Onderwaterfotografie voor beginners

Laten we deze blogpost beginnen met een disclaimer: ik ben ongelooflijk nieuw in de kunst van onderwaterfotografie. Volledige openbaarmaking, ik ben vrijwel net twee maanden geleden begonnen. Soms helpt het om met iemand te praten die aan het begin staat als jij ook aan het begin staat, want het is verbazingwekkend hoe snel we onze worstelingen kunnen vergeten als iets een tweede natuur is geworden, dus daarom schrijf ik dit artikel, niet omdat ik ben een expert, maar omdat ik ook leer en al deze nieuwe kennis voor mij heel belangrijk is.

De versnelling

Ik gebruikte eenDiCAPac (tasstijl) onderwaterkoffer. Ik heb voor deze case gekozen omdat deze betaalbaar was en relatief goede recensies had. Het is ontworpen om op de meeste DSLR-camera's te passen. Het zit ietwat los op mijn 6D, maar wordt geleverd met schuimrubberen inzetstukken die je kunt aanpassen om ervoor te zorgen dat je camera op zijn plaats blijft in de tas. Het is zenuwslopend om je camerababy onder te dompelen in een zwembad in wat eigenlijk een ritssluitingszak lijkt te zijn ... maar vergeleken met het prijskaartje op de harde hoes, was ik bereid om met deze optie te beginnen. Ik vond het volkomen onmogelijk om een ​​zoomlens in de behuizing te gebruiken, hoewel deze de mogelijkheid heeft, dus ik gebruik alleen mijn 50 mm prime-lens. Je zult merken dat onderwerpen op meer dan 10 meter afstand niet echt de moeite waard zijn om te fotograferen, omdat de hoeveelheid water tussen jou en je onderwerp het beeld echt modderig en blauw maakt, dus naar mijn mening is een zoomlens een beetje een betwisting punt en nog een complicatie die u veilig kunt vermijden. Tot nu toe heb ik alleen natuurlijk licht gebruikt, en ik merk dat het me niet kan schelen hoe de dappling eruitziet als de zon rechtstreeks op het water valt, dus neig ik persoonlijk naar de vroege avond en bewolkte dagen. Je kunt ook een kleine flitser in de behuizing plaatsen, maar met die optie heb ik niet geëxperimenteerd. In zekere zin is deze opstelling echt leuk omdat het je echt dwingt om al je spullen uit te trekken en de basis terug te krijgen, heel simpel te zijn, naar het licht te zoeken, je te concentreren op de basisprincipes zonder enige hulp van buitenaf. Ik kijk er naar uit om te spelen met licht uit ons zwembad of ook met die oplichtende drijvende ballen die je kunt kopen om het zwembad te versieren of glow sticks, de opties zijn eindeloos en kun je zien hoe opgewonden ik ben!

En zoals je kunt zien, is een snorkelmasker ook handig om onder water te kruipen.

Instellingen

Een van de belangrijkste nadelen van het gebruik van de tas in tasstijl is dat als hij eenmaal mooi en ingepakt is, je hem vrijwel uit de tas moet halen om de instellingen te wijzigen. Niet zo'n groot probleem, maar nu heb je een natte koffer, natte handen en drijf je in een zwembad. Het is niet ideaal. Ik raad je ten zeerste aan om je instellingen te kiezen voordat je het water in gaat. Ik begon waar alle nieuwelingen beginnen, op auto. Ik ontdekte al snel dat deze setting helemaal niet geweldig was. Je bent constant in beweging, je onderwerp is constant in beweging en je camera heeft geen idee waarop je probeert te focussen. Bovendien kun je vrijwel niets zien, tussen de schittering van de plastic zak en het hele wezen onder water, probeer je gewoon de focus constant te vergrendelen en mis je belangrijke momenten van je model. Mijn voorkeursinstelling was "actiemodus" (soms aangegeven met een rennende man-pictogram). Deze modus zoekt constant naar het bewegende object om op scherp te stellen en zorgt voor snelle, snelle continu-opnamen. Dit is een vorm van auto, dus je hebt niet de mogelijkheid om je diafragma of ISO te selecteren, maar vanwege het fluctuerende licht onder water en hoe weinig behendigheid je hebt, is dit eigenlijk een pluspunt en geen nadeel.

