Aanbevolen producten
-
Aanbieding!
-
Aanbieding!
-
Aanbieding!
-
Aanbieding!
Essentiële Photoshop-actiesNewborn Necessities ™ Pasgeboren baby Photoshop-actieset bewerken
$29.00 -
Aanbieding!
-
Aanbieding!
-
Aanbieding!
-
Aanbieding!
Ik zit hier met microfoon in de hand. Ik stond op het punt een tutorial op te nemen die laat zien hoe je de Tool Uitvloeien in Photoshop. Maar toen stopte ik. Ik zweeg even. En ik besloot je niet te leren hoe je het moet gebruiken, tenslotte wat je kunt Google Liquify-zelfstudie, dat ik beter wilde begrijpen hoe fotografen erover denken om het te gebruiken.
De Liquify Tool kan voor tientallen dingen worden gebruikt, niet alleen voor foto's van mensen. Voor portretfotografen wordt het het meest gebruikt om te doen retoucheren. Het hulpmiddel voor vloeibaar maken kan de vorm van de ogen, de neus, de lippen en andere gelaatstrekken veranderen. Het kan ook worden gebruikt om de lichaamsgrootte en -vorm licht of drastisch te veranderen. Weet de volgende keer dat u naar een modeblad kijkt, dat wat u ziet waarschijnlijk niet is gefotografeerd. Langere benen, slankere dijen, grotere of opgeheven borsten, slankere armen, zandloperfiguren, kleinere tailles, vollere lippen, bredere ogen, meer gedefinieerde jukbeenderen, bultvrije neuzen…. en zoveel meer te zien in tijdschriften is te danken aan de liquify-tool.
Dus de vraag van de dag: "Is het goed of fout?" Moeten tijdschriften lichamen en gezichten maken die aangenamer zijn voor de ogen? Of creëren ze daardoor onrealistische idealen en een samenleving met een slecht lichaamsbeeld, zelfrespect en zelfvertrouwen?
En om nog een stap verder te gaan: "moeten wij als fotografen onze klanten vloeibaar maken, aanpassen, hervormen of afslanken voor hun portretten?" Helpen of doen we ze pijn als we ze onmiddellijk die extra 15-20 pond laten verliezen in Photoshop?
En als je eenmaal een besluit hebt genomen, denk dan aan andere retouchering, zoals huid? Wij kunnen gladde huid in Photoshop, rimpels verminderen, oneffenheden laten verdwijnen, wallen onder de ogen verminderen en nog veel meer ... Heb je als fotografen het gevoel dat het onze taak is om klanten te retoucheren zodat ze blij zijn met zichzelf? Moeten we huid, lichaamsvorm en -grootte en algehele uitstraling met rust laten? Of hangt het gewoon af?
We willen er allemaal goed uitzien. Maar wie bepaalt wat er goed uitziet? Tijdschriften? Fotografen? Maatschappij?
Ik zou graag uw mening en input in de commentaarsectie hieronder waarderen. Deel dit artikel ook met vrienden zodat ze kunnen "wegen". Ik ben benieuwd wat een steekproef van mensen te zeggen heeft.
En voor de lol, hier ben ik, vloeibaar gemaakt in Noord-Michigan.
Geen reacties
Laat een bericht achter
U moet ingelogd een reactie plaatsen.
Recente Nieuws
Ik denk niet dat er iets mis is met een kleine "touch-up". Iedereen wil er op zijn best uitzien. Tijdschriften maken me gek. Is er echt een 45-, 55-jarige die absoluut geen lijnen heeft? Ze (tijdschriftredacteuren) laten iedereen er plastic uitzien. En ja, we lezen tijdschriften omdat we van de mooie mensen houden, maar ik zou het leuker vinden als de oudere acteurs en modellen een beetje meer leken op de mensen die we overal om ons heen zien.
