Fotoğrafçıların Aileleriyle Fotoğraf Çekmesi İçin 5 İpucu

Bir fotoğraf makinesini elime aldığım ilk andan bugüne kadar yüzbinlerce fotoğraf çektim. Küçükken kuzenlerimin aile toplantılarında fotoğraflarını çektim. Büyüdükçe, okuldaki arkadaşlarımın, bir rock grubunda çalan erkek arkadaşımın (şimdi kocam) ve sevgili köpeğim Brady'nin fotoğraflarını çektim. İki oğlum ortaya çıktığında, koleksiyonumdaki fotoğrafların sayısı listelerden fırladı ve fotoğrafçılık işime başladığımda müşterilerimin binlerce fotoğrafını ekledim.

Koleksiyonumda neyin eksik olduğunu biliyor musun? Ben mi.

İki yıldan biraz daha uzun bir süre önce, sabah yürüyüşü için dışarıda bir arkadaşım öldürüldü. Cenazesine oturup hayatının bir slayt gösterisini izlerken, geride bıraktığı fotoğrafların aniden çocuklarının, ailesinin ve arkadaşlarının sonsuza dek değer verecekleri paha biçilemez eserler olduğunu fark ettim.

Ardından, Ekim 2013'te Jodi Friedman fotoğraflanmakla ilgili çok kişisel bir yazı yazdı. Bu güne kadar, bu yazı hala bu blogdaki favorim olarak duruyor ve hem kendime nasıl baktığım hem de fotoğraflarda bulunmakla ilgili nasıl hissettiğim üzerinde çok güçlü bir etkisi oldu.

Arkadaşımın ölümünü ve geride çocukları için bıraktığı fotoğrafları düşünüyordum ve sevdiklerim, özellikle de benim için, kendi güvensizliklerimin beni kameranın arkasında ve fotoğraflardan uzak tutmasına izin vermeyi bırakmam gerektiğini anladım. çocuklar. Ancak kameramdaki zamanlayıcıyı kullanarak fotoğraf çekme girişimlerim tamamen yorucuydu.

Geçen yaz Georgia, Jekyll Adası'na yaptığımız gezi sırasında, bu yöntemi kullanarak sahilde kendi aile fotoğraflarımızı çekmeye karar verdim.

Hayal ettiğim muhteşem fotoğraflar yerine yapabileceğimin en iyisi buydu:

Ve bu fotoğraf, kendimi tamamen giydiğimde ve kameramla inanılmaz derecede hüsrana uğramış üç adam arasında gidip gelirken elbisemden ter döktüğüm o anın anısını temsil etse de, duvarıma asmak istediğim güzel fotoğraf değildi .

Bu yıla ileri saralım…

Bu yıl Jekyll Adası'na tatilimizi planlarken, oradayken yerel bir fotoğrafçı ile bir fotoğraf çekimi planladım. Kendi fotoğrafçılık işimi kurduğumdan beri ilk kez bir fotoğrafçılık müşterisiydim. Plajda oynayan çocuklarımın kendi çektiğim fotoğraflarına ek olarak, bu yıl tüm ailemin inanılmaz fotoğraflarını çektim.

Muhteşem deneyimimin bir değişiklik için kamera önünde olmanın bir sonucu olarak, paylaşmayı çok istediğim birkaç ders aldım. İşte fotoğraflara girmenize ve onlara aşık olmanıza yardımcı olacak bazı ipuçları.

1. Bir Fotoğrafçı İşe Alın

Geçen yaz kendi aile plaj fotoğraflarımı çekmeye çalışma deneyimim yorucu ve sinir bozucuydu. Kocamın ve çocuklarımın bir gün oğullarıma aktarabileceğim pek çok harika fotoğrafı olduğu için mutluyum, ama aynı zamanda okyanus havasının saçlarımı ne kadar kıvırcık yaptığını ve burnumun ne zaman biraz kırıştığını da hatırlamalarını istiyorum. Güldüm. En önemlisi, ben gittikten çok sonra onlara hatırlatmaları için sevgimin fotoğrafik kanıtlarına sahip olmalarını istiyorum. Torunlarımın ebeveynlerine ve büyükbabalarına duyduğum sevgiyi görmelerini istiyorum.

