Podróż do zostania profesjonalnym fotografem

Gail Bunning z Fotografia Gail Anne

Zostanie zawodowym fotografem to jedna z najtrudniejszych, najtrudniejszych i najbardziej satysfakcjonujących ścieżek w moim życiu. Zawsze wiedziałem, że chcę robić zdjęcia. Już jako dziecko fascynowało mnie działanie filmu i tego małego pudełka. Widział obrazy inne niż moje oko, ale bardziej podobne do mojego serca.

Rozkwitłem jako „fotograf” tak naprawdę jako dorosły. Mogę powiedzieć, że było to mniej więcej wtedy, gdy urodziło się moje pierwsze dziecko. Niedrogi aparat podarowany mojemu mężowi i mnie służył wielkiemu celowi, gdy zrobiłem milion i jedno zdjęcie tego malutkiego stworzonka, które stworzyliśmy. Zacząłem od przeciętnego zdjęcia i powoli przeszedłem do układania materiału w salonie. Cały bałagan w tamtym czasie, pielęgnuję te zdjęcia tak, jakby zrobił je najbardziej profesjonalny i znany fotograf.

Zaoszczędziłem pieniądze, przypiąłem kupony, zabrałem ją do Olana Millsa i JCPenneya, mając nadzieję na to idealne i piękne ujęcie jej idealnego i pięknego uśmiechu, a kiedy pojawił się jej brat, zacząłem wszystko od nowa, tylko tym razem zdałem sobie sprawę, że nikt nie może wiedzieć je i uchwycić tak, jak mogłem i to się zaczęło, ta podróż fotografii.

Kupiłem swoją pierwszą lustrzankę cyfrową za 500.00, którą zaprojektowałem dla kościoła oddalonego o milion mil. Mężczyznę z płócienną torbą spotkałem w kawiarni pół godziny drogi stąd. Trzymałem ten aparat w dłoniach i wiedziałem, że to moje powołanie. 500.00 otworzyło mi ten ogromny, nowy świat.

Czytałem, uczyłem się i warknąłem. Dołączyłem do tablica fotografii. Postanowiłem zostać profesjonalistą. Zdecydowany. Takie zabawne słowo. Nie byłem gotowy obciążać nikogo za cokolwiek, ale po prostu wiedziałem, że muszę wyjąć te zdjęcia. Chciałem się podzielić i pstryknąć. Byłem tak podekscytowany. Byłem fotografem.

Rok później zaktualizowałem ten aparat. Za coś bardziej profesjonalnego. „Strzelałem” do rodzin, dzieci i porodów. Badanie każdego zdjęcia, edycja, nauka, pochłanianie. Kilka lat później kolejny aparat, więcej szkła, więcej zajęć, więcej akcji i więcej o biznesie. Ale zapomniałem, że bycie fotografem nie oznacza robienia zdjęć dla pieniędzy. Nie zostajesz fotografem, aby zarobić milion dolarów, zostajesz fotografem, aby uchwycić chwile w czasie. Dochód to tylko dodatek do pracy.

Kiedy łapałem wszystkich innych. Każde wydarzenie, każdy uśmiech, każdy noworodek, brakowało mi zdjęć moich własnych wspomnień. Ciągle martwiąc się o światło i marketing, zapomniałem, dlaczego zacząłem tę podróż. Uchwycić moje życie. Wzloty i upadki tego. Spędzałem tyle czasu na wymyślaniu marki, minął cały rok i jedyne, co miałem, to portrety, doskonałe zdjęcia, a nie w dół i brudne dzieciaki w błocie. Moje najstarsze ma dziesięć lat i nie jestem pewien, czy jest dziesięć zdjęć, na których ona i ja razem. Byłem tak zajęty zamartwianiem się o idealne zdjęcie, że zapomniałem oddać aparat i uwiecznić na nich chwile ze mną.

Zgubiłem się w fotografii.

Teraz staram się i pamiętam, aby uchwycić wezgłowia łóżek, uśmiechy i łzy, a podczas gdy wciąż trwają eksperymenty w tle i oświetleniu, robię ich zdjęcia w pełnym słońcu i zostawiam idealne moim klientom. Okej, to nie wszystko prawda, czasami stają się niedoskonali, ponieważ chcę, aby pamiętali swoje rodziny tak, jak ja pamiętam moje, doskonale niedoskonałe, skupione emocjonalnie… rodzinę, prostą i prostą. Jest czas i miejsce na tę idealną pozę, ale zachęcam do robienia zdjęć, a nie tylko portretów. Są równie ważne. To obrazy opowiadają historie naszego życia. Kiedy twoje dzieci dorosną i wyprowadzą się, a wygląd twojego współmałżonka starzeje się, będziesz chciał spojrzeć wstecz i zobaczyć, co kiedyś było. Zdjęcia utrwalają wspomnienia, których nie potrafią utrzymać nasze głowy, ale ja pragnę. Pamiętaj o robieniu zdjęć, nawet jeśli teraz nie są doskonałe, któregoś dnia będą.

Ten post został napisany przez Gail Bunning z Fotografia Gail Anne. Gail jest mamą trójki plus jednego niegrzecznego beagle. Jest wytatuowana i często zmienia włosy. Bardzo kocha swoją pracę. Kocha ludzi i uwielbia patrzeć, jak rodziny się rozwijają. Gail ma niewielkie uzależnienie od rzemiosła i może, ale nie musi, być całkowicie uzależniona od Facebooka. Fotografia ją uszczęśliwia, to jej ogień.