محصولات ویژه
-
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
اقدامات ضروری فتوشاپNewborn Nunitiesunities. مجموعه اقدامات ویرایش فتوشاپ نوزاد تازه متولد شده
$29.00 -
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
-
فروش!
عکاس حرفه ای در عصر عکاسی دیجیتال چیست؟
در زمان عکاسی دیجیتال، وقتی کسی می تواند به نزدیکترین فروشگاه تخفیف مراجعه کند و یک دوربین SLR و فتوشاپ یا Elements بخرد ، مرزهای بین عکاس حرفه ای ، آماتور و علاقه مندان تار است. سالها پیش ، زمانی که من کودک بودم ، تعریف یک عکاس حرفه ای بسیار بارزتر بود. شما متخصصانی داشتید که با کار عکاسی امرار معاش می کردند و آماتورهای جدی که عاشق هنر عکاسی بودند.
در عصر جدید دیجیتال ، که عکاسی و ویرایش عکس در دسترس همه است ، و اتاق های تاریک تقریباً مربوط به گذشته است ، همه می توانند یک عکاس باشند (یا حداقل آنها ممکن است چنین فکر کنند). "عکاسان حرفه ای" اکنون در هر گوشه ، ده ها نفر در هر شهر ، هزاران نفر در هر شهر وجود دارند. همانطور که مقاله خود را در مورد "قیمت گذاری عکاسی"چند هفته پیش ، یکی از موضوعات مطرح شده این بود" اگر کسی به اندازه کافی شارژ نمی کند ، شاید یک علاقه مند باشد. " اما آیا این می تواند باشد؟ آیا می توانید پول بپذیرید و فقط "برای سرگرمی شلیک کنید؟" این دو لزوماً با هم همکاری نمی کنند ، حداقل در ایالات متحده که دولت می خواهد عمل خود را انجام دهد ، نه.
بنابراین این ما را به این س bringsال بازمی گرداند که "یک عکاس حرفه ای چیست؟"
چگونه می توانیم این اصطلاح را تعریف کنیم؟ با تعریف من ، من یک عکاس حرفه ای نیستم. من یک سرگرمی هستم! من عاشق عکس گرفتن هستم و از هنر عکاسی لذت می برم. اما من زندگی خود را برای عکسبرداری انجام نمی دهم. من زندگی ام را کمک می کنم تا به عکاسان حرفه ای و علاقه مندان کمک کنم عکس هایشان را افزایش دهند.
برای من a عکاس حرفه ای است:
- شخصی که امرار معاش می کند با گرفتن عکس یا حداقل بخشی از درآمد خود.
- شخصی که مشاغل عکاسی مشروعی ایجاد کرده یا در یکی از آنها استخدام شده است.
- شخصی که مالیات درآمد خود را از طریق عکاسی پرداخت می کند.
اکنون برخی مناطق خاکستری:
- کیفیت کار: اگر کار یک عکاس عالی است ، به این معنی نیست که آنها یک حرفه ای هستند. و به همین ترتیب ، اگر کار ضعیف باشد ، ممکن است یکی باشد. من افراد زیادی را می دانم که در عکاسی امرار معاش می کنند که عکس های وحشتناکی می گیرند و مهارت ویرایش یا روتوش ندارند. و من برخی از آماتورها و علاقه مندان شگفت انگیز را می شناسم که نمونه کارهای باورنکردنی دارند ، اما تصمیم می گیرند برای گذران زندگی عکاسی نکنند.
- مهارت های کسب و کار: برخی از عکاسان افراد تجار بزرگی هستند. دیگران نیستند. درک کسب و کار و بازاریابی اغلب افراد ناموفق و موفق را از یکدیگر جدا می کند. و می توانم با اطمینان به شما بگویم که گاهی اوقات "بهترین عکس" از موفق ترین عکاسان حرفه ای حاصل نمی شود.
- قیمت گذاری: قیمت های بالاتر یا پایین ، حرفه ای بودن را تعیین نمی کند. متأسفانه ، اگر کسی مشاغل مشروع باشد و تصمیم بگیرد دیگران را زیر و بم کند ، این انتخاب آنهاست. اگر کسی قیمت فوق العاده بالایی دارد ، لزوماً به این معنی نیست که در منطقه نیز بهترین است. بعضی اوقات قیمت از مجموعه مهارت ها و توانایی ها تقلید می کند ، اما اغلب اوقات ، اینگونه نخواهد بود.
به یاد داشته باشید ، فقط به این دلیل که عاشق عکاسی هستید یا با استعداد هستید ، به این معنی نیست که باید یک حرفه ای باشید. و وقتی می شنوید شخصی حرفه ای است ، بخاطر داشته باشید که این موضوع میزان مهارت وی در عکاسی یا تجارت را مشخص نمی کند. این فقط نشان می دهد آنها "فروشگاه راه اندازی کرده اند".
الان نوبت تو است. آیا شما یک عکاس حرفه ای هستید؟ اگر چنین است ، چرا خود را یکی می دانید؟ اگر نیستید ، چه عنوانی به خود می دهید ، نقش خود را چگونه تعریف می کنید و چرا چنین احساسی دارید؟ با نظرات من موافق یا مخالف باشید من می خواهم صدای شما را بشنوم!
بدون نظر
ارسال نظر
شما باید وارد شده برای ارسال یک دیدگاه.
پستهای اخیر
من فکر می کنم رنگ خاکستری بسیار زیاد است اما من فکر می کنم اگر شما برای گرفتن عکس هر مبلغی را قبول می کنید ، در شغل خود هستید و باید خود را به روشی قانونی و حرفه ای اداره کنید. اگر هزینه خدمات شما به شما پرداخت می شود ، برای محافظت از خود ، تجهیزات و مشتریان خود باید مطالبه ، مالیات و بیمه داشته باشید. اگر مشاغل قانونی انجام نمی دهید پس نباید پول بپذیرید. اکنون معیارهای یک متخصص ، دانش ، کیفیت تصویر و رفتار با مشتریان شما است. این خیلی ذهنی است.
اوه من در پایان کار بسیار رنج می برم. من خودم را در آن بخش می کشم. مقاله عالی!
