Özel Ürünler
-
İndirim!
-
İndirim!
-
İndirim!
-
İndirim!
Temel Photoshop EylemleriYenidoğan İhtiyaçları ™ Yeni Doğan Bebek Düzenleme Photoshop Eylem Seti
$29.00 -
İndirim!
-
İndirim!
-
İndirim!
-
İndirim!
Dijital Fotoğrafçılık Çağında Profesyonel Fotoğrafçı nedir?
Çağında dijital Fotoğrafçılık, herkes en yakın indirim mağazasına gidip bir SLR kamera ve Photoshop veya Elements satın alabildiğinde, profesyonel, amatör ve amatör fotoğrafçılar arasındaki çizgi bulanıklaşıyor. Yıllar önce, ben çocukken profesyonel fotoğrafçının tanımı çok daha açıktı. Fotoğraf yaparak geçimini sağlayan profesyoneller ve fotoğraf sanatını seven ciddi amatörler vardı.
Fotoğraf ve fotoğraf düzenlemenin herkesin parmak ucunda olduğu ve karanlık odaların neredeyse geçmişte kaldığı yeni dijital çağda, herkes fotoğrafçı olabilir (veya en azından öyle düşünüyor olabilirler). “Profesyonel fotoğrafçılar” artık her köşede, her şehirde onlarca, her şehirde binlerce kişi var. Yazımı yazdığım gibi "Fiyatlandırma Fotoğrafçılığı"Birkaç hafta önce ortaya çıkan temalardan biri" birisi yeterince şarj etmiyorsa, belki hobisi olabilir "idi. Ama bu olabilir mi? Parayı kabul edip sadece "eğlence için ateş edebilir misin?" İkisinin, en azından hükümetin eylemin bir kısmını istediği Amerika Birleşik Devletleri'nde mutlaka birlikte gitmesi gerekmez.
Bu da bizi "profesyonel fotoğrafçı nedir?" Sorusuna geri getiriyor.
Bu terimi nasıl tanımlayabiliriz? Benim tanımıma göre, profesyonel bir fotoğrafçı DEĞİLİM. Ben bir hobiyim! Fotoğraf çekmeyi çok seviyorum ve fotoğrafçılık sanatını seviyorum. ANCAK Canlı çekim fotoğraflarımı başkaları için yapmıyorum. Hem profesyonel hem de amatör fotoğrafçıların fotoğraflarını geliştirmelerine yardımcı olarak hayatımı kazanıyorum.
Bana göre bir Profesyonel Fotoğrafçı olduğu:
- Fotoğraf çekerek ya da en azından gelirinin bir kısmını geçimini sağlayan biri.
- Meşru bir fotoğrafçılık işletmesi kurmuş veya bu işletmede çalışan biri.
- Fotoğraftan elde ettiği gelir üzerinden vergi ödeyen biri.
Şimdi bazı gri alanlar:
- İşin kalitesi: Bir fotoğrafçının çalışması mükemmelse, bu onların profesyonel olduğu anlamına gelmez. Ve aynı şekilde, eğer iş zayıfsa, onlar da olabilir. Korkunç fotoğraflar çeken ve düzenleme ya da rötuş yapma becerisi olmayan, fotoğrafçılıkta geçimini sağlayan birçok insan tanıyorum. Ve inanılmaz portfolyolara sahip olan, ancak yaşamak için fotoğrafçılık yapmayı tercih etmeyen bazı harika amatörler ve hobiler tanıyorum.
- İş becerileri: Bazı fotoğrafçılar harika iş adamlarıdır. Diğerleri değil. İş ve pazarlamayı anlamak çoğu zaman başarısız olanı başarılı olanlardan ayıracaktır. Ve size kesin olarak söyleyebilirim ki, bazen "en iyi fotoğraf" en başarılı profesyonel fotoğrafçılardan gelmez.
- Fiyatlandırma: Daha yüksek veya daha düşük fiyatlar, birinin profesyonel olup olmadığını belirlemez. Ne yazık ki, eğer birisi meşru bir işse ve başkalarının altını oymaya karar verirse, bu onların seçimidir. Birisi son derece yüksek fiyatlıysa, bu onların da bölgedeki en iyisi olduğu anlamına gelmez. Bazen fiyat, beceri setini ve yetenekleri taklit eder, ancak çoğu zaman öyle olmaz.
Unutma, sadece fotoğrafçılığı sevdiğin veya yetenekli olduğun için profesyonel olman gerektiği anlamına gelmez. Birinin profesyonel olduğunu duyduğunuzda, bunun fotoğrafçılıkta veya işte ne kadar iyi olduğunu tanımlamadığını unutmayın. Sadece "dükkan kurduklarını" gösteriyor.
Şimdi sıra sende. Profesyonel bir fotoğrafçı mısınız? Öyleyse, neden kendini öyle düşünüyorsun? Değilseniz, kendinize hangi unvanı verirsiniz, rolünüzü nasıl tanımlarsınız ve neden böyle hissedersiniz? Fikirlerime katılmaktan veya katılmamaktan çekinmeyin. Seninkini duymak istiyorum
Yorum yok
Leave a Comment
Olmalısın giriş Yorum yazmak için.
Son Yazılar
Bence çok fazla gri var ama bence fotoğraf çekmek için HERHANGİ bir parayı kabul ediyorsanız, o zaman iş yapıyorsunuz ve yasal ve profesyonel bir şekilde kendinizi yönetmelisiniz. Hizmetler için ödeme alıyorsanız, kendinizi, donanımınızı ve müşterilerinizi korumak için talepte bulunmanız, vergilendirmeniz ve sigortanız olması gerekir. Yasal bir iş yürütmiyorsanız, para kabul etmemelisiniz. Şimdi bir profesyonel için kriter müşterilerinizin bilgisi, görüntü kalitesi ve tedavisidir. Bu çok öznel.
Oy. İşin sonunda çok acı çekiyorum. O bölümde kendimi ÖLDÜRÜYORUM Harika makale!
