Fotoğrafçılar için Yazma İpuçları: Yazma ve Düzeltme Rehberi, Bölüm 4

Çoğunuzun fotoğrafçı olduğunu biliyorum ve sen değil mi istemek yazar olmak. Gerçek şu ki, sen gerek işinizi yürütmek için yazmak için, özellikle de pazarlama stratejinizin bir parçası olarak bir blog tutuyorsanız. Bu gönderi, yazma gücünüzü nasıl koruyacağınız konusunda bazı ipuçları sağlayacaktır.

 "Ya işinizle evlenin - ciddiye alın ve her gün yapın - ya da randevulaşın - yalnızca istediğiniz zaman yazın - ama hangisini yaptığınızı ve her ikisinin de sonuçlarını bilin."
Anonim.

Bu noktada temize çıkmalıyım: Her gün blog yazmıyorum.

Hayatımı suçluyorum. Sık sık araya giriyor ve itiraf etmeliyim ki her gün 'zorunlu' listesini tamamladıktan sonra yazmak için çok az zaman kalıyor. Yani blogum ve ben kesinlikle çıkıyoruz.

Ama sorun değil. Hayatımın bu noktasında, küçük çocuklarımla blogumdan daha fazla zaman geçirmeyi seçiyorum ve bu seçim konusunda rahatım. En küçüğüm okula geldiğinde işler değişecek. Ama şimdilik her şey olduğu gibidir… (genellikle parmak boyasıyla kaplıdır).

Öyleyse seninle yazmak hakkında ne hakkım var? Çocuk sahibi olmadan önce yazmak hayatımın büyük bir parçasıydı ve bu süre zarfında yazma, bunu nasıl yaptığım ve başkalarının göreve nasıl yaklaştığı hakkında çok şey öğrendim. Size biraz zaman, biraz çaba ve biraz endişe kazandıracak bazı ipuçları vermek istiyorum.

Okuyun. Çok okumak.

Büyük yazarlar çok okurve çok okurlar. Çok küçük çocuklara resimli kitaplar okuduğumuzda yaptığımız şeyin bir parçası, onları iyi yapılandırılmış dil ritimlerine maruz bırakmaktır. Onları, kendilerinin de yazar olma zamanı geldiğinde yararlanacakları kelime hazinesi, sesler, fikirler, ritimler, tekerlemeler ile dolduruyoruz. (Ve bu, sevgili okuyucu, bunun nedeni zorunlu en genç, en yeni okuyucularımıza yüksek kaliteli metinler okuduğumuzu, 'Dan adamı hayran bırakabilir' ilkesinin kitaplarını değil!)

Bir yazar olarak, onu okuma alışkanlığınız yapın. Çok. Harika romanlar okuyun, harika kurgu dışı. Yapmanız gereken yazı türünün harika örneklerini arayın. Dolayısıyla, örneğin blogunuzdaki 'hakkımda' sayfanız üzerinde çalışıyorsanız, ilham alabilirsiniz okuyun.

Hayata derinden ilgi duyun

"Söyleyecek bir şeyin varsa yazmak çok daha kolay."
Sholem Aş.

Konum hakkında tutkulu hissedersem çok daha iyi yazarım. Tıpkı küçüklerimizi onlara okurken 'doldurduğumuz' gibi, kendimizi de doldurmalıyız. Hayatını iyi yaşa. Dünyayla ilgilenin. Müşterilerinizle gerçekten bağlantı kurarsanız her zaman söyleyecek bir şeyleriniz olur. Ve bir şeyin harika olması için bir parça metin olması gerekmez. İşte bir muhteşem fotoğrafçılık blogu hepsi ustalıkla hazırlanmış birkaç kelimeyle duygu ve tutku dolu.

Size uygun bir ortam ve bir yer bulun.

Doktora tezim üzerinde çalışırken, en iyi "yansıtıcı" yazı parçaları üzerinde "kalabalıkta yalnız" olabildiğimde çalıştığımı keşfettim, böylece eşyalarımı toparlayıp yerel bir kafeye yazı yazmak için giderdim. Arka plandaki gürültü ve personel ile kısa sosyal alışverişler yazmama yardımcı oldu. Göze batmayan arkadaşlıklarından zevk aldım.

Analitik yazım için, akademik dergileri ve ders kitaplarını etrafıma bir fan şeklinde yayabileceğim, masamı, raflarımı ve hatta yerin çoğunu kaplayabileceğim ev ofisime ihtiyacım vardı. Kesintisiz yazabilir, okuyabilir, biraz daha yazabilir, düşünebilir ve biraz daha yazabilirim.

