5 प्रत्येक कारणास्तव फोटोग्राफरने त्यांचे फोटो संपादित केले पाहिजेत

च्यासाठी नवशिक्या, संपादन भयानक असू शकते. तेथे बरेच सॉफ्टवेअर आहे आणि हे मला पूर्णपणे फोटोंचा त्याग करण्याची इच्छा निर्माण करण्यासाठी पूर्णपणे डिझाइन केलेले आहे. अर्ध्या बटणाचा अर्थ काय आहे हे मला समजत नाही आणि मी मला थोडेसे घाबरवितो या गोष्टीचे मी रहस्य लपवित नाही.

मी प्रथम फोटो घेणे आणि माझ्या प्रगतीचा मागोवा घेण्यास सुरुवात केली तेव्हा मी संपादन टाळण्याचा प्रयत्न करीत होतो. हे सर्व खूपच होते, मी अजूनही कॅमेरा सेटिंग्ज शिकण्याचा प्रयत्न करीत होतो (मी अजूनही आहे, त्या समोर थोडासा प्रगती झाली आहे) आणि एक चांगला फोटो कसा घ्यावा याबद्दल माझे डोके मिळवा (जे असे दिसते जे अधिक आणि अधिक दिसते त्या "आजीवन प्रवास" सौद्यांपैकी एक व्हा). संपादन सामग्री अगदी बर्‍याच वेळासारखे दिसते.

मला आता अंदाजे महिनाभरात काय जाणवले आहे ते म्हणजे संपादन करणार्‍यांसाठी दोघांनाही त्यांची प्रतिमा सुधारित करण्यासाठी परंतु फोटोग्राफीबद्दल अधिक जाणून घेण्याचे एक आश्चर्यकारक मूल्यवान साधन आहे.

आम्ही तज्ञ आहोत म्हणूनच सुरुवात करीत नाही आहोत, आम्ही सुरुवात करीत आहोत कारण आम्हाला शिकायचे आहे आणि एक मौल्यवान गोष्ट शिकली आहे ती म्हणजे संपादन आपल्याला आपली वास्तविक छायाचित्रण करण्याची क्षमता आपल्या अंतिम क्षमतेत सुधारण्यास मदत करते प्रतिमा.

म्हणूनच मला असे वाटते की प्रत्येक नवशिक्यानी त्यांचे फोटो संपादित केले पाहिजेत अशी माझी पाच कारणे आहेत:

1.) आपण फसवणूक करत नाही

मी हे पहिले ठेवले कारण जेव्हा मी घेत होतो तेव्हाचे फोटो संपादित करण्यासाठी मी प्रथम सॉफ्टवेअर वापरण्याचा विचार केला तेव्हा मला वाटणारी भावना होती. मला असे वाटते की मी फसवित आहे, मी घेत असलेल्या छोट्या छोट्या चित्रे बदलत आहे आणि त्यांना प्रथम स्थानावर घेण्याची कौशल्य नसताना त्यांना चांगले बनवित आहे. या सुरुवातीच्या टप्प्यात मला खात्री आहे की हेक मला मिळू शकणार्‍या सर्व मदतीचा वापर करतात परंतु मी मूर्खपणाने विरोध केला. मी स्वत: बद्दल विचार करू इच्छित नाही जो त्यांच्या कामातील दोष दूर करतो.

मला हे देखील माहित होते की बरेच फोटोग्राफर संपादित करतात, ते सर्व काही ना कोणत्या टप्प्यावर किंवा दुसर्‍या ठिकाणी. हे ठीक आहे असा विचार इतर प्रत्येकाने अजूनही माझ्या बरोबर बसला नाही. मी माझ्या चुकांमधून शिकण्यासाठी आणि सुधारण्यासाठी, मी प्रथम कधीही अशक्य केले नाही असे दिसण्यासाठी सॉफ्टवेअरचा वापर करीत नाही यासाठी हा प्रवास सुरू करीत आहे.

