تمام آنچه که می خواهید در مورد DOF (عمق میدان) بدانید

هفته گذشته هنگامی که عکس هایی از نحوه جلب توجه را نشان می دادم ، یک نظر خارق العاده از یکی از خوانندگانم دریافت کردم. او موافقت کرد که برای همه شما پستی در Depth of Field بنویسد که کاملاً فنی تر است و روش بصری من در توضیح آن است. متشکرم از برندان بیرن برای این توضیح شگفت انگیز

_____________________________________________________________________________________________________________________

جودی لطف کرد و از من خواست چند کلمه درباره DOF یا عمق میدان بنویسم. امیدوارم بدون مراجعه به ریاضیات دیوانه یا بازگشت به فصل مربوط به اپتیک در کتاب فیزیک دانشگاه من ، این اطلاعات را به روشی قابل فهم ارائه کنم. اطلاعات زیادی در مورد DOF در اینترنت وجود دارد ، من چند لینک به سایت های جالب ارسال خواهم کرد.

لطفاً بخاطر داشته باشید ، من یک عکاس ، فیزیکدان یا ریاضیدان حرفه ای نیستم ، بنابراین آنچه را که به نظر من درست است ، براساس 25 سال عکاسی آماتور نوشته ام. اگر کسی نظر ، س questionsال یا انتقادی دارد ، لطفاً برای من ایمیل بزنید. اینجا هیچ اتفاقی نخواهد افتاد:

من اغلب به عکسهای کنار گذاشته شده خود نگاه می کنم تا بفهمم چگونه آنها را پیچیده ام. اگر مسئله درگیر نبودن موضوع به اندازه کافی باشد ، به طور معمول یکی از چهار مشکل خواهد بود. در این مقاله ما بر روی مورد نهایی تمرکز خواهیم کرد.

1. لرزش دوربین - نوشیدن بیش از حد استارباکس در هنگام شلیک و پیر شدن دست ها باعث می شود که دوربین من در هنگام نوردهی لرزاند. این مسئله اغلب در هنگام مواجهه بیشتر دیده می شود. قاعده کلی این است که قرار گرفتن در معرض دست باید سرعت شاتر بالاتر از 1 / فاصله کانونی داشته باشد. به عنوان مثال ، روی لنز 55 میلی متری ام ، بهتر است با سرعت شاتر سریعتر از 1/60 ثانیه عکس بگیرم. راه حل های احتمالی: استفاده از لنز IS (تثبیت کننده تصویر) ، استفاده از سرعت شاتر بیشتر یا استفاده از سه پایه به جلوگیری از مشکلات لرزش دوربین کمک می کند.

1. موضوع در حال حرکت است - کنترل این امر دشوار است ، به خصوص در هنگام مواجهه بیشتر. راه حل های ممکن: استفاده از سرعت شاتر سریعتر. از آنجا که زمان کمتری برای حرکت سوژه وجود دارد ، احتمال تاری نیز وجود دارد. استفاده از فلاش می تواند به انجماد حرکت نیز کمک کند. و البته ، شما همیشه می توانستید به سوژه بگویید که ثابت بماند (موفق باشید با آن یکی.)

1. لنز بی کیفیت. - من اغلب شنیده ام که اگر مجبورید یکی از این دو مورد را انتخاب کنید ، بهتر است روی شیشه با کیفیت خوب سرمایه گذاری کنید تا در بدنه دوربین. در حالی که من خیلی دوست دارم یک لنز کلاس L برای کانن خود داشته باشم ، اما سعی می کنم لنزهای خوبی را که توانایی خرید آن را دارم خریداری کنم.