Şu anda profesyonel bir fotoğrafçı olarak hayatımı 'kazanmadığım' halde. Uzun vadeli hedefim. İşletmemi yaklaşık 3 yıl önce açtım ve hala kar bulmakta zorlanıyorum. Bunun temel nedeni, standartlarımın çok yüksek olması ve hala kazandığım her şeyi yazılımıma, ekipmanıma, pazarlamama vb. Geri koyuyorum. Diğer faktör, dijital olan her annenin, çocukları sevimli olduğu için artık profesyonel olduğunu düşünmesidir. . Ayrıca dün almamış olduğum 200 $ 'a inanıyorlar, bu yüzden onu alıp tüm resimlerimi diskte vereceğim umrumda değil. Bu bir problem. Bence asıl amacımız, yeni fotoğrafçıları mevcut harika fotoğrafçılık eğitimi konusunda eğitmek, onlara sundukları ve profesyonellerin ürettikleri arasındaki gerçek farkı GÖRMEK için gözlerini eğitmeyi önemsemelerini öğretmek olmalıdır. Diğer yön, müşterinizi, yaptıklarınızdan neden ücret aldığınız ve neden her kuruşa değer verdiğiniz konusunda eğitmektir. Bu konudaki 2 sentim.
Merak ettiğim birçok şeye hitap eden BÜYÜK MAKALE. Profesyonel bir fotoğrafçı olmasam da o yönde ilerliyorum. Fotoğrafçılığım giyim işimle bağlantılıyken, yakın gelecekte gelirimin bir kısmını fotoğrafçılıktan kazanmayı düşünüyorum. Kendime “ileri amatör” unvanını vereceğimi düşünüyorum. Sanırım aklımda gelirinin ÇOĞUNU veya TÜMÜNÜ fotoğrafçılıktan sağlayan bir “profesyonel fotoğrafçı” olarak düşünüyorum. Bazen arkadaşlarından fotoğraflar için para alan birini gerçek bir PRO olarak görmüyorum. Ayrıca profesyonel fotoğrafçıları yaptıkları işte İYİ olarak görüyorum. Bu her zaman böyle olmasa da, olmasını istiyorum. 🙂 Sonunda "yarı profesyonel" olacağımı düşünüyorum.
"Profesyonel", bir hizmet için ödeme yapıldığını gösterir. Bu aynı zamanda kişinin ne yaptığını bildiğini ima ediyor ve bugünlerde birçok "profesyonel" fotoğrafçının kompozisyon, sanat unsurları, tasarım ilkeleri, üçte bir kuralı vb. Hakkında pek bir şey bilmediğini fark ettim. Şahsen kendimi profesyonel bir fotoğrafçı olarak görmüyorum; Yine de kendimi bir sanatçı olarak görüyorum. Hayatım boyunca sanat eğitimi almış ve birçok fotoğrafçılık dersinin ilkini 8. sınıfta (yaklaşık 25 yıl önce!) Almış olmama rağmen fotoğraflarımı satmıyorum ve fotoğrafçılıkla ilgili her şeyi bildiğimi zannetmiyorum.
Ben bir hobiyim. Ve kitaplarda, dergilerde ve bunun gibi harika web sitelerinde bulunan (çoğunlukla ücretsiz) eğitimle, becerilerimi zaman içinde insanların varsayımlarda bulunduğu noktaya kadar geliştirdim ve sadece "ne kadar ücret alıyorsunuz? " Buna cevap veriyorum, "Ben ücret almıyorum. Ben profesyonel değilim. " Beni seven halkım, profesyonel olmam gerektiğini söylemeye başlıyor. Ama istemiyorum. Bu işimdeki tüm eğlenceyi alırdı. Bunu söyledikten sonra, benim gibi bir hobisi tabiri caizse "kendi basınına inanmaktan" nasıl kaçabilir? Çalışmalarımızın eleştirilmesini sağlayabileceğimiz web siteleri var mı? Daha da önemlisi, ücretsiz mi?
Deb'in yorumuna tüm kalbimle katılıyorum. Çok fazla gri var, ancak profesyonel olmak ve kendinizi böyle görmek istiyorsanız, iş kurulmalı ve vergiler ödenmelidir. Yetenek söz konusu olduğunda, bu açıkça özneldir. Ne yaptığımla ilgili teknik bilgiye, sanatsal bir göze ve tarzımın ne olması gerektiğine dair bir hisse sahip olduğumu hissedene kadar işime başlamadım. Hala Portföy Oluşturma aşamasındayım, bu yüzden fiyatlarım düşük, ancak sonunda daha yüksek olacak. Ailemizin gelirinin tamamını veya çoğunu işten almıyorum, ama gelirimin tamamını bundan alıyorum. 🙂
Çok uzak olmayan bir gelecekte profesyonel olma hayalleri olan bir hobiyim. Sadece şunu belirtmek isterim ki çoğu alanda bir "hobi işi" olarak faaliyet gösterebilirsiniz, burada aslında bazı masraflarınızı karşılamak için ücret alırsınız ama aslında kar etmiyorsunuz. Yine de herhangi bir gelir için vergi ödemek zorundasınız ve masrafları düşemezsiniz, ancak çoğu durumda bir işletme ruhsatına vb. İhtiyacınız yoktur.
Bence belirleyici çizgi, bunun için vergi ödemek ve meşru bir işletme adına sahip olmak. Ama katılıyorum… çizgi bulanıklaşıyor. NEK Fotoğrafçılık Blog
% 100 katılıyorum ve "sadece" bir hobici olmaktan GURUR duyuyorum. Onu seviyorum ve günlük işime dayanamadığım zamanlar için bir çıkış noktası. Profesyonel olmak ister miyim? H *** EVET! Bir gün ama kocam şu anda kariyerini inşa ettiği için tamamen fotoğrafçılığa bağımlı olma lüksüm yok. Ama yine bir GÜN! Bu nedenle, peşinde olduğum şey yavaş ve istikrarlı. Hala her gün daha iyi olmayı öğreniyorum ve yavaş yavaş ekipmanıma yatırım yapıyorum. Yakın zamanda benim için Nikon D100 yok :(. Ama yaptığım işi seviyorum ve evet bir web sitem var, böylece fotoğrafçılıktan biraz para kazanabilirim, 3… profesyonelliğe geçmeden önce portföyümü şimdi oluşturmak için. ve 1… böylece kocamın cüzdanındaki etkisini gerçekten görmeden bu hobiyi desteklemek için para biriktirmeye devam edebilirim! :) IRS bile bir hobinin gelir ve gelirle ilgili masrafları (gelire kadar) talep etmesine izin veriyor! hobi. Bu, onu daha belirsiz hale getirir çünkü kendi adınız altında iş yapabilirsiniz ve gerçekten evrak işlerini dosyalamak zorunda kalmazsınız. Bunun hakkında CPA'm ile birkaç kez konuştum ve şimdilik gerçekten benim için bir hobi olduğu için hala vergilerimi yukarıdaki gibi beyan ediyorum.
