Geweldige kinderportretten maken: kom maar op

Geweldige kinderportretten maken: kom maar op

Fotografische trends lopen sterk uiteen, van fotojournalistiek tot zeer gestileerd tot formeel. Ik ben van nature een waarnemer en heb daarom de neiging om de fotojournalistieke stijl van kinderen te omarmen portretten. Dat gezegd hebbende, ik doe ook zaken en heel weinig klanten zijn bereid me te betalen om gewoon rond te zitten en ze te observeren, wachtend op een moment dat er gebeurt.

Er is een delicaat evenwicht tussen de journalistieke fotograaf en de meer geposeerde stijl. We moeten snel werken om een ​​visueel aantrekkelijke scène te creëren en dan de persoonlijkheid van een kind naar voren halen. Het is een kat-en-muisspel waarbij je het spel start en vervolgens een stap terug doet om het te zien spelen.

Vaak kom ik bij een klant thuis om kinderen te vinden die gekleed zijn in zulke mooie kleding waarvan ik wou dat ik een formele achtergrond en een elegante verlichtingsopstelling had meegenomen. Maar wetende dat de meeste klanten me hebben ingehuurd voor iets leukers, is mijn aanpak meestal om de kinderen te vragen me hun kamer of hun speelkamer te laten zien. Terwijl ze me kennis laten maken met mijn favoriete speelgoed, probeer ik de verlichting te evalueren en te beslissen of ik een paar flitsers in de hoeken wil plaatsen om tegen het plafond te weerkaatsen. Als de verlichting eenmaal aan is en ik het gevoel heb dat de kinderen bij me op hun gemak zijn, stuur ik mama weg om een ​​glas water voor me te halen. De kinderen zijn zich er niet van bewust dat ik dit van tevoren met mama heb besproken als een kans voor mij om wat kattenkwaad uit te halen.

Als mama eenmaal de kamer heeft verlaten, begint de pret, ik vraag de kinderen vaak of ze op bed mogen springen of hebben kussengevechten. Soms is het een beetje overhalen, maar zodra een geschikt ondeugend spel is begonnen, kan ik achterover leunen en documenteren. Biedt slechts af en toe een beetje richting. En altijd op een speelse manier: "Ik wed dat je niet in het midden kunt springen" of zoiets. Een serie bedspringende afbeeldingen ziet er fantastisch uit als een serie op een van de MCP's Acties voor Photoshop-storyboardsjabloon.   Dit storyboard is gemaakt met de Tell A Storyboard - 10 × 20 - acties.

Niet elk gezin is hetzelfde, en ik denk dat dat een cruciaal onderdeel is van de fotojournalistieke stijl. Het is belangrijk dat afbeeldingen het verhaal van een bepaald gezin vertellen. Ik heb een gezin met 2 jongens, die elk jaar geduldig lijden door een paar formele portretten voor mij, want daarna mogen ze hun voetbalshirts aantrekken en pronken. De voetbalfoto's zijn altijd zoveel beter dan de formele afbeeldingen, voor een groot deel omdat de jongens plezier hebben met iets wat ze leuk vinden.

Ik doe niet veel zware artistieke bewerkingen aan mijn afbeeldingen, maar het is belangrijk om een ​​afbeelding er op zijn best uit te laten zien en het komt vrij zelden voor dat een afbeelding niet een beetje helderder, scherper en kleurverbetering ziet. (Op de onderstaande afbeeldingen heb ik Peek-a-Boo en Touch of Color uit de Voltooi Workflow-actiesetevenals Magisch Blog-it-bord)

Mary Phillips, een drukke moeder uit Texas en eigenaar van Zaterdagochtendfotografie, heeft een website ontwikkeld "The Photographic Life: Photo Tips for Moms" om andere drukke moeders te helpen betere foto's te maken, ongeacht het type camera-uitrusting dat ze hebben.