Wanneer is het Magic Hour eigenlijk?

De conventionele wijsheid schrijft voor dat fotografen maar twee kwaliteitstijden per dag hebben om te doen wat ze buitenshuis doen - tijdens de ‘magische uren’ (ook wel bekend als ‘gouden uren’) rond zonsopgang en zonsondergang. Er is zelfs een app genaamd "Magic Hour" om ervoor te zorgen dat u weet wanneer u moet beginnen met het opzetten en afbreken van apparatuur voor die piekmomenten. Maar net zoals het adagium suggereert dat "de beste camera degene is die je bij je hebt", is de beste tijd om te fotograferen de tijd die je bij de hand hebt.

De middag werd altijd beschouwd als de vloek van de fotografiewereld. Appelmoes die vaak wordt herhaald, zoals ‘high middags werpt harde schaduwen’ en ‘wakker worden voor zonsopgang en een dutje doen als je kunt’ worden gebruikt als vaste regels om je tijd te ordenen.

Maar ik wil verschillen.

De midden van de dag kan een prachtige en comfortabele tijd zijn om je camera aan het werk te zetten, zelfs tijdens de beklemmende zomers in Atlanta of tijdens stormachtige winters in Buffalo. Een vroege middagzon werpt geweldige lijnen en schaduwen, vooral bij het werken met architectuur zoals stadsgezichten. Bijvoorbeeld, "Chicago, nu en dan”Werd met volle zon genomen in het midden van de Windy City tussen twee monumentale gebouwen: het nieuwe Soldier Field en zijn voorganger met dezelfde naam. Deze foto is gemaakt met alleen een instapmodel Nikon DSLR, de basis kitlens en geen filter.

timing is alles. Maar de tijd die voor fotografie wordt uitgetrokken, wordt vaak beperkt door de beperkingen van de werkschema's van parken, kastelen, autokerkhofen, concerten, safari's, kermissen, vliegshows, renbanen en historische huizen. Als een vrouwelijke fotograaf die vaak alleen werkt, wordt mijn tijd beperkt door persoonlijke veiligheidsproblemen, waardoor daglicht de voorkeur verdient boven nacht. En als iemand met een gezin, een baan en verschillende hobby's, is mijn tijd ook zelfbeperkend.

Verschillende tijden van de dag dwingen ons om anders te denken, net zoals onszelf beperken tot slechts één lens zou volstaan ​​(een geweldig experiment voor een andere blogpost!). Met alleen een fisheye-lens zouden uw hersenen bijvoorbeeld nieuwe ideeën opdoen met frisheid en variatie. Een ultragroothoeklens kan creatieve uitgangspunten genereren voor een nieuw fotografisch avontuur dat zowel je geestesoog als je portfolio strekt.

Een ander voorbeeld: "rust”Werd genomen in een vlinderreservaat met natuurlijk licht en een paar onopvallende gloeilampen. Let op de zachte schaduwen en de schitterende kleurpracht, zelfs 's middags. De tijd was beperkt tot de reguliere kantooruren, die natuurlijk niet inclusief zonsopgang of zonsondergang waren.

Andere keren speelde pure serendipiteit de grootste rol. "Runaway Bride”Was een gelukkig ongeluk waarbij een toekomstige bruid haar voeten liet rusten in afwachting van haar fotoshoot vóór het huwelijk. Ik was gewoon op de juiste plaats en tijd, met de bedoeling om verroeste auto's en landbouwmachines te fotograferen. Nadat ik mondelinge toestemming had gekregen van mijn onderwerp om haar te fotograferen zonder identificerende kenmerken, nam ik slechts een handvol foto's. We wisselden geen contactgegevens uit - alleen glimlachen en begroetingen.

Nog een ongepland schot, "Openingsdag, ”Werd meegenomen op weg naar familieleden toen mijn man en ik toevallig een gigantisch zonnebloemveld tegenkwamen. Een kleine groep andere fotografen had zich een weg gebaand over het onverharde pad dat naar de oneindige aanvoer van zonneschijnzoekers leidde. Zoals mijn geluk zou hebben, was het bijna middag. Maar wie ben ik om mezelf een geïmproviseerde fotoshoot te ontzeggen vanwege een of andere dwaze regel die geen regel is over de juiste tijd om foto's te maken?

Een laatste reden om kwaliteit uit te geven dag met uw camera is simpelweg om de verplettering van fotografen met een statief te vermijden. Net als een Visa-kaart zijn ze overal waar u maar wilt zijn. Ze verdringen kostbare ruimte en dringen je achtergrond binnen. Maar je kunt er altijd op uit gaan terwijl de Magic Hour-menigte luncht en een dutje doet.

Dus laten we naar buiten gaan en fotograferen, zullen we? Dit is een goede tijd.

Debbie Paulding is gewoon je gewone grootmoeder die marathons en triatlons runt, uit vliegtuigen springt, de wereld rondreist met een klein budget, Spaanse les geeft en een internationaal tijdschrift redigeert. Oh, en ze doet ook een beetje fotografie. Bekijk en laat reacties achter op: www.zoomandshoot.com.