Bu şimdi fotoğrafçılar için çok dürüst bir gerçek ve kendimi bir profesyonel olarak görmeme rağmen, sıçrama yapmaya çalışan tonlarca arkadaşım var. Kendimi profesyonel olarak görmem için birkaç nedenim var. Kendimi ticari bir şekilde yönetiyorum ve bir işyeri olarak kötü davranıyorum. Her şeyi kaydeden bir muhasebe uygulamam var. Yılda birkaç kez vergi ödüyorum. Her arabada kilometre kitapları tutarım. Bir iş planım ve büyüme grafiğim var. Tanrı aşkına SOP'lerim var. Bence bu bulanık gri çizgiler dünyasında, eğer kendinizi bir iş olarak yürütüyorsanız, hava durumunu belirleyen veya profesyonel bir fotoğrafçı olun ya da olmayın.
Üzgünüm, yorum 9'daki yanlış yazım, tam olarak çıkmayı kastetmiştim!
Ben bir profesyonelim (birkaç yıldır) ve buraya gelmek için harcadığım işten çok gurur duyuyorum !! Çocukluğumdan beri fotoğrafçılığı sevdim, hayatımın binlerce doları ve yıllarını fotoğrafçılık okulunda geçirdim, sınıf birincisi olarak mezun oldum ve şimdi eğitimime devam etmek için çok çalışıyorum. Harika bir ışıklandırma arıyorum ve resimlerimi teknik olarak doğru tutmanın yanı sıra yaratıcı ve başkalarına çekici gelmesini sağlamaya çalışıyorum. Photoshop'ta rötuş ve düzenlemeyi anlıyorum ve bu konuda oldukça iyiyim !! İşim için para alıyorum, vergilerimi ödüyorum ve sevimli kartvizitlerim var !! Haha! Beni en çok etkileyen şey, buradaki diğer bazı gönderilerle aynı. Güzel bir kamerası ve sevimli çocukları olan anneler, fiyatları düşürerek iş buluyor. İnsanlar yaratıcı olduklarını düşünüyorlar çünkü PS'de HER görselde bir eylemi tıklayıp buna bir gün diyorlar. Eğer "müşterileri" aradaki farkı yan yana görebilselerdi, her çekimde kullanılan geniş açılı bir lensin kimseyi memnun etmediğini görürlerdi !! * derin iç çekiş * Üzgünüm… Bu, son zamanlarda eve ÇOK yakın bir yerde geliyor !! Havalandırma fırsatı için teşekkürler !!
Bir "profesyonelin" yüksek fiyatlı olabileceğini, geçimini sağlayabileceğini ve berbat olabileceğini, profesyonel olmayanların harika olabileceğini ve burada ve orada biraz para kazanabileceğini belirttiğinizi takdir ediyorum. Fotoğraf topluluklarında sohbet kızışıyor ve biraz yorucu. Sokaktaki kız, ekipmanına kendileri kadar fazla para koymazsa ve şimdi iş için açık reklam yapıyorlarsa, insanlar sinirlenir. Fiyat farklılıkları insanları şaşırtıyor. İnsanların günümüz fotoğraf dünyasının manzarasını kabul etmesi ve bu kadar sızlanmadan yollarını açması gerekiyor. (Bazen kendi yerel meselelerimle tamamen sızlanıyorum) Kendime, bazen insanlara ateş etmek için para alan ciddi bir hobbiest diyorum. Henüz yaptığım çekim için ödeme miktarına göre hükümet tarafından tanımlanan iş rotasına gidecek miyim bilmiyorum. Ama bir durumda resmi kamera olduğumda, bana bağlı olanlar beni bir “profesyonel” olarak görüyorlar ve bunun ne anlama geldiğini tamamen anlamalıyım. Sadece dikkate alınması gereken bir düşünce… “pro” kelimesini, "profesyonel" kelimesi. Profesyonel kelimesinden türetilmiş olmasına rağmen, biz onu bir konuda * çok * iyi anlamında kullanıyoruz. Sanırım bu benim daha ciddi hedefim, profesyonel olmak. Bir "profesyonel" henüz emin değilim. İşimin cidden iyi olmasını istiyorum ve işimin çoğunu başkasına verme planlarım var. Merak etmeyin, alıcıların çoğu Walmart fotoğraflarına bile parası yetmiyor.
Serbest piyasa sisteminin güzelliği, tüketicilerin nihayetinde kimin profesyonel (uzun vadeli) ve kimin olmadığına karar vermesidir. Fotoğrafçılığı yeni öğrenen bir muhasebeci olarak konuşmak gerekirse, muhasebe işimi işverenimin talep ettiği zamanda, kalitede ve doğrulukla teslim edemezsem, o zaman uzun süre profesyonel olmayacağım. Fotoğrafa ilgi duyduğumdan beri bu tartışmanın birkaç kez tekrarlandığını gördüm, ancak nihayetinde tartışma tüketiciler tarafından kararlaştırılacak.
Daha da önemlisi, IRS tanımı bir profesyonelin mi yoksa müşterinin mi? Bana göre, sağlam yargı, profesyoneller ve amatörler arasındaki farktır. Tanım gereği, amatörler tutkuyla hareket eder. Profesyoneller de tutkuludur, ancak yılların deneyimi, müşteri geri bildirimleri ve bir çok hata ile geliştirilen iş ve yaratıcı yargı tarafından yumuşatılır. Belirli bir nişte sergilenen istisnai yetenek, o zamanın ve deneyimin bir kısmının yerini alabilir. Sağduyulu yargı, verimliliği artırır ve müşterinin istediklerini ve biraz daha fazlasını almasını sağlar, ancak daha azını alamaz. Portföyünüzde her zaman açık değildir, ancak ilk konuşmada ortaya çıkar. Kit seçimi, bir veya iki asistan işe alınıp alınmayacağı ve üretim sonrası planlama gibi konularda bilgi verir.Müşterilerin bir profesyonel seçtiklerini hissetmelerini istersiniz. Teknik ve estetik olarak, çevrimiçi portföyünüz kısa listelerini oluşturabilir. Sürekli olarak müşteriye fayda sağlayacak kararlar verme yeteneğinizin kanıtı size iş verir.
