5 sprawdzonych wskazówek, jak opanować sztukę autoportretów

Kiedy mówię słowo autoportret, co od razu przychodzi mi na myśl? Najczęściej słyszę, jak moi uczniowie mówią mi, że autoportrety wywołują niepokój, dyskomfort, a nawet strach.

„Nienawidzę tego, jak wyglądam na zdjęciach”

„Nie chcę jak jak narcyz, jeśli cały czas robię sobie zdjęcia ”

„Nie mam zielonego pojęcia, jak obsługiwać aparat ORAZ robić sobie zdjęcie w tym samym czasie”

Jeśli to ty, zapewniam cię, że wiem, jak się czujesz. Kiedy zaczynałem swoją fotograficzną podróż, byłem dokładnie w tym samym miejscu. 

Autoportret Beryl Ayn Young i autorstwa

Doskonale pamiętam rozpoczęcie mojego pierwszego projektu fotograficznego trwającego 365 dni, kiedy zdecydowałem się po raz pierwszy poddać obiektywowi. Mój mąż siedział obok mnie, chichocząc, kiedy robiłam zdjęcie za zdjęciem. Za każdym razem proces był taki sam: robiłem zdjęcia, obracałem aparat, patrzyłem w wizjer, potrząsałem głową z dezaprobatą i strzelałem ponownie. Byłem rozczarowany, bo chciałem, żeby świat zobaczył mnie takim, jakim ja widziałem siebie. Chciałem, żeby wszyscy znali mnie, z którym szedłem obok siebie każdego dnia, ale nie mogłem tego uchwycić obiektywem.

Z biegiem czasu poddawanie się obiektywowi aparatu stawało się mniej przerażające. W rzeczywistości stało się to wyzwalającym doświadczeniem. Zacząłem uczyć się konturów swojego ciała, korygować swoją postawę i odkrywać cechy, które najbardziej w sobie kochałem. Robienie autoportretów nie było już obowiązkiem, ale aktem autoekspresji. A kiedy tragicznie straciliśmy naszą pierwszą córkę w późnej ciąży, autoportrety były moim emocjonalnym uwolnieniem i sposobem, w jaki ponownie połączyłem się z moim zepsutym światem.

Autoportrety pozwoliły mi na nowo odkryć siebie i poczuć się pięknie na fotografiach. Zburzył emocjonalne ściany, które zbudowałem, pozwalając światu dokładnie zobaczyć, jak się czuję. Autoportret ujawnił mnie - sobie i innym - w zupełnie nowy sposób.

Oto 5 wskazówek, które pomogą Ci kochać autoportret i cieszyć się nim tak samo jak ja. Śmiało, chwyć aparat i przygotujmy się, aby pokazać światu, jaka naprawdę jesteś piękna.

1) Użyj aparatu jako pojazdu, aby podzielić się swoją historią: Zanim włączysz aparat, znajdź spokojne miejsce i pomyśl trochę o historii, którą chcesz opowiedzieć. Co myślisz o sobie dzisiaj? Co najbardziej lubisz w sobie lub swoim życiu w tej chwili? Czego nie lubisz? Poświęć 10 minut na złapanie dziennika i skorzystaj z powyższych wskazówek, aby zapisać, co jest w twojej duszy. Pisanie może dać tak wiele wglądu w to, co dzieje się głęboko w tobie, i może dostarczyć wskazówek, jak najlepiej ustawić swój autoportret i stworzyć oświetlenie, nastrój i atmosferę, które doskonale przedstawią twoją historię.

2) Zrób plan, jak zrobić zdjęcie: Niektóre narzędzia, które przydały mi się podczas robienia autoportretów, to mój statyw i zdalny samowyzwalacz. Statyw zapewnia swobodę ustawienia w dowolnym miejscu, a zdalny zegar pozwala na wykonanie wielu zdjęć bez konieczności biegania w tę iz powrotem od aparatu do miejsca, w którym wykonano zdjęcie. Jednak te narzędzia zdecydowanie nie są potrzebne! Kiedy w zeszłym roku ulepszyłem sprzęt do aparatu, stwierdziłem, że mój nowy aparat jest za ciężki dla mojego statywu i mój czas zdalny nie był już kompatybilny. Zamiast tego balansuję aparat na stole i albo używam timera w aparacie, albo odbicia w lustrze, aby uzyskać autoportret, jakiego pragnę.

3) Bądź kreatywny dzięki swojej kompozycji: Czy czujesz się trochę poza swoją strefą komfortu, kierując aparat na siebie? Pamiętaj, że możesz być kreatywny! Autoportret nie musi zawierać Twojej twarzy. Pomyśl o sposobach sfotografowania swoich stóp, dłoni, pleców lub innych części ciała, aby pomóc w przekazaniu wiadomości. Poświęć też trochę czasu na rozważenie lokalizacji. Jaka lokalizacja najlepiej opowie Twoją historię? Czy w Twoim domu jest specjalne pomieszczenie? Czy masz wspaniały ogródek przydomowy? Czy w pobliskim parku jest niesamowite światło poranka? Wybierz lokalizację, która mówi do Ciebie i do Twojej wiadomości.

4) Zbierz pomocnika: Ustaw ostrość w aparacie, zanim znajdziesz się w kadrze. Wizualizuję swój obraz przed zrobieniem zdjęcia i często używam zastępcy (mojego męża, pluszowej zabawki, lalki itp.), Aby ustawić ostrość. Zwykle skupiam się na oczach lub twarzy, ale możesz również wziąć licencję artystyczną, jeśli pomaga to opowiedzieć twoją historię. Byłem znany z przełączania obiektywu na ręczne ustawianie ostrości i rozmazanie całego obrazu, jeśli mam szczególnie `` rozmyty '' typ dnia.

5) Użyj narzędzi do edycji, aby jeszcze bardziej ulepszyć ostateczny obraz: Moją ulubioną częścią procesu autoportretu jest wybór narzędzi i technik edycji, które dodadzą dodatkowej warstwy emocji do autoportretu po jego wykonaniu. Przyjrzyj się teraz bliżej swojemu obrazowi i zdecyduj, jaki rodzaj edycji może być najbardziej odpowiedni. Czarno-białe czy kolorowe? Kontrast czy vintage? Miękkie czy ostre? Poniższy obraz był edytowany przy użyciu Działania fuzji MCP dla Photoshopa. MCP ma taki plik szeroka gama akcji i ustawień wstępnych Zachęcam do odkrywania podczas pracy nad opowiadaniem historii autoportretu.

Licencja twórcza, którą bierzesz, jest częścią zabawy w tym procesie. Użyj swojej wyobraźni, pozwól jej oszaleć. i pracuj nad uchwyceniem CIEBIE, którego pragniesz ujrzeć świat. 

*** Teraz rzuć sobie wyzwanie i wykonaj autoportret. Następnie wróć do tego posta i prześlij go do sekcji komentarzy. Chcemy zobaczyć wszystkich wspaniałych czytelników MCP! ***

Gościnna blogerka, Beryl Ayn Young, służy jako nauczycielka fotografii i uzdrowicielka, której celem jest udostępnianie lekcje fotografii, które odżywiają umysł, ciało i duszę. Wierzy, że karmienie ducha poprzez uczenie się przez całe życie, fotograficzne uzdrawianie i szklaną w połowie pełną perspektywą. Beryl prowadzi zajęcia fotograficzne, których celem jest nauczenie Cię, jak poprawić swoje umiejętności fotograficzne i cieszyć się podróżą życia na stronie www.berylaynyoung.com.