Uw doordachte opmerkingen over de Liquify Tool kunnen niet op een beter moment komen. Ik heb een contract met verschillende bruiden die het gebruik van de Liquify Tool hebben aangevraagd. Ze weten ervan en willen dat het wordt gebruikt - veel. Ik voel me ongemakkelijk om nog maar te zwijgen over potentieel overwerkt bij de gedachte om deze tool te gebruiken om een bruid in elke foto nauwgezet opnieuw te bewerken. Ik heb met elk een soort compromis bereikt dat ik muffintoppen zal elimineren waar ik ze achterin over hun strapless jurken zie morsen, maar het is niet iets om ze om te vormen tot maat 6 terwijl ze duidelijk maat 12 hebben. Ik ga voor. Als voorbeeld is mij gevraagd om dubbele kin, zware armen, dikke nek, dikke wangen en brede taillelijnen volledig te elimineren. Ik hoop dat we als branche bruiden zouden aanmoedigen om zichzelf te zien zoals ze zijn en niet degenen die de covers van talloze bruidstijdschriften sieren. Die goedbetaalde modellen tonen bruiden een schoonheidsniveau en -standaard die zelden aanvaardbaar is voor de gemiddelde vrouw. Uiteindelijk beweren statistieken nu dat 50% van de Amerikaanse vrouwen een grotere maat heeft. We hebben dringend een dosis realisme nodig, vooral wanneer de overvloed aan bruiden met een laag zelfbeeld die aan mijn deur kloppen met elk huwelijksseizoen lijkt toe te nemen.
Ik weiger om het uitvloeiingsinstrument te gebruiken. Ik fotografeer mensen om herinneringen te creëren - geen supermodellen. Ik zal een vlek corrigeren, maar geen sproeten verwijderen. We zijn allemaal individuen, we hebben onvolkomenheden. Ik vind dat we ze moeten bezitten - omarm ze.
Allereerst wil ik zeggen dat ik HOU van de tool voor vloeibaar maken. Ik heb het pas onlangs ontdekt en ik ben overweldigd door hoe geweldig het is. Dat gezegd hebbende, ik moet eerlijk zijn, ik gebruik het niet zo graag. Ik heb twee kleine meisjes en ik wil ze niet opvoeden in een huis waar mama iedereen verandert om er perfect uit te zien. Dat geeft ze een complex, daar ben ik zeker van. Dus ja, ik gebruik het wel, en ik maak de huid glad, maar ik gebruik het heel spaarzaam. Ik verander niemand drastisch. Meestal gebruik ik het om kleding glad te strijken of misschien een dubbele kin of een klein muffintopje. God weet dat ik het bij mezelf gebruik! Ik zal het niet gebruiken bij baby's of kinderen, tieners enz. Ik werd eens gevraagd om de neus van een vrouw kleiner te maken. Ik heb het gedaan, omdat ze een klant was en de klant altijd gelijk heeft. Maar ik voelde me er niet goed bij. Ze hield van ze, maar het leek niet meer op haar en dat maakte me verdrietig. Hoe dan ook, dat is mijn mening. Ik gebruik het, maar zeer spaarzaam, en niet te ingrijpend.
als ik iemand fotografeer, wil ik dat ze er net zo goed uitzien als ik ze zie. dus ik zal een paar rimpels verzachten. ik wil dat het beeld weerspiegelt wie ze zijn… niet het puistje dat ze die dag hadden.
Bobby Earle had onlangs een aantal heel goede gedachten over dit onderwerp op zijn blog. - http://bobbyearle.com/blog/retouching-is-at-an-ethical-problem/ .Ik ben het met hem eens. Zolang het retoucheren maar "licht" is, en niet overdreven. Ten tweede, met al het gepraat over het verbeteren van het zelfvertrouwen van jonge meisjes, denk ik dat het voor hen echt kan helpen om te zien welk verschil retoucheren kan maken - zodat ze beseffen dat ze hun 'natuurlijke' zelf vergelijken met de geretoucheerde modellen in die tijdschriften. en advertenties.