Çok fazla gri alan var ve bence bu tartışma ve münazara yatağı olmaya devam edecek. Ken Rockwell'in fotoğrafçılığın neden bir meslek olmadığı hakkındaki gönderisini gerçekten seviyorum: http://www.kenrockwell.com/tech/pro-not.htm
Ben bir sanatçıyım. Bunun da ne anlama geldiğini kimse bilmiyor, ama kalbimde hissettiğim şey bu. Fotoğraf beni en çok çeken araç ve sanırım bakış açım sanatsal bir iş (her ne anlama geliyorsa). Şu anda bir fotoğrafçılık işim yok, ama yavaş yavaş birine doğru ilerliyorum. Ailemin gelirine katkıda bulunmak istiyorum ve iyileştirilmiş ekipman ve sınıf ihtiyacını karşılamalıyım. “Profesyonel” etiketiyle takılıp kalmayacağım. Müşterilere profesyonelce davranmayı ve bir gün küçük bir işletmeyi profesyonelce yönetmeyi ve yapabileceğim en iyi, en sanatsal işi üretmeyi planlıyorum. Müşterilerimi mutlu ediyor ve bana daha fazla iş kazandırıyorsa, ihtiyacım olan tek şey bu: c)
Ben bir fotoğrafçıyım… Bazıları bana profesyonel diyebilir, diğerleri olmadığımı düşünebilir. Stüdyom, işyerim, kartvizitlerim, ağlar, yerel odalara üyelikler ve İş Kadınlarım var. Mekânda ve ev stüdyomda çekim yapıyorum. Talep edenlere hizmet veriyorum. Yüksek bir miktar değil, ücret alıyorum çünkü diğer fotoğrafçıların altını çizmeye çalışıyorum ?? HAYIR! Çünkü müşterilerimin “Bir Ömür Boyu Anılar” ı karşılayabilmesini istediğim için yaptığımı SEVİYORUM ve gerçekten sevdiğim ilk kariyer (artık iş değil). OpLove ReUnited for Military konuşlandırmalar, doğumlar ve Eve Dönüşler için zamanımı bağışlıyorum. Aidatımı, vergilerimi ve aile zamanımı ödüyorum. KÜÇÜK bir kasabadan geliyorum ... evet, en az birkaç fotoğrafçımız var ve onları düzenli olarak duyuyorum. Onlarla açık / dostane bir ilişki sürdürmeye çalışıyorum. Bazıları aynı tür fotoğrafçılıkta uzmanlaştığımız için korkmuş hissediyor. Ben öyle hissetmiyorum. İki fotoğrafçı aynı müşteriyle görüşebilir ve kiminle gitmek istediklerini bilirler. Resimleri olduğu için bu onların seçimi. Diğer fotoğrafçılardan rahatsız olmamak için ona bu şekilde bakıyorum. Çocuklarının seansının sonunda bir müşterim bana fotoğrafçılığa girmek istediğini söyledi. O anda seans istemesinin gerçek sebebinin nasıl ateş ettiğimi ve ne yaptığımı görmek olduğunu anlamadım. Bildiğiniz sonraki şey, aynı müzikle bile benimkine benzer bir web sitesine sahip olması, benim maliyetlerimden 20 $ daha ucuz ve TÜMÜNÜ NOKTASI VE ÇEKİM KAMERASINA SAHİP aynı paketler sunuyor. Şimdi, BUNA uygun değilim. Fotoğrafçı olmak istiyorsanız, tavsiyem başka bir fotoğrafçıya karşı açık ve dürüst olun… onları kopyalamayın… takip edip edemeyeceğinizi sorun. Bir düğün için iki çekim daha istedim, gittiğiniz gibi bir dünya fark yaratıyor. Üzgünüm, buradan havalandırmalıyım. Biraz sinir bozucu. Diğer fotoğrafçılarla çalışmayı SEVİYORUM Benimle paylaşmak isteyen birini bulmak için bir sonraki ilçeye gitmem gerekiyor 🙂
Sanırım kendime hevesli bir profesyonel fotoğrafçı diyebilirim. Her türden fotoğrafçılığı, insanlarla çalışmayı SEVİYORUM ve sevdiğin şeyi yapmanın en iyi işi yapabileceğini biliyorum. Bununla birlikte, "iyi" fotoğraflar çekiyorum, ancak her zaman farklı yapabilmeyi veya nasıl yapılacağını bilmeyi dilediğim şeyler görüyorum. Bu ve gerçekten profesyonel olmam gerektiğini düşündüğüm birkaç araca sahip değilim. Ve vergi ödemek, hükümetin umursadığı kadar para kazandığınız anlamına gelir. Şu anda aletlere ve öğrenmeye harcadığımdan daha az kazanıyorum!
Bu seviyeye ulaşsam bile, profesyonelliğe gitmek için tek bir arzu bile olmayan, tamamen ve çok mutlu bir hobiyim. Nihayet hayatımda yapmayı sevdiğim bir şey var. Bu benim için ve bunu böyle sürdürmeyi planlıyorum (biraz bencil olabilirim!). Asla kendi patronum olmak istemedim ve endüstrinin iş dünyası fikri hobimden (benim için) eğlenceyi alıyor gibi görünüyor. İş tarafında düşünen, deneyen, başlayan ya da yerleşmiş olan herkese bol şans!