Her zaman kameranın arkasında olmak bunun olmasını engeller. Otomatik zamanlama veya uzaktan deklanşör bırakma sanatında ustalaşmış tonlarca fotoğrafçı olmasına rağmen, ben o fotoğrafçılardan biri değilim. İkisi de değilseniz, kendinizi stres ve yorgunluktan kurtarın ve bunları sizin için çekmesi için bir fotoğrafçı tutun.

2. Araştırma yapmak

Jekyll Adası bölgesinde bir fotoğrafçı bulmaya ilk başladığımda, bir yaşam tarzı fotoğrafçısı istediğimi biliyordum; ancak, hiçbir arama "doğru" olanı bulmadı. Bir ton düğün fotoğrafçısı, birkaç resmi portre fotoğrafçısı ve birkaç başka aile fotoğrafçısı buldum, ancak fotoğraflarının hiçbiri kişisel olarak aradığım şey değildi. Bu yüzden kimseyi işe almadım. Aslında tatilde fotoğraf çekmemeye karar verdim ve bunun yerine yerel fotoğrafçıları araştırmaya başladım. Sonra bir gün hevesle Jekyll Adası bölgesinde yaşam tarzı fotoğrafçıları aradım. Bu sefer aramamın ilk sonucu Jennifer Tacbas adlı bir fotoğrafçı oldu. Web sitesine bir kez baktım ve aşık oldum.

Bu, "Bir Fotoğrafçı Kirala" yı sıralıyor. Herhangi bir fotoğrafçıyı işe almayın. Araştırmanızı yapın ve çalışmaları ile en çok bağlantı kurduğunuz fotoğrafçıyı işe alın. Sizin için fotoğraf yapması için bir profesyonel tutmaya karar verirseniz, fotoğraflarınız için istediğiniz stile uyan fotoğrafçıyı bulana kadar kimseyi işe almayın. Resmi portreler istemedim. Bir yaşam tarzı fotoğrafçısı istedim. Mevcut seçeneklerden birini işe almak yerine, kişisel olarak benim için uygun olanların en iyisini bulana kadar bekledim.

3. İletişim kurmak

Jennifer'a ilk e-postamda, en küçük oğlum Finley'in otistik olduğunu ona bildirdim. Özellikle tatildeyken herhangi bir yerin olacağını bildiğim oldukça yeni bir ortamda, dikkatini çekmenin ve herhangi bir göz temasının neredeyse imkansız olduğunu bilmesini istedim. Sonraki konuşmalarımızda, herkesin kameraya gülümsediği "mükemmel" fotoğrafların benim için önemli olduğu fikrini pekiştirdim. Jennifer'ın çalışmalarını gördükten sonra çekeceğini zaten bildiğim, aile olarak etkileşimlerimizi gösteren otantik fotoğraflar istedim. Ayrıca stres seviyesinin en aza indirilmesini istedim. Onun seansımızdan da keyif almasını istedim ve “mükemmel” bir fotoğraf olmazsa hayal kırıklığına uğrayacağımdan korkmasını istemedim. Ortaya çıkan fotoğraflar her yönden hala mükemmeldi.sadece kelimenin farklı bir tanımı.

Fotoğrafçınızı sizin için önemli olabilecek herhangi bir sorundan haberdar ettiğinizden emin olun. Yabancıların yanında gergin olan bir çocuğunuz var mı? Burnunuzdan nefret etmek veya gülümsemek gibi kişisel güvensizliğe ne dersiniz? Yoksa benim gibi bir sorununuz mu var? Fotoğrafçınıza önceden haber verin. Bunu yaparak, fotoğrafçınızın seansınızı olabilecek en iyi hale getirmek için gereken bilgiye sahip olmasını sağlayabilirsiniz.

