Alles wat u ooit wilde weten over DOF (scherptediepte)

Toen ik vorige week foto's plaatste van hoe je de ogen scherp kunt stellen, kreeg ik een fantastische opmerking van een van mijn lezers. Hij stemde ermee in om voor jullie allemaal een bericht te schrijven over scherptediepte dat een beetje technischer was dan mijn visuele manier van uitleggen. Bedankt Brendan Byrne voor deze geweldige uitleg.

_____________________________________________________________________________________________________________________

Jodi was zo vriendelijk om me te vragen een paar woorden te schrijven over DOF of scherptediepte. Ik hoop deze informatie te presenteren op een manier die gemakkelijk te begrijpen is zonder toevlucht te nemen tot gekke wiskunde of terug te gaan naar het hoofdstuk over optica in mijn natuurkundeboek op de universiteit. Er is veel informatie op internet over DOF, ik zal enkele links naar interessante sites plaatsen.

Houd er rekening mee dat ik geen professionele fotograaf, natuurkundige of wiskundige ben, dus ik heb geschreven wat volgens mij correct is, gebaseerd op 25 jaar amateurfotografie. Als iemand opmerkingen, vragen of kritiek heeft, stuur me dan een e-mail. Hier gaat niets:

Ik kijk vaak naar mijn weggegooide foto's om erachter te komen hoe ik ze heb verknoeid. Als het probleem te maken had met het onderwerp dat niet scherp genoeg was, is dit meestal een van de vier problemen. In dit artikel concentreren we ons op het laatste item.

1. Camerabeweging - Te veel Starbucks drinken op de ochtend van de shoot en ouder wordende handen zorgen er soms voor dat mijn camera trilt tijdens de opname. Dit is vaak te zien bij langere belichtingstijden. De grove vuistregel is dat handopnamen een sluitertijd moeten hebben die korter is dan 1 / brandpuntsafstand. Met mijn 55 mm-lens kan ik bijvoorbeeld beter fotograferen met sluitertijden die sneller zijn dan 1/60 van een seconde. Mogelijke oplossingen: Als u de IS-lens (beeldstabilisatie) gebruikt, snellere sluitertijden gebruikt of een statief gebruikt, kunt u problemen met cameratrillingen voorkomen.

1. Bewegend onderwerp - Dit kan moeilijk te beheersen zijn, vooral bij langere belichtingstijden. Mogelijke oplossingen: snellere sluitertijden gebruiken. Doordat het onderwerp minder tijd heeft om te bewegen, is er ook minder kans op onscherpte. Het gebruik van een flitser kan ook helpen om beweging te bevriezen. En natuurlijk kun je het onderwerp altijd vertellen om stil te blijven (veel succes met die.)

1. Slechte kwaliteit lens. - Ik heb vaak gehoord dat als je tussen de twee moet kiezen, het beter is om te investeren in glas van goede kwaliteit dan in de camerabody. Hoewel ik graag een lens van klasse L voor mijn Canon zou willen hebben, probeer ik toch een zo goed mogelijke lens te kopen als ik me kan veroorloven.

1. DOF - Scherptediepte is het gebied rond een punt waarop is scherpgesteld. In theorie is de exacte focus mogelijk in slechts één punt van de lens. Dit punt kan wiskundig worden berekend op basis van een aantal factoren. Gelukkig zijn onze ogen voor ons mensen niet zo kieskeurig, dus in plaats daarvan is er een reeks gebieden voor en achter dat focuspunt dat als acceptabel gefocust wordt beschouwd. Laten we dit eens nader bekijken.

Houd er rekening mee dat de grootte van het acceptabele focusgebied niet goed of slecht is. Met andere woorden, een grote DOF is niet per se een goede zaak. Het hangt allemaal af van wat u zoekt. Fotografen zullen DOF in hun voordeel gebruiken en het kan om artistieke redenen worden gemanipuleerd.

Bij portretopnamen wordt bijvoorbeeld vaak een veel ondieper DOF gebruikt om de focus op het onderwerp te plaatsen, terwijl de rest van de opname onscherp wordt.

Bij landschapsfoto's kan een fotograaf daarentegen willen dat de foto een grote DOF heeft. Hierdoor kan een enorm gebied scherp worden gesteld, van de voorgrond tot de achtergrond.