Sanırım artık "Fotoğrafçılık İşletmeleri" ve "Profesyonel Fotoğrafçılar" var, ikisi aynı olabilir veya tamamen aynı OLMAYABİLİR. Benim için fark şu ki, “Fotoğrafçılık İşletmesi” eğitimli olan ya da edilmeyen ya da gerçekten ne yaptığını bilen, ancak fotoğraf hizmeti için para alan biri. "Profesyonel Fotoğrafçı", fotoğrafçılık becerilerinin temelleri konusunda eğitim almış kişidir (ör. Işıklandırma, pozlama, kamera ekipmanı, temel bilgisayar becerileri ve iş akışı - ve bu minimumdur) profesyonel satıcılardan yararlanır (ve bu gevşek bir düşünce, sanmıyorum bu bir gerekliliktir, ancak olmalıdır) ve temel bir iş kurulumuna sahiptir (iş işlerini yaptırsalar bile). İş dünyasında olabilirler veya olmayabilirler, “Profesyonel” olmak için ille de aktif olmanız gerektiğini düşünmüyorum ama en azından “asgari” bir eğitim ve bilgiye sahip olmalısınız. Bu, minimum miktarda çekimle doğru ve tutarlı bir şekilde iyi pozlanmış ve oluşturulmuş görüntüler yakalayabileceğiniz anlamına gelir (Daha az fotoğraf çekmeniz gerektiğini söylemiyorum, birkaç görüntü çekip tutarlı olmalarını sağlamanız gerektiğini söylüyorum. doğru). Yani, bana göre burada bulanıklaşan şey bu 2 isim. Ama ben bir sabunlukta duracağım ve üzerinde dik duracağım… .Eğer işiniz için HERHANGİ bir miktar para alıyorsanız, 1 numaralı satış vergisi tahsil etmeli ve ödemelisiniz & # 2 bu tutar üzerinden gelir vergisi ödemelisiniz ... HUKUK, müzakere edilemez ve tartışmaya açık değildir. Şimdi gelir vergisi kısmının bir asgari tutarı var (yılda 600 doların üzerinde herhangi bir talepte bulunmanız gerektiğini söylemek istiyorum) ancak satış vergisi değil. Aslında geçen hafta yazdığım bir makale için bunu doğruladım ve kesinlikle bunun gibi bir hizmet için alınan HERHANGİ bir miktarın vergiye tabi olduğunu ve bunu yapmayanların aranacağını söylediler. Unutmayın… hepinizin web siteleri var, sizi bulmanın veya bir başkasının sizi teslim etmesinin ne kadar zor olduğunu düşünüyorsunuz… sadece hatırlanması gereken bir düşünce.
Muhasebecim, IRS'nin beni 'profesyonel bir fotoğrafçı' olarak gördüğünü söylüyor. Bunda iyiyim
Profesyonel stüdyolar bile (olan değirmenler, yuen lui gibi) harika işler yapmazlar ... ama onlar profesyoneldir ve parayı kabul etmenin sizi profesyonel yapan kısmı doğru değildir. Sam Amca hobileri tanır. Belli bir miktarı kabul ettikten sonra bildirmeniz gerekir. Yani bir kişi, özünde, fotoğrafçılık için ücret alabilir ve "profesyonel" olamaz veya fotoğraf üzerinden vergi ödemez. Yılda izin verilen hobi miktarından fazlasını kazanmadıkları sürece. Ve bu sadece craigslisters ve bazı "anneler" in yaptığı şey olabilir.
Son birkaç yıldır fotoğrafçılıkla uğraşan biri olarak bu son makalelerde çok ilgilendim. Gerçekten gözlerimi açtılar. Profesyonel olmaya çalıştığım için kesinlikle eminim.
Dürüst olmak gerekirse, bir gün profesyonel bir fotoğrafçı olmayı arzulayan gerçekten sevimli çocukların annesiyim, ancak umarım bu noktaya "gelmek", beni İnternet'ten çıkan birçok "profesyonel" fotoğrafçı kadar zavallı ve züppe yapmaz . Bu konuda sürekli olarak bu konudaki ve sadece dehşete düştüğüm fiyatlandırma yazıları okudum. Bu işte diğer kadınları kaldırmaya çalışan daha fazla kadın görmeyi çok isterim, özellikle de pek çok kadının bu alana girme girişiminde bulunduğunu düşünürsek. “Küçük çocukların annesi”, “iyi eş” ve “ekmek kazanan” hepsi aynı anda kafalarına uyan şapkalar. Başkaları için destek, "bocalayanlar" veya yeni başlayanlar için yaygın hatalar yapanlar bile, yoluna devam edecektir. Birinin yarattığı sanatı paylaşmak, içinde bulunulması gereken savunmasız bir konumdur ve çok sık gördüğüm bu iğrenç yorumlar nedeniyle, ailelerinin sevdikleri bir şeyi yapmalarını desteklemek için bir iş kurmaya güvenmekten çekineceklerini düşünmekten nefret ediyorum. Jodi, bu makalede katılmadığım tek şey, “Herkes fotoğrafçı olabilir” dediğiniz zamandı (ya da en azından öyle düşünüyorlar). Parantez içine koyduğunuz kısma katılmıyorum. Bence, eğer istediği şey buysa, birinin fotoğrafçı olamamasına neden olacak tek şey korku. Eğitim alır, ama arayanlar için oradadır. Yaratıcılık gerektirir, ama onu arayanlar için de oradadır. Zaman ve çaba gerektirir, ancak isterseniz yapabilirsiniz. Sanırım bu hayattaki hemen hemen her şey için geçerli, ancak sanat ve iş bir istisna değil. Atölyelerinizden birini almak için sabırsızlanıyorum! Yaz fotoğrafçılığı derslerimi yeni bitirdim, bu yüzden yaklaşan bazı dersler için boşum 🙂
Hepimiz bir yerden başlamalıyız ve size deneyimlerimi anlatacağım. Fotoğrafçılık tutkumu ciddiye almadan önce Tracy Raver adında “profesyonel” bir fotoğrafçı evime ailemi çekmek için geldi. Belki onu duymuşsundur. O ücret aldı, ancak vergi değil ve makul. İşine başlamak için yaklaşık 1 yıldı. Onunla yaklaşık 3. yıla kadar vergi ödemeye başlamadım! Ve şimdi nerede olduğuna bakın! Bir yerden başlamalısın ve bir ücret almalısın ve evet, vergi ödemelisin, ama gerçekçi olalım. Gerçekten başladığınızda, Sam amcanın size ikinci bir bakış atması için bile yeterince yapmıyorsunuz. Para kazanmaya başladığımda tamamen vergi ödemeyi planlıyorum. Burada 50-100 dolar kazanmak vaktimi ve masraflarımı karşılıyor ve hiçbir şekilde bununla yaşayamam. Vergileri ödeyebileceğim günü dört gözle bekliyorum çünkü bu anlamlı para kazanıyorum anlamına geliyor. Meşru olmak istiyorum ama zamanınızı, kaynaklarınızı ve ürününüzü bedavaya veriyorsanız bu noktaya nasıl varabilirsiniz? Ona göre inşa etmelisiniz ve size rehberlik etmeye istekli danışmanlara sahip olmalısınız. Birisine şunu söylemek zor, "Üzgünüm, seni daha önce hiç ücretlendirmediğimi biliyorum ama şimdi bir vergi numaram var ve senden 200 $ almam gerekiyor." Onların fotoğraflarını çekmeye devam etmeye istekli olacaklarına inanmakta zorlanıyorum. En alttan başlayıp yukarı doğru ilerlemelisiniz, sadece “Sanırım bir fotoğraf makinesi alıp profesyonel bir fotoğraf çekeceğim ve para alacağım ve vergileri ödeyeceğim” demek değil. Eleştirenler, nereden ve nasıl başladınız?
