การค้นหาความสมดุล: 4 เคล็ดลับในการเล่นกลอาชีพครอบครัวและการถ่ายภาพ

วันธรรมดาที่บ้านของฉันเริ่มตั้งแต่ 5:00 น. และสิ้นสุดประมาณ 10:30 น. ในช่วงระหว่างนี้ฉันเป็นครูสอนภาษาอังกฤษในโรงเรียนมัธยมแม่ภรรยาเพื่อนและช่างภาพพาร์ทไทม์ 

ตอนแรกที่ฉันเริ่มจริงจังกับการถ่ายภาพฉันตั้งใจแค่ให้มันเป็นงานอดิเรกของตัวเองเท่านั้น จากนั้นเพื่อนคนหนึ่งก็ขอให้ฉันถ่ายรูปให้เธอแล้วก็เพื่อนอีกคนแล้วก็อีกคน ... จนในที่สุดก็มีคนแปลกหน้าเห็นรูปของฉันและขอให้ฉันถ่ายรูปให้ด้วย สิ่งที่เริ่มต้นจากงานอดิเรกได้กลายมาเป็นแหล่งรายได้เสริมอย่างรวดเร็วและเป็นช่องทางในการจัดหาอุปกรณ์ถ่ายภาพใหม่ ๆ และฉันพบว่าตัวเองใช้เวลากับการถ่ายภาพเกือบเท่า ๆ กับอาชีพของฉัน อย่างไรก็ตามฉันไม่ได้มีความสุขเหมือนตอนที่กำลังถ่ายรูปเพื่อตัวเองในเวลาว่าง แล้วปัญหาคืออะไร? 

*** ชีวิตของฉันไม่สมดุล ***

ตั้งแต่นั้นมาฉันก็ตระหนักว่าไม่ใช่ช่างภาพมืออาชีพทุกคนที่ทำงานเต็มเวลาหรือเป็นที่รู้จักและก็ไม่เป็นไร ฉันไม่เพียง แต่รักงานในฐานะครูและไม่อยากล้มเลิก แต่ในฐานะครอบครัวที่มีรายได้เดียวในขณะที่สามีของฉันทำหน้าที่สองครั้งในฐานะพ่อและนักเรียนที่อยู่บ้านซึ่งเป็นแหล่งรายได้ที่มั่นคงและเชื่อถือได้ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับฉัน นั่นไม่ได้ตัดสิทธิ์ฉันในฐานะ "ช่างภาพมืออาชีพ.” แต่นั่นหมายความว่าการหาจุดสมดุลนั้นแตกต่างกันเล็กน้อยสำหรับคนอย่างฉันและกฎที่ใช้กับช่างภาพเต็มเวลาก็ไม่ได้ใช้กับคนเหล่านั้นเสมอไปเช่นฉันที่เป็นมือสมัครเล่นหรือมืออาชีพนอกเวลา เมื่อฉันค้นพบว่าอะไรที่เหมาะกับฉันฉันก็ทำให้การถ่ายภาพเป็นเรื่องสนุกอีกครั้งและฉันก็ได้เรียนรู้บางสิ่งไปพร้อมกันซึ่งอาจช่วยให้ตัวจับเวลาอื่น ๆ 

1. กำหนดขีด จำกัด

• เนื่องจากเวลาของฉันมี จำกัด จำนวนเซสชันที่ฉันทำในแต่ละเดือนจึงมี จำกัด เช่นกันดังนั้นฉันจึงทำงานกับรูปภาพในแต่ละวันด้วย การมีจำนวนเซสชันที่กำหนดไว้ในแต่ละเดือนและระยะเวลาที่แน่นอนในแต่ละวันในการทำงานกับภาพถ่ายช่วยให้มั่นใจได้ว่าจะไม่มีการใช้จ่ายทุกวันหยุดสุดสัปดาห์และคืนสัปดาห์หน้าคอมพิวเตอร์หรือหลังกล้อง ด้วยเหตุนี้ฉันจึงสามารถให้ความสำคัญกับภาพถ่ายที่ฉันถ่ายใช้เวลาคุณภาพร่วมกับครอบครัวและสนุกกับสิ่งที่ฉันทำได้มากขึ้น
• เลิกงานก็ไม่เป็นไร หากคุณกำหนดเวลาในการถ่ายภาพในแต่ละสัปดาห์ให้ปฏิบัติตามนั้น หากคุณรู้ว่าการเข้าร่วมเซสชันอื่นจะทำให้คุณเกินขีด จำกัด นั้นให้พูดว่าไม่ การปฏิเสธจะไม่ป้องกันไม่ให้ผู้คนต้องการจองรูปภาพจากคุณ ผลิตน้อยกว่าผลงานที่ดีที่สุดของคุณเพราะคุณผอมเกินไปอย่างไรก็ตามจะ