حتی اگر من در حال حاضر به عنوان یک عکاس حرفه ای زندگی ام را تأمین نمی کنم. این هدف بلند مدت من است. من تقریبا 3 سال پیش تجارت خود را افتتاح کردم و هنوز در تلاش برای یافتن سود هستم. دلیل اصلی آن این است که استانداردهای من بسیار بالا است ، و من هنوز هم هر آنچه را به دست می آورم به نرم افزار ، تجهیزات ، بازاریابی و غیره بازمی گردانم. عامل دیگر این است که هر مادر با یک دیجیتال فکر می کند اکنون یک حرفه ای است زیرا بچه هایش ناز هستند . آنها همچنین معتقدند که دیروز 200 دلار نداشتم ، بنابراین اهمیتی نمی دهم که آن را بردارم و تمام تصاویرم را روی دیسک بدهم. این یک مشکل است من فکر می کنم هدف اصلی ما باید آموزش عکاسان جدید در زمینه آموزش عکاسی شگفت انگیز موجود باشد ، به آنها بیاموزیم که مراقب آموزش چشم خود باشند تا تفاوت واقعی در تولید و تولید حرفه ای را ببینند. جنبه دیگر ، آموزش مشتری است که چرا کاری را که انجام می دهید شارژ می کنید و ارزش هر پنی را دارد. این 2 سنت من در این موضوع است.
مقاله عالی که به بسیاری از مواردی که من در مورد آنها تعجب کرده ام پرداخته است. در حالی که من یک عکاس حرفه ای نیستم ، اما در آن مسیر حرکت می کنم. در حالی که عکاسی من به تجارت لباس من مرتبط است ، من پیش بینی می کنم در آینده ای نزدیک بخشی از درآمد خود را از عکاسی بدست آورم. فکر می کنم عنوان "آماتور پیشرفته" را به خودم بدهم؟ در ذهنم حدس می زنم کسی "عکاس حرفه ای" باشد که بیشترین یا کل درآمد خود را از عکاسی بدست آورد. من شخصی که گهگاه از دوستانش برای عکس گرفتن پول می گیرد ، یک حرفه واقعی نمی دانم. من همچنین به عکاسان حرفه ای فکر می کنم که در انجام کاری خوب هستند. در حالی که همیشه اینطور نیست ، من می خواهم اینطور باشد. 🙂 فکر می کنم در نهایت "نیمه طرفدار" خواهم شد.
"حرفه ای" نشان می دهد که شخص در ازای یک سرویس در حال پرداخت است. همچنین به این معنی است که فرد می داند چه کاری انجام می دهد ، و من متوجه شده ام که این روزها بسیاری از عکاسان "حرفه ای" به نظر نمی رسد که در مورد ترکیب ، عناصر هنری ، اصول طراحی ، قانون یک سوم و غیره جک بلد باشند. من شخصاً خودم را یک عکاس حرفه ای نمی دانم. گرچه من خودم را یک هنرمند می دانم. حتی اگر من تمام زندگی ام هنر خوانده ام و اولین کلاسهای عکاسی را در کلاس 8 (حدود 25 سال پیش!) گذرانده ام ، من عکسهایم را نمی فروشم و تصور نمی کنم که همه چیز را در مورد عکاسی بدانم.
من یک سرگرمی هستم و با آموزش (عمدتاً رایگان) موجود در کتاب ها ، مجلات و وب سایت های عالی مانند این یکی ، من مهارت خود را به مرور ارتقا داده ام تا جایی که مردم فرض می کنند و فقط می پرسند ، "چقدر هزینه می گیرید؟ " من به او پاسخ می دهم ، "من شارژ نمی کنم. من حرفه ای نیستم. " مردم من ، که من را دوست دارند ، شروع به گفتن من می کنند که من باید یک حرفه ای شوم. اما من نمی خواهم این کار لذت من را از بین خواهد برد. با گفتن این جمله ، چطور ممکن است یک علاقه مند مثل من از اصطلاح "اعتقاد به مطبوعات خودش" جلوگیری کند؟ آیا وب سایت هایی وجود دارد که بتوانیم کارهای خود را نقد کنیم؟ از همه مهمتر ، به صورت رایگان؟
من با اظهار نظر دب از صمیم قلب موافقم. رنگ خاکستری زیادی وجود دارد ، اما اگر می خواهید یک حرفه ای باشید و خود را چنین بدانید ، باید تجارت ایجاد شود و مالیات پرداخت شود. تا آنجا که استعداد پیش می رود ، این کاملاً ذهنی است. من کار خود را شروع نکردم تا زمانی که احساس کردم دانش فنی در مورد کاری را که دارم انجام می دهم و همچنین دارای نگاه هنری و احساس سبکم هستم. من هنوز در مرحله ساخت نمونه کارها هستم ، بنابراین قیمت های من پایین است ، اما در نهایت بالاتر می روند. من تمام یا بیشتر درآمد خانوادگی خود را از طریق تجارت کسب نمی کنم ، اما تمام درآمد خود را از این طریق کسب می کنم. 🙂
من یک علاقه مند هستم و آرزو دارم در آینده ای نه چندان دور حرفه ای شوم. فقط می خواهم به این نکته اشاره کنم که در اکثر مناطق می توانید به عنوان "تجارت سرگرمی" فعالیت کنید که اساساً برای تأمین برخی از هزینه های خود هزینه می کنید ، اما در واقع سود نمی کنید. شما هنوز هم باید از هر درآمدی مالیات بپردازید و نمی توانید هزینه ها را کسر کنید ، اما در بیشتر موارد ، نیازی به پروانه کسب و غیره ندارید.
من فکر می کنم خط اصلی پرداخت مالیات برای آن و داشتن یک نام تجاری مشروع است. اما موافقم ... خط تار است. وبلاگ عکاسی NEK
من 100٪ موافقم و افتخار می کنم که "فقط" یک علاقه مند باشم. من آن را دوست دارم و راهی برای فروش است که نمی توانم شغل روزم را تحمل کنم. آیا دوست دارم یک حرفه ای باشم؟ H *** بله! روزی اما چون شوهرم در حال حاضر در حال ساخت حرفه خود است ، من این لوکس را ندارم و 100٪ به عکاسی وابسته باشم. اما دوباره یک روز! بنابراین چیزی که من دنبال آن هستم کند و ثابت است. من هنوز هم هر روز یاد می گیرم که بهتر باشم و به آرامی روی تجهیزاتم سرمایه گذاری می کنم. به زودی نیکون D3 برای من موجود نیست :(. اما من کاری را که دوست دارم دوست دارم و بله من یک وب سایت دارم بنابراین می توانم با عکاسی پول اضافی تهیه کنم ، به چند دلیل ، 1… برای ایجاد نمونه کارها قبل از اینکه بخواهم حرفه ای شوم. و 2… بنابراین من می توانم پول خود را برای حمایت از این سرگرمی کنار بگذارم بدون اینکه شوهرم واقعاً تاثیری روی کیف پول خود ببیند!:) حتی سازمان امور مالیاتی نیز به یک علاقه مند اجازه می دهد تا درآمد و هر گونه هزینه (تا درآمد) مربوط به سرگرمی این موضوع باعث مبهم شدن بیشتر می شود زیرا شما می توانید با نام خود تجارت کنید و واقعاً هرگز نیازی به ارائه مدارک ندارید. من چندین بار با CPA خود در این باره صحبت کرده ام و در حال حاضر از آنجا که برای من واقعاً یک سرگرمی است ، هنوز هم مالیات خود را مانند موارد فوق ثبت می کنم.
