Πώς να βρείτε τον τέλειο φακό πορτρέτου για να αποφύγετε παραμόρφωση

Είτε είστε νέος φωτογράφος ή κάποιος με πολλή εμπειρία, μπορεί να έχετε ακούσει παραμόρφωση του φακού. Αναρωτηθήκατε ποτέ τι είναι το «τέλειος φακός πορτρέτου" Αν και δεν υπάρχει ένας τέλειος φακός ή εστιακό μήκος για πορτρέτα, ας δούμε πώς κάθε εστιακό μήκος επηρεάζει την παραμόρφωση του φακού, ώστε να μπορείτε να επιλέξετε τον καλύτερο φακό για κάθε περίπτωση.

Πρώτον, τι είναι η παραμόρφωση του φακού;

Η παραμόρφωση φακού είναι η παραμόρφωση της πραγματικής προβολής του θέματος σε μια φωτογραφία. Σε γενικές γραμμές, οι γραμμές που είναι ευθείες στην πραγματική ζωή αποκλίνουν προς τα έξω σε μια φωτογραφία. Τα οπτικά του φακού προκαλούν αυτό - όσο μεγαλύτερος είναι ο φακός, τόσο μεγαλύτερη είναι η παραμόρφωση. Έχετε δει ποτέ μια φωτογραφία που τραβήχτηκε με φακό fisheye, η οποία είναι πολύ ευρεία γωνία; Αυτά προκαλούν σημαντική παραμόρφωση (χρησιμοποιείται συχνά για σκοπούς δημιουργικών φωτογραφιών); Εάν έχετε, έχετε παρατηρήσει ότι ήταν εξαιρετικά παραμορφωμένο.

Αυτό είναι μέρος αυτού που ξεχωρίζει τις εικόνες fisheye και τις καθιστά μοναδικές, αλλά αυτό το αποτέλεσμα προκαλείται από παραμόρφωση του φακού. Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να θυμάστε όταν μαθαίνετε και κατανοείτε την παραμόρφωση του φακού, ειδικά σε σχέση με τα πορτρέτα, είναι ότι όσο πιο κοντά είστε σε ένα θέμα, τόσο πιο έντονη θα είναι η παραμόρφωση σας σε οποιοδήποτε εστιακό μήκος.

Πώς φαίνεται η παραμόρφωση του φακού;

Η παραμόρφωση του φακού είναι πολύ εύκολο να αναγνωριστεί μόλις ξέρετε πώς είναι. Τα πορτρέτα που λαμβάνονται με ευρείες γωνίες θα έχουν παραμορφωμένα χαρακτηριστικά. Επιπλέον, εάν συμπεριλαμβάνετε ολόκληρο ή ακόμα και μέρος του σώματος ενός ατόμου σε ένα πορτρέτο και χρησιμοποιείτε ευρεία γωνία, το θέμα σας θα έχει την τάση να έχει μια εμφάνιση «κεφαλής με φούσκα» Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι θα πρέπει να είστε κοντά στο θέμα σας για να τραβήξετε το πορτραίτο σας σε σύγκριση με την απόσταση που θα χρειαζόταν να έχετε με μεγαλύτερο φακό. Οι μακρύτεροι φακοί έχουν πολύ λιγότερη παραμόρφωση. Πρώτον, δεν χρειάζεται να είστε τόσο κοντά στο θέμα σας που μειώνει το αποτέλεσμα παραμόρφωσης. Επιπλέον, οι μακρύτεροι φακοί ενσωματώνουν «συμπίεση φακών». Ισιώνονται τα χαρακτηριστικά, αντί να τα διευρύνουν, κάτι που είναι κολακευτικό για τα περισσότερα θέματα.