Temel kural (17 yıl önce bu işe başladığımda hatırladığım yönergeler, gerçek bir profesyonel olarak kabul edilmek için fotoğrafçılıktan elde ettiğiniz gelirin tüm vergiye tabi gelirinizin %80'i olması gerektiğiydi.) Kendimi asla bir o noktaya gelene kadar profesyonel. Bu, kendime VE müşterilerime karşı dürüst olmak demek!@ Brian Woodland: Serbest piyasa sistemimizde hâlâ tüketicimizi eğitmek zorundayız çünkü çoğu kişi, PPA tarafından belirlenen, değerli bir baskı ile bir Sears veya WalMart fotoğrafı arasındaki farkı ayırt edemiyor. . 2006'da PMA bir anket yaptı ve fotoğrafçılık dünyasına yılda %30'luk rakamlar (korkutucu) girdi. Fotoğrafçılığa girenler için icat edilen terim, doğru hatırlıyorsam, Digi-moms olarak etiketlendi. Eşleri, karlarını etkilemeden karısının evde kalmasını sağlayabilenler. Şehrimiz onlarla dolup taşıyorsa. “Arkadaşım fotoğrafçılık işine yeni başladı ve fotoğraflarımızı bedavaya çekecek” sözünü kaç kez duyduğumu size anlatamam. Bunu yapabilmeyi çok isterdim, ne yazık ki ailem başlarının üstünde bir çatıyı seviyor ve hepimiz yemek yemeyi seviyoruz!
Tam zamanlı bir profesyonelim, yani başka bir işim yok ve ev gelirimizin neredeyse tamamını fotoğrafçılık yoluyla kazanıyorum (kocam yarı zamanlı çalışıyor). Profesyonel olduklarını iddia edenlerin ya bunu destekleyecek işi olmayan ya da fotoğraflarından geçimini sağlamayanları 'sahtecilik' olarak sevgiyle anıyorum. Profesyonel bir fotoğrafçı olma arzusu olan herkesi cesaretlendirmek istesem de, insanların zanaatı bir meta olarak sunmadan önce zanaatlarını öğrenmek için zaman ayırmaması beni rahatsız ediyor. Bu sadece kendi becerilerim üzerinde daha çok çalışmak istememi sağlıyor.
Kendime "ciddi amatör" derdim. Yerel bir toplum kolejinde fotoğrafçılık dersleri alıyorum. Fotoğraf yarışmalarına katılmayı seviyorum ve son zamanlarda birinde 2. oldum. Sadece fotoğraf çekmeyi, becerilerimi geliştirmeyi ve fotoğrafçılıkla ilgili elimden geleni yapmayı seviyorum. Kim bilir, belki bir gün bunun bedelini alacak kadar yetenekli hissedeceğim, ama bu gerçekten bir hedef değil. Bununla birlikte, "profesyonel fotoğrafçıyı" neyin oluşturduğuna dair fikrinize katılma eğilimindeyim. Ve dürüst olmak gerekirse, gerçekten hoşlanmadığım profesyoneller tarafından yapılan işler gördüm. Hepsi çok öznel.
Makaleyi sevdim !!!! Sanırım ben de kendime “ileri amatör” derdim. Fotoğrafçılığa bayılıyorum ve photoshop ile portrenin birbirine değdiğini çok iyi biliyorum. Hiç profesyonel olacak mıyım? Belki bir gün yakında olmasını umuyorum ama şimdilik, sadece kameranın arkasındaki sanatı denemek ve öğrenmek ve size WOW dedirten bir fotoğrafın nasıl çekileceğini öğrenmek beni mutlu ediyor! Sadece ruhumla ve öğrendiğim bilgiyle çekim yapıyorum ve her zaman daha fazlasını öğrenmeye hevesliyim 🙂
Hobi olarak başladım ve yılın başında profesyonele geçtim.İşte Hobi olduğum zamanlar / şimdi bir Pro arızası olduğum için, bir hevesle, bana gelen rastgele bir işi çektim / sözleşmelerim var ve zaman çizelgeleri kurdum Her şeyi çekerdim / bir nişim var Ekipmanım sahip olduğum şeydi / Ekipmanım ihtiyaçlarımı karşılıyor ve gereksiz / Hayatımın% 100'ünü kazanıyorum Çoğunlukla Otomatik / Çoğunlukla El ile Kesin / İddialı Ücretli vergiler / Ücret vergileri Hiçbir şeyin yanlış gitmeyeceği şeklinde yapılandırıldı / Sigortam var
Ben kesinlikle bir hobiyim! Fotoğrafçılığı ve düzenlemeyi seviyorum ama bunu eğlence için yapıyorum !! 🙂
AMEN! Ben bir hobiyim, kendimden (veya ara sıra aile üyelerinden) başka kimsenin fotoğrafını çekmiyorum. "Çok fazla fotoğrafın" çok fazla "Alt çalışma.
