“ មនុស្សនៅលើផែនដី” រំusកយើងពីភាពឯកកោដែលយើងរស់នៅក្នុងពិភពលោកដែលមានមនុស្សច្រើន

អ្នកថតរូប Rupert Vandervell បានធ្វើឱ្យរូបមនុស្សមានរាងជាអមតៈនៅក្នុងរូបភាពជាច្រើនដែលពណ៌នាអំពីមនុស្សប្រឆាំងនឹងផ្ទៃខាងក្រោយដែលកំពុងផ្លាស់ប្តូរនៃទីក្រុងបច្ចុប្បន្ន។

ការថតរូបតាមផ្លូវអាចមានភាពស្រស់បំព្រងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ជាពិសេសនៅពេលវាត្រូវបានធ្វើដោយអ្នកថតរូបដែលមានទេពកោសល្យ។ Rupert Vandervell មានបំណងធ្វើឱ្យមានការសង្ស័យនៅក្នុងចិត្តនិងដួងចិត្តរបស់អ្នកទស្សនាដោយប្រើការប្រមូលរូបភាពដែលមានចំណងជើងថា“ មនុស្សនៅលើផែនដី” ដែលទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ក៏ដូចជាការសរសើរនៅលើគេហទំព័រ។

បុរសម្នាក់ដើរតែម្នាក់ឯងនៅជុំវិញកន្លែងដែលគេបោះបង់ចោល។ ក្រេឌីត៖ រូបភេនវ្រូវលីល។

Rupert Vandervell បង្កើតគំរោង“ មនុស្សនៅលើផែនដី” ដើម្បីបង្ហាញពីមនុស្សប្រឆាំងនឹងការផ្លាស់ប្តូរផ្ទៃខាងក្រោយនៃទីក្រុង

ទោះបីជាគម្រោងនេះហាក់ដូចជាផ្តោតលើការថតរូបតាមដងផ្លូវអគារដែលត្រូវបានគេបោះបង់ចោលនិងកន្លែងអាថ៌កំបាំងក៏ដោយក៏អ្នកថតរូបរូបនេះនិយាយថាគាត់មានបំណងផ្តោតលើកត្តាមនុស្ស។

លោក Vandervell អះអាងថានេះនិយាយអំពីមនុស្សនៅលើផែនដីដែលកំពុងផ្លាស់ប្តូរផ្ទៃខាងក្រោយដែលផ្លាស់ប្តូរឥតឈប់ឈរនៃបរិយាកាសទំនើប។ នៅពេលជ្រើសរើសចូលក្នុងគម្រោងអ្នកមើលប្រហែលជានឹងកត់សម្គាល់ឃើញថាអ្នកថតរូបបានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់។

ស្ត្រីអង្គុយនៅក្រោមពន្លឺភ្លើងនៅចំណតឡានក្រុង។ ក្រេឌីត៖ រូភេនវ៉េនវីលល។

យើងមានភាពឯកកោនៅក្នុងពិភពដែលចង្អៀតណែនតាន់តាប់

Rupert Vandervell បានបំពេញការងារបានយ៉ាងល្អក្នុងការបង្ហាញតួលេខទោលប្រឆាំងនឹងប្រវត្តិទីក្រុងដែលត្រូវគេបោះបង់ចោល។ រូបថតទាំងនេះបង្ហាញថាមនុស្សឯកកោទោះបីជាទីក្រុងទំនើបបានឈានដល់ចំណុចចង្អៀតក៏ដោយ។

គម្រោង“ មនុស្សនៅលើផែនដី” គ្រប់គ្រងដោយជោគជ័យដើម្បីជំរុញគំនិតអ្នកមើលនិងបង្ហាញអ្នកមើលថាពេលវេលាឯកោបែបនេះអាចទៅរួច។

ជាអកុសលអ្នកថតរូបមិនបាននិយាយពីទីតាំងនៃរូបភាពពណ៌ទាំងនេះទេ។ ពួកគេអាចផ្តល់នូវការចងចាំសំខាន់ៗជាច្រើននាទីសម្រាប់មនុស្សដែលចង់នៅម្នាក់ឯងប៉ុន្តែមិនចង់ចាកចេញពីទីក្រុងទំនើបនេះទេ។

ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយកន្លែងទាំងនេះហាក់ដូចជាស៊ាំទៅនឹងមនុស្សជាច្រើនដែលអាចស្គាល់ពួកគេហើយធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីវាលដើម្បីចែករំលែកភាពឯកោមួយរយៈខ្លី។

គម្រោង“ មនុស្សនៅលើផែនដី” ផ្តោតលើកត្តាមនុស្សមិនមែនផ្តោតលើបរិស្ថានដែលចេះតែផ្លាស់ប្តូរឡើយ។ អគារខ្ពស់ ៗ កំពុងធ្វើឱ្យមានពន្លឺភ្លើងនិងស្រមោលដែលស្ថិតនៅលើប្រធានបទ។ ក្នុងករណីនេះបុរសម្នាក់កំពុងអង្គុយនៅពីក្រោយបារខ្មៅ។ ក្រេឌីត៖ រូភេនវាន់ឌ្រូល។

ពន្លឺនិងស្រមោលភាគច្រើនត្រូវបានផ្តល់ជូនដោយអគារខ្ពស់ ៗ

វ៉ាន់ឌីវេលក៏បង្ហាញផងដែរថាតើយើងតូចយ៉ាងណាបើប្រៀបធៀបទៅនឹងអាគារខ្ពស់ ៗ ដែលជាទិសដៅរបស់យើង ៨ ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ស្រមោលនិងភ្លើងបំភ្លឺមានរាងដូចអាគារខ្ពស់ ៗ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការបាញ់ប្រហារមួយបង្ហាញពីស្ត្រីម្នាក់ដែលអង្គុយនៅចំណតឡានក្រុងដែលព័ទ្ធជុំវិញដោយភាពងងឹតហើយបំភ្លឺដោយអំពូល។

រឿងរ៉ាវទាំងអស់ត្រូវបានពិចារណាការប្រមូលទាំងមូលគឺមានភាពរអាក់រអួលបន្តិចព្រោះសម្លេងនៃរូបថតមិនច្បាស់។ នេះជាមូលហេតុដែលអ្នកថតរូបបានសំរេចគោលដៅរបស់គាត់ព្រោះថា“ មនុស្សនៅលើផែនដី” ប្រាកដជាធ្វើអោយអារម្មណ៍ជាច្រើននៅក្នុងចិត្តអ្នកមើល។

ឈុតពេញលេញអាចរកបាននៅគេហទំព័រផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកថតរូបដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងឡុងដ៍ដែលអ្នកប្រើប្រាស់អាចបញ្ជាទិញសៀវភៅនិងព្រីនផងដែរ។