اکنون این حقیقت صادقانه ای برای عکاسان وجود دارد و اگرچه من خودم را یک حرفه ای می دانم ، من تعداد زیادی دوست دارم که سعی می کنند جهش کنند. چند دلیل دارم که خودم را یک حرفه ای می دانم. من خودم را با روشی شغلی رفتار می کنم - و به عنوان یک کارفرما عمل می کنم. من یک روش حسابداری در اختیار دارم که همه چیز را ثبت می کند. من سالانه چندین بار مالیات پرداخت می کنم. من در هر اتومبیل کتاب های مسافت پیموده شده را نگه می دارم. من یک طرح تجاری و نمودار رشد دارم. من برای خیرخواهی SOP دارم. من فکر می کنم در این دنیای خطوط خاکستری تار ، اگر شما خودتان را به عنوان یک کار تجاری اداره می کنید ، این امر باعث می شود هوا یک عکاس حرفه ای باشد یا نه.
با عرض پوزش از اشتباه در نظر 9 ، منظور من این است که کاملاً ترک نکرد!
من یک حرفه ای هستم (الان چند سال است) و به کارهایی که برای رسیدن به اینجا انجام داده افتخار می کنم !! از کودکی عاشق عکاسی بودم ، هزاران دلار و سالهای زندگی ام را در مدرسه عکاسی گذراندم ، در بالای کلاس فارغ التحصیل شدم و برای ادامه تحصیل اکنون سخت کار می کنم. من به دنبال نور عالی هستم و سعی می کنم تصاویرم را از نظر فنی درست و همچنین خلاقانه و جذاب برای دیگران نگه دارم. من رتوش و ویرایش را در فتوشاپ می فهمم ، و من از این بابت خوب لوس هستم !! من برای کارم حقوق می گیرم ، مالیات می پردازم ، و کارتهای کسب و کار زیبا دارم !! هاها آنچه بیشتر من را جذب می کند همانند برخی دیگر از پستهای اینجا است. مادران با دوربین زیبا و بچه های زیبا با کم کردن قیمت ها کارشان را می کنند. مردم فکر می کنند که خلاق هستند زیرا روی هر عکس روی یک عملکرد کلیک می کنند و آن را روزانه صدا می کنند. اگر "مشتریان" آنها فقط تفاوت را در کنار هم ببینند ، می دیدند که چگونه یک لنز با زاویه دید عریض که در هر عکس استفاده می شود ، هیچ کس را تملق نمی دهد !! * آه سنگین * ببخشید… این اواخر خیلی نزدیک به خانه برخورد می کند !! با تشکر از فرصتی برای تخلیه !!
من قدردانی می کنم که شما اشاره کردید که یک "حرفه ای" می تواند قیمت بالایی داشته باشد ، امرار معاش کند و کثیف باشد ، در حالی که غیر حرفه ای می تواند افسانه ای باشد و اینجا و آنجا پول خردی کسب کند. در انجمن های عکس مکالمه گرم شده و کمی خسته کننده است. مردم عصبانی می شوند اگر گال در خیابان تقریبا به اندازه آنها در وسایل او خمیر نریزد و حالا آنها برای کسب و کار تبلیغ می کنند. واریانس قیمت مردم را از بین می برد. مردم باید چشم انداز دنیای عکاسی امروز را بپذیرند و مسیر خود را بدون این همه غر زدن ، تراشند. (من گاهی اوقات با مسائل محلی خودم کاملا غر می زنم) من خودم را یک سرگرم کننده جدی می دانم که گاهی برای تیراندازی برای مردم پول می گیرد. من نمی دانم که آیا بر اساس مقدار پرداختی به شاخه هایی که انجام می دهم ، آیا هنوز مسیر تجاری مشخص شده را دنبال خواهم کرد. اما وقتی من در موقعیتی دوربین رسمی هستم ، کسانی که به من وابسته هستند من را "حرفه ای" می دانند و باید کاملاً مطابق معنای آن عمل کنم. فقط یک فکر را انجام دهید ... ما کلمه "طرفدار" را متفاوت از کلمه "حرفه ای" گرچه از کلمه حرفه ای گرفته شده است ، اما ما از آن به معنای * خیلی * خوب در چیزی استفاده می کنیم. من فکر می کنم این هدف جدی تر من ، حرفه ای بودن است. یک "حرفه ای" هنوز مطمئن نیستم. من می خواهم که کارم به طور جدی خوب باشد و قصد دارم بسیاری از کارهایم را کنار بگذارم. نگران نباشید ، بسیاری از دریافت کنندگان حتی توانایی تهیه عکس های والمارت را ندارند.
زیبایی سیستم بازار آزاد این است که مصرف کنندگان در نهایت تصمیم می گیرند که چه کسی حرفه ای (بلند مدت) است و چه کسی نیست. به عنوان یک حسابدار که تازه در حال یادگیری عکاسی است ، صحبت می کنم ، اگر من نتوانم کار حسابداری خود را در زمان ، کیفیت و صحت خواسته کارفرمای خود ارائه دهم ، برای مدت طولانی حرفه ای نخواهم بود. من از زمان علاقه به عکاسی دو بار این بحث را تکرار کرده ام ، اما در نهایت این بحث توسط مصرف کنندگان تعیین خواهد شد.
آنچه بیشتر اهمیت دارد ، تعریف IRS از یک حرفه ای یا مشتری؟ به نظر من ، قضاوت صحیح تفاوت بین متخصصان و آماتورها است. طبق تعریف ، آماتورها توسط اشتیاق هدایت می شوند. افراد حرفه ای نیز بسیار پرشور هستند ، اما با کسب و کار و قضاوت خلاق که طی سالها تجربه ، بازخورد مشتری و اشتباهات بسیار زیاد ایجاد شده ، معتدل می شود. استعداد استثنایی نشان داده شده در یک جای خاص ممکن است جایگزین برخی از آن زمان و تجربه شود. قضاوت صحیح باعث افزایش کارایی می شود و اطمینان حاصل می کند که مشتری خواسته های خود را به علاوه کمی بیشتر دریافت می کند ، اما نه چیزی کمتر. این همیشه در نمونه کارها مشخص نیست ، اما در مکالمه اولیه مشخص می شود. این موارد از جمله انتخاب کیت ، استخدام یک یا دو دستیار و برنامه ریزی پس از تولید را به شما اطلاع می دهد. شما می خواهید مشتریان احساس کنند که در حال انتخاب یک حرفه ای هستند. از نظر فنی و زیبایی شناختی ، نمونه کارها آنلاین شما ممکن است لیست کوتاه آنها باشد. شواهدی از توانایی شما در تصمیم گیری مداوم که به نفع مشتری باشد ، شغل شما را به دست می آورد.