1. DOF - عمق میدان اطراف یک نقطه است که در کانون قرار دارد. از نظر تئوری ، فوکوس دقیق فقط در یک نقطه از لنز امکان پذیر است. این نقطه را می توان از نظر ریاضی بر اساس عوامل مختلفی محاسبه کرد. خوشبختانه ، برای ما انسان ها ، چشمان ما کاملاً گیج کننده نیستند ، بنابراین در عوض ، یک محدوده در جلو و پشت آن نقطه تمرکز وجود دارد که به طور قابل قبولی متمرکز در نظر گرفته می شود. بیایید این را از نزدیک بررسی کنیم.

لطفاً بخاطر داشته باشید که اندازه ناحیه تمرکز قابل قبول چیز خوب و بدی نیست. به عبارت دیگر ، یک DOF بزرگ لزوما چیز خوبی نیست. همه چیز به آنچه شما به دنبال آن هستید بستگی دارد. عکاسان از DOF به نفع خود استفاده می کنند و به دلایل هنری می توان آن را دستکاری کرد.

به عنوان مثال ، عکسهای پرتره اغلب با استفاده از یک DOF بسیار کم عمق ، تمرکز را بر روی سوژه قرار می دهند در حالی که بقیه عکس را تاری می کنند.

از طرف دیگر ، در عکسهای منظره ، یک عکاس ممکن است بخواهد عکس دارای DOF بزرگ باشد. این اجازه می دهد تا یک منطقه عظیم از پیش زمینه تا پس زمینه مورد توجه قرار گیرد.

به هر حال ، من در جایی خوانده ام که مردم به طور طبیعی به عکس هایی با DOF کم عمق جذب می شوند ، زیرا بسیار شبیه روشی است که چشمان ما به طور طبیعی چیزها را می بینند. چشم ما بسیار شبیه لنز دوربین است. با بینایی خود ، ما همه چیز را از نزدیک تا بی نهایت در یک نگاه به وضوح نمی بینیم ، اما در عوض چشمان ما برای تمرکز بر روی طیف های مختلف فاصله تنظیم می شوند.

عکس اول مثالی با DOF بسیار کم عمق است. من این لاله ها را از فاصله 3 فوت با سرعت 40 میلی متر f / 2.8 در 1/160 ثانیه شلیک کردم. می بینید که لاله جلو در کانون توجه قرار دارد (کم و بیش) ، در حالی که در پس زمینه ، به ویژه از همه ، لاله عقب تار است. بنابراین علی رغم اینکه لاله عقب فقط 4 یا 5 اینچ از لاله جلو فاصله دارد ، لاله عقب از محدوده قابل قبول تمرکز خارج است.

عکس انجمن رومی نمونه ای از DOF بسیار عمیق تر است. از فاصله 500 فوت با سرعت 33 میلی متر f / 18 در 1/160 ثانیه شلیک شد. در این عکس ، موارد از پیش زمینه تا پس زمینه در کانون توجه هستند.

چرا این محدوده های فوکوس قابل قبول به روشی که در این عکس ها اتفاق افتاده رخ داده است؟ ما در این تصاویر عوامل موثر بر DOF را بررسی خواهیم کرد.

عوامل مختلف تحت تأثیر DOF قرار می گیرند. اکنون ، من نمی خواهم فرمول محاسبه DOF را به شما ارائه دهم زیرا این مقاله باعث پیچیده شدن این مقاله می شود. اگر کسی به فرمول ها علاقه مند است ، لطفا به من ایمیل بزنید و می توانم آنها را برای شما ارسال کنم. به هر حال ، یک وب سایت عالی وجود دارد که می توانید DOF داده شده را محاسبه کنید. http://www.dofmaster.com/dofjs.html

بنابراین ، به جای اینکه به ریاضیات پشت همه این مسائل نگاه کنم ، قصد دارم روی مواردی که باعث تغییر DOF می شوند تمرکز کنم و به شما نشان می دهم که چگونه می توانید DOF خود را دستکاری کنید.