Ik heb een paar jaar geleden een geweldige les geleerd van een 18-jarige cliënt. Ze had destijds naar mijn vorige foto's gekeken en haar enige verzoek om haar zr. foto's was dat ik haar gezicht helemaal niet retoucheer. Ze wilde natuurlijk zijn. Hoe ze er echt uitzag, niet overdreven aangeraakt. Het zette me aan het denken over de manier waarop ik bewerkte. Hoe ik mijn product aan mensen presenteerde en ik begon te beseffen dat ik ze door te veel bewerken geen echt beeld van zichzelf gaf. Al mijn familiefoto's uit de jeugd, gemaakt in professionele studio's, lieten nog steeds zien wie ik was. Een paar vlekjes verwijderd of afgezwakt, maar over het algemeen is het wie ik was en ik ben dankbaar voor die foto's nu mijn ouders zijn overleden. Dit is wie we waren, wie ze waren. Ik zie de ruigheid van mijn vaders huid, het korenbloemblauw van moeders ogen. Er werd niet zwaar geretoucheerd, dit waren filmfoto's voor pete. Ik denk dat de digitale wereld de mogelijkheid opende om te veel aan te raken en daardoor verloren we iets. Dus alleen op mijn sr. portretten en bruiden bied ik een smet touch-up aan. Ik laat klanten niet langer kennismaken met het idee van diepere montage. Ik presenteer een realistischer product en wat ik heb gevonden zijn zeer tevreden klanten. Als ze uiteindelijk iets surrealistisch willen (zoals direct 25 pond verliezen of plastic huid), ben ik waarschijnlijk niet de juiste fotograaf voor hen, en ik maak me geen zorgen meer om ze dat te vertellen. Ik wil een positief resultaat voor ons beiden en ik denk niet dat redactie de manier is om dat geluk te vinden.
Omdat we net klaar waren met de PSII-klas op de universiteit, was dit iets waar we ongeveer vier uur over spraken. Het is duidelijk dat we in de mode-industrie de tool moeten kennen en veel moeten gebruiken. Persoonlijk ben ik het daar niet mee eens, maar als dat is wat ik als baan kies, dan weet ik dat dat bij de baan hoort. Bij individuele portretten is de telling 'onder zowel de beginnende als de doorgewinterde fotograaf dat minder meer is. Het is geen probleem om kleine, subtiele dingen te doen om de cliënt zelfverzekerder te laten voelen en het portret aan vrienden en familie te laten zien. Huid verzachten, waardoor rimpels minder opvallen (maar niet worden gewist), hetzelfde met kleine puistjes. Maar tenzij je de persoon die wordt gefotografeerd goed kent en ze vragen om iets permanent te verwijderen, moet het daar blijven. Mollen, sproeten, dat soort dingen. Wat betreft gewichtsproblemen, iedereen heeft wel een soort van lichaamsbeeld. Als we die weg inslaan, is het een nooit eindigend pad. Een gênante pantylijn of bh-bandje verwijderen, misschien een knobbel of rimpel in een jurk gladstrijken, ja. De mode-make-over op elke foto doen is dat niet. Alleen al om een andere reden dan financieel, is het geen goed idee. In de mode wordt één foto uitgekozen en vervolgens uitgebreid bewerkt. Dat is kostenbesparend. Als je een hele sessie doet of erger nog een heel evenement als deze, kun je geen geld verdienen. De tijd alleen, om nog maar te zwijgen van de hardware die nodig is om al die foto's te maken, is gewoon niet rendabel.
Persoonlijk vind ik dat liquify spaarzaam moet worden gebruikt. Ik wil nooit dat de klant weet dat ik het heb gebruikt, maar gewoon tevreden zijn met het uiteindelijke portret.
Ik ben het hier met Jessica eens. Ik kan kleine oneffenheden zoals krassen, krassen en andere tijdelijke huidvlekken repareren, en misschien de huid en onder de ogen een beetje gladmaken, maar voor het grootste deel zou ik willen dat de foto de persoon weerspiegelt zoals hij werkelijk is.
