Wszystko, co chciałeś wiedzieć o DOF (głębi ostrości)

Kiedy w zeszłym tygodniu opublikowałam zdjęcia pokazujące, jak ustawić ostrość oczu, jeden z moich czytelników skomentował fantastyczny komentarz. Zgodził się napisać dla was wszystkich post na Depth of Field, który był odrobinę bardziej techniczny niż mój wizualny sposób wyjaśnienia. Dziękuję Brendan Byrne za to niesamowite wyjaśnienie.

_____________________________________________________________________________________________________________________

Jodi była na tyle miła, że ​​poprosiła mnie o napisanie kilku słów na temat DOF lub głębi ostrości. Mam nadzieję, że przedstawię te informacje w sposób łatwy do zrozumienia bez uciekania się do szalonej matematyki lub wracania do rozdziału o optyce w mojej książce z fizyki na uczelni. W Internecie jest bardzo dużo informacji o DOF, zamieszczę kilka linków do interesujących stron.

Proszę pamiętać, że nie jestem zawodowym fotografem, fizykiem ani matematykiem, więc napisałem to, co moim zdaniem jest poprawne, na podstawie 25 lat amatorskiej fotografii. Jeśli ktoś ma jakieś uwagi, pytania lub krytykę, napisz do mnie. Tutaj nic nie idzie:

Często patrzę na moje odrzucone zdjęcia, aby dowiedzieć się, jak je schrzaniłem. Jeśli problem polegał na tym, że temat nie był wystarczająco ostry, zazwyczaj będzie to jeden z czterech problemów. W tym artykule skoncentrujemy się na ostatniej kwestii.

1. Drgania kamery - Picie zbyt dużej ilości kawy Starbucks rano w dniu zdjęcia i starzejące się ręce czasami powodują drżenie aparatu podczas naświetlania. Często można to zobaczyć podczas dłuższych ekspozycji. Ogólną zasadą jest to, że ekspozycje z ręki powinny mieć czas otwarcia migawki krótszy niż 1 / ogniskowa. Na przykład na moim obiektywie 55 mm lepiej fotografować z czasami otwarcia migawki krótszymi niż 1/60 sekundy. Możliwe rozwiązania: użycie obiektywu IS (stabilizacja obrazu), użycie krótszych czasów otwarcia migawki lub użycie statywu pomoże zapobiec problemom z drganiami aparatu.

1. Poruszający się temat - To może być trudne do kontrolowania, szczególnie podczas dłuższych ekspozycji. Możliwe rozwiązania: używanie krótszych czasów otwarcia migawki. Ponieważ obiekt będzie miał mniej czasu na poruszanie się, będzie również mniejsza szansa na rozmycie. Używanie lampy błyskowej może również pomóc w zatrzymaniu ruchu. I oczywiście zawsze możesz powiedzieć tematowi, aby się nie ruszał (powodzenia z tym).

1. Słaba jakość obiektywu. - Często słyszałem, że jeśli trzeba wybierać między tymi dwoma, lepiej zainwestować w dobrej jakości szkło niż w korpus aparatu. Chociaż chciałbym mieć obiektyw klasy L do mojego Canona, staram się kupić tak dobry obiektyw, na jaki mogę sobie pozwolić.

1. DOF - Głębia ostrości to obszar wokół punktu, na którym jest ustawiona ostrość. W teorii dokładne ogniskowanie jest możliwe tylko w jednym punkcie od soczewki. Punkt ten można obliczyć matematycznie na podstawie szeregu czynników. Na szczęście dla nas, ludzi, nasze oczy nie są zbyt wybredne, więc zamiast tego istnieje zakres obszaru przed i za tym punktem ostrości, który jest uważany za dopuszczalny. Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Należy pamiętać, że wielkość obszaru akceptowalnej ostrości nie jest ani dobra, ani zła. Innymi słowy, duże DOF niekoniecznie są dobrą rzeczą. Wszystko zależy od tego, czego szukasz. Fotografowie wykorzystają DOF na swoją korzyść i można nim manipulować z powodów artystycznych.

Na przykład zdjęcia portretowe często wykorzystują znacznie płytszą głębię ostrości, aby skupić ostrość na obiekcie, jednocześnie rozmywając resztę ujęcia.

Z drugiej strony, w przypadku zdjęć krajobrazowych fotograf może chcieć, aby zdjęcie miało dużą głębię ostrości. Umożliwi to ustawienie ostrości na ogromnym obszarze, od pierwszego planu do tła.