منطقه خاکستری زیادی وجود دارد و فکر می کنم این موضوع همچنان کانون بحث و گفتگو باشد. من پست کن راکول را در مورد اینکه چرا عکاسی حرفه ای نیست دوست دارم: http://www.kenrockwell.com/tech/pro-not.htm
من یک هنرمند هستم هیچ کس نمی داند این به چه معناست ، اما این همان چیزی است که احساس می کنم در قلبم هستم. عکاسی واسطه ای است که بیشتر مرا به خود جلب می کند و من فکر می کنم دیدگاه من یک نگاه هنری است (معنای آن هرچه باشد.) در حال حاضر من کار عکاسی ندارم ، اما کم کم دارم تلاش می کنم به سمت یکی بروم. من می خواهم به درآمد خانواده ام کمک کنم و نیاز به تجهیزات و کلاسهای به روز شده را تأمین می کنم. اجازه نمی دهم خودم را با برچسب "حرفه ای" درگیر کنم. من قصد دارم به طور حرفه ای با مشتری رفتار کنم و روزی به زودی یک کسب و کار کوچک را به صورت حرفه ای اداره می کنم و بهترین ، هنری ترین کار را که می توانم تولید می کنم. اگر مشتری های من را خوشحال کند و تجارت بیشتری برای من ایجاد کند ، این همان چیزی است که من نیاز دارم: ج)
من یک عکاس هستم ... برخی به من می گویند طرفدار دیگران ممکن است فکر کنند من نیستم. من یک استودیو ، تجارت ، کارت ویزیت ، شبکه ، عضویت در اتاق های محلی و زن در تجارت دارم. من در مکان و در استودیوی خانه ام عکس می گیرم. من برای کسانی که درخواست می کنند خدمات ارائه می دهم. من شارژ می کنم و مبلغ سنگینی نیست ، چون سعی می کنم عکاسان دیگر را زیر و رو کنم ؟؟ جواب منفی! از آنجا که می خواهم مشتری هایم بتوانند از پس هزینه های "یک عمر طول عمر" برآیند ، من کاری را که دوست دارم دوست دارم و این اولین شغلی است (که دیگر شغلی نیست) که من واقعاً آن را دوست دارم. من وقت خود را به OpLove ReUnited برای استقرار نظامی ، تولد و بازگشت به خانه می دهم. من حقوق ، مالیات و وقت خانواده ام را پرداخت می کنم. من از یک شهر کوچک می آیم ... بله ما دست کم عکاسانی داریم و من مرتباً از آنها می شنوم. من سعی می کنم یک رابطه باز / دوستانه با آنها برقرار کنم. بعضی از آنها احساس ترس می کنند زیرا ما در همان نوع عکاسی تخصص داریم. من چنین احساسی ندارم. دو عکاس می توانند با همان مشتری ملاقات کنند و آنها می دانند که با چه کسی می خواهند بروند. این انتخاب آنهاست ، زیرا تصاویر آنها است. من اینطور نگاه می کنم تا از عکاسان دیگر ناامید نشوم. من در پایان جلسه فرزندانش مشتری ای داشتم که به من گفت که دوست دارد وارد عکاسی شود. من در آن لحظه متوجه نشدم که دلیل واقعی او برای جلسه خواستن این بود که ببینم چگونه تیراندازی می کنم و چه کاری انجام می دهم. مورد بعدی که می دانید وی دارای وب سایتی مشابه وب سایت من حتی با موسیقی یکسان ، 20 دلار ارزان تر از هزینه های من و بسته های مشابهی است که همه با دوربین و دوربین فیلمبرداری خود ارائه می دهد. حالا ، که من با آن خوب نیستم. اگر می خواهید عکاس شوید ، توصیه من این است که با یک عکاس دیگر جلو باشید و صادق باشید ... آنها را کپی نکنید ... اگر می توانید دنبال کنید ، از آنها سkال کنید. من دو نفر دیگر درخواست کرده ام که برای دومین بار در یک عروسی شلیک کنم ، راهی که شما طی می کنید یک دنیا تفاوت ایجاد می کند. متأسفم ، باید اینجا را تخلیه کنم. فقط کمی ناامید کننده من عاشق کار با عکاسان دیگر هستم. فقط باید به شهرستان بعدی بروم تا کسی را که می خواهد با من به اشتراک بگذارد
فکر می کنم خودم را یک عکاس حرفه ای مشتاق می نامم. من عاشق عکاسی از همه نوع ، کار با مردم هستم و می دانم که انجام کاری که دوست داری می تواند بهترین نوع کار را رقم بزند. گفته می شود که من "خوب" عکس می گیرم ، اما همیشه چیزهایی را می بینم که آرزو می کنم بتوانم متفاوت انجام دهم یا می دانم چگونه انجام دهم. من فکر می کنم برای اینکه واقعاً یک حرفه ای باشم ، چند ابزار ندارم. و پرداخت مالیات فقط به این معنی است که شما توانسته اید به اندازه کافی درآمد کسب کنید تا دولت به آن توجه کند. در حال حاضر من کمتر از هزینه ای که برای ابزار و یادگیری می کنم ، درآمد کسب می کنم!
من یک سرگرمی کاملاً و بسیار خوشحالم که حتی یک قطره میل به حرفه ای شدن ندارم ، حتی اگر هرگز به آن سطح برسم. سرانجام در زندگی من کاری دارم که دوست دارم آن را انجام دهم. این برای من است و قصد دارم آن را حفظ کنم (شاید کمی خودخواه باشم!). من هرگز نخواسته ام رئیس خودم باشم و به نظر می رسد ایده تجارت در صنعت سرگرمی را از سرگرمی من (برای من) دور کند. خوشبختانه بسیاری برای همه کسانی که در فکر ، تلاش ، شروع و یا به خوبی در سمت کسب و کار مستقر هستند!