چهار عامل عمده وجود دارد که بر اندازه دامنه منطقه متمرکز قابل قبول تأثیر می گذارد: آنها عبارتند از:

• فاصله کانونی - تنظیم کانونی روی لنز شما. به عبارت دیگر ، شما چقدر روی یک موضوع بزرگنمایی می کنید ، به عنوان مثال ، 20 میلی متر روی لنز 17-55 میلی متر.
• فاصله تا موضوع - فاصله شما با موضوع چقدر است که می خواهید تمرکز کنید.
• سایز دیافراگم - (f / stop) (اندازه دهانه شاتر) - به عنوان مثال ، f / 2.8
• دایره سردرگمی - مطابق با نام خود عمل می کند زیرا یک عامل بسیار پیچیده و گیج کننده است که در همه دوربین ها متفاوت است. در وب سایت فوق الذکر می توانید دوربین خود را انتخاب کنید و وارد حلقه درست سردرگمی می شود. ما این را بررسی نمی کنیم زیرا شما نمی توانید آن را تغییر دهید مگر اینکه از دوربین دیگری استفاده کنید.

بنابراین ، ما بر روی سه مورد اول تمرکز خواهیم کرد ، زیرا این موارد معمولاً تحت کنترل ما هستند.

فاصله کانونی - این است که چگونه بزرگنمایی موضوع شما. DOF بسیار تحت تأثیر این امر قرار می گیرد. به شرح زیر عمل می کند ، هرچه بیشتر بزرگنمایی کنید ، DOF شما کم عمق تر خواهد بود. به عنوان مثال ، اگر سوژه شما 20 فوت است و شما از یک لنز زاویه دار مانند 28 میلی متر استفاده می کنید ، منطقه در فوکوس قابل قبول بسیار بیشتر از استفاده از لنز بزرگنمایی در 135 میلی متر است. با استفاده از وب سایت فوق الذکر ، برای مثال 28 میلی متر ، دامنه قابل قبول فوکوس از 14 فوت تا 34 فوت است ، در حالی که اگر بزرگنمایی کنم تا 135 میلی متر ، دامنه قابل قبول فوکوس از 19.7 فوت به 20.4 فوت می رسد. این دو نمونه در Canon 2.8D من با f / 40 هستند. در 28 میلی متر ، کل محدوده قابل قبول متمرکز حدود 20 فوت است ، در حالی که در 135 میلی متر ، دامنه قابل قبول کمتر از 1 فوت است. درست در فوکوس بیشتر از 28 میلی متر نسبت به بزرگنمایی در طول 135 میلی متر ، بسیار راحت تر است.

فاصله تا موضوع - این فاصله لنز شما با سوژه ای است که می خواهید در فوکوس نزدیک باشد. DOF در مورد فاصله از سوژه به شرح زیر عمل می کند. هرچه به سوژه نزدیکتر باشید ، DOF کم عمق تر خواهد بود. به عنوان مثال ، در 40D من در f / 2.8 با استفاده از لنز 55 میلی متر ، اگر سوژه 10 فوت دور باشد ، محدوده قابل قبول از 9.5 فوت به 10.6 فوت می رسد. اگر سوژه 100 فوت فاصله داشته باشد ، دامنه قابل قبول از 65 تا 218 فوت است. این یک اختلاف بزرگ است ، در 10 فوت. محدوده متمرکز حدود 1 فوت است ، در حالی که در 100 فوت ، محدوده متمرکز بیش از 150 فوت است. یک بار دیگر ، وقتی سوژه شما دورتر است ، تمرکز راحت تر است.