मला थोडासा काळजी होती की मी संगणकावर माझ्या प्रतिमांवर नियंत्रण ठेवले तर पुढे काय? खूपच लवकरच सर्व माणुसकी संगणकाची गुलाम होईल. आणि सर्व कारण मी पहिला फोटो संपादित केला…

मी पहात असताना आणि संपादनात धडपडत असताना मला जे जाणवले ते म्हणजे मी माझ्या फोटोंमध्ये त्या वस्तू तिथे ठेवत नव्हतो किंवा त्यातील डाग घेत नाही.

मी माझ्या आवडीच्या गोष्टी हायलाइट करीत होतो आणि त्यांच्या भोवतालचा आवाज काढून टाकत होतो.

खाली प्रतिमा घ्या:

सर्व अतिरिक्त तपशील आणि संपादन शॉटची स्पष्टता अप्रसिद्ध शॉटमध्ये अस्तित्वात आहे, ती बाहेर आणण्यासाठी फक्त सॉफ्टवेअरची आवश्यकता होती.

मी शूटिंग करत असताना मी ते हस्तगत करण्यास व्यवस्थापित केले, परंतु प्रदर्शित प्रतिमा माझ्या डोळ्यांनी केलेली माहिती बाहेर आणत नाही.

मी या सर्व चित्राकडे शॉट मारल्यानंतर जेव्हा मी त्याकडे पाहिले तेव्हा मला आश्चर्य वाटले.

माझ्या डोळ्यांना, पाणी न रंगलेल्या शॉट्समध्ये दाणेदार हिरव्यापेक्षा जास्त निळे दिसत होते. माझ्या डोळ्यांपेक्षा कॅमेरादेखील पाण्यातील बरेच गाळ उचलला होता. फोटो संपादन करून मी काहीही जोडले नाही किंवा एअरब्रश काहीही बाहेर टाकले नाही, मी फक्त कॅमेरा पाहू शकलेले तपशील माझे डोळे पाहू शकत नाही हे काढून टाकले.

मी प्रतिमा दुरुस्त करण्यास सक्षम होतो जेणेकरून ते दृश्यासारखे दिसत असलेल्या गोष्टींवर विश्वास ठेवू शकले आणि मी प्रक्रियेत फसवणूक करीत नाही.

2.) आपण आपल्या प्रगतीचा मागोवा घेऊ शकता

जेव्हा आपण आपले शॉट्स संपादित करण्यास प्रारंभ करता, तेव्हा आपण उदास व्हाल. आपण बेन आणि जेरीचा एक मोठा ओले टब खरेदी कराल आणि आपण सर्व पहात असताना गोड दुग्धशाळेसह अश्रूंचे मीठ धुवाल. आपण शूटिंग करत असताना केलेल्या चुका.

झियसच्या सामर्थ्यशाली विजेच्या बोल्टपेक्षा एक फोटो उजळ होईल आणि आपल्याला फॅशिंग संपल्यासारखे एक्सपोजर स्लाइडर फोडणे आवश्यक आहे…

दुसरा फोटो फ्रेममधील आपला विषय आणि बाकीच्या ज्ञात विश्वाचा अर्धा भाग दर्शवेल आणि आपण प्रथम त्याचे फोटो काढण्याचा प्रयत्न करीत आहात हे पाहण्यासाठी आपल्या जीवनातल्या एका इंचाच्या आत तो क्रॉप करण्याची आवश्यकता आहे…

आपण त्या स्लाइडरला समायोजित कराल, या सेटिंगला चिमटा आणि या शेवटी, आपण जा आणि स्वत: ला एक थंड शॉवर चालवा आणि जेव्हा तुम्ही ओरडता तेव्हा त्या जागेवर बसाल, ज्या वेडेपणाचा विचार करा ज्याने तुम्हाला पहिल्यांदा कॅमेरा खरेदी करण्यास प्रवृत्त केले. …

परंतु या प्रक्रियेचे सौंदर्य हे आहे की आपण त्यापासून सर्व काही शिकाल आणि आपण सुधारण्यासाठी कसे बदल करता येतील हे आपण पाहू शकाल.