Het is zeker een lastig onderwerp. Ik ben het eens met enkele van de andere opmerkingen. Ik denk dat gebreken en onvolkomenheden mensen uniek maken. Ik zal puistjes verwijderen en rimpels verzachten (ik gebruik meestal een andere laag met een lagere dekking in plaats van ze volledig te verwijderen). Ik probeer niets te doen dat het uiterlijk van de persoon drastisch verandert. Natuurlijk zijn er andere trucs (belichting, hoeken, etc.) om een persoon beter te laten lijken. Ik denk echt dat het de taak van een fotograaf is om hun onderwerpen op een flatterende manier vast te leggen. Dus ik veronderstel dat ik geen probleem heb met retoucheren zolang het niet overboord is. Ik denk echter dat het retoucheren van tijdschriften een probleem is. Het lijkt alsof ze altijd te ver gaan, en er is nooit een disclaimer waarin staat dat de foto is geretoucheerd. Het houdt absoluut onrealistische normen in stand. Jonge beïnvloedbare geesten kunnen nog geen onderscheid maken tussen een foto die massaal is geretoucheerd en een foto die meer echt is. Ik heb zelfs gehoord dat beroemdheden iemand betalen om hun 'openhartige' foto's te retoucheren die op roddelblogs en tijdschriften verschijnen. Het is echt een beetje belachelijk. Ik maak er een punt van om alle jonge mensen (en vooral jonge meisjes) die ik ken, voor te lichten over hoe tijdschriften hun modellen / onderwerpen zwaar bewerken.
Het lijkt erop dat we onze klanten niet alleen retoucheren door het gebruik van digitale tools, maar nog meer door ze zo te poseren dat ze de nek strekken, de taille dun maken en hun lichaamsgrootte verkleinen. In de afbeelding onderaan je bericht zou ik bijvoorbeeld wedden dat de daadwerkelijke houding waarin je je bevindt meer een verschil heeft gemaakt voor je uiterlijk dan voor je gebruik van de liquify-tool. Dus ik denk dat het een kwestie is van niet: 'Moeten we ? " maar "Hoe ver moeten we verder gaan dan de werkelijkheid?"
Ik denk dat het, net als zo ongeveer alles in het leven, geweldig is als het met mate wordt gebruikt; alles wat hardhandig is in Photoshop ziet er slecht uit en als fotografen moeten we ons daarvan onthouden. Ik vind het hypocriet voor fotografen om te zeggen dat ze het niet eens zijn met het gebruik van een tool in Photoshop (specifiek verwijzend naar de liquefy tool hier uiteraard) omdat ze vinden dat mensen hun onvolkomenheden of gebreken moeten omarmen. Waarom zou je PS überhaupt gebruiken? Als je één ding aan de foto verandert, ga je in tegen dat motto (of hoe je het ook wilt noemen). Heck, wat dat betreft, waarom moeite doen met make-up of die grijze haren bedekken? Ik realiseer me dat ik extreem ben en dit een beetje overdrijf, maar het gaat allemaal volgens hetzelfde principe: ik geloof heilig in het fotograferen van mensen zoals ze zijn, maar ook in het laten zien van hoe ze gezien willen worden met behoud van hun uiterlijk. Dat is een reden waarom ze naar mij komen in plaats van kettingstudio's. Mensen betalen veel geld voor fotografie op maat en velen krijgen het maar een paar keer in hun leven te zien, dus als ze dat grote canvas van 20 × 30 van hun familie in hun huis hebben hangen zodat iedereen het kan zien, wil ik dat ze dat doen kijk er liefdevol naar en denk niet constant na over hoe ze die extra paar pond hadden moeten verliezen voordat ze al dat geld hadden uitgegeven. Ik wil dat ze hun familie zien en niet elke keer dat ze ernaar kijken, hun love handles of muffin.
