Hoe de Kraken werd gefilmd, met behulp van revolutionaire diepzeefotografie

Voor iedereen die vóór de jaren 90 werd geboren, was de Kraken de Godzilla van de westerse wereld, een reuzeninktvis die naar verluidt de plannen van zeevaarders genadeloos verijdelde, ongeacht hun morele neiging, of ze nu ontdekkingsreizigers of piraten waren.

Sinds het begin van de boekdrukkunst hebben talloze boeken de reuzeninktvis afgebeeld, Architecten, schepen verpletterend samen met iedereen waar hij zijn tentakels op kon krijgen. Dit moet de mensheid hebben geholpen om op de vlucht te slaan en meer ruimte te verkennen dan de oceanen van de aarde.

Edith Widder's ORCA-merk Medusa en e-jelly-systeem hebben de reuzeninktvis op film gezet

Het wezen is gefilmd dankzij de onopvallende techniek van Edith Widder

Hoewel de mythe van de reuzeninktvis aan het vervagen is, maken wetenschappers zich daar niet druk om en blijven ze de grootste exemplaren bestuderen. Het publiek is nieuwsgierig naar dit ontdekkingsproces.

oceanograaf Edith Widder was cruciaal om het wezen te lokken en eerder dit jaar voor het eerst high definition-beelden van het dier vast te leggen.

Nadat ze een breed scala aan duikboten had getest voor diepzee-verkenning, realiseerde ze zich dat hoe stil ze ook waren voortstuwingssystemen zou kunnen zijn, zou het geluid nog steeds de doodstille habitat van diepzeewezens verstoren en ze afschrikken.

Toen ze de opdracht kreeg voor de “jacht” op de reuzeninktvis, wist ze precies wat ze moest doen met betrekking tot diepzeefotografie. Ze ontwikkelde een totaal onopvallend platform dat bestond uit een optische lokken, een zogenaamde e-jelly, bevestigd aan een cameraplatform op batterijen, dat de naam kreeg Kwal.

De e-jelly decoy bootste bioluminescente noodsignalen na van kwallen wanneer ze werden aangevallen, die meestal grote roofdieren zoals de reuzeninktvis aantrekken. De enige lichtbron van de Medusa voor fotografie in pikzwarte omstandigheden bestond uit een rood licht LED-paneel. Rood licht is onzichtbaar voor diepe aquatische levensvormen.

Tsunemi Kubodera werkte met succes samen voor de eerste opname van de reuzeninktvis

Tijdens een expeditie voor de kust van Japan, onder leiding van inktvisexpert Tsunemi Kubodera, werd het apparaat gelanceerd en werkte het als een zonnetje. Dankzij het revolutionaire systeem van Widder en Kubodera's ervaring met eerdere ontmoetingen, is een 30 voet lang exemplaar werd voor het eerst gefilmd, in zijn natuurlijke habitat.

Voor diepzee-exploratie is een soortgelijke inzet nodig als voor de ruimte

Edith Widder wenst dat oceaanonderzoek een organisatie had die vergelijkbaar is met NASA. Dit zou hebben geresulteerd in een veel snellere ontdekking van een levend exemplaar van de reuzeninktvis en een groter milieubewustzijn. In 2005 richtte ze de Ocean Research & Conservation Association (ORCA) op, die zich toelegt op het ontwikkelen van nieuwe tools voor de bescherming van waterecosystemen.

Alleen over 5% van onze oceanen zijn verkend. Edith Widder zegt dat er zeker verbazingwekkende ontdekkingen gedaan kunnen worden, niet alleen van fantastische wezens maar ook van bioactieve verbindingen die de hele wereld ten goede kunnen komen, op nog onvoorstelbare manieren.