چه وقت ساعت جادویی است ، واقعاً؟

خرد متعارف حکم می کند که عکاسان روزانه فقط دو بار کیفیت داشته باشند تا آنچه را که در خارج از منزل انجام می دهند انجام دهند - در "ساعت های جادویی" (همچنین به عنوان "ساعت های طلایی" نیز شناخته می شود) در اطراف طلوع و غروب خورشید. حتی برنامه ای به نام "ساعت جادویی" وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که شما می دانید چه موقع باید تنظیم و خراب کردن تجهیزات را برای آن لحظات اوج شروع کنید. اما همانطور که ضرب المثل نشان می دهد "بهترین دوربین دوربینی است که روی خود دارید" ، بهترین زمان برای عکاسی زمانی است که در دست دارید.

نیمه روز همیشه بلای جان دنیای عکاسی تلقی می شده است. سیب های تکراری مانند "ظهر زیاد سایه های تندی ایجاد می کند" و "قبل از طلوع صبح بیدار شوید و وقتی می توانید چرت بزنید" به عنوان قوانینی ثابت قدم هستند که بر اساس آنها زمان خود را ترتیب می دهند.

اما التماس می کنم متفاوت باشم.

La وسط روز حتی در تابستانهای ظالمانه آتلانتا یا زمستانهای بوفالو ، می تواند یک زمان زیبا و راحت برای به کار انداختن دوربین شما باشد. آفتاب بعد از ظهر بخصوص هنگام کار با معماری مانند مناظر شهری ، سایه ها و سایه های خوبی ایجاد می کند. برای مثال، "شیکاگو ، اکنون و سپس”با آفتاب کامل در وسط شهر بادگیر بین دو ساختمان برجسته گرفته شد: Soldier Field جدید و سلف آن به همین نام. این عکس فقط با یک سطح ابتدایی Nikon DSLR ، لنز کیت اصلی آن و بدون فیلتر گرفته شده است.

تنظیم وقت is همه چیز. اما زمان اختصاص داده شده برای عکاسی غالباً با محدودیت برنامه های عملیاتی پارک ها ، قلعه ها ، حیاط خلوت ها ، کنسرت ها ، سافاری ها ، زمین های نمایشگاه ، نمایشگاه های هوایی ، پیست های اتومبیلرانی و خانه های تاریخی محدود می شود. من به عنوان یک عکاس زن که اغلب به تنهایی کار می کنم ، با توجه به امنیت شخصی محدود می شود و باعث می شود نور روز به شب ترجیح داده شود. و به عنوان فردی با خانواده ، شغل و چندین سرگرمی ، وقت من نیز محدود کننده خود است.

اوقات مختلف روز ما را مجبور می کند که متفاوت فکر کنیم ، همانطور که فقط به یک لنز محدود می شود (یک آزمایش عالی برای یک پست وبلاگ دیگر!). به عنوان مثال ، فقط با یک لنز چشم ماهی ، مغز شما ایده های جدید را با طراوت و تنوع به دست می آورد. یک لنز فوق العاده با زاویه دید گسترده می تواند برای یک ماجراجویی عکاسی بدیع خلاقیت ایجاد کند که چشم ذهن شما و همچنین نمونه کارهای شما را دراز کند.

مثالی دیگر: "دراز کشیدن”با نورپردازی طبیعی و چند لامپ محجوب به داخل یک پناهگاه پروانه منتقل شد. به سایه های ملایم و رنگ درخشان رنگ حتی در نیمه ظهر توجه کنید. زمان محدود به ساعات کاری منظم بود که البته شامل طلوع و غروب آفتاب نبود.

در مواقع دیگر ، سرمستی مطلق بیشترین نقش را داشت. "فراری عروس"یک حادثه خوشحال کننده بود که به موجب آن عروس آینده در حال استراحت پاهای خود در انتظار عکاسی قبل از عروسی بود. من به راحتی در مکان و زمان مناسب قرار داشتم و قصد داشتم از ماشین های زنگ زده و تجهیزات کشاورزی عکس بگیرم. پس از کسب اجازه کلامی از سوژه خود برای عکاسی از او بدون هیچ ویژگی مشخصی ، فقط تعداد انگشت شماری عکس گرفتم. ما هیچ اطلاعات تماسی رد و بدل نکردیم - فقط لبخند و سلام.

یک شات غیر برنامه ریزی شده دیگر ، "روز افتتاحیه، "وقتی من و شوهرم در یک مزارع آفتابگردان عظیم الجثه اتفاق افتادیم ، به ملاقات اقوام برده شد. جمع کوچکی از عکاسان دیگر از مسیر خاکی که منجر به تأمین بی وقفه آفتاب جویان می شد راه خود را باز کرده بودند. همانطور که شانس من آن را داشت ، ساعت نزدیک ظهر بود. اما من کی هستم که بخاطر برخی از قوانین احمقانه که این یک قانون نیست درباره زمان مناسب برای عکس گرفتن ، خودم را از یک عکسبرداری بداهه انکار کنم؟

یک دلیل نهایی برای صرف کیفیت روز با دوربین خود به راحتی از له شدن عکاسان سه پایه استفاده می کنید. مانند کارت ویزا ، آنها همه جا هستند که می خواهید باشید. آنها فضای گرانبهایی را سرگرم می کنند و به پس زمینه شما نفوذ می کنند. اما همیشه هنگامی که جمعیت ساعت جادویی در حال صرف ناهار و چرت هستند ، می توانید بیرون بروید.

خوب ، بیایید بیرون برویم و عکس بگیریم ، اینطور است؟ اکنون زمان خوبی است.

دبی پاولدینگ فقط مادربزرگ معمولی شماست که ماراتن و سه گانه می دوید ، از هواپیما می پرید ، با بودجه کمتری به دنیا سفر می کنید ، به زبان اسپانیایی تدریس می کنید و یک مجله بین المللی را ویرایش می کنید. اوه ، و او کمی هم عکاسی می کند. مشاهده و ارسال نظر در: www.zoomandshoot.com.