من فکر می کنم اکنون "مشاغل عکاسی" و "عکاسان حرفه ای" وجود دارد که این دو می توانند یکسان باشند یا خیلی یکسان نباشند. برای من تفاوت این است که "تجارت عکاسی" کسی است که ممکن است آموزش دیده باشد یا نتواند آموزش ببیند یا حتی واقعاً بداند که چه کاری انجام می دهد ، اما در ازای خدمات عکاسی خود حقوق می گیرد. "عکاس حرفه ای" کسی است که در اصول مهارت های عکاسی (به عنوان مثال نور ، عکس ، تجهیزات دوربین ، مهارت های اولیه رایانه و گردش کار - و این حداقل است) آموزش دیده است و از فروشندگان حرفه ای استفاده می کند (فکر نمی کنم این یک الزام است ، اما باید باشد) ، و یک کسب و کار اساسی راه اندازی کرده است (حتی اگر آنها کارهای تجاری خود را انجام دهند). آنها ممکن است در تجارت باشند یا نباشند ، من فکر نمی کنم شما برای "حرفه ای" بودن لزوماً باید فعال باشید اما باید حداقل "حداقل" آموزش و دانش داشته باشید. این بدان معناست که شما می توانید با حداقل میزان عکسبرداری ، به طور دقیق و مداوم به خوبی در معرض دید و ترکیب قرار بگیرید. دقیق). بنابراین ، برای من ، آنچه در اینجا تار شده است ، این 2 تعیین است. اما من روی یک جعبه صابون می ایستم و روی آن بلند می شوم ... اگر مبلغی را برای کار خود دریافت می کنید ، باید # 1 مالیات فروش را جمع آوری کنید و پرداخت کنید و # 2 مالیات بر درآمد آن را پرداخت کنید ... قانون ، قابل بحث و گفتگو نیست و قابل بحث نیست. اکنون قسمت مالیات بر درآمد حداقل دارد (می خواهم بگویم شما باید بیش از 600 دلار در سال مطالبه کنید) اما مالیات فروش اینگونه نیست. در واقع من تأیید کردم که هفته گذشته برای مقاله ای که در حال نوشتن آن هستم ، آنها گفتند که کاملاً هر مبلغی برای خدماتی از جمله این مالیات دریافت می شود و هر کسی چنین کاری را انجام ندهد ، به دنبال او می گردد. به یاد داشته باشید ... همه شما وب سایت دارید ، چقدر فکر می کنید برای شما پیدا کردن شما یا اینکه شخص دیگری شما را تحویل دهد مشکل است ... فقط یک فکر برای به خاطر آوردن آن است.
حسابدار من می گوید که سازمان امور مالیاتی مرا "عکاس حرفه ای" می داند. من با آن خوب هستم
حتی استودیوهای حرفه ای (مانند کارخانجات اولان ، یوئن لوئی) کارهای خارق العاده ای انجام نمی دهند ... اما آنها حرفه ای هستند و بخشی از پذیرش پول برای حرفه ای بودن شما خلاف واقع است. عمو سام سرگرمی ها را تشخیص می دهد. بعد از قبول مقدار مشخصی لازم است که گزارش دهید. بنابراین کسی می تواند ، در اصل ، هزینه عکاسی خود را بگیرد و "طرفدار" نباشد یا از آن مالیات بپردازد. به شرطی که سالانه بیش از میزان مجاز سرگرمی درآمد کسب نکنند. و این ممکن است همان کاری باشد که فهرست خوانان و برخی "مادران پا" انجام می دهند.
به عنوان کسی که از چند سال گذشته سعی داشته است عکاسی را دنبال کند ، من در این مقالات اخیر بسیار تعامل داشته ام. آنها واقعاً چشمانم را باز کرده اند. من کاملاً سرحال هستم و به سمت حرفه ای کار می کنم.
راستش را بخواهید ، من یک مادر بچه های واقعاً ناز هستم که آرزو دارم یک روز عکاس حرفه ای شوم ، اما واقعاً امیدوارم که "رسیدن" به آن باعث شود که من خیلی بدجنس و هوس نباشم زیرا بسیاری از عکاسان "طرفدار" آنلاین می شوند . من پست هایی را به طور مداوم در مورد این موضوع و قیمت گذاری می خواندم که فقط از آن وحشت زده ام. دوست دارم زنان بیشتری را ببینم که سعی می کنند زنان دیگر را در این تجارت ارتقا دهند ، به خصوص با توجه به اینکه بسیاری از زنان در تلاش برای ایجاد این زمینه هستند "مادر بچه های کوچک" ، "همسر خوب" و "نان آور خانه" همه کلاه هایی هستند که به طور همزمان سر آنها قرار می گیرند. حمایت از دیگران ، حتی کسانی که "دست و پا می زنند" یا مرتباً اشتباهات مبتدی را مرتکب می شوند ، در این راه ادامه خواهد داشت. به اشتراک گذاشتن هنری که شخصی خلق کرده است موقعیتی آسیب پذیر است و من متنفرم از اینکه فکر می کنم هرکسی دریغ از افتتاح یک تجارت برای حمایت از خانواده خود کاری را که دوست دارد انجام دهد ، به دلیل این نظرات گربه ای که من اغلب می بینم ، دریغ می کند تنها چیزی که من در این مقاله ، جودی ، با آن مخالفت کردم ، این بود که شما گفتید "همه می توانند یک عکاس باشند" (یا حداقل آنها فکر می کنند). من با بخشی که داخل پرانتز قرار می دهید مخالفم. من فکر می کنم ترس تنها چیزی است که باعث می شود هر کسی نتواند عکاس شود ، اگر چیزی که می خواست باشد. این به آموزش نیاز دارد ، اما این برای کسانی است که به دنبال آن هستند. خلاقیت لازم است ، اما این برای کسانی که به دنبال آن هستند نیز وجود دارد. این زمان و تلاش می خواهد ، اما اگر آن را بخواهید ، می توانید آن را انجام دهید. من فکر می کنم این تقریباً در مورد همه موارد زندگی صدق می کند ، اما هنر و تجارت نیز از این قاعده مستثنی نیستند. من نمی توانم صبر کنم تا یکی از کارگاه های شما را بردارم! من کلاسهای تابستانی عکاسی خود را به پایان رساندم ، بنابراین برای برخی از دوره های آینده آزاد هستم