Ik repareer kleine dingen (puistjes), matige dingen (wallen en rimpels onder de ogen) en grote dingen (scheve of te grote neus, stijg 5-10 pond op, enz.). Soms vraag ik me af of het wel het juiste is om te doen, maar ik weet dat mijn klanten dol zijn op de manier waarop ze eruitzien op mijn portretten. Ik denk dat ze foto's krijgen van hoe ze er werkelijk uitzien als ze een momentopname maken. Als ze me veel geld betalen om ze te komen fotograferen, willen ze iets mooiers. Ik ga niet overboord, ze denken altijd gewoon dat het de verlichting is die ik heb gebruikt of de manier waarop ik ze heb geposeerd. Het is een lastige vraag die elke fotograaf voor zichzelf moet beantwoorden. En hey, ik doe het op de foto's die ik professioneel van mezelf post. Als ik het voor mij ga doen, waarom niet voor hen? 🙂
Ik heb de liquify-tool maar één keer gebruikt. Normaal gesproken doe ik geen evenementen of bruiloften, maar een goede vriendin vroeg me om haar kleine huwelijksgelofte te fotograferen. Ze had 3 weken eerder een baby en droeg haar originele trouwjurk. Ze zag er geweldig uit. Tijdens het bewerken van foto's vond ik er een die haar niet erg vleiend maakte. De rest van de foto was geweldig. Ik wist dat ze de foto niet zou willen laten zien zoals hij was en dat was zeker niet hoe ik haar de hele dag zag. Dus ik heb het “rugvet” geëlimineerd. Net als de anderen die hebben gereageerd, verwijder ik alleen oneffenheden en verzacht ik rimpels. Ik wil dat mijn klanten vertrouwen hebben in hoe ze eruit zien op de foto's, maar ik wil niet dat ze er onnatuurlijk uitzien.
Ik denk dat het hulpmiddel Uitvloeien precies dat "hulpmiddel" is. Het is een andere manier waarop we de look kunnen krijgen die we willen. Dat gezegd hebbende, geef ik er de voorkeur aan om de huid op een natuurlijke manier glad te maken, zonder de al te perfecte plastic look. Als ik liquify gebruik, zal ik een bruid niet 6 maten kleiner maken, maar ik zal ze er beter uit laten zien dan de werkelijkheid. Ik wil dat ze er nog steeds uitzien als zichzelf, maar ik weet dat ze willen dat de foto's eruitzien hoe ze die dag voelden. Ze voelden zich bijzonder en mooi en gelukkig. Muffin top en zware armen zijn echt, maar niet hoe ze voelden. Ik zal alles uit de kast halen en vloeibaar maken om ze er geweldig uit te laten zien in een paar foto's, vooral de momenten waarop ik weet dat ze terug willen kijken en een moment willen herinneren. Dat gezegd hebbende, tenzij het een speciale omstandigheid is, krijgen gewone portretten niet het volle voordeel van een magische vloeibaarmakende behandeling. Ik zal de truc doen die je liet zien (breedte transformeren naar> 96%) om subtiel af te slanken of een of twee plekken te retoucheren. Uitzonderingen zijn een moeder met een terminale baby / herdruk van een foto met iemand die is overleden. Beide gevallen krijgen een volledige behandeling van alles / alles wat ik ze kan geven om onvolkomenheden te wissen en een vlekkeloze herinnering te creëren.
Ik doe veel aan boudoir en ja, ik maak vloeibaar. Ik heb er geen probleem mee… ze nemen deze foto's om zich mooi over zichzelf te voelen. Dus als ik wat cellulitis wegneem, sommige kringen onder de ogen, geef ze dan hier en daar een kleine stop… de reactie die ze me geven is onbetaalbaar. Ze zijn er gewoon dol op en het zijn ze nog steeds, gewoon verfraaid. 🙂
Ten eerste moet ik toegeven dat ik het filter Uitvloeien nog nooit heb gebruikt. Ik weet er eigenlijk niets van, en daarom zou ik die tutorial willen 🙂 Zelfs als er andere bestaan, zal die van jou beter zijn. Maar filosofisch gezien zou ik er geen bezwaar tegen hebben het te gebruiken bij het bewerken van foto's voor een betalende klant. Portretten zijn gemaakt om in te huren. U gebruikt uw artistieke visie, uw technische vaardigheid en uw professionele ervaring om het verhaal van uw cliënt in beeld te vertellen. Dat betekent afbeeldingen aanleveren waarmee ze zichzelf kunnen zien zoals ze gezien willen worden. Of dat representatief is voor hoe ze werkelijk gaan, hangt af van de opdrachtgever. Maar het is hun verhaal om te vertellen. Wij zijn het filter waardoor dat verhaal wordt verteld. Nu, vanuit zakelijk oogpunt. "_. Als een klant specifieke verzoeken doet voor modieuze bewerkingen die tijdrovend zouden zijn, zal het natuurlijk niet kosteneffectief zijn om hun volledige sessie met dat bewerkingsniveau. Dus waarom zou u ze niet dienovereenkomstig in rekening brengen? Of vraag haar om 5 afbeeldingen te identificeren die ze graag mode wil laten retoucheren en ga akkoord met lichtere retouchering voor de rest van de sessie. Of verkoop haar digitale negatieven en verwijs haar naar een retoucheerartiest.