आपण आपल्या एक्सपोजर कंट्रोलमध्ये चांगले होताच आपल्या लक्षात येईल की आपण खराब स्लाइडरला आणखी काहीसे एकटे सोडू शकता आणि अखेरीस आपल्याला कदाचित आपले शॉट्स क्रॉप करण्याची आवश्यकता असेल कारण आपली रचना एक मैलाने सुधारली आहे. आपल्याला संपादनादरम्यान हे बदल लक्षात येतील आणि नवशिक्या म्हणून आपण कसे सुधारत आहात हे दर्शवेल.

हे तीन फोटो मी कसे ओळखले की मी आकाशगंगा शूटिंगच्या वेळी चांगले आणि चांगले होऊ लागलो आहे.

माझे फ्रेमिंग चांगले झाले, माझा एक्सपोजर चांगला झाला आणि जसजसे मी सुधारत गेलो तसतसे मला संपादन प्रक्रियेमध्ये लक्षात आले. मी सॉफ्टवेअरवर कमी होत जाणाiant्या गोष्टी लक्षात घेऊन माझ्या प्रगतीचा मागोवा घेऊ शकले आणि अधिकाधिक माझ्या कौशल्यांवर अवलंबून राहू शकले.

आम्हाला सुरुवातीला सुधारण्यासाठी आम्हाला मिळणार्‍या सर्व अभिप्रायांची आवश्यकता आहे आणि आपल्या स्वतःच्या संपादनातून मिळालेला अभिप्राय अमूल्य आहे.

3) आपण आपले डोळे जे पहात आहात त्यापेक्षा आपण शॉट्स अधिक सुंदर बनवू शकता

आमच्यातील प्रत्येकजण तिथे आहे. आपण एखाद्या अप्रतिम, सुंदर किंवा अनोख्या गोष्टीचा फोटो घेता आणि जेव्हा आपण स्क्रीनवर तीन तासांनंतर पाहता तेव्हा ते अगदी भिन्न दिसते ... आतापर्यंत आपण पाहू शकता की सर्व सेटिंग्ज ठीक आहेत, आपल्याला एक्सपोजर बरोबर प्राप्त झाले आणि शटरचा वेग आपल्याला पाहिजे असलेल्या गोष्टी गोठवण्याइतपत जलद होता पण परिणाम म्हणजे… वेडा बनविणे.

काहीवेळा आमचे कॅमेरे केवळ आपल्या इच्छेनुसार वागतातच नाही, मग तो पांढरा शिल्लक असो किंवा ऑटो एक्सपोजर मोड असो किंवा काहीवेळा ते शॉटचा रंग आपल्या डोळ्यांनी पाहिला तितका जीवंत दिसत नाहीत, कधीकधी आमचे कॅमेरे फक्त चिन्ह गमावतात.

नवशिक्या म्हणून ही नेहमीच वापरकर्त्याची चूक असते आणि आपल्या चुकांपासून शिकण्याची चांगली संधी आहे कारण तेथे पुष्कळ लोक असतील. आपण संपादित करता तेव्हा बर्‍याचदा आपल्याला आढळेल की कॅमेरामध्ये सर्व काही संग्रहित आहे, फ्रेममध्ये आणण्यासाठी आपल्याला फक्त हे आवश्यक आहे.

उदाहरणार्थ खालील दोन चित्रे घ्या:

जेव्हा मी हा फोटो घेतला तेव्हा आकाश खूप निळे होते आणि पाने खूपच हिरवी होती आणि फुलांमधील पुदीकेदार टीप खूपच पिवळ्या रंगाचे होते. शॉट कमी लेखण्यात आला आहे परंतु जेव्हा मी एक्सपोजरला थोडासा उंच केला तरीही तरीही मी जात असलेल्या रंगाचा ताबा घेतला नाही.