Nawiasem mówiąc, gdzieś czytałem, że ludzi w naturalny sposób przyciągają zdjęcia z małą głębią ostrości, ponieważ jest to bardzo podobne do sposobu, w jaki nasze oczy naturalnie widzą rzeczy. Nasze oczy działają bardzo podobnie jak obiektyw aparatu. Dzięki naszemu wzrokowi nie widzimy wyraźnie rzeczy z bliska do nieskończoności w jednym spojrzeniu, ale zamiast tego nasze oczy dostosowują się do skupiania się na różnych zakresach odległości.

Pierwsze zdjęcie jest przykładem z bardzo małą głębią ostrości. Fotografowałem te tulipany z odległości około 3 stóp przy 40 mm f / 2.8 przy 1/160 sekundy. Widać, że przedni tulipan jest ostry (mniej więcej), podczas gdy w tle, przede wszystkim, tylny tulipan jest rozmyty. Tak więc pomimo faktu, że tylny tulipan znajduje się tylko 4 lub 5 cali od przedniego tulipana, tylny tulipan jest poza dopuszczalnym zakresem ostrości.

Zdjęcie forum rzymskiego jest przykładem znacznie głębszej DOF. Został nakręcony z odległości około 500 stóp przy 33 mm f / 18 z prędkością 1/160 sekundy. Na tym zdjęciu ostrość jest ustawiona od pierwszego planu do tła.

Dlaczego te dopuszczalne zakresy ostrości wystąpiły tak, jak na tych zdjęciach? Na tych zdjęciach zbadamy czynniki, które wpłynęły na DOF.

Na DOF wpływa wiele czynników. Nie zamierzam teraz podawać wzoru na obliczenie DOF, ponieważ to niepotrzebnie skomplikuje ten artykuł. Jeśli ktoś jest zainteresowany formułami, napisz do mnie, a mogę Ci je przesłać. Nawiasem mówiąc, istnieje świetna strona internetowa, na której możesz obliczyć, jakie jest dane DOF. http://www.dofmaster.com/dofjs.html

Więc zamiast patrzeć na matematykę stojącą za tym wszystkim, skoncentruję się na rzeczach, które powodują zmianę DOF i pokażę ci, jak możesz zmienić manipulację DOF.

Istnieją cztery główne czynniki, które wpływają na rozmiar zakresu akceptowalnego obszaru zainteresowania: Są to:

• Długość ogniskowa - Ogniskowa na obiektywie. Innymi słowy, to, jak przybliżony jest obiekt, na przykład 20 mm na obiektywie 17-55 mm.
• Odległość do tematu - Jak daleko jest do obiektu, na którym chcesz ustawić ostrość.
• Rozmiar otworu - (f / stop) (wielkość otwarcia migawki) - Na przykład f / 2.8
• Krąg zamieszania - zasługuje na swoją nazwę, ponieważ jest to bardzo skomplikowany i zagmatwany czynnik, który różni się we wszystkich aparatach. Na wyżej wymienionej stronie możesz wybrać swój aparat, który wejdzie we właściwy krąg zamieszania. Nie będziemy się temu przyglądać, ponieważ nie możesz tego zmienić, chyba że używasz innego aparatu.

Skoncentrujemy się więc na pierwszych trzech, ponieważ zazwyczaj mamy nad nimi kontrolę.

Długość ogniskowa - W ten sposób przybliżasz temat. Ma to duży wpływ na DOF. Działa to w następujący sposób, im bardziej jesteś powiększony, tym płytsza będzie twoja głębia ostrości. Na przykład, jeśli obiekt znajduje się w odległości 20 stóp i używasz obiektywu szerokokątnego, takiego jak 28 mm, obszar w akceptowalnym obszarze ostrości jest znacznie większy niż w przypadku obiektywu zmiennoogniskowego 135 mm. Korzystając z wyżej wymienionej strony internetowej, dla tego przykładu, przy 28 mm, dopuszczalny zakres ostrości wynosi od 14 stóp do 34 stóp, podczas gdy przy powiększeniu do 135 mm dopuszczalny zakres ostrości wynosi od 19.7 stopy do 20.4 stopy. Oba te przykłady są na f / 2.8 na moim Canonie 40D. Przy 28 mm całkowity dopuszczalny zakres ogniskowania wynosi około 20 stóp, podczas gdy przy 135 mm dopuszczalny zasięg jest mniejszy niż 1 stopa. Dużo łatwiej jest ustawić ostrość na szerszej ogniskowej 28 mm niż przy ogniskowej 135 mm.