tot nu toe heb ik de liquify tool alleen gebruikt om de verschijning van een dubbele kin te verminderen (op verzoek van de klant). Ik gebruik regelmatig huidtouch-ups, waardoor donkere kringen onder de ogen, vlekken, rimpels enz. worden verminderd, maar op een tweede laag om niet alles volledig te verwijderen, maak het een beetje minder. mijn gevoel is dat ik wil kijken hoe ik denk dat ik er in mijn hoofd uitzie, niet hoe ik werkelijk in de spiegel kijk (met een slechte huid en donkere kringen). ik bied mijn cliënt retouches aan en ben blij om te voldoen als ze dat willen. (hoewel ik de liquify-tool niet uitgebreid zou willen gebruiken voor een aantal foto's van een sessie. zou dat niet eeuwig duren?)
Er zijn veel geldige punten die mensen hebben. Ik zal mensen op hun verzoek veranderen. Donkere kringen onder de ogen, gele tanden en ogen, ongewenste schaduwen, acne enz. Zijn dingen die ik corrigeer zonder dat het daarom gevraagd wordt. Ik ben het ermee eens dat mensen zouden moeten willen onthouden wie ze zijn, niet wat ze willen zijn, maar ze zijn de klant en ik wil dat ze gelukkig zijn, zelfs als het een kin of twee is!
Ik wil nooit dat mijn klanten mijn retouchering opmerken. Ik wil dat ze hun moedervlekken en sproeten nog steeds zien, maar misschien herinneren ze zich die enorme puist op hun kin niet. Ik wil dat mensen hun rimpels en lijnen nog steeds zien, maar ik gebruik belichting of photoshop om ze te verzachten. Ik wil maat 12 niet veranderen in maat 4, maar met belichting, poseren en ja, soms een beetje photoshop, kan ik ze helpen zich sexy te voelen. Portretfotografie is geen fotojournalistiek waarbij het documenteren van de absolute waarheid een noodzaak is. Het is oké om mensen op zichzelf te laten lijken, maar dan iets mooier dan normaal. Daarom steken we vaak zacht licht in plaats van harde schijnwerpers. Daarom leren we hoe we onze onderwerpen in flatterende poses kunnen poseren. Het is oké om photoshop subtiel te gebruiken.
Ik hou er niet van om de carrosserie aan te passen, maar veel klanten vragen erom, maar ik breng maar een paar wijzigingen aan
Ik vind het prima met mate. Geen enkele tiener wil foto's waarop ze kunnen terugkijken en zich kunnen herinneren hoe pijnlijk die acne was, en een moeder zou het waarschijnlijk waarderen dat de donkere kringen onder haar ogen worden verwijderd om te laten zien hoe moe ze is. Ik wil nooit dat mijn klanten er gephotoshopt uitzien, maar ik wil wel dat ze een goed gevoel over zichzelf hebben als ze hun foto's terug krijgen. Ik heb nooit een nieuwe vorm gegeven aan ogen, nee, moedervlekken of sproeten verwijderd, want dat is wat mensen maakt tot wie ze zijn.
Hoewel ik het hulpmiddel Uitvloeien gebruik, gebruik ik het spaarzaam, niet zozeer om iemand te veranderen, maar om ze te verbeteren. Een gewichtsverlies van 15-20 lbs is significant in het echte leven, laat staan in een afbeelding. Ik gebruik het meer voor een kleine kinplooi hier en daar, en een lichte armversteviging. We weten allemaal dat wat we doen niet iets is dat mensen nodig hebben, maar willen. Dus om het zo te houden, zullen wij als fotografen er waarschijnlijk baat bij hebben om onze klanten er op hun best uit te laten zien (binnen redelijke grenzen).
