आपल्या लँडस्केप फोटोग्राफी सुधारित करण्यासाठी 5 टिपा

पाने शेवटी निघून जात आहेत आणि थंडी वाजत आहे. हिवाळ्याच्या लँडस्केप्सची वेळ आली आहे. लँडस्केप फोटोग्राफी थोडीशी भीतीदायक असली तरी सर्व खास गीअरमुळे ते घाबरतात परंतु कधीही घाबरू नका. आपल्याकडे असलेल्या कोणत्याही गीयरसह लँडस्केप कॅप्चर केले जाऊ शकतात. मुख्यतः पोर्ट्रेट छायाचित्रकार असल्याने मी बहुतेक प्रमाणित आणि टेलिफोटो लेन्ससह काम करतो, परंतु क्लायंटवर लक्ष केंद्रित न करता आराम करताना आणि फोटोग्राफीच्या कौशल्यांचा लाभ घेण्यासाठी अद्याप लँडस्केप आणि स्ट्रीटकेप फोटोग्राफीचा एक सोपा मार्ग मला सापडला आहे. तर वर्षाच्या या विस्मयकारक काळात स्वत: ला विश्रांतीची भेट नक्कीच द्या फोटोग्राफीचा एक वेगळा प्रकार वापरून पहा.

उत्तम लँडस्केप फोटोग्राफीसाठी माझ्या पाच टिपा येथे आहेत.

# 1 - ट्रायपॉड, ट्रायपॉड, ट्रायपॉड

हे स्पष्ट आहे. जेव्हा एखाद्याच्या मनात लँडस्केप फोटोग्राफरची प्रतिमा रंगवते, तेव्हा त्यांना ट्रायपॉडवर कॅमेरा दिसतो. एक हँडहेल्ड नेमबाज असल्याने, मला खरोखर सुलभ यंत्रामुळे निर्माण झालेल्या संकुचिततेसह कार्य करण्यास शिकले पाहिजे.

मी बर्‍याच वर्षांमध्ये बर्‍याच प्रकारचे ट्रायपॉड वापरले आहेत आणि होय, एक छान छान ट्रायपॉड असणे छान आहे परंतु आपण प्रयत्न करत असाल तर आवश्यक नाही! एका मिनिटात असलेल्या प्रदर्शनांसाठी, हलकी ट्रायपॉड जोपर्यंत अत्यंत वादळी वारे नसल्यास आपण त्यास सुरक्षित वाटू शकता. मी एका चांगल्या ट्रायपॉडमध्ये गुंतवणूक करण्यापूर्वी, मी यार्डच्या विक्रीत उचललेल्या बार्गेन बिन कोडक ब्रँड ट्रायपॉडचा वापर करीत होतो. (आपल्याकडे हलका किंवा चिडचिड ट्रायपॉड असल्यास, तो कमी करण्याचे सुनिश्चित करा). मी सामान्यत: माझ्या कॅमेरा बॅगसह माझे बांधलेले असतो किंवा पृथ्वीवर किंचित दफन करतो. मी पुढे जाऊ शकणार्‍या सर्वात मोठ्या टिपांपैकी एक म्हणजे आपल्या कॅमेर्‍याला ट्रायपॉडवर जोडण्यापूर्वी आपल्या शॉटची चौकट चौकट बनविणे म्हणजे त्या मार्गाने तुम्हाला ट्रायपॉडने संकुचित वाटणार नाही, परंतु त्याऐवजी स्थिर साधन म्हणून पहा.

# 2- आपण नाही आहे एक ट्रायपॉड वापरण्यासाठी

ट्रायपॉड्स ही नेहमीच गरज नसते. माझ्या मालकीची असलेली प्रत्येक कॅमेरा बॅकपॅक एक गोष्ट आहे ती म्हणजे एक ट्रिपॉड सोबत ठेवण्याचा त्रास. कधीकधी आपण स्थिर राहण्यासाठी आपला गियर स्थापित करण्यासाठी इतका वेळ घालविता की सूर्य अगदी योग्य कोनात आहे त्या ठिकाणी आपला अचूक क्षण चुकला. केव्हा घेऊन जावे आणि केव्हा न बाळगावे ते शिका. माझा नियम असा आहे की माझ्याकडे माझ्याकडे येण्यासाठी फक्त काही मिनिटे असतील तर मी धरुन ठेवतो किंवा कंस म्हणून काहीतरी वापरतो, परंतु मला त्या पाहिजे त्या गोष्टी मिळविण्यात थोडा वेळ घालविण्यास सक्षम असल्यास मी लाठी आणीन सोबत

# 3- एचडीआर आवश्यक नाही

ही प्रतिमा एचडीआर नव्हे तर एकल प्रतिमा आहे. मला चुकवू नका, एचडीआर ही एक सुंदर गोष्ट आहे आणि योग्य झाल्यावर ती काही आश्चर्यचकित करणारी प्रतिमा तयार करू शकते. लोकांना आवडते ट्रे रॅटक्लिफ हे रूप तुम्ही किती आश्चर्यकारक बनवू शकता हे खरोखर दर्शवा, परंतु मी फारच क्वचितच एचडीआर शूट करतो ज्यामुळे मी आनंदी आहे. म्हणून, काही संपादनाची वेळ कमी करण्यासाठी मी रॉ फाइल प्रकारात शूट करतो आणि मिड-टोनसाठी उघड करतो. हे मला एक उत्तम बेस प्रतिमा देते आणि नंतर मी बहुतेक सर्व गतिशील श्रेणीमध्ये तपशीलांसह पूर्णपणे आनंदी होण्यासाठी फोटोशॉपमध्ये डॉज आणि बर्न टूल्ससह प्रतिमेवर थोडेसे प्रेम दर्शवू शकतो. एमसीपी क्रियांमध्ये काही आहेत लाइटरूममध्ये चुकीचे एचडीआर लुक मिळविण्यासाठी प्रीसेट हे द्रुत आणि सुलभ देखील करते.