Ik heb trouwens ergens gelezen dat mensen van nature aangetrokken worden tot foto's met een ondiepe DOF, omdat het erg lijkt op de manier waarop onze ogen dingen van nature zien. Onze ogen werken heel erg als een cameralens. Met onze visie zien we dingen niet duidelijk van dichtbij tot oneindig in een enkele blik, maar in plaats daarvan passen onze ogen zich aan om op verschillende afstanden te focussen.

De eerste foto is een voorbeeld met een zeer ondiepe DOF. Ik schoot deze tulpen vanaf ongeveer 3 meter afstand bij 40 mm f / 2.8 op 1/160 seconde. Je kunt zien dat de voorste tulp in focus is (min of meer), terwijl op de achtergrond vooral de achterste tulp wazig is. Dus ondanks het feit dat de achterste tulp slechts 4 of 5 cm van de voorste tulp verwijderd is, valt de achterste tulp buiten het acceptabele bereik van focus.

De foto van het Romeinse forum is een voorbeeld van een veel diepere DOF. Het is opgenomen vanaf ongeveer 500 meter afstand bij 33 mm f / 18 op 1/160 seconde. In deze opname zijn items scherpgesteld van de voorgrond naar de achtergrond.

Waarom kwamen deze acceptabele focusbereiken voor zoals op deze foto's? Op deze foto's zullen we de factoren onderzoeken die de DOF beïnvloedden.

DOF wordt beïnvloed door een aantal factoren. Nu ga ik je niet de formule geven om de DOF te berekenen, omdat dit dit artikel onnodig ingewikkeld gaat maken. Als iemand geïnteresseerd is in de formules, stuur me dan een e-mail, dan kan ik je ze toesturen. Er is trouwens een geweldige website waar je kunt berekenen wat een bepaalde DOF is. http://www.dofmaster.com/dofjs.html

Dus in plaats van te kijken naar de wiskunde erachter, ga ik me concentreren op de dingen die ervoor zorgen dat DOF verandert en je laten zien hoe je kunt veranderen door je DOF te manipuleren.

Er zijn vier belangrijke factoren die van invloed zijn op de grootte van het bereik van het acceptabele focusgebied: Dat zijn:

• Focus afstand - De brandpuntsinstelling op uw lens. Met andere woorden, hoe ingezoomd op een onderwerp ben je bijvoorbeeld 20 mm op een 17-55 mm lens.
• Afstand tot het onderwerp - Hoe ver het is tot het onderwerp dat u scherp wilt hebben.
• Diafragma - (f / stop) (Grootte van de sluiteropening) - Bijvoorbeeld f / 2.8
• Cirkel van verwarring - doet zijn naam eer aan omdat het een zeer gecompliceerde en verwarrende factor is die op alle camera's anders is. Op de bovengenoemde website kun je je camera selecteren en deze komt in de juiste cirkel van verwarring terecht. We zullen hier niet naar kijken omdat je het niet kunt veranderen, tenzij je een andere camera gebruikt.

Dus we zullen ons concentreren op de eerste drie, omdat dit dingen zijn die we meestal onder controle hebben.

Brandpuntsafstand - Zo bent u ingezoomd op een onderwerp. DOF wordt hier sterk door beïnvloed. Het werkt als volgt: hoe meer u inzoomt, hoe ondieper uw DOF zal zijn. Als uw onderwerp bijvoorbeeld 20 meter ver is en u een groothoeklens zoals een 28 mm-lens gebruikt, is het gebied in het acceptabele focusgebied veel groter dan wanneer u een zoomlens gebruikt bij 135 mm. Met behulp van de bovengenoemde website, voor dit voorbeeld, op 28 mm, loopt het acceptabele focusbereik van 14 voet tot 34 voet, terwijl als ik inzoom tot 135 mm, het acceptabele bereik van focus loopt van 19.7, 20.4 voet tot XNUMX, XNUMX voet. Beide voorbeelden staan ​​op f / 2.8 op mijn Canon 40D. Bij 28 mm is het totale acceptabel gefocuste bereik ongeveer 20 meter, terwijl bij 135 mm het acceptabele bereik minder is dan 1 cm. Het is veel gemakkelijker om de focus goed te krijgen bij de bredere brandpuntsafstand van 28 mm dan bij de ingezoomde lengte van 135 mm.