سایز دیافراگم - عنصر نهایی در کنترل ما اندازه دیافراگم یا f-stop است. برای اینکه موضوعات کمی گیج کننده تر باشند ، اندازه کوچک f-stop (مانند f / 1.4) به این معنی است که دیافراگم شما کاملاً باز است و یک عدد f-stop بزرگ (مانند f / 16) به این معنی است که دیافراگم بسیار کوچک است. نحوه تأثیر DOF توسط دیافراگم به شرح زیر است. یک عدد f-stop کوچک (که به معنای باز بودن دیافراگم است) دارای DOF کم عمق تر از یک f-stop بزرگ است (جایی که دیافراگم کوچک است). به عنوان مثال ، اگر لنز بزرگنمایی بزرگ من روی 300 میلی متر تنظیم شده باشد ، اگر f-stop روی 2.8 تنظیم شود و من با سوژه ای 100 فوت فاصله می گیرم ، دامنه قابل قبول از 98 فوت تا 102 فوت است ، اما اگر از توقف f کوچک 16 ، سپس محدوده خوب از 91 به بیش از 111 فوت می رسد. بنابراین ، با باز شدن لنز به صورت گسترده ، محدوده فوکوس قابل قبول حدود 4 فوت است ، اما با دیافراگم کوچک (f-stop بزرگ) ، دامنه خوب حدود 20 فوت است. باز هم ، هنگامی که f-stop بزرگ است (دیافراگم کوچک است) ، تمرکز راحت تر است.

اکنون که سه عامل اصلی تأثیرگذاری بر DOF را بررسی کردیم ، بیایید نگاهی به دو نمونه عکس قبلی من بیاندازیم ، و ببینیم چرا نتیجه ای را که گرفتم به دست آوردم.

در اولین عکس با لاله ها ، سه عامل اصلی در شات عبارتند از: عکس گرفته شده در 40 میلی متر ، سوژه در 3 فوت ، با استفاده از دیافراگم f / 2.8. با استفاده از ماشین حساب ، محدوده متمرکز قابل قبول از 2.9 تا 3.08 فوت طول می کشد. این کل دامنه 18/2 فوت یا حدود XNUMX اینچ است. فاصله لاله های جلو تا عقب حدود 4 یا 5 اینچ بود ، بنابراین لاله پشت از حد قابل قبولی خارج نیست و بنابراین بسیار تار است.

در عکس دوم در رم ، سه عامل اصلی عبارتند از: عکس گرفته شده با سرعت 33 میلی متر ، سوژه در حدود 500 فوت ، با استفاده از دیافراگم f / 18. با استفاده از ماشین حساب ، محدوده متمرکز قابل قبول در واقع از 10.3 فوت تا Infinity طول می کشد. به همین دلیل ، کل عکس در فوکوس واضحی قرار دارد. بنابراین حتی اگر ماه در عکس من باشد ، آن هم واضح است.

بنابراین این همه برای شما چه معنایی دارد؟ آیا باید فقط در f-stop های بزرگ از سوژه های دور با لنزهای زاویه دار عکاسی کنیم؟ بدیهی است که نه ، ما می خواهیم بتوانیم با استفاده از DOF عکس هایی را بسازیم که به بهترین وجهی برای ظاهری که ما سعی می کنیم باشد. ما باید آنچه را که DOF را تحت تأثیر قرار می دهد به خاطر بسپاریم و بیاموزیم که چگونه برای دستیابی به هدف خود به بهترین شکل از آن استفاده کنیم.

به طور خلاصه:

وقتی فاصله از موضوع افزایش می یابد (موضوع فاصله بیشتری می گیرد) ، DOF افزایش می یابد

وقتی فاصله کانونی افزایش می یابد (وقتی بزرگنمایی می کنیم) ، DOF کاهش می یابد

هنگامی که اندازه دیافراگم افزایش می یابد (تعداد ایستگاه f کوچکتر می شود) ، DOF کاهش می یابد

خوش شانس و تیراندازی مبارک!

برندان بایرن

فلیکر: http://www.flickr.com/photos/byrnephotos/

ایمیل [ایمیل محافظت شده]

سایت های مفید:

http://www.dofmaster.com/dofjs.html

http://www.johnhendry.com/gadget/dof.php

http://en.wikipedia.org/wiki/Depth_of_field