# 4- रात्री थांबणे मदत करण्यापेक्षा अधिक त्रास देते

प्रदीर्घ रात्री एक्सपोजर रात्रीच्या वेळी मी छायाचित्रण करण्याचा प्रयत्न केला तेव्हा मी एफ / 16 किंवा एफ / 22 सारख्या खरोखर लहान छिद्रे वापरत होतो. माझा सिद्धांत असा होता की छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोटय़ा छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या पडणीवरील छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या छोट्या गाळाच्या दुस .्या टोकाची झाकून टाकणारे छिद्र (छायाचित्र) लहान छिद्रे कठोर फोटो बनवू शकतील आणि बर्‍याच बाबतीत ते खरे आहे. पण मी काय शोधून काढले, आणि आपण देखील, त्या मोठ्या अपर्चर (जसे की एफ / २.2.8 किंवा एफ /)) अनंतकडे लक्ष केंद्रित केल्यासारखेच दिसतील, परंतु मोठ्या छिद्रात त्याच प्रदर्शनासाठी कमी वेळ लागेल. . उदाहरणार्थः एफ / १ ISO आयएसओ: १०० ला शटर गतीसह seconds० सेकंदात एक्सपोजर असणे एफ / ISO आयएसओ: १० इतकेच एक्सपोजर आहे जे शटर गतीसह २ सेकंद आहे. किती वेडा आहे ते!?!?!

# 5- फोकल लांबी आपला सर्वोत्तम मित्र होऊ शकते

लँडस्केप्स किंवा स्ट्रीटस्केप्स कोणत्याही फोकल लांबी लेन्ससह घेता येतात; आपण ज्या देखावा साध्य करण्याचा प्रयत्न करीत आहात तो बदल काय आहे जेव्हा मी लँडस्केप्स शूट करतो तेव्हा मी सामान्यत: प्रमाणित लांबी पॅक करतो (35 मिमी किंवा 50 मिमी, बहुधा 35mm), अ अल्ट्रा वाइड (14 मिमी) आणि एक फिश्ये.

निकॉन 35 मिमी 1.8  सुमारे $ 200 साठी, कॅनॉनची 50 मि.मी. केवळ १०० डॉलर्सपेक्षा थोड्या वेळासाठी आणि रोकिनॉनकडे मॅन्युअल लेन्स आहेत ज्यामध्ये २०० - ते $०० पर्यंतचे आहे. या श्रेणीमध्ये दीर्घ फोकल लांबीसह, जसे की 100 मिमी किंवा 200 मिमी, कमी प्रकाश परिस्थितीत थरथरणा .्या हाताला धरुन फार कठीण आहे. मी माझ्या फोकल लांबीपेक्षा कमी शटर वेगाने फोकल लांबी कधीही शूट करण्याचा प्रयत्न करीत नाही (उदाहरणः मी एका सेकंदाच्या 500/50 वाजता 85 मिमी शूट करू शकणार नाही, परंतु मी सेकंदाच्या 85/1 व्या वर्षी 60 मिमी शूट करीन.)

माझे आवडते स्ट्रीटकॅप माझ्या 14 मिमी किंवा 8 मिमी फिशियात आहेत जेथे मी स्वत: ला लाईट पोल किंवा भिंत विरूद्ध उभे करतो आणि माझा शटर वेग वेगळ्या सेकंदाच्या 1/15 किंवा 1/20 पर्यंत खाली आणतो (मी खरोखर स्थिर असल्यास, मी या मार्गाने 1/2 सेकंद एक्सपोजर करू शकता. त्याबद्दलची प्रतिमा या प्रकाराचे एक उदाहरण आहे). यामुळे मला जाणा cars्या मोटारींची अस्पष्टता पकडता येते आणि कॅमेरा शेकला जास्त त्रास न देता देखावा कॅप्चर करण्यासाठी पुरेसा वातावरणीय प्रकाशही उघडकीस आणता येतो. ही चित्रे उत्तम प्रकारे टोकदार आहेत का? ते असू शकतात, परंतु ते नसले तरीही आपण त्यांना घेण्यास मजा कराल. सर्व काही, हळु शटर गती वापरताना कमी फोकल लांबी जास्त काळापेक्षा चांगले हँडहेल्ड शॉट्स तयार करते.

वाचल्याबद्दल मनापासून धन्यवाद लँडस्केप आणि स्ट्रीटकेप फोटोग्राफीची विश्रांती देणारी कला पुढे जाण्यासाठी आपल्या मित्रांसह सामायिक करा आणि सामायिक करा!

जॅरेट हक्स हे दक्षिण कॅरोलिनामधील मर्टल बीच येथे स्थित एक पोर्ट्रेट आणि लग्न छायाचित्रकार आहे. त्याच्या प्रकट झालेल्या पत्रकारिता कथेतून त्याला संतृप्त बाजारपेठेत त्याचा आवाज शोधण्यात मदत झाली आहे. तो त्याच्या ब्लॉगवर आणि त्याच्यावर खूप सक्रिय आहे फेसबुक पृष्ठ त्याचे कार्यान्वित केलेले कार्य, वैयक्तिक कार्य आणि रस्त्यावरची छायाचित्रण सामायिकरण!