2. หาเวลาให้ตัวเอง

• มีบางวันหรือสัปดาห์ในปฏิทินของฉันที่ถูกทำเครื่องหมายว่าไม่ จำกัด เซสชันการถ่ายภาพเพราะฉันรู้ว่าฉันต้องการใช้เวลากับครอบครัวและเพื่อน ๆ หรือถ่ายภาพให้ตัวเองในช่วงเวลาดังกล่าว ในขณะที่ฉันชอบถ่ายรูปให้คนอื่นเวลากับคนที่ฉันรักและรูปถ่ายของครอบครัวของฉันคือคนที่ฉันมักจะรักมากที่สุด ในช่วงเวลาที่ฉันรู้ว่าฉันจะยุ่งฉันจะกำหนดเวลาสำหรับการถ่ายภาพของตัวเองหรือวันสำคัญของตัวเอง 
• กำหนดเวลาสำหรับผู้คนและสิ่งที่คุณรัก เมื่อคุณหยุดทำเช่นนั้นคุณจะเสี่ยงที่จะเปลี่ยนการถ่ายภาพเป็นสิ่งที่คุณทำเพื่อเงินแทนที่จะเป็นสิ่งที่คุณทำเพื่อความรักที่คุณมีให้กับงานอดิเรกของคุณ ฉันสามารถบอกช่างภาพที่ทำธุรกิจเพียงเพื่อเงินจากช่างภาพที่กำลังทำในสิ่งที่พวกเขารักอย่างแท้จริงในภาพถ่ายที่พวกเขาทั้งสองสร้างขึ้น

3 จัดลำดับความสำคัญ

• การถ่ายภาพอาจเป็นงานพาร์ทไทม์สำหรับฉัน แต่มันก็ยังคงอยู่ ส่วนใหญ่เป็นงานอดิเรก. เงินที่ได้จากการถ่ายภาพเป็นส่วนเสริม ในความเป็นจริงแล้วการลงทุนกลับไปที่ธุรกิจถ่ายภาพของฉันเป็นหลักเพราะ - มาดูกันเถอะการถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกที่มีราคาแพง! ความหลงใหลที่มีร่วมกันในงานของฉันในฐานะครูเป็นสิ่งที่สำคัญกว่าธุรกิจถ่ายภาพของฉัน หากการวางแผนบทเรียนการให้คะแนนกระดาษหรือการพัฒนาวิชาชีพล้นออกมาจากวันทำงานปกติเวลาในการถ่ายภาพของฉันก็จะถูกทิ้งไปตามเวลาในการสอน เช่นเดียวกันกับครอบครัวของฉัน สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญสูงสุดของฉันและถ้าฉันอายุสามขวบขอนิทานก่อนนอนเพิ่มเติมในขณะที่ฉันกำลังทำงานเกี่ยวกับรูปถ่ายฉันจะหยุดสิ่งที่ฉันกำลังทำและอ่านให้เขาฟัง การมีรูปถ่ายที่สวยงามของครอบครัวเป็นสิ่งที่ดี แต่ฉันต้องการให้ลูก ๆ จดจำชีวิตที่สวยงามของฉันเช่นกันไม่ใช่แม่ที่ทำงานตลอดเวลา
• ถ้าคุณเป็น ช่างภาพนอกเวลาหรืองานอดิเรกเช่นฉันพยายามจำไว้ว่าการถ่ายภาพมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ใช้เวลาน้อยกว่างานกิ๊กเต็มเวลาของคุณเช่นอาชีพที่จ่ายค่าใช้จ่ายหรือครอบครัวและเพื่อนที่ต้องการความสนใจจากคุณ แม้ว่าการทำสิ่งที่ทำให้คุณมีความสุขจะเป็นสิ่งสำคัญ แต่พยายามจัดลำดับความสำคัญอยู่เสมอเพื่อไม่ให้คุณละเลยแง่มุมที่สำคัญของชีวิตไปเป็นงานอดิเรก

