Perjalanan Dadi Fotografer Profesional

Miturut Gail Bunning saka Fotografi Gail Anne

Dadi fotografer profesional minangka salah sawijining dalan sing paling angel, angel lan paling migunani sajrone uripku. Aku mesthi ngerti yen aku pengin foto. Sanajan isih cilik, aku kepengin banget kepiye cara nggawe film lan kothak cilik kasebut. Kepiye carane ndeleng gambar beda karo mripatku nanging luwih seneng karo atiku.

Aku berkembang dadi "fotografer" nalika wis diwasa. Aku bisa ngucapake bener nalika lair anakku sing pertama. Kamera sing murah kanggo bojoku lan aku nyedhiyakake tujuan sing gedhe nalika njupuk sejuta lan siji foto makhluk cilik iki sing digawe. Aku miwiti kanthi nembak rata-rata lan alon-alon pindhah menyang kain draping ing ruang tamu. Nalika semrawut, aku seneng foto kasebut kaya fotografer sing paling profesional lan kondhang sing nate motret.

Aku ngirit dhuwit, njupuk kupon, nggawa dheweke