Ortama gelince, tanıdığım çoğu insan yazmayı tercih ediyor. Kağıt ve kalemi daha çok tercih ederim. Aslında tezimin tamamı - 100,000 kelimenin tamamı - hurda kağıdın arkasına kurşun kalemle elle yazılmıştı. Daha sonra aslında paragrafları bir yerden fiziksel olarak kestim ve başka bir yere taşıdım, gitmeleri gereken yere zımbaladım.

Tabi ki işimi bu durumda gören tek gözler benimkilerdi. Daktilo edilmiş ve basılmış 'ilk taslağımı' şefime teslim ettiğimde, aslında ikinci veya üçüncü taslak hakkındaydı.

Gerçekten kötü bir ilk taslak yazmanıza izin verin.

İlk taslak, fikirlerinizi kafanızdan kağıda geçirmekle ilgilidir. İlk kez bir şey yazarken, kendini düzenleme konusunda endişelenme. Sadece yaz. Fikirlerin özgürce ve hızlı bir şekilde gelmesine izin verin. O parlak paragrafa geçmeden önce dört sayfalık düzyazılar yazabilirsiniz, bu daha sonra en çok satan romanınızın açılış paragrafı olabilir.

Ya da dört sayfalık saçmalıklar yazabilirsiniz.

Her iki durumda da sorun değil. Sadece yaz. İlk taslakta mükemmel olmak zorunda değil.

Çalışmanızı hazır olana kadar yayınlamayın.

En sevdiğim çocuk yazarlarından biri olan Mem Fox'un yazması iki yıl sürdü. koala louve yalnızca 487 kelime uzunluğunda. Bu, günde dört buçuk kelimeden biraz fazla! Neden bu kadar uzun sürdü? Çünkü tam olarak doğru kelimeleri tam olarak doğru yerlerde kullanana kadar üzerinde çalıştı. Ve bu zaman alır. Şimdi, her blog gönderisine harcamak için iki yılınız olduğunu önermiyorum. Tabii ki değil! Ama ben am Yazma ve "yayınla" yı tıklatma arasında biraz daha fazla zaman geçirmenizi önermek faydalı olabilir.

Yazma gruplarına katılın

Yazınızı canlandırmanın harika bir yolu, bir yazı grubuna katılmaktır. Bir yazı grubu, ilk taslakları göndermek ve aynı zamanda yazan kişilerden geri bildirim almak için güvenli bir yerdir (bu, bazen çalışmalarınızı paylaştığınızda ne kadar çıplak hissedebileceğinizi bildikleri anlamına gelir). Yazma grupları, yazınızı daha güçlü ve daha etkili hale getirmeye hizmet edecek yararlı yorumlar ve öneriler almak için harika yerler olabilir. Bazı gruplar haftalık veya aylık 'gösteri' sunar. Diğerleri tek seferlik bir sığınaktır. İşte bu sabah göz atarken karşılaştığım bir tanesi.

Yerel bölgenizde her hafta çalışmanızı paylaşmak için gerçek canlı insanlarla buluşabileceğiniz gruplar olabilir veya çevrimiçi yazma gruplarına katılabilirsiniz. Çok fazla 'googling' yapmadan, özellikle işinize ve blog yazmanıza yardımcı olmaya yönelik bazılarını bile bulabileceğinizi düşünüyorum.

Peki ya sadece sıkışıp kaldığın zaman?

Bazen olur. Sadece seni aydınlatacak hiçbir fikrin yok. Yazmak için oturursun ve hiçbir şey çıkmaz. İşte o zaman bir yazar olarak kendinizden şüphe etmeye başlarsınız.

Böyle zamanlar için en iyi tavsiyem yazmayı bırak. Yürüyüşe çıkmak. Duş almak. Biraz müzik ve dans et. Buzdolabını temizlemek. Yeri paspasla. Film izlemek. Kahve içmek için bir arkadaşla buluş. Bir ara verin ve yazmak dışında her şeyi yapın. Umarım işinize yenilenmiş ve gitmeye hazır olarak dönersiniz.

Mutlu yazılar!

Jennifer Taylor, okuryazarlık gelişimi ve iki dillilik konusunda uzmanlaşmış, Erken Çocukluk Eğitimi alanında doktora derecesine sahip, Sydney'li bir çocuk ve aile fotoğrafçısıdır. Fotoğraf çekmediği, ailesiyle vakit geçirmediği ya da yoga öğretmediği zamanlarda, elinde kırmızı kalemle emlakçıların pencerelerinin önünde dururken bulunabilir.