همه ما باید از جایی شروع کنیم و من تجربه خود را به شما می گویم. قبل از اینکه اشتیاق عکاسی ام را جدی بگیرم ، یک عکاس حرفه ای به نام تریسی ریور داشتم که برای شلیک به خانواده ام به خانه من آمد. شاید در مورد او چیزی شنیده باشید. او شارژ کرد ، اما مالیات نداد و منطقی بود. او حدود 1 سال بود که کار خود را شروع کرده بود. من شروع کردم به پرداخت مالیات با او تا حدود 3 سال ما با او! و نگاه کن الان کجاست! شما باید جایی را شروع کنید و باید چیزی را شارژ کنید و بله ، شما باید مالیات بپردازید ، اما بیایید واقعی باشیم. وقتی واقعاً کار خود را شروع می کنید ، حتی به اندازه کافی برای عمو سام کار نمی کنید تا نگاهی دوباره به شما بیاندازد. من به طور کامل قصد دارم مالیات را پرداخت کنم در حالی که در واقع شروع به کسب درآمد می کنم. درآمد 50 تا 100 دلاری اینجا و آنجا هزینه و زمان من را تأمین می کند و به هیچ وجه قادر به زندگی نیستم. من مشتاقانه منتظر روزی هستم که قادر به پرداخت مالیات باشم زیرا این بدان معناست که من در حال بدست آوردن پول معنادار هستم. من می خواهم مشروع باشم ، اما اگر وقت ، منابع و محصول خود را به طور رایگان در اختیار دیگران قرار دهید ، چگونه می توانید به آن مرحله برسید؟ شما باید به سمت آن پیشرفت کنید و مربیانی داشته باشید که مایل باشند شما را راهنمایی کنند. سخت است که به کسی بگویید ، "متاسفم ، من می دانم که من قبلا هیچ وقت از شما هزینه ای دریافت نکردم ، اما اکنون شناسه مالیات دارم و باید 200 دلار از شما بگیرم." برای من دشوار است باور کنم که آنها مایل به ادامه دادن عکس شما هستند. شما باید از پایین شروع کنید و کار خود را بالا ببرید ، نه اینکه فقط بگویید ، "من فکر می کنم من یک دوربین خریداری می کنم و یک عکس حرفه ای هستم و پول شارژ می کنم و مالیات را می پردازم". شما که انتقاد می کنید ، کجا و چگونه شروع کردید؟
قانون سرانگشتی (راهنماهایی که من به یاد دارم زمانی که 17 سال پیش در این تجارت شروع کردم این بود که درآمد شما از عکاسی، برای اینکه یک حرفه ای واقعی در نظر گرفته شوید، باید 80٪ از کل درآمد مشمول مالیات شما باشد.) من هرگز به خودم برچسبی نزدم. حرفه ای تا اینکه به آن نقطه رسیدم. برایان وودلند: در سیستم بازار آزاد ما هنوز باید به مصرف کننده خود آموزش دهیم زیرا اکثر آنها نمی توانند تفاوت بین یک چاپ ارزشمند که توسط PPA ایجاد شده است و یک عکس سیرز یا والمارت تشخیص دهند. . PMA در سال 2006 یک نظرسنجی انجام داد و ارقام 30٪ در سال را برای ورود به دنیای عکاسی (ترسناک) منتشر کرد. اگر درست به خاطر داشته باشم، اصطلاحی که برای کسانی که وارد عکاسی می‌شوند ابداع شده‌اند، برچسب دیجی‌مامان (Digi-moms) را می‌گیرند. آنهایی که همسرانشان می‌توانستند همسرشان را در خانه بمانند، بدون اینکه تأثیری بر درآمدشان بگذارد. اگر شهر ما مملو از آنها باشد. من حتی نمی توانم به شما بگویم که چند بار شنیده ام، "دوست من به تازگی کسب و کار عکاسی خود را راه اندازی کرده است و او قرار است عکس های ما را رایگان بگیرد" چگونه می توان با آن رقابت کرد؟ من خیلی دوست دارم بتوانم این کار را انجام دهم، متاسفانه خانواده من سقف بالای سرشان را دوست دارند و همه ما دوست داریم غذا بخوریم!
من تمام وقت حرفه ای هستم ، یعنی کار دیگری ندارم و تقریباً تمام درآمد خانوارمان را از طریق عکاسی بدست می آورم (شوهرم نیمه وقت کار می کند). من عاشقانه به کسانی که ادعا می کنند حرفه ای هستند ، اشاره می کنم که یا کاری برای تهیه پشتیبان ندارند یا از طریق عکس های خود برای "فاکس نویسان" امرار معاش نمی کنند. در حالی که من می خواهم هرکسی را که آرزو دارد یک عکاس حرفه ای شود تشویق می کنم ، اما این مسئله باعث ناراحتی من می شود که افراد قبل از اینکه آن را به عنوان کالایی معرفی کنند ، برای یادگیری کار خود وقت نمی گذارند. این فقط باعث می شود من بخواهم بیشتر روی مهارتهای خودم کار کنم.
من خودم را "آماتور جدی" می نامم. من در یک کالج محلی در کلاسهای عکاسی شرکت می کنم. من دوست دارم در مسابقات عکس شرکت کنم و اخیراً مقام دوم را در یکی کسب کردم. من فقط دوست دارم عکس بگیرم ، مهارت هایم را بزرگ کنم و تمام آنچه را که در مورد عکاسی می توانم یاد بگیرم. چه کسی می داند ، شاید روزی احساس کنم آنقدر مهارت دارم که می توانم هزینه آن را بپردازم ، اما این واقعا هدف نیست. با این حال ، من تمایل دارم با نظر شما در مورد آنچه "عکاس حرفه ای" تشکیل می دهد موافقم. و صادقانه بگویم ، من کارهایی را دیده ام که به اصطلاح جوانب مثبت انجام داده اند و واقعاً دوستشان نداشته ام. این همه خیلی ذهنی است.
من مقاله را دوست داشتم !!!! حدس می زنم که خودم را "آماتوری پیشرفته" نیز بنامم. من عاشق عکاسی هستم و می دانم که فتوشاپ و پرتره به خوبی لمس می کنند. آیا من هرگز حرفه ای خواهم شد؟ شاید امیدوارم که روزی به زودی انجام شود اما در حال حاضر ، من فقط با آزمایش و یادگیری هنر پشت دوربین و نحوه گرفتن تصویری که باعث می شود WOW بگویید خوشحالم! من فقط با روح و دانش خود آموخته ام و همیشه مشتاق یادگیری بیشتر هستم ...
من به عنوان یک علاقه مند شروع کردم و در ابتدای سال به حرفه ای روی آوردم. اینجا زمانی است که من یک سرگرمی بودم / اکنون که یک طرفدار حرفه ای هستم. من یک کار تصادفی را که به من رسیده بود شلیک کردم / من قرارداد دارم جدول های زمانی را تنظیم می کنم من به هر چیزی شلیک می کنم / من یک طاقچه دارم تجهیزات من وسایل من بود / تجهیزات من متناسب با نیازهای من است و زائد است تصاویرم را هدیه دادم / برای پرونده های دیجیتال هزینه می گیرم گفتم که مالک کارم هستم / من 100٪ از زندگی ام را تأمین می کنم بیشتر خودکار / عمدتا دستی کاملاً / قاطع مالیات پرداختی / مالیات شارژ شکل هیچ مشکلی پیش نمی آید / من بیمه دارم
من قطعاً یک علاقه مند هستم! من عاشق عکاسی و تدوین هستم اما ساده این کار را برای سرگرمی انجام می دهم !! 🙂
AMEN! من یک علاقه مند هستم ، از کسی به جز خودم (یا یکی از اعضای خانواده گاه به گاه) عکس نمی گیرم. من کاملاً مطمئن نیستم که فقط شارژ کردن می تواند شما را به عنوان یک حرفه ای تبدیل کند ، زیرا من می دیدم که بسیاری از عکس ها برای "بسیار ”زیر کار
طبق این مقاله؛ من در راه رسیدن به یک عکاس حرفه ای هستم. روند ایجاد مشاغل از نظر قانونی برای من ترسناک است اما من علاقه جدی به عکاسی جدی دارم ، بنابراین اینجا می روم ؛).