Ακολουθούν παραδείγματα φωτογραφιών που δείχνουν παραμόρφωση σε διαφορετικά εστιακά μήκη. Όλες οι φωτογραφίες σε αυτό το άρθρο είναι SOOC (κατευθείαν από την κάμερα). Αμέσως παρακάτω θα δείτε δύο ξεχωριστές συλλογές οκτώ φωτογραφιών. Το ένα σετ λήφθηκε με κάμερα πλήρους καρέ και το δεύτερο σετ με κάμερα αισθητήρα περικοπής. Όλες οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με τις ίδιες ρυθμίσεις: f / 9, ISO 100, 1/160 και τραβήχτηκαν στο στούντιο. Χρησιμοποίησα τρεις φακούς. Όλες οι λήψεις από 24 έως 70 mm λήφθηκαν χρησιμοποιώντας 24-70 2.8. Οι λήψεις 85 mm τραβήχτηκαν χρησιμοποιώντας ένα 85mm 1.2, και τα πάντα από 100mm έως 200 τραβήχτηκαν χρησιμοποιώντας ένα 70-200 2.8. Χρησιμοποίησα το 85mm prime επειδή παρόλο που αυτό το εστιακό μήκος περιλαμβάνεται στο εύρος 70-200, αυτό το εστιακό μήκος δεν σημειώνεται στο βαρέλι του φακού και ήθελα να είμαι σίγουρος ότι έχω ακριβώς αυτό το μήκος.

Ο βοηθός μου, ο οποίος προφανώς είναι πολύ ενθουσιώδης, δεν κινήθηκε μεταξύ πυροβολισμών καθώς ήμουν πολύ σαφής ότι έπρεπε να μείνει ακίνητος! Επέστρεψα με κάθε βολή και τα πλαισίωσα όσο πιο κοντά μπορούσα. Οι λήψεις στο φαρδύ άκρο είναι πιο σκοτεινές λόγω και των δύο βινιετάρισμα από το 24-70 στο φαρδύ άκρο και επειδή ήμουν πραγματικά μπροστά από το φως γιατί έπρεπε να είμαι τόσο κοντά στο θέμα μου.

Όπως μπορείτε να δείτε, όσο μεγαλύτερη είναι η γωνία του φακού, τόσο πιο παραμορφωμένο γίνεται το θέμα. Σε ευρύτερες γωνίες, το πρόσωπό του στενεύει, η μύτη φαίνεται μεγαλύτερη και ευρύτερη, ακόμη και οι άκρες του σκηνικού είναι ορατές λόγω της ευρείας γωνίας. Σε μεγαλύτερα εστιακά μήκη, το πρόσωπο του ατόμου αρχίζει να διευρύνεται και να φαίνεται πιο αληθινό στη ζωή.

Τι γίνεται με την επιλογή διόρθωσης φακών στο Lightroom ή στο ACR;

Και τα δύο αυτά προγράμματα έχουν μια επιλογή διόρθωσης φακού, η οποία αντιστρέφει μέρος του βινιετάρισμα και της παραμόρφωσης που προκαλείται από ευρυγώνιους φακούς. Αρκεί όμως να εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται αυτοί οι φακοί ως φακοί πορτρέτου; Δεν νομίζω. Στο παρακάτω παράδειγμα, μπορείτε να δείτε πριν και μετά. Το προηγούμενο είναι μια λήψη SOOC, που τραβήχτηκε σε κάμερα πλήρους καρέ 35 mm. Το After εφαρμόζει διόρθωση φακών στο Lightroom. Η μετέπειτα λήψη είναι πιο φωτεινή λόγω της μείωσης του βινιετάρισμα που συμβαίνει στην ευρύτερη γωνία και η λήψη είναι επίσης κάπως ισοπεδωμένη. Ωστόσο, αυτή η λήψη μετά τη διόρθωση του φακού δεν είναι ακόμη συγκρίσιμη με μια φωτογραφία που τραβήχτηκε σε μεγαλύτερο εστιακό μήκος.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει πάντα να χρησιμοποιώ έναν μακρύ φακό όταν φωτογραφίζω πορτρέτα;

Η σύντομη απάντηση σε αυτό είναι όχι. Μόλις εσύ κατανοήστε τα αποτελέσματα των φακών ευρείας γωνίας, θα μάθετε πότε δεν πρέπει να τα χρησιμοποιείτε αλλά και πότε μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε. Γιατί λοιπόν να θέλετε να χρησιμοποιήσετε ευρυγώνιο φακό όταν τραβάτε πορτρέτα, με βάση τα παραπάνω παραδείγματα όπου το θέμα φαίνεται μάλλον αφύσικο όταν φωτογραφίζετε σε ευρεία γωνία; Υπάρχουν μερικοί φωτογράφοι που θα χρησιμοποιήσουν ευρύτερες γωνίες για λεπτά θέματα. Στο παρακάτω παράδειγμα, παρόμοια πορτρέτα ελήφθησαν στα 24 mm και 135 mm, χρησιμοποιώντας τις ίδιες ρυθμίσεις εκτός από το εστιακό μήκος. Και πάλι, αυτές οι λήψεις είναι ευθείες από την κάμερα. Στο πρώτο πορτρέτο, το θέμα είναι πιο επιμηκυμένο και το πρόσωπό της εμφανίζεται πιο γωνιακό, κάνοντάς το να φαίνεται κάπως πιο λεπτό. Ωστόσο, μπορείτε να δείτε ότι το κεφάλι της φαίνεται κάπως μεγάλο για το σώμα της (το φαινόμενο "bobble head" που αναφέρθηκε νωρίτερα) και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται πρακτική.