Bu maddeye göre; Profesyonel bir fotoğrafçı olma yolundayım. İşi meşru bir şekilde kurma süreci benim için ürkütücü ama ben fotoğraf tutkum konusunda ciddiyim, işte buradayım;).
TH ~ Sen benim yeni en iyi arkadaşımsın. Gümüş tepside ateşli sümüklü olduklarını düşünen ve daha fazla rekabet korkusunu ifade etmekten daha zevkli bir şey bulamayan kibirli profesyonel fotoğraflardan bazılarıyla defalarca söylüyorum. En azından ondan aldığım şey korku. Hepimiz bir yerden başladık ve hepimiz aynı hedefe sahibiz: "unvanınız" ne olursa olsun, hayalinizdeki işi gerçeğe dönüştürmek ve yapmayı sevdiğiniz şeyi tam olarak yapmak. Ben de çok kazanmıyorum ama istediğim için bir işletme ruhsatı aldım. Nihayetinde güvenimi artıran ve oyunumu geliştirmeme yardımcı olan bu güveni ve yeni bulunan zaferi istedim. Hala kendimi bir profesyonel olarak görmüyorum çünkü öğrenecek çok şeyim var.
IMHO'nun profesyonel olması aşağıdaki koşulları gerektirir: asgari yetkinlik düzeyi her zaman en az% 100'ü eğitim ile becerilerinizi her zaman genişletmeye kararlı olun, topluluğunuza bir şeyler geri verilsin, herkese craftalways'iniz hakkında ciddi olduğunuzu söyleyen bir oranda geri ödenir. müşteriler sizi seçmelerinin çok iyi bir nedeni olduğunu anlıyor
gerçekten harika bir makale! iyi iş 🙂
Ben amatör bir fotoğrafçıyım. Faturalarımı işimle ödemiyorum ve işimi başkaları ve onların çek defterleri tarafından kontrol edilmeye zorlayacak türden bir baskı altında olmayı da umursamıyorum. Kendimi harika bir fotoğrafçı olarak görmüyorum ama kendimi tutacak kadar beceri ve deneyime sahibim ve her gün biraz daha öğrenmeye ve büyümeye devam ediyorum. Kim olduğumla, ne yaptığımla ve özellikle ne için bir profesyonel aramaları gerektiği konusunda çekim yaptığım insanlara çok açıkım. Ben bu konularda açık sözlüyüm ve maalesef pek çok insanın olmadığını düşünüyorum. İnsanların bana geri dönmesinin ana nedenlerinden biri bu. Yeteneklerimiz konusunda dürüst olmak ve halkı fotoğrafçılık konusunda eğitmek için gereken zamanı ayırmak, ne olursa olsun tüm fotoğrafçılar için gerekli bir şeydir. Gerçekte olmaması çok kötü.
Bakalım: 25 yıllık foto muhabirliği. Birkaç bin yayın kredisi. Bugün, bir imalat şirketinin QA Departmanını yönetiyorum. Bu makaleyi okumak beni meraklandırıyor: Ben bir profesyonel miyim? Hala özel günlerde ateş ediyorum. Ama bunun için para almıyorum. Yapıyorum çünkü seviyorum.
Tüm yorumları okumak için zaman ayırmadım ama bence 'profesyonel' hiçbir şekilde parayla tanımlanmıyor. Kalite ve ustalıkla tanımlanır. 30 yıllık bir profesyonel bir keresinde bana 'profesyonel fotoğrafçının' 'her yerde ve her yerde çekim yapabilen' bir fotoğrafçı olduğunu söylemişti. Bu bir sanat ustalığıdır (Photoshop'ta değil). Becerileriyle (kariyer veya hobi) ne yaptıkları önemli değil, eğer ustalaşmışlarsa, kendilerini profesyonel düzeyde düşünebilirler.
@Casey şunları söyledi: "@ Brian Woodland: Serbest piyasa sistemimizde hala tüketicimizi eğitmek zorundayız çünkü çoğu kişi, PPA tarafından belirlenen haklı bir baskı ile Sears veya WalMart fotoğrafı arasındaki farkı ayırt edemedi." Katılıyorum. Fotoğrafçıların tüketicileri eğitmek için çalışması gerekir. Birkaç yıl önce eşim ve ben çocuklarımızı, şimdi asla yapmayacağımız fotoğraflar için Sears veya Target'a götürdük. Tüketiciler bir öğrenme sürecinden geçmelidir ve fotoğrafçılar işletmeyi eğitme ve cezbetme yüküne sahiptir.Muhasebe işini bir karşılaştırma olarak kullanmak (yine özür dilerim): Farklı düzeylerde muhasebeciler vardır ve her birinin kendi için mantıklı bir fiyat aralığı vardır. beceri seti: (1) ileri derece ve birden fazla sertifikaya ve / veya yasal geçmişe sahip muhasebeciler en fazla ücret alabilir ve prim ücretlerini ödeyecek müşteriler bulacaklar, (2) bir ileri derece ve bir sertifikaya sahip muhasebeciler daha az ücret alabilir ve / veya geçmişlerine ve çalışmalarına değer veren bir şirkette istihdam edilmeli, (3) lisans derecesine sahip ve deneyimi olmayan muhasebeciler daha düşük bir oranda giriş seviyesi iş bulamıyor ve (4) muhasebeciler daha düşük bir ücret karşılığında büro işleri bulabiliyor veya kendi ofislerinde veya ev ofislerinde çalışırlar ve günlük / haftalık defter tutma işi yapmak için CPA'lardan daha az ücret alırlar. Her seviyede, ödemeye razı olan müşteriler tarafından değerinde oldukları kadar ödeme alırlar ... veya işsiz kalırlar veya değişirler Bu noktada fotoğrafçılığı tabakalı bir meslek olarak görüyorum - ünlü sanatçılar ve ticari fotoğrafçılar aşağıdadır ve her seviyede sundukları değerlere göre ödeme yapmaya istekli müşteriler bulacaklar. bir sonraki seviyeye geçmek ve ilerlemelerinde bir sonraki aşamada fiyat ödemeye istekli müşteriler bulmak için kendi tüketicilerini, becerilerini ve değerlerini gösterirler ve becerilerini ve güvenilirliklerini geliştirirler. Sunulan tüm perspektiflerden çok şey öğrendim.