TH ~ شما بهترین دوست جدید من هستید. من بارها و بارها با برخی از عکسهای خنده دار طرفدار که فکر می کنند بر روی یک بشقاب نقره داغ هستند داغ هستند و هیچ چیز لذت بخشی از ابراز ترس از رقابت بیشتر را پیدا نمی کنند. حداقل ترس چیزی است که من از آن می گیرم. همه ما از جایی شروع کردیم و همه هدف یکسانی دارند: شغل رویایی خود را به واقعیت تبدیل کنید و دقیقاً همان کاری را که دوست دارید انجام دهید ، صرف نظر از "عنوان" خود انجام دهید. من هم زیاد کار نمی کنم ، اما چون خواستم مجوز تجارت گرفتم. من می خواستم این اعتماد به نفس و شکوه پیدا کنم که در نهایت اعتماد به نفس من را بالا برد و به من در پیشرفت بازی کمک کرد. من هنوز خودم را یک حرفه ای نمی دانم زیرا چیزهای زیادی برای یادگیری دارم.
IMHO به عنوان یک حرفه ای به شرایط زیر احتیاج دارد: حداقل سطح توانایی همیشه حداقل 100٪ متعهد می شود که همیشه مهارت های خود را با آموزش و پرورش بازپرداخت کنید چیزی را به جامعه خود برگردانید تا با هزینه ای بازپرداخت شود که به همه بگویید که جدی هستید همیشه تلاش می کنید مشتریان می فهمند که دلیل بسیار خوبی وجود دارد که شما را انتخاب کرده اند
مقاله بسیار عالی! کار خوب
من یک عکاس آماتور هستم. من قبض هایم را با کار خود پرداخت نمی کنم و همچنین اهمیتی نمی دهم که تحت فشار قرار بگیرم که باعث می شود کار من تحت کنترل دیگران و دفترچه چک آنها باشد. من خودم را عکاس بزرگی نمی دانم اما مهارت و تجربه کافی برای نگه داشتن خودم را دارم و هر روز به یادگیری و رشد بیشتر ادامه می دهم. من برای افرادی که تیراندازی می کنم با آنچه که هستم ، کاری که انجام می دهم و به ویژه اینکه برای چه کاری باید به دنبال یک حرفه ای باشند بسیار روشن است. من در مورد این موارد پیش قدم هستم و متأسفانه فکر می کنم بسیاری از افراد اینگونه نیستند. این یکی از اصلی ترین دلایلی است که باعث می شود مردم به من برگردند. صادق بودن در مورد توانایی های خود و صرف وقت لازم برای آموزش مردم در زمینه عکاسی امری است که فارغ از همه عکاسان ضروری است. خیلی بد است که در واقعیت اتفاق نمی افتد.
بیایید ببینیم: 25 سال روزنامه نگاری. دو هزار اعتبار انتشاراتی. امروز ، من بخش QA یک شرکت تولیدی را اداره می کنم. خواندن این مقاله باعث تعجب من می شود: آیا من یک حرفه ای هستم؟ من هنوز هم به حسب مورد شلیک می کنم. اما ، من برای آن پول دریافت نمی کنم. من این کار را انجام می دهم زیرا آن را دوست دارم.
من وقت کافی برای خواندن همه نظرات ندادم ، اما فکر می کنم "حرفه ای" به هیچ وجه با پول تعریف نمی شود. با کیفیت و تسلط تعریف می شود. یک حرفه ای 30 ساله یک بار به من گفت که "عکاس حرفه ای" عکاسی است که می تواند "در هر مکان و در همه چیز عکسبرداری کند". این تسلطی به هنر است (و نه فتوشاپ). مهم نیست که آنها با مهارت های خود چه کاری انجام می دهند (شغل یا سرگرمی) اگر به آن تسلط داشته باشند ، می توانند خود را در سطح حرفه ای بدانند.
Casey گفت: "@ Brian Woodland: در سیستم بازار آزاد ما هنوز باید به مصرف كننده خود آموزش دهیم ، زیرا بیشتر آنها نمی توانند تفاوت بین چاپ شایسته را كه توسط PPA و عکس سیرز یا WalMart تعیین شده است تشخیص دهند." موافقم. عکاسان برای آموزش مصرف کنندگان نیاز به تلاش دارند. چند سال پیش من و همسرم فرزندانمان را برای گرفتن عکس به سیرز یا تارگت بردیم ، کاری که اکنون هرگز انجام نخواهیم داد. مصرف کنندگان باید فرایند یادگیری را طی کنند و عکاسان مسئولیت آموزش و جذب کسب و کار را بر عهده دارند. با استفاده از تجارت حسابداری (دوباره متاسفم) به عنوان مقایسه: حسابداران سطوح مختلفی دارند و هر یک از آنها محدوده قیمتی دارند که برای آنها منطقی است مجموعه مهارت: (1) حسابداران با مدرک پیشرفته و چندین گواهینامه و / یا سوابق قانونی می توانند بیشترین هزینه را دریافت کنند و مشتریانی را پیدا می کنند که حق بیمه خود را پرداخت می کنند ، (2) حسابداران با یک مدرک پیشرفته و یک گواهینامه می توانند هزینه کمتری دریافت کنند و / یا در شرکتی استخدام می شوید که ارزش شغلی و شغلی آنها را ارزیابی کند ، (3) حسابداران با مدرک لیسانس و هیچ تجربه ای نمی توانند کارهای سطح پایین را با نرخ پایین تری پیدا کنند و (4) دفترداران می توانند کارهای دفتری را با نرخ پایین تر پیدا کنند یا برای انجام کارهای دفترداری روزانه / هفتگی از دفاتر یا دفاتر خانگی خود کار می کنند و کمتر از CPA می گیرند. در هر سطح ، مشتریانی که مایل به پرداخت آن هستند ، آنچه را که ارزش آن را دارند ، دریافت می کنند ... یا از شغل خود خارج می شوند. مشاغل حرفه ای. در این مرحله من عکاسی را به عنوان یک حرفه طبقه بندی شده می بینم - هنرمندان مشهور و عکاسان تجاری پایین و در هر سطح مشتریانی پیدا می کنند که مایل به پرداخت هزینه آنها هستند. مسئولیت آموزش این عکاس بر عهده عکاس است. مصرف کنندگان خود ، مهارت ها و ارزش خود را نشان می دهند ، و مهارت و اعتبار خود را بهبود می بخشند تا بتوانند به سطح بعدی صعود کنند و مشتریانی را پیدا کنند که مایل به پرداخت قیمت در سطح بعدی در روند پیشرفت خود هستند. بحث عالی! من از همه دیدگاه های ارائه شده چیزهای زیادی آموخته ام.
