The Homeless Paradise: เรื่องราวที่น่าประทับใจของ Diana Kim และพ่อของเธอ

Diana Kim ช่างภาพสามารถติดต่อกับพ่อของเธอได้อีกครั้งหลังจากพบว่าเขาอยู่ท่ามกลางคนจรจัดที่เธอถ่ายทำในฮาวายสำหรับโครงการถ่ายภาพ

ช่างภาพคนหนึ่งใช้เวลาหลายปีในการจัดทำเอกสารคนไร้บ้านเพียงเพื่อจะพบว่าพ่อของเธอกลายเป็นคนไร้บ้าน ชื่อศิลปินคือไดอาน่าคิมและเธอเริ่มถ่ายภาพคนที่ด้อยโอกาสในปี 2003 ประมาณสิบปีต่อมาไดอาน่าพบพ่อของเธอท่ามกลางผู้คนที่เธอบันทึกไว้และเธอเล่าว่าช่วงเวลานั้นเลวร้ายมากเมื่อเขาจำเธอไม่ได้และเขาก็อยู่ใน รูปร่างที่แย่มาก

ศิลปินได้แบ่งปันประสบการณ์ของเธอ และขั้นตอนต่างๆที่ทำให้เธอสามารถติดต่อกับพ่อของเธอได้อีกครั้งและทุกอย่างดูเหมือนจะนำมาจากภาพยนตร์ฮอลลีวูดมากกว่าเรื่องราวในชีวิตจริง

ศิลปินเข้าใจถึงสิ่งที่คนไร้บ้านต้องผ่านเริ่มบันทึกชีวิตของพวกเขา

ไดอาน่าคิมเติบโตบนเกาะเมาอิแม้ว่าในวัยเด็กของเธอจะไม่ค่อยมีความสุขนัก พ่อแม่ของเธอแยกทางกันตั้งแต่เธอยังเด็ก แต่เธอยังจำสตูดิโอถ่ายภาพของพ่อเธอได้เช่นเดียวกับที่เขาให้ขนมของเธอหลังแม่ของเธอ

โชคไม่ดีที่พ่อของเธอกลายเป็นคนแปลกแยกในช่วงเวลาขณะที่ไดอาน่าและแม่ของเธอพบว่ามันยากที่จะหาที่อยู่อาศัยที่มั่นคง ศิลปินจำได้ว่าอาศัยอยู่ในสวนสาธารณะรถยนต์หรือในบ้านของญาติและเพื่อนในครอบครัวของเธอ

ช่างภาพบอกว่าเธอเคยชินกับวิถีชีวิตแบบนี้และมันไม่ได้รบกวนเธอมากเกินไปเพราะ“ สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดที่แข็งแกร่ง” ของเธอ เมื่อเธออายุมากขึ้นและได้คลุกคลีกับการถ่ายภาพในปีแรกของการเรียนวิทยาลัยไดอาน่าจึงตัดสินใจถ่ายภาพคนจรจัด

ศิลปินบอกว่าเธอเข้าใจสิ่งที่พวกเขากำลังเผชิญดังนั้นเธอจึงรู้สึกว่าพวกเขาจำเป็นต้องมีเอกสารชีวิตของพวกเขา โครงการนี้มีชื่อว่า“ The Homeless Paradise” และกำลังส่งข้อความอันทรงพลังเกี่ยวกับคนไร้บ้านที่“ ไม่เพียงต้องการมีชีวิตรอด” พวกเขา“ ต้องการที่จะเติบโต”

The Homeless Paradise: ไดอาน่าคิมพบพ่อของเธอท่ามกลางคนจรจัดที่เธอถ่ายภาพ

โครงการคนไร้บ้านของไดอาน่าเริ่มขึ้นในปี 2003 ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาศิลปินได้ถ่ายภาพผู้คนที่ไม่มีบ้านได้น่าสนใจมากมาย หลายปีผ่านไปเธอได้เรียนรู้จากยายของเธอว่าพ่อของเธอสุขภาพแย่ลงและเขาไม่ต้องการกินอาหารดูแลสุขอนามัยหรือกินยาอีกต่อไป

ยิ่งไปกว่านั้นยายของเธอบอกเธอว่าเธอไม่แน่ใจว่าเขาอยู่ที่ไหนหรือไปนอนที่ไหนในตอนกลางคืน อย่างไรก็ตามไดอาน่ายังคงเดินหน้าต่อไปและเธอยังคงถ่ายภาพให้กับโครงการนี้ วันหนึ่งในปี 2012 ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อพบว่าพ่อของเธออาศัยอยู่บนถนน

พ่อของเธอน้ำหนักลดลงและปัญหาทางจิตของเขากำลังทำให้พวกเขาต้องเสียชีวิต เขาจำลูกสาวไม่ได้ด้วยซ้ำและเขาปฏิเสธที่จะรับความช่วยเหลือจากเธอ เขาป่วยเป็นโรคจิตเภทและดูเหมือนจะโต้เถียงกับใครบางคนหรือบางสิ่งบางอย่างแม้ว่าเขาจะยืนอยู่คนเดียวก็ตามไดอาน่ากล่าว

จากนั้นศิลปินก็ตัดสินใจที่จะใช้เวลาอย่างช้าๆและพยายามเชื่อมต่อกับเขาอีกครั้งเพื่อโน้มน้าวให้เขาเข้ารับการบำบัดในขณะที่พยายาม“ ทำให้คนเร่ร่อนมีมนุษยธรรม” ผ่านโปรเจ็กต์ภาพถ่ายของเธอ

ในที่สุดพ่อของไดอาน่าก็ยอมรับความช่วยเหลือของเธอ

แทนที่จะดีขึ้นสุขภาพของพ่อเธอกลับแย่ลงมากและวันหนึ่งเขาก็หัวใจวาย โชคดีที่มีคนอยู่ที่นั่นเรียกรถพยาบาลและแพทย์สามารถช่วยชีวิตเขาได้

ในระหว่างขั้นตอนการกู้คืนไดอาน่าพยายามโน้มน้าวให้พ่อของเธอยอมรับความช่วยเหลือสำหรับปัญหาอื่น ๆ ของเขา กระบวนการฟื้นฟูเป็นไปด้วยดีและตอนนี้พ่อของเธอกำลังทานยาอยู่เขากำลังกินและเขาก็กำลังหางานทำอยู่

ช่างภาพเสริมว่ามันมีความหมายมากสำหรับเธอที่เขามีชีวิตที่ปกติสุข กว่าจะมาถึงจุดนี้ต้องใช้เวลานานกว่าสองปี แต่ทุกอย่างได้ผลดีที่สุด สามารถตรวจสอบรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เว็บไซต์ของไดอาน่า.