Ben profesyonel değilim, ama ciddi bir hobiyim. Ve bir profesyonel olsam bile, muhtemelen çok az ücret alır ve diğerlerini “altından keserdim”. Profesyonellerden para kazanmaya veya iş çalmaya çalıştığım için değil (Başka bir işim var ve fazladan paraya ihtiyacım yok). Çok az ücret talep ederdim çünkü HER AİLENİN iyi bir aile portresine sahip olmasını İSTİYORUM. Ben bir Senior'un, "karşılayabileceği" tek şey Walmart olmasına rağmen (eğer öyleyse!) Kendine ait güzel bir resme sahip olmasını istiyorum. Bazı (hepsi değil) fotoğrafçılar, tüm fiyatlandırma meselesinde bu kadar şekilsiz kalıyor. Biliyorsun, bir grup para talep edebilirler ve ödediğini aldığına inanan müşterilere sahip olabilirler. Ve eminim onlar ve müşterileri çok memnun kalacaklardır. Ben sadece yolumdan geçenlere, sınırlı bütçesi olanlara bir bakanlık olarak fotoğraf çekeceğim. Keşke daha uygun fiyatın kötü fotoğrafçılık veya “profesyonellik” eksikliği anlamına geldiği otomatik bir varsayım olmasaydı. Ve hayır, kesinlikle büyük miktarlarda para talep eden fotoğrafçıları daha az düşünmüyorum. Zamanları ve yetenekleri genellikle buna değer! Bir yetenek ve stil geliştirmek için çok fazla enerji ve sıkı çalışma harcanır ve bunlar yeterince telafi edilmelidir. Kürküm sadece işler küçültüldüğünde veya küçültüldüğünde yükseliyor.
Makaleye bayıldım! Ben bir hobiyim! Ailemin, arkadaşlarımın ve oradaki arkadaşlarımın fotoğraflarını çekiyorum. İlk kızım doğduğundan beri uzun yıllardır fotoğraf çekmeyi seviyorum… ve sadece temel bir nokta ve çekim kamerası vardı. Daha iyi bir fotoğrafçı olmak için kameramı, onunla ilişkili becerileri ve alanları daha çok anlamaya başladım. Ama benim bir etikete ihtiyacım yok …… Bunu yapıyorum çünkü tüm o değerli anları yakalamayı ve nesiller boyu paylaşmak için kalıcı anılar yapmayı seviyorum… .. Onu seviyorum ve her anı dört gözle bekliyorum. kamera. Her zaman öğreniyorum ve öğrenmeye devam edeceğim. Ve bu arada… Bana göre profesyonel terimi kendi alanında bir ustayı ifade ediyor, ama bence bu. MPC Sitenizi seviyorum !!!
Diğer fotoğrafçıların altını çizmeyi asla istemedim. Fiyatlandırma ile mücadele ettim, ancak ödemeye razı olacağım tutarı ve ayrıca tanıdığım insanları tahsil etmek istediğim sonucuna vardım. Son zamanlarda fiyatları değiştirmeyi düşünüyorum. Yine de hiç bu şekilde bakmamıştım. Bana düşünecek bir şey verdiğin için teşekkür ederim.
Profesyonel Fotoğrafçının yasal ve yerleşik bir işi olan biri olduğunu kabul ediyorum. Fotoğrafçılık sektöründe öğrendiğim şey, bazı durumlarda işimizin en kötü eleştirisi müşterimiz değil, fotoğrafçı arkadaşlarımız. Müşterilerimiz kapsamlı bir sanat ve fotoğrafçılık anlayışına sahip olmadıkça, bir görüntüde lojistiğin doğru olup olmadığını söyleyemezler. Lütfen beni yanlış anlamayın, Evet, müşteriye her zaman şimdiye kadarki en iyi çalışmanızı vermelisiniz! Hizmetlerimiz için parasını ödeyen müşteridir ve ilk başta bizi rezerve ederlerse, gördüklerinden mutlu olmuş olmalılar. Fotoğrafçılar sadece sanata olan sevgisine, müşterilerinin ihtiyaçlarını öğrenmeye odaklanırsa, diğer fotoğrafçıların ne düşündüğünü ya da ne yaptıklarını, sadece diğerlerinden sıyrılmak için aşağılamadan endişelenmezlerse, başarılı olacağınıza inanıyorum. Bu sektörde biri her zaman benden daha iyi olacak ama hepimiz bir yerden başlamalıyız. Teknoloji gelişiyor ve bu da piyasayı daha zorlu hale getiriyor. Farklı olun ve çalışmanız kendi adına konuşacaktır. Sonuç olarak, müşterileriniz işinizden memnunsa, diğer fotoğrafçıların ne dediği konusunda endişelenmem. Üstelik seni işe alan onlar. 🙂
Fotoğrafçılıkta son 16 yılı aşkın süredir “Dijital Diaharea” çağı olarak söz ettim. Karşılaştığım “Fotoğrafçılar” dan bazıları ışıklandırma, konu, poz vb. Hakkında tek bir şey bilmiyorlar. Karanlık odaya dönmek zorunda kalmak için orada oturup düğün çekmenin nasıl bir şey olduğunu bilmiyorlar. , teneke kutuların üzerine kendi filmini yuvarlayın ve ardından bir kontak tabakasından sonra vidalı olup olmadıklarını anlarlar. ŞİMDİ, bir blogu veya başka bir web sitesini okuyorlar, hatta gördükleri pozları yazıyorlar ve her pozdan 65 çekim yapıyorlar, ardından 60'ını silip durulayıp tekrar ediyorlar. Ardından sosyal medyada "iş" yayınlarlar, böylece arkadaşlar onlara ne kadar harika bir "Fotoğrafçı" olduklarını söyleyebilirler. Bana göre 20 gün veya 20 yıldır çekim yapıyor olman umrumda değil. ama zanaata, müşterilerinizin / annenizin yan komşusu ile açık sözlü olacak kadar saygı gösterin ve övgüyü ortaya atan kişiye verin ve sonra onu kopyalamak için elinizden gelenin en iyisini yapın. Ama kendinize "Profesyonel" olarak bahsetmeyin, karaoke barda Taylor Swift şarkı söyleyen kişi bir Müzik Sanatçısıdır.