من یک حرفه ای نیستم ، اما یک علاقه مند جدی هستم. و حتی اگر من یک حرفه ای بودم ، احتمالاً هزینه های بسیار کمی را پرداخت می کردم و دیگران را "کم" می کردم. نه به این دلیل که من برای کسب درآمد یا سرقت تجارت از افراد حرفه ای خارج شده ام (من تجارت دیگری دارم و به پول اضافی نیاز ندارم). من کم و زیاد شارژ نمی کنم زیرا می خواهم هر خانواده یک پرتره خانوادگی خوب داشته باشد. من می خواهم یک ارشد تصویری زیبا از خودش داشته باشد ، حتی اگر تمام توانایی "والمارت" را داشته باشد (اگر چنین باشد!). برخی (نه همه) عکاسان در مورد کل قیمت گذاری خیلی خم می شوند. می دانید ، آنها می توانند دسته ای را شارژ کنند و مشتریانی را داشته باشند که معتقدند آنچه را که برای آن پرداخت می کنید دریافت می کنید. و من مطمئن هستم که آنها و مشتریانشان بسیار راضی خواهند بود. من؟ من فقط به عنوان وزارتخانه به افرادی که از مسیر من عبور می کنند ، به کسانی که بودجه محدودی دارند ، عکس می گیرم. فقط آرزو می کنم چنین فرض اتوماتیک وجود نداشته باشد که مقرون به صرفه تر ، برابر با عکاسی ضعیف یا فقدان "حرفه ای بودن" باشد. و نه ، من قطعاً کمتر از عکاسانی که مبالغ هنگفتی پول می گیرند فکر نمی کنم. وقت و استعداد آنها اغلب ارزشش را دارد! اینقدر انرژی و تلاش برای پرورش یک استعداد و سبک صرف می شود و باید به اندازه کافی جبران شود. خز من فقط وقتی بالا می رود که اوضاع نرم یا موهوم شود.
من مقاله را دوست داشتم! من یک علاقه مند هستم! من از خانواده ، دوستان و دوستان آنجا عکس می گیرم. من از زمان تولد اولین دخترم سالهاست که عاشق عکس گرفتن هستم. و فقط تا به حال یک نکته اساسی داشته و دوربین عکاسی داشته ام. فقط در چند سال گذشته بیشتر به درک دوربین ، مهارت ها و زمینه های مرتبط با آن روی آورده ام تا بتوانم عکاس بهتری شوم. اما من خودم نیازی به برچسب ندارم ... من این کار را انجام می دهم زیرا عاشق ثبت آن لحظه های ارزشمند و ایجاد خاطراتی هستم که برای نسلهای مختلف برای به اشتراک گذاشتن ادامه می یابد ... .. من فقط آن را دوست دارم و منتظر هر لحظه ای هستم که بتوانم دوربین. من همیشه یاد می گیرم و ادامه خواهم داد. و اتفاقاً ... از نظر من اصطلاح حرفه ای یک استاد در رشته خود است ، اما این نظر من است. MPC من سایت شما را دوست دارم !!!
من هرگز آرزو نکرده ام که زیر سایه عکاسان دیگر بروم. من با قیمت گذاری دست و پنجه نرم کردم اما به این نتیجه رسیدم که می خواهم آنچه را که مایل به پرداخت آن هستم و همچنین افرادی که می شناسم شارژ کنم. اخیراً در فکر تغییر قیمت ها بوده ام. هرچند هرگز اینطور نگاه نکرده بودم. ممنون میشم چیزی به من بدهید تا در موردش فکر کنم.
من موافقم که یک عکاس حرفه ای عکاسی است که مشاغل مشروع و مستقیمی داشته باشد. آنچه در مورد حضور در حرفه عکاسی آموخته ام در بعضی موارد است ، این مشتری ما نیست که بدترین انتقاد از کار ما است بلکه عکاسان همکار ما هستند. تا زمانی که مشتریان ما درک گسترده ای از هنر و عکاسی نداشته باشند ، نمی توانند تشخیص دهند که آیا تدارکات در یک تصویر صحیح است. لطفاً من را اشتباه نگیرید ، بله ، شما همیشه باید بهترین کار خود را به مشتری ارائه دهید! این مشتری است که پول خود را برای خدمات ما می پردازد و اگر در وهله اول ما را رزرو کند ، حتما از آنچه دیده خوشحال بوده اند. اگر عکاسان فقط به عشق خود به هنر ، یادگیری نیازهای مشتری خود توجه داشته باشند ، نگران نباشند که سایر عکاسان چه فکر می کنند یا چه کاری انجام می دهند بدون اینکه دیگران را تحقیر کنند فقط برای اینکه از دیگران متمایز شوند ، پس من معتقدم که شما موفق خواهید بود. کسی همیشه در این صنعت از من بهتر خواهد بود اما همه ما باید از جایی شروع کنیم. فناوری در حال تکامل است که باعث می شود بازار سخت تر شود. متفاوت باشید و کار شما حرف خودش را می زند. خط پایین این است که اگر مشتری های شما از کار شما راضی هستند ، پس من نگران صحبت های دیگر عکاسان نیستم. علاوه بر این ، آنها کسانی هستند که شما را استخدام می کنند. 🙂
من از 16 سال گذشته در عکاسی به عنوان دوره "Diaharea دیجیتال" نام برده ام. برخی از "عکاسانی" که به آنها برخورد کرده ام در مورد نور ، موضوع ، ژست گرفتن و غیره یک چیز واحد نمی دانند. آنها نمی دانند که نشستن در آنجا و گرفتن یک عروسی برای رفتن به اتاق تاریک چگونه بود ، فیلم خود را روی قوطی ها بچرخانید و آن را پردازش کنید و سپس پس از یک صفحه تماس ، آنها می دانند که آیا آنها پیچ شده اند یا نه. اکنون ، آنها یک وبلاگ یا وب سایت دیگری را می خوانند ، ژست هایی را که روی خط دیده اند ، یادداشت می کنند و بیرون می روند و 65 عکس از هر ژست می گیرند ، سپس 60 تای آنها را پاک می کنند و شستشو می دهند و تکرار می کنند. سپس آنها آنجا "کار" را در شبکه های اجتماعی ارسال می کنند تا دوستان بتوانند به آنها بگویند که "عکاس" چقدر عالی هستند. برای من مهم نیست که شما 20 روز تیراندازی کرده اید یا 20 سال. اما به این کار احترام بگذارید تا بتوانید در کنار همسایگان / مادر همسایه خود به جلو حرکت کنید ، و به هر کسی که این ژست را ارائه می دهد اعتبار دهید و در کپی کردن آن نهایت تلاش خود را انجام دهید. اما از خود به عنوان یک "حرفه ای" یاد نکنید ، مثل این که بگویید ، شخصی که در نوار کارائوکه آواز می خواند تیلور سوئیفت یک هنرمند موسیقی است.