मी माझा वेळ घेतला आणि या वनस्पतीच्या पुष्कळसे शॉट्स मिळविले कारण पांढ white्या पाकळ्या इतर रंगांचा कसा फरक करतात हे मला आवडले आणि जेव्हा मी पाहिले की त्या क्षणी कॅमेरा कसा दिसत नाही हे कॅमेरा मला मिळू शकले नाही हे पाहून मला डिफिलेटेड केले गेले. .

जेव्हा मी फोटो संपादित केला तेव्हा, बाम! द रंग पॉप जेव्हा मी त्यांना चपराक मारत होतो तेव्हा फक्त तेच मार्ग. मी जरा वेडा झालो आहे आणि तिथे नसलेली सामग्री (जसे की मी करतो म्हणून ओळखले जाते) जरासे वाटले. आपण अ‍ॅडोब लाइटरूम सारखे सॉफ्टवेअर आणि सर्व प्रकारच्या वापरू शकता भिन्न लाइटरूम प्रीसेट शॉटमधील रंग त्वरित आणि सहजतेने दुरुस्त करण्यासाठी आपले डोळे त्यांना कसे पाहू शकतात हे जुळविण्यासाठी.

)) आपण तिथे असलेली माहितीही बाहेर आणू शकता.

आपण आधीपासूनच फोटो काढण्यास सुरुवात केली असेल तर कदाचित आपल्या डोळ्यांना निन्जाज वाटले असेल की त्यांच्या स्वतःच्या उपकरणांकडे सोडल्यास कदाचित आमची सत्ता उलथून टाकू शकेल. आपले डोळे ते काय करतात त्याबद्दल चांगले असतात आणि बर्‍याच वेळा आपला कॅमेरा चालू ठेवू शकत नाहीत.

डोळ्याच्या सर्व कौतुकांवरून आपले डोके मोठे होण्यापूर्वी, आपल्याला हे देखील माहित असले पाहिजे की आपला कॅमेरा काही विशिष्ट परिस्थितीत आपले डोळे मृत पाळू शकतो. कधीकधी आपला कॅमेरा प्रतिमेमध्ये इतकी माहिती संग्रहित करेल की ती बाहेर आणण्यासाठी आपण थोडे संपादन सॉफ्टवेअर वापरल्याशिवाय देखील पाहू शकत नाही.

आपण मला ते सिद्ध करावे अशी तुमची इच्छा आहे? हो? बरं मग:

संपादित फोटो कोणता आहे हे आपण स्पष्टपणे सांगू शकता…

हा फोटो संपादन करताना मला जे सर्वात जास्त कळले ते हे होते की आपण संपादन करताना सेटिंग्ज चिमटा घेतल्याशिवाय कॅमेरा किती कॅप्चर करतो की स्क्रीन प्रदर्शित होत नाही.

उदाहरणार्थ, मी हायलाइट्स आणल्याशिवाय फोटोमध्ये किती ढग होते हे मला माहित नव्हते आणि ते तेथे होते. ते फोटोमध्ये रुचीची ढीग देखील जोडतात आणि मूळ फोटोपेक्षा क्षितिजेला एखाद्या विषयावर जास्त बनवतात. मी प्रतिमांमध्ये ढगांना एअर ब्रश केले नाही, ते सर्व तिथेच लपले होते. ही संपादन प्रक्रिया होती जी फाईलमधून ती माहिती काढली आणि त्यास थेट प्रतिमेत चापट मारली.

म्हणूनच, नवशिक्या म्हणून, आपण नेमके काय शूट करीत आहात हे कमीतकमी चिमटायला हवे. आपल्याला माहित नसलेले आपला कॅमेरा किती कॅप्चर करतो हे पाहून आपण आश्चर्यचकित व्हाल.

5) आपण आपल्या लेन्समधून विकृती दुरुस्त करू शकता

अ‍ॅडोब लाइटरूममध्ये एक संपूर्ण विभाग आहे (मी या सॉफ्टवेअरचा थोडा चाहता आहे) “लेन्स करेक्शन” म्हणतात आणि तो परिपूर्ण बॉम्ब-डॉट-कॉम आहे. आपण माझ्यासारखे काही असल्यास जोपर्यंत आपण कॅमेरा उचलला नाही आणि स्नॅप करणे सुरू करेपर्यंत आपणास कदाचित कदाचित कदाचित कल्पना नसेल की आपल्या लेन्समध्ये स्वत: च्या सर्व लहान व्यक्तिमत्त्वे आहेत.