4. İyi eğlenceler!

Kamerama gidip gelmekten yorgun ve terli seansımızı bitirmek yerine, seansımızı ailemle inanılmaz bir eğlenceye sahip olmaktan yorgun ve ter içinde sonlandırdım. Kumda oynadık, daireler çizip döndük ve gıdıklama kavgaları yaptık. Driftwood Plajı'nı ve Jekyll Island Club Hotel'in arazisini keşfettik, burun öpücükleri verdik ve yengeçleri kovaladık. Kısacası bir patlama yaşadık.

Bir fotoğrafçı tutmayı seçerseniz, bunu yapmanın en büyük nedeni kendinizi stresli hissetmekten kurtarmaktır. Bu ne anlama geliyor? Stres yapmayın. İyi eğlenceler. Bunu yapmak yalnızca gerçek etkileşimleri gösteren fotoğraflar üretmekle kalmaz, aynı zamanda aile fotoğraflarının sizin kadar çekilmesi konusunda heyecan duymayan aile üyelerine de yardımcı olabilir.

5. Fotoğraflarınızı Sevin

Beni sevenler, kendi görünüşümü inanılmaz derecede eleştirebileceğimi bilirler, bu da genellikle lensin önünde değil arkasında olmaktan mutlu olmamın nedenlerinden biridir. Ancak, Jodi Friedman'ın gönderisi Kendi fotoğraflarını çektirme deneyimi benim için gerçekten göz açıcıydı, bu yüzden seansımızdaki fotoğrafları incelemeden önce, onlara bakışımı sevmek için zihinsel karar verdim. Ve yaptım. Çünkü nihayetinde çocuklarım benim aşk kollarımı önemsemiyor. Bir fotoğrafta yüzümde çifte çene veya saçma bir bakış olup olmadığını asla fark etmeyecekler. Ben de yapmamalıyım. Sosyal medyadaki arkadaşlarım (veya bu yazının okuyucuları) görünüşümü eleştirebilecek fotoğrafları almadım. Sonunda oğullarım Gavin ve Finley için fotoğraflar çektim. Yani sonuçta benim için önemli olan tek şey Gavin'in ve Finley'in görüşleri.

Görünüşünüzü ister sevin ister nefret edin, kim olduğunuzu koruyan fotoğrafları sevmeye karar verin. Okuyun Jodi'nin gönderisi, eğer bana bunu yapmamı sağlayan aynı ilhama ihtiyacınız varsa.

Bir fotoğrafçılık müşterisi olarak kamera önündeki deneyimim bana değerli anılar, şimdi duvarımda asılı olan muhteşem fotoğraflar ve bir fotoğrafçı olarak yeni bir bakış açısı sağladı. Fotoğrafçımız bize nezaket, sabır ve profesyonellik ile davrandı ve sadece kendi müşterilerime hem seans sırasında hem de güzel çalışmalarına her baktığımızda bize hissettirdiği gibi hissettirmeyi umabilirim.

Değişiklik yapmak için kameranın arkasından çıkın. Bunu yapmak başka birini işe almak anlamına geliyorsa, işini sevdiğiniz birini işe alın. Beklentilerinizi iletin, seansınız sırasında eğlenin ve kendinizi ve içinde bulunduğunuz fotoğrafları sevin.

Sevdikleriniz yaptığınıza çok sevinecek.

Jennifer Tacbas'ın fotoğrafları, fotoğrafçının izniyle eklenmiştir.

Lindsay Williams kocası David ve iki oğlu Gavin ve Finley ile birlikte güney-orta Kentucky'de yaşıyor. Lisede İngilizce öğretmediği veya ailesiyle vakit geçirmediği zamanlarda, yaşam tarzı fotoğrafçılığında uzmanlaşmış Lindsay Williams Photography'nin sahibi ve işletmecisidir. Çalışmalarını web sitesinden inceleyebilirsiniz. Jennifer Tacbas'ın diğer çalışmalarını şurada görüntüleyebilirsiniz: Jennifer web sitesi.