Photographer for Hire5 Bucks voor een foto van hoe je eruit ziet 20 Bucks voor een foto van hoe jij DENKT dat je eruit ziet Ik denk dat een goede fotograaf elk hulpmiddel in zijn arsenaal kan en moet gebruiken. Dat omvat afslankende kleding, flatterende hoeken, flatterend licht, geweldig poseren en zelfs vloeibaar maken wanneer dat nodig is. Heck, een simpele hobbel in bochten kan schaduwen onder de ogen opheffen, ogen helderder maken, het kleinste beetje huid gladmaken en dat is zo gewoon dat niemand er morele problemen mee heeft. Ik wil een klant een beeld geven van hoe ze eruit zien op hun beste dag! Niet met de schaduwen onder de ogen die gepaard gaan met het hebben van 2 kinderen onder de 2, of met de armzwelling die ontstaat door net een baby te hebben gebaard, of met de acne die ontstaat door 17 jaar oud te zijn. Ik heb het niet over een vermindering van 20 pond, maar net genoeg om ze een enigszins geïdealiseerd beeld van zichzelf te geven.
Als u het op één foto gebruikt, moet u het op andere foto's gebruiken. Wat betekent - je wordt een werkpaard / digitale trainer. Ik heb het geluk dat ik mager, slank, ding, mager ben - hoe je het ook wilt noemen en neem zeker de tassen uit mijn ogen bij elke foto, maar het doen voor een bruiloft of een portretsessie kan een vloek zijn. Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik heb gehoord: "Ze kan dat photoshoppen." Ik meen het echt? Photoshop is een hulpmiddel, geen redder ... Daarom ben ik van mening dat hoe minder gebruik wordt gemaakt van die gecompliceerde en actuele hulpmiddelen, hoe beter.
Wauw! Ik vind deze geweldig? 'S. En ik ben het er helemaal mee eens dat we op een gegeven moment niet blij moeten zijn met wat we zijn? Ik heb lichaamsbeeld gemaakt op mijn persoonlijke blog en zelfs foto's van mezelf gepost in een zwarte sportbeha en zwarte fietsbroek. Er was alles voor nodig om het te doen. Ik wilde de liquify-tool gebruiken, maar had het gevoel dat ik mezelf zou bedriegen van wat ik werkelijk ben. Me!
Ik heb de liquify-tool nooit gebruikt, maar wist wel dat het bestond. Ik ben het er niet mee eens dat ze het in tijdschriften of op Hollywood-sterren gebruiken. Omdat als je door een tijdschrift kijkt, je de echte persoon zou moeten zien. Het doet de samenleving denken dat we huid en botten moeten zijn om mooi te zijn. Ik zie geen tonnen schade die de huid gladstrijkt zolang het er nog realistisch uitziet. Ik denk dat de meeste mensen die worden gefotografeerd er op hun best uit willen zien en zich mooi willen voelen.
Ik wil de vorige foto van jou zien !?
Het ding met foto's is dat ze een moment zijn bevroren in de tijd. En soms is dat moment niet altijd het meest vleiende. In het dagelijks leven merk ik zelden iemands rugspek of muffintop, maar toch worden foto's veel gedetailleerder bekeken en bekeken dan waar we normaal naar KIJKEN. Dus ja, ik maak zeker vloeibaar. Maar alleen om iemand te laten lijken hoe ze in het echte leven verschijnen. De camera voegt 10 pond toe - ik wil niet dat een klant naar mijn foto's kijkt en denkt: "Verdomme, ze heeft me 3 maten kleiner gemaakt". Maar ik wil WEL dat ze naar hun foto's kijken en denken hoe mooi ze eruitzien, hoewel ze niet precies weten waarom. We zijn zo bezig met lichaamsproblemen. Ik heb tieners die denken dat ze ‘niet-fotogeniek’ zijn en bruiden van maat 4 die denken dat ze dik zijn en een slechte kant hebben. Het is zo verdrietig!!! En ik wil dat mijn cliënten weglopen van een sessie met mij met foto's van zichzelf die eruit zien zoals ik ze zie - mooi, hoe groot ze ook zijn.
