Çocuk portrelerinde doğal gülüşler nasıl elde edilir (Erin Bell)

MCP Eylemleri Web Sitesi | MCP Flickr Grubu | MCP Yorumları

MCP Eylemleri Hızlı Satın Alma

Erin Bell, Connecticut'ta inanılmaz bir Bebek ve Çocuk Fotoğrafçısı. Onu burada MCP Blogunda görmekten onur duyuyorum. Bugün o benim misafir fotoğrafçım ve “çocuk portrelerinde nasıl doğal gülüşler elde edileceğini” öğretecek. Lütfen buraya bir yorum bırakın, böylece bunu ne kadar sevdiğini anlasın. Kısa süre sonra tekrar gelmeyi teklif etti, bu yüzden ona biraz SEVGİ gösterin.

__________________________________________________________________

Doğal Gülüşler Nasıl Elde Edilir

Doğal gülümsemeleri elde etmenin belirli bir formülü yoktur - çocuktan çocuğa ve yaştan yaşa değişir. Doğal bir gülüş elde edene kadar genellikle her çocukta uyguladığım her yöntemi denerim. Başarılı olduğumda, genellikle seansın geri kalanında neyin işe yarayacağını bilirim. Unutmayın, bunlar sadece benim önerilerim - ancak müşterilerimle iyi çalıştıklarını görüyorum!

4-12 Ay

Bebekler için, bazı bebeklerin midelerinde ve bazılarının sırtlarında daha mutlu olduğunu görüyorum. Ebeveynlere hangisini tercih ettiklerini sorun ve elinizden geldiğince buna bağlı kalmaya çalışın. 4 aydan yaklaşık 8 aya kadar ebeveynleri odada olmadan gerçekten iyi durumda olduklarını görüyorum - genel olarak ayrılık kaygısı henüz başlamamıştır. Bebeği bir yere koydum ve sonra konuşurken ateş etmeye başladım. Şarkılar kombinasyonu yapıyorum, nefesimi kesiyorum ve ne kadar güzel bir kız ya da yakışıklı bir erkek olduklarını söylüyorum ve sadece eski konuşmalar. Bazı noktalar bebek için mutlu noktalar değildir ve saatlerce deneyebilirsiniz ve gülümsemezler. Bir noktada yaklaşık 3 dakika geçiriyorum ve gülümsemiyorsam ciddi, düşünceli çekimlerimi yapıyorum ve yerleri değiştiriyoruz. Benim için popüler yerler, ebeveyn yatakları, pencere ışığı, dışarıdan çekim yaparken fuayeler, sürgülü cam kapılar ve dışarıdan çekim. Sonunda doğru anlayacaksınız - bebeklerin ruh hali çok çabuk değişiyor.

Küçük B ailesi için gülümsemede iyiydi, bu yüzden böyle bir sürü fotoğrafımız oldu. 50'ı ailesine baktığı çekimin bu bölümünde yaklaşık 40 çekim yaptım. Yine de bana az çok baktığı bir avuç insan buna değer. Göz teması konusunda çok iyiyim, bu yüzden çok ateş ediyorum ve hepsini göz teması olmadan ayıkladım. Burada göz teması mükemmel değil, ancak ebeveynler yine de bunun gibi fotoğrafları seviyor.

5 ayda, tek başına da gerçekten iyi iş çıkardı. Yalnız olduğumuzda daha çok meraklı gülümsemelere ve ailesi oradayken daha çok gülümsemeye kapıldım. İkisini de istedim, bu yüzden bir kombinasyon iyi çalıştı. Ciddi, rüya gibi, kıkırdayan, içerik vb. Çeşitli ifadeler almaya çalıştığınızdan emin olun.