4. เวลามีค่า แต่เงินไม่ใช่ทุกอย่าง

• เมื่อฉันเริ่มต้นธุรกิจการถ่ายภาพครั้งแรกฉัน ตั้งราคาตัวเองต่ำเกินไป. หลังจากระยะเวลาที่ฉันใช้ไปกับการถ่ายภาพและค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นฉันได้รับน้อยกว่าค่าแรงขั้นต่ำมาก ฉันส่งข้อความไปว่าเวลาของฉันไม่มีค่าฉันถูกเผาอย่างรวดเร็วและงานอดิเรกที่ฉันรักอย่างหลงใหลกลายเป็นภาระมากกว่าความสุข ฉันไม่มีเวลาทำงานมากมาย แต่ฉันเสนอภาพถ่ายระดับมืออาชีพในราคาถูกซึ่งส่งผลให้มีความต้องการสูง หลังจาก ขึ้นราคาของฉัน เพื่อสะท้อนให้เห็นว่าเวลาของฉันมีค่ามากขึ้นและยอมให้ค่าใช้จ่ายห้องพักฉันได้เห็นจำนวนเซสชั่นที่ฉันจองลดลง อย่างไรก็ตามคุณภาพของเซสชันที่ฉันทำและความเพลิดเพลินที่ได้รับจากการทำงานของฉันเพิ่มขึ้นอย่างมาก
• ในทางกลับกันอย่าปล่อยให้การแสวงหาเงินขัดขวางคุณจากการบริจาคหรือการให้ของขวัญหากเป็นสิ่งที่คุณชอบ ความหลงใหลในการถ่ายภาพที่แท้จริงของฉันเปล่งประกายเจิดจ้าที่สุดเมื่อฉันทำกิจกรรมฟรีด้วยเหตุผลที่มีค่าหรือเพื่อคนที่ฉันรักเป็นของขวัญพิเศษ ฉันไม่อนุญาตให้ผู้อื่นใช้ประโยชน์จากความกรุณาของฉันโดยการคาดหวังส่วนลดการบริจาคหรือของขวัญเสมอไป แต่การทำเช่นนั้นในบางครั้งมีประโยชน์หลายประการ สิ่งเหล่านั้นไม่เพียง แต่ทำให้ฉันมีความสุขเท่านั้น แต่ยังส่งผลให้เกิดการตอบรับเชิงบวกที่ดึงดูดให้เกิดการจ่ายเงินอีกด้วย

เมื่อวันของฉันสิ้นสุดลงประมาณ 10 น. หลังจากมีปฏิสัมพันธ์กับนักเรียนมัธยมปลายกว่า 30 คนดูแลเด็กชายสองคนของฉันพยายามรักษาความสัมพันธ์กับสามีของฉันพัฒนาทักษะของฉันในฐานะช่างภาพและรักษาความสัมพันธ์กับเพื่อนและครอบครัวของฉัน สุขภาพแข็งแรงฉันหายเหนื่อยแล้ว 

แต่เวลาของฉันสมดุลและเพราะความสมดุลนั้น ...

ฉันมีความสุข.

ลินด์เซย์วิลเลียมส์ อาศัยอยู่ทางตอนกลางของรัฐเคนตักกี้กับเดวิดสามีผู้เป็นใหญ่ของเธอและลูกชายสองคนจอมยุ่งของพวกเขากาวินและฟินลีย์ เมื่อเธอไม่ได้สอนภาษาอังกฤษในโรงเรียนมัธยมหรือใช้เวลาอยู่กับเพื่อนและครอบครัวที่เล่นโวหารลินด์เซย์เป็นเจ้าของและดำเนินงานการถ่ายภาพของลินด์เซย์วิลเลียมส์ซึ่งเชี่ยวชาญในการจัดกิจกรรมครอบครัว คุณสามารถตรวจสอบผลงานของเธอได้ที่เว็บไซต์ Lindsay Williams Photography หรือเธอ หน้า Facebook.