Afstand tot het onderwerp - Dit is hoe dicht uw lens is bij het onderwerp waarop u wilt scherpstellen. DOF werkt als volgt als het gaat om de afstand tot het onderwerp. Hoe dichter u bij het onderwerp bent, hoe ondieper de scherptediepte zal zijn. Als ik bijvoorbeeld op mijn 40D bij f / 2.8 een 55 mm-lens gebruik en het onderwerp zich op 10 meter afstand bevindt, gaat het acceptabele bereik van 9.5, 10.6 voet tot XNUMX, XNUMX voet. Als het onderwerp zich op 100 meter afstand bevindt, is het acceptabele bereik van 65 tot 218 meter. Dit is een enorm verschil, op 10 voet; het bereik van het gefocusseerde gebied is ongeveer 1 meter, terwijl op 100 meter het bereik van het gefocusseerde gebied meer dan 150 meter is. Nogmaals, scherpstellen is gemakkelijker als uw onderwerp verder weg is.

Diafragma - Het laatste element waar we controle over hebben is de diafragmagrootte of f-stop. Om de zaken wat verwarrender te maken, betekent een kleine f-stop-grootte (zoals f / 1.4) dat je diafragma wijd open staat, en een groot f-stop-getal (zoals f / 16) betekent dat je diafragma erg klein is. De manier waarop DOF wordt beïnvloed door het diafragma is als volgt. Een klein f-stopnummer (wat betekent dat het diafragma ver is geopend) heeft een ondiepere DOF dan een groot f-stopnummer (waarbij het diafragma klein is). Bijvoorbeeld, op mijn grote zoomlens ingesteld op 300 mm, als de f-stop is ingesteld op 2.8 en ik fotografeer op een onderwerp op 100 meter afstand, loopt het acceptabele bereik van 98 tot 102 meter, maar als ik een kleine f-stop van 16, dan gaat het goede bereik van 91 tot meer dan 111 meter. Dus met de lens wijd open, is het acceptabele focusbereik ongeveer 4 meter, maar met het kleine diafragma (grote f-stop) is het goede bereik ongeveer 20 meter. Nogmaals, scherpstellen is gemakkelijker als de f-stop groot is (diafragma is klein).

Nu we de drie belangrijkste factoren hebben besproken die van invloed zijn op DOF, laten we eens kijken naar mijn twee eerdere fotovoorbeelden, en laten we eens kijken waarom ik de resultaten kreeg die ik deed.

Op de eerste foto met de tulpen waren de drie belangrijkste factoren in de opname: foto gemaakt op 40 mm, onderwerp op 3 meter afstand, met een diafragma van f / 2.8. Met behulp van de rekenmachine loopt het bereik van acceptabel gefocusseerde gebieden van 2.9 tot 3.08 voet. Dit is een totaal bereik van. 18 voet of ongeveer 2 inch. De afstand van de voorste tot de achterste tulpen was ongeveer 4 of 5 inch, dus daarom is de achterste tulp buiten het acceptabele bereik en daarom erg wazig.

Op de tweede foto in Rome waren de drie belangrijkste factoren: foto gemaakt op 33 mm, onderwerp op ongeveer 500 meter, met een diafragma van f / 18. Met behulp van de rekenmachine loopt het acceptabele focusbereik in feite van 10.3 meter tot oneindig. Daarom is de hele foto scherp in beeld. Dus zelfs als de maan op mijn foto stond, zou hij ook scherp zijn.

Dus wat betekent dit allemaal voor jou? Moeten we verre onderwerpen alleen fotograferen met groothoeklenzen bij grote f-stops? Uiteraard niet, we willen foto's met DOF kunnen samenstellen op een manier die het beste past bij de look die we proberen. We moeten in gedachten houden wat DOF beïnvloedt, en leren hoe we het het beste kunnen gebruiken om ons doel te bereiken.

Om samen te vatten:

Wanneer de afstand tot het onderwerp toeneemt (het onderwerp raakt verder weg), neemt de DOF toe

Als de brandpuntsafstand toeneemt (als we inzoomen), neemt de DOF af

Wanneer het diafragma groter wordt (f-stopnummer wordt kleiner), neemt de DOF af

Veel geluk en veel plezier met fotograferen!

Brendan Byrne

Flickr: http://www.flickr.com/photos/byrnephotos/

E-mail: [e-mail beveiligd]

Handige sites:

http://www.dofmaster.com/dofjs.html

http://www.johnhendry.com/gadget/dof.php

http://en.wikipedia.org/wiki/Depth_of_field