1-3 yaşında

Etrafta büyük kardeşler olmadıkça, 1-3 yaş arası çocukların ayrılık kaygısı olduğunu ve orada ebeveynleriyle daha iyi olduğunu görüyorum. Ebeveynler bazen çocuğun gülümsemesini sağlamakta yardımcı olur, bazen değildir. İkisini de deneme eğilimindeyim. Genellikle ailem arkamdan başlar ve çocuklarının en sevdiği şarkıları söylerler. Birlikte şarkı söylüyorum ve vücudumu dans ediyormuş gibi ileri geri sallıyorum ve ilk başta fotoğraf çekmeye neredeyse hiç odaklanmıyorum. Anneme ve babama bakarken birkaç gülen fotoğraf çektim, tüm aldığım buysa, sonra onlardan bir kaçını yakalayıp şarkı söylemeye ara verip çocuğun bana bakmasını bekliyorum . Onlar yaptıklarında fotoğraf çekiyorum.

İyi gitse bile her zaman ebeveynleri kovarım, çünkü kim bilir- daha iyi olabilir diye. Genelde bir bardak buzlu su alabilir miyim diye soruyorum - onlara göz kırpıyorum ve çocuğun tek başına nasıl yaptığını görmek istediğimi fısıldıyorum. Sonra hemen başka bir şarkıyla başlıyorum. Bu yaştaki şarkılar benim ana tekniğim olma eğilimindedir. Çok fazla el hareketi içeren şarkılara dikkat edin; konudan kaynaklanan hareket bulanıklığı bir sorun olacaktır. Ebeveyn uzaklaştığında çocuk ağlamaya başlarsa, erimeden hemen geri gelmelerini söylüyorum.

Eğer tereddüt ederlerse, genellikle dikkatlerini dağıtabilirim. Dans edip kameramı biraz aşağıda tutuyorum, böylece gerçekten oynuyormuşuz gibi hissettiriyor. Kameramı boynuma dolaştırma ve aniden ihtiyacım olan çekime odaklanıp odaklanma konusunda başarılı oldum. (Bu, çoğunlukla AV modunda çekim yapmamın bir parçası. Çekim tarzım gerçekten eğlenceli ve hızlı.)

Bu küçük "J". Orada bulduğumuz annesiyle en iyisini yaptı. Bu yaş grubunu ne kadar yeni deneyimlerin mutlu ettiğini yeterince vurgulayamıyorum. Onunla nefesini tuttum ve dedim ki, “Ah… bir basamağa oturmalısın. Bir adım seçin. Hangi adımı seçecek…. Ah o! " Sonra aşağı inip ayarlarımı değiştirdim ve ona söylemeye başladım. “Ona bak, adımların kraliçesi- ne kadar yüksekte olduğuna bak! Basamakların başında waaaay. Heeeello Bayan J! Seni görüyorum, Kraliçe J- adımların hakimi! " Aptalca ve aptalca bir ses ama bu onu mutlu etti ve istediğim fotoğrafları aldım.

Orada oturup “J…” diyen fotoğrafçılarla kaç kez çalıştığımı size anlatamam. J… bana bak… ne yapıyorsun ?? Kendine bir bak… ”Çocuklar bunun sıkıcı olduğunun farkında. İlginç sohbet - yeni deneyimler istiyorlar. Gülümsemelerini bekliyorsanız onlara gülümseyecekleri bir şey vermelisiniz. Yaş gruplarına hitap edin - küçük çocuklar yeni şeyler denemek, bağımsız olmak, yüksek olmak isterler. Her seansa, fotoğrafını çektiğim yaşı iyi anlayarak giriyorum.

Bir süre sonra, ön verandasındaki beyaz sallanan sandalyede yüksek anahtar duygu görüntüsü istediğimi anladım. Onu oraya yerleştirdik ve hemen aşağı inmek istedi. ABC'yi söylemeyi denedik ama bu yaşta çocuklar bazen temel şarkılardan bıktı. Bunun yerine orada durdum ve “Rockity rock, rockity rock, rockity rockity rockity rock” diye bir şarkı uydurdum. "J" rockity kayalar, "J" rockity kayalar, o rockity rockity rockity rock. " Kendi çocuklarınızın önünde yaptığınız aptalca utanç verici şeyleri başkalarının çocuklarına yapmaktan çekinmeyin. Orada yarı gülümsedi, yarı kafam karıştı, ama sonunda komik olduğuma karar verdi ve istediğim fotoğrafı aldım. Temel şarkıların her zaman işe yaramayacağını unutmayın. Giderken saçma şarkılar uydurmaktan korkmayın.

