنابراین چیزی که می خواهیم بدانیم ، به عنوان یک موضوع عملی ، این است که چه ترکیبی از فاصله / فاصله کانونی به ما فاکتور فشرده سازی مورد نظر ما را می دهد. فاصله کانونی پرتره به طور کلی از 85-105 میلی متر در یک دوربین فول فریم تعریف می شود. لنزهایی که در این محدوده فاصله کانونی قرار می گیرند ، قاب را با کل سر یک سوژه از فاصله تقریبی 3-10 fill دور پر می کنند و معمولاً چشم انداز مطلوبی از چهره ارائه می دهند. بسیاری از اینها شامل سلیقه شخصی است. برای یک عکسبرداری از بدن کامل از یک شخص ، ما همچنین می خواهیم نحوه ارتباط موضوع با پس زمینه را نیز در نظر بگیریم. اگر بخواهیم فرد را با دور انداختن فوکوس از پس زمینه حواس پرتی جدا کنیم ، می خواهیم از یک لنز با فاصله کانونی بلند با عمق میدان کم استفاده کنیم که با استفاده از دیافراگم باز بدست می آید. اگر بخواهیم شخص را بیشتر به پس زمینه مرتبط کنیم ، قدم نزدیکتر می شویم ، از لنز فاصله کانونی کوتاه تر و شاید از دیافراگم بسته تر استفاده می کنیم. در بسیاری از بزرگترین عکسهای روزنامه نگاری ، مانند کارتیه برسون ، از لنز 35 میلی متری برای پرتره ها استفاده شده است که موضوع را بیشتر به موقعیت مرتبط می کند. نکته اصلی این است که هیچ ترکیبی ایده آل و تنظیم شده از فاصله ، فاصله کانونی و دیافراگم وجود ندارد. یک عکاس باید این انتخاب ها را براساس نیازهای فردی خلاق انجام دهد. اینجاست که قسمت هنری عکاسی وارد عمل می شود.