Zo'n tot nadenken stemmende vraag. Ik zal altijd tanden en huid verbeteren, niet tot het punt dat het er nep of plastic uitziet, maar voldoende zodat alle voor de hand liggende problemen worden opgelost. Ik heb de liquify-tool nog niet voor een klant gebruikt. Vooral als portretten groot worden uitvergroot, kan ik gebieden enigszins verbeteren, zodat gebieden die een beetje hulp nodig hebben, flatterend worden. Maar niet zozeer dat iemand zou kunnen achterhalen wat er was gedaan (dus niemand 15-20 pond lichter maken; misschien 5 pond). En met verbeteren bedoel ik glad over een bult en maak het een beetje minder prominent; redelijke maar aangename resultaten. Ik zou dit niveau van verbetering echter niet doen voor een bruiloft of portretsessie zonder hiervoor kosten in rekening te brengen. Huid, tanden, inbegrepen; vloeibaar maken of andere verbeteringen, extra betaalde tijd.
Ten eerste moet ik zeggen dat ik geen professionele fotograaf ben, maar een moeder die thuis foto's maakt van het leven van mijn kinderen voor hun herinneringen. Ik heb het zelfs moeilijk gehad om de basisbewerkingen van de momentopnamen van ons leven uit te voeren. Onlangs bij het bewerken van foto's van onze zandduinenreis in Zuid-Australië wilde ik mijn foto's opfleuren maar de werkelijkheid niet achterlaten, het zand moest dicht bij de juiste kleur blijven, maar ik heb ook in jeugdwerk gewerkt en weet uit eerste hand hoe schadelijk het geheel is lichaamsproblemen kan voor sommige meisjes zijn. mijn broer werkt voor een krant en heeft in de mode gewerkt, dus ik heb gezien hoe ver het bewerken kan gaan. ik zou zeggen dat als ik een professionele fotograaf was, ik zo min mogelijk zou doen , tenzij specifiek gevraagd, en niet alleen in de mode. We gingen vorig jaar naar Mallacoota en deden er alles aan om dit 'felrode' korstmos op sommige rotsen te zien dat ik had gelezen en op foto's had gezien. Het kostte ons meer dan een uur met vierwielaandrijving en daarna een lange reis over een gammele weg naar het strand om alleen heel saai bruin / bruin te vinden - nergens in de buurt van het rood. Ik wilde elke fotograaf die deze leugen had gepubliceerd, krijgen en ze eromheen slaan - vooral omdat we een driejarige en autistische zesjarige op sleeptouw hadden. Ik was niet blij dat ik de tijd van mijn gezin had verspild. Godzijdank waren er dezelfde zandheuvels om op datzelfde strand naar beneden te rollen! Ik denk dat daar ergens een beetje realiteit moet zijn.
Ik gebruik spaarzaam vloeibaar maken - dubbele kin enz. Het is fascinerend, maar tegelijkertijd gevaarlijk.
Al dan niet veranderen… dat is de vraag die ik mezelf elke keer stel als ik ontdek wat de cliënt als een fout beschouwt. De enige "gewichts" -wijziging die ik regelmatig zal doen, is de gevreesde dubbele kin. Ik dacht: als ik tijdens het fotograferen geen slecht poseren heb gezien, of als de moeder niet anders kon dan neerkijken op haar kleine liefde, is het mijn taak om de situatie te helpen. Acne is iets dat ik elke keer zal corrigeren, zonder naar "supermodel skin" te gaan. Ik maak kringen onder de ogen lichter omdat ik maar al te goed weet dat er dagen zijn dat ze erger zijn dan andere vanwege allergieën of vermoeidheid. Rimpels, ik zou ze kunnen verzachten, maar die zijn verdiend! Oogkleurverandering - NO. Oogverblindend, een tikkeltje! Bedankt voor al je tools en bijles, Jodi !!!
Geweldige site, ik heb niet eerder de kans gehad om noticemcpactions.com tijdens het browsen! Ga zo door!