Eminim keşfetmişsinizdir, kabarcıklar her zaman bu çağda çalışır. Ebeveynlerim kameramda baloncukları patlatıyor - Biraz geriye gidiyorum ve çocuk genellikle bana koşmak zorunda kalıyor. Kabarcık üfleme sırasında sık sık duraklar ve “J !!! Az önce kaç tane baloncuk patlattın !? " veya "Aman tanrım, bunu gördün mü !?" Kabarcıklar sırasında göz teması kurmayı kolaylaştırır.

4 Yaş ve Üstü

Benim kişisel görüşüm, daha büyük yaş grubu ile doğal gülümsemeleri elde etmenin çok daha zor olduğu ve çoğu zaman, pozlanmış gülümsemelerin işe yarayacağı. Bununla birlikte, zorla garip, rahatsız, mutsuz bir gülümseme ve gerçekten mutlu bir gülümseme var. İkincisine gidiyorsun. Bu yaşla, her zaman yalnızız - genellikle sadece ben ve konu - ve sadece çok eğleniyoruz. Bu küçük kız bana odasının her yerini gezdirdi ve bana okul hakkında her şeyi anlattı. "En iyi arkadaşınızın adı ne?" Gibi sorular bulma eğilimindeyim. "Öğretmenini seviyor musun, gerçekten sevmiyor musun?" "Sınıfınızdaki sınıf palyaçosu kim?" "Kim daha komik - annen mi baban mı?" bir ilişki geliştirmek için "Kaç yaşındasın?" ve "Kaçıncı sınıftasın?" Bu sorular her zaman onlara sorulur - şimdi onlara sıkıcı geliyorlar. Onları iyi bir yere oturttum ve onlarla konuşmaya başladım. Benimle konuşurken gülümsemeye çalışıyorum. Bazen onlar konuşurken bana bakacak türden değillerse, "Konuşurken bana bak" demem gerekir.

Bu samimi konuşmanın bir kısmını yapıyorum ve sonra gayri resmi pozlar veriyorum. Bu yaşta poz almanın ama daha doğal gülümsemenin sırrı onları hemen almaktır. Yatağı gösterdim ve dedim ki, "Pekala karnının üstüne çök ve ellerini çenenin altına koy ..." Yaptılar ve ben de, "Oh mükemmel. Sen ona sahipsin. Sevin… bana bakın… mükemmel… bu çok güzel. ” Çabuk kırılırım. Hem kızlar hem de erkekler çok fazla olumlu geribildirimden hoşlanırlar. Durup fotoğraf makinemle oynarsam ve sonra fotoğrafı çekmek için yukarı bakarsam, gülümsemeleri çok daha zorlanır, gülümserim. İşin püf noktası, siz onlardan uzanmalarını istemeden önce veya yerleştirildikleri sırada ayarlarınızı yapmaktır.

Bu ikinci fotoğrafta onu hazırlıksız yakaladım. Başka şeylere dikkat ediyordu (öğlen 12'de tam güneşte bir gölündeydik ama yine de gidiyoruz… ahh!) Ve arkasından beni göremediği bir yere geldim ve "Hey," ", bana bak!" Döndü ve baktı ve gülümsedi. Elbette en doğal gülümseme değil, ama çoğu zaman vahşi sırıtışların daha büyük çocuklar için her zaman çok fazla satmadığını anlıyorum - tuhaf gülümsemeler her zaman büyüdüklerinde ebeveynler için sevimli değildir.

Bunlar benim doğal gülümsemelere ulaşmak için kullandığım teknikler. Orada çok daha fazlası var, bu benim için işe yarayan şey. Çocuklarla nasıl çalışılacağını bilmek ve çocukların yıllar içinde geçirdikleri çeşitli aşamaları bilmek gerçekten yardımcı olur. Fotoğrafçılığımın müşteri ile bağlantımın% 60'ı, kamerada yaptıklarımın% 20'si ve temiz işleme% 20'si olduğunu görüyorum. Konfor alanınızdan çıkmaktan, aptalca davranmaktan ve kendinizi aptal durumuna düşürmekten korkmayın - ebeveynlerin önünde bile.