Η λήψη που ακολουθεί, πάλι ευθεία από την κάμερα, τραβήχτηκε στα 37mm χρησιμοποιώντας τον φακό 24-70. Ήμουν σε θέση να είμαι αρκετά καλή απόσταση από το θέμα μου, όπου η ευρεία γωνία δεν προκάλεσε τόσο παραμόρφωση όσο θα ήμουν αν ήμουν πιο κοντά. Αν και θα ήταν ιδανικό να είμαι σε θέση να είμαι ακόμη πιο μακριά από το θέμα μου με μεγαλύτερο φακό, απέκτησα αποδεκτά αποτελέσματα με την περιοχή και τις συνθήκες στις οποίες δούλευα εκείνη τη στιγμή.

Η συμπίεση φακού αναφέρθηκε νωρίτερα. Τι σημαίνει αυτό?

Οι μακρύτεροι φακοί, λόγω της οπτικής τους, έχουν ως αποτέλεσμα να ισοπεδώσουν τα χαρακτηριστικά των θεμάτων σας και να φέρουν πιο κοντά τα υπόβαθρα. Σε μια ρύθμιση στούντιο ενώ χρησιμοποιείτε ένα στερεό χρώμα σκηνικό, το στοιχείο φόντου μπορεί να μην είναι τόσο εμφανές. Ήθελα να δείξω ένα παράδειγμα σε ένα περιβάλλον όπου θα μπορούσε να απεικονιστεί σαφώς. Η συμπίεση δεν είναι παραμόρφωση, αλλά σχετίζεται και όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές στο άρθρο, είναι σημαντικό να δείξετε ένα παράδειγμα. Στις δύο φωτογραφίες παρακάτω, χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες ρυθμίσεις και στις δύο φωτογραφίες: f / 2.8, ISO 100, 1/500 ταχύτητα κλείστρου και τις ίδιες ρυθμίσεις ισορροπίας λευκού. Η αριστερή φωτογραφία τραβήχτηκε χρησιμοποιώντας φακό 50 mm και η δεξιά φωτογραφία, φακό 135 mm. Το ενθουσιώδες θέμα μου ήταν στην ίδια θέση και για τις δύο φωτογραφίες, αλλά το φόντο φαίνεται μεγαλύτερο και πιο κοντά στη δεύτερη φωτογραφία. Τα χαρακτηριστικά του εμφανίζονται επίσης κάπως πιο κολακευτικά. Αυτό οφείλεται στη συμπίεση φακών μεγαλύτερων φακών.

Λοιπόν, ποιος είναι ο τέλειος φακός πορτρέτου σας; Δεν υπάρχει καμία σωστή απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως εάν κάνετε λήψη με αισθητήρα περικοπής ή πλήρες καρέ. η συνήθης τοποθεσία λήψης σας. και ακόμη και το στυλ σας. Για μένα, 85 mm σε εσωτερικούς χώρους και 135 σε εξωτερικούς χώρους είναι τα αγαπημένα μου, αλλά η δική σας μπορεί να είναι διαφορετική. Το πιο σημαντικό είναι να καταλάβετε πώς διαφορετικοί φακοί θα επηρεάσουν τις φωτογραφίες σας και θα κάνουν τις επιλογές σας από εκεί.

Η Amy Short είναι ο ιδιοκτήτης του Φωτογραφία της Amy Kristin, μια φωτογραφία πορτρέτου, μητρότητας και φωτογραφίας καλών τεχνών στο Ρόουντ Άιλαντ. Μπορεί να βρεθεί στο Facebook και Google+.