दुर्दैवाने, यापैकी बहुतेक व्यक्तिमत्त्व लक्षण विगनेटिंग आणि लेन्स विमोचन सारख्या विषयांच्या रूपात येते.

या प्रक्रियेस द्रुत आणि कार्यक्षमतेने दुरुस्त करणे आपल्याला संपादन प्रक्रियेद्वारे काय करू देते. संपादनाच्या 20 सेकंदाचा हा निकाल आहेः

कडा आणि फ्रेमच्या विशिष्ट कोप closely्यावर बारकाईने पहा. त्या सीमांवर मूळ प्रतिमा किती गडद आहे ते पहा.

तसेच, मूळातल्या तार्‍यांवर जांभळा रंग पहायचा? तारेवर योग्यरित्या लक्ष केंद्रित करण्यात माझ्या अपयशाच्या परिणामी हे रंगीन विलोपन आहे. लेन्स सुधारणेमुळे ते देखील दूर होते.

शेवटचा मोठा फरक म्हणजे प्रतिमांमध्ये सतत मागे व पुढे न बदलता शोधणे कठिण असते परंतु मध्यभागी मूळ प्रतिमा फुगतात तर शॉट्स घेत असताना डोळे काय पाहतात ते चापट आणि सत्य असते.

या सर्व दुरुस्त्या फोटोग्राफीच्या कलेतील माझ्या स्वतःच्या वैयक्तिक तेजस्वीपणाचा परिणाम नाहीत (माझा असा विश्वास आहे की तेथे काहीही नाही) परंतु अ‍ॅडोब लाइटरूममधील काही अगदी सोप्या, वापरण्यास-सुलभ संपादन वैशिष्ट्यांचे उत्पादन.

लाइटरूममध्ये लेन्स दुरुस्त्यांचा एक संच देखील त्यात तयार केलेला आहे, आपण फक्त आपण ज्या लेन्ससह फोटो घेतला आहे तो निवडा आणि सॉफ्टवेअर आपोआप लेन्सद्वारे निर्माण होणा the्या ज्ञात दोष सुधारित करते.

संपादन आमच्यासाठी नवशिक्यांसाठी खूपच भयानक असू शकते.

मला ते मिळाले, मी खरोखर करतो.

आम्हाला वाटते की आम्ही बनावट आहोत हे लोकांना वाटू नये परंतु आमच्या प्रतिमादेखील सर्वोत्कृष्ट व्हाव्यात अशी आमची इच्छा आहे.

व्यक्तिशः, मी संपादन सॉफ्टवेअरसह कौशल्यासाठी कॅमेर्‍यासह कौशल्याचा व्यापार कधीही करू इच्छित नाही परंतु मी जे शिकलो ते हे आहे की दोघांना परस्पर विशेष केले जाण्याची गरज नाही. आपण दोन्ही प्रक्रियांमधून नवशिक्या छायाचित्रकार म्हणून शिकू आणि वाढू शकता आणि बर्‍याचदा आपण आपला वेळ संपादन आणि त्याउलट शूट करण्यापासून बरेच काही शिकू शकता.

मला वाटतं की सर्व नवशिक्यांसाठी त्यांचे फोटो संपादित केले जावे, जर फोटोग्राफीबद्दल काहीच जाणून घेण्याशिवाय काही नसेल तर.

पण मी कॅमेरा असलेला फक्त एक धडकी भरवणारा देखणा (खोटारडा), मोहक (स्पष्ट खोटा) आणि विनोदी (असत्य कमी पण असत्य असलो तरी) आहे. तुला काय वाटत? टिप्पण्या दाबा आणि मला कळवा.