Odległość do tematu - To jest, jak blisko obiektu znajduje się obiektyw, na którym chcesz ustawić ostrość. DOF działa następująco, jeśli chodzi o odległość do tematu. Im bliżej tematu jesteś, tym płytsza będzie głębia ostrości. Na przykład na moim 40D przy f / 2.8 z obiektywem 55 mm, jeśli obiekt znajduje się 10 stóp dalej, dopuszczalny zakres wynosi od 9.5 do 10.6 stopy. Jeśli obiekt znajduje się 100 stóp dalej, dopuszczalny zakres wynosi od 65 do 218 stóp. To ogromna różnica, na wysokości 10 stóp; zakres skupienia obszaru wynosi około 1 stopy, podczas gdy na 100 stóp zasięg skupienia wynosi ponad 150 stóp. Po raz kolejny ostrość jest łatwiejsza, gdy obiekt jest dalej.

Rozmiar otworu - Ostatnim elementem, na który mamy wpływ, jest wielkość przysłony lub przysłona. Żeby było trochę bardziej zagmatwać, mały rozmiar przysłony (np. F / 1.4) oznacza, że ​​przysłona jest szeroko otwarta, a duża liczba przysłony (np. F / 16) oznacza, że ​​przysłona jest bardzo mała. Sposób, w jaki apertura wpływa na głębię ostrości, jest następujący. Mała liczba przysłony (co oznacza, że ​​przysłona jest szeroko otwarta) ma płytszą głębię ostrości niż duża liczba przysłony (gdzie apertura jest niewielka). Na przykład w moim dużym obiektywie zmiennoogniskowym ustawionym na 300 mm, jeśli przysłona jest ustawiona na 2.8 i fotografuję obiekt oddalony o 100 stóp, dopuszczalny zakres wynosi od 98 stóp do 102 stóp, ale jeśli używam obiektywu mały f-stop 16, wtedy dobry zakres sięga od 91 do ponad 111 stóp. Tak więc przy szeroko otwartym obiektywie dopuszczalny zakres ostrości to około 4 stopy, ale przy małej aperturze (duża przysłona) dobry zasięg to około 20 stóp. Ponownie, ostrość jest łatwiejsza, gdy przysłona jest duża (przysłona jest mała).

Teraz, gdy przejrzeliśmy trzy główne czynniki wpływające na DOF, spójrzmy na moje dwa poprzednie przykłady zdjęć i zobaczmy, dlaczego uzyskałem wyniki, które osiągnąłem.

Na pierwszym zdjęciu z tulipanami trzy główne czynniki w ujęciu to: Zdjęcie wykonane z odległości 40 mm, obiekt z odległości 3 stóp, z przysłoną f / 2.8. Korzystając z kalkulatora, akceptowalny zakres ogniskowania wynosi od 2.9 do 3.08 stopy. To jest całkowity zakres 18 stopy lub około 2 cali. Odległość od przodu do tyłu tulipanów wynosiła około 4 lub 5 cali, więc tylny tulipan jest poza dopuszczalnym zakresem i dlatego jest bardzo rozmyty.

Na drugim zdjęciu w Rzymie trzema głównymi czynnikami były: Zdjęcie wykonane z odległości 33 mm, obiekt z odległości około 500 stóp, z użyciem przysłony f / 18. Korzystając z kalkulatora, dopuszczalny zakres ogniskowania w rzeczywistości wynosi od 10.3 stopy do nieskończoności. Dlatego całe zdjęcie jest ostre. Więc nawet gdyby księżyc był na moim zdjęciu, też byłby ostry.

Więc co to wszystko oznacza dla Ciebie? Czy powinniśmy fotografować odległe obiekty tylko obiektywami o szerokim kącie przy dużych przysłonach? Oczywiście, że nie, chcemy mieć możliwość komponowania zdjęć przy użyciu DOF w sposób, który najlepiej pasuje do wyglądu, o który staramy się. Musimy pamiętać, co wpływa na DOF i dowiedzieć się, jak najlepiej je wykorzystać, aby osiągnąć nasz cel.

Podsumowując:

Kiedy zwiększa się odległość do obiektu (obiekt oddala się), zwiększa się DOF

Kiedy rośnie ogniskowa (kiedy przybliżamy), zmniejsza się stopień głębi ostrości

Gdy zwiększa się rozmiar apertury (zmniejsza się liczba f), stopień DOF maleje

Powodzenia i udanego strzelania!

Brendan Byrne

Flickr: http://www.flickr.com/photos/byrnephotos/

E-mail: [email chroniony]

Przydatne strony:

http://www.dofmaster.com/dofjs.html

http://www.johnhendry.com/gadget/dof.php

http://en.wikipedia.org/wiki/Depth_of_field