Modellen

Ter voorbereiding op het fotograferen van klanten heb ik mezelf aan de andere kant van de camera gezet. Een groot deel van mijn fotografiestijl komt voort uit mijn ervaringen als professioneel model, en ik zou nooit een onderwerp kunnen vragen iets te doen wat ik zelf nog niet heb gedaan, omdat ik bij elke shoot altijd veel coaching geef. Ik hield echt van de uitstraling van kleding en draperieën in het zwembad, maar het maakte dingen extra moeilijk om mee te poseren. Ik zou niets "draggy" aanbevelen, tenzij je model zich extreem comfortabel voelt onder water. Ik zou je modellen ook aanraden om te proberen de kleuren blauw, aqua of groen te vermijden, want dat is de kleur van de zwembadfolie en je model zou gewoon te veel met de achtergrond opgaan. Ik weet dat dit misschien ook raar klinkt, maar ik heb op de een of andere manier het feit over het hoofd gezien dat het roze ondergoed dat ik droeg in mijn testopname VOLLEDIG transparant werd onder water, en ook mijn rok bleef nooit in de neerwaartse positie, dus ja, ik kreeg een paar mooie pornografische foto's (Ik ken DUH! Waarom zag ik die niet aankomen).
Het water heeft de neiging iemands gelaatstrekken weg te spoelen, het werkt als een diffuser. Het is dus ongelooflijk handig als u waterdichte mascara en eyeliner op uw modellen aanbrengt en hun lippen donkerder maakt met een lipvlek of een andere lang laatste kleur. Dit geeft je uiteindelijke afbeeldingen een veel meer gepolijste high fashion-look.
Ik hou van het uiterlijk van vrij stromend haar, maar het is allemaal een beetje onvoorspelbaar en onhandelbaar onder water, dat is helemaal prima, maar als je het aantal foto's wilt maximaliseren met het gezicht van je model, probeer dan in ieder geval hun pony een beetje terug te trekken paardenstaart. Merk ook op dat hun natuurlijke textuur het enige is waarop je onder water kunt hopen, dus doe die dag geen moeite met je stijltang of krultang.
In termen van poseren, help uw klanten door hen eraan te herinneren altijd met hun tenen te wijzen en hun handen ontspannen te houden. Ik heb de neiging om ongeveer 90% van de opnamen te maken met het model met ongemakkelijke hand- en voetposities, omdat je onder water gewoon totaal anders beweegt, je ledematen allemaal squirrly (bij gebrek aan een meer technische term!). Coach ze ook om zo mogelijk luchtbellen tot een minimum te beperken door hun adem in te houden in plaats van uit te ademen, laag te zwemmen en vervolgens omhoog te zweven in een gewenste houding. Gezichtsuitdrukkingen zijn buitengewoon moeilijk te beheersen wanneer het model met al deze andere elementen te maken heeft. Ik heb ontdekt dat het haar over het gezicht is gelaten, het gezicht van de modellen uit het water heeft gehouden en als laatste redmiddel hebben composietopnamen enorm geholpen.

Editing

Ik koos ervoor om mijn Canon 6D onder water in plaats van een point-and-shoot-camera die is ontworpen om onder water te zijn, omdat ik echt de mogelijkheid wilde hebben om de RAW-afbeeldingen in Lightroom te manipuleren en ik wilde ook de superieure ISO-mogelijkheden hebben waar de 6D om bekend staat. Hier is een screenshot van mijn typische handmatige aanpassingen in Lightroom voor elk onderwaterbeeld. Uw grootste uitdaging is witbalans. Ik fotografeer het op automatische witbalans en manipuleer het vervolgens in Lightroom.

Zoals je kunt zien, hebben de schuifregelaars voor helderheid, contrast, kleurbalans en wit en zwart allemaal een behoorlijk drastische beweging. Ik verhoog ook de verscherping behoorlijk wat, door de schuifregelaar naar ongeveer 50% te verplaatsen.

Na die aanpassingen verplaats ik de afbeelding naar Photoshop. In dit stadium zal ik een aantal composieten maken, waarbij ik lichaamsdelen uit elke afbeelding selecteer die de elegantie hebben waarnaar ik op zoek ben. Ik gebruik vaak een selectieve kleurlaag om alle blauwe en cyaankleuren in de afbeelding donkerder te maken. Dit zorgt voor een sterk contrast tussen het onderwerp en het zwembad.

Ik gebruik de MCP Fusion Photoshop-actieset, om de look af te maken: ik hou van de look van de warmere acties, zoals Summer Camp gemengd met Peachy of Sweet Shop en dan open ik de One Click Color-map en maximaliseer ik de contrastschuifregelaar tot 100%. Dit type mix lijkt deze afbeeldingen op te warmen en te verscherpen, die standaard de neiging hebben erg koel en wazig te zijn.

Samenstelling:

Het bewerken van de onderwaterbeelden was mijn favoriete onderdeel van dit soort fotografie. Het ziet er zo anders uit, je kunt echt alle regels uit het raam gooien en ermee wegkomen! Draai een onderwerp ondersteboven, maak het oppervlak de zijkant, creëer een spiegelreflectie, laag, probeer dubbele belichtingen, probeer monokleuren of probeer zwart en wit. Elk gekke ding lijkt er geweldig uit te zien op deze surrealistische afbeeldingen en houdt je kijker vast, in een poging te begrijpen hoe je deze magie hebt gecreëerd.

Ik vond het ongelooflijk moeilijk om een ​​nauwkeurige compositie in de camera te krijgen, omdat je zweeft, de cameratas drijft, je model drijft en het echt moeilijk is om door de zoeker te kijken omdat ik een snorkelmasker heb en de tas die mij en het oog scheidt stuk, dus alles lijkt in beweging te zijn. Onderwaterfotografie is voor mij een reis geweest naar het vinden van gelukkige ongelukken en de mogelijkheid om wat digitale magie te creëren en extra creatief te zijn. Ik ben er helemaal verliefd op. Deze zelfbenoemde waterbaby heeft haar niche gevonden en ik ben zo ongelooflijk geïnspireerd.

Een grote dank aan Carly Benjamin van Carly Bee fotografie voor het assisteren en fotograferen van de foto waar ik het model ben, en ook omdat ik zo'n geweldige vriend en partner ben.

Sylvia Eng is een familie- en huwelijksfotograaf bij pieper & jojo FOTOGRAFIE, evenals een digitale kunstenaar die in het grotere gebied van Toronto werkt. Ze is gespecialiseerd in familieportretten met een focus op kinderen met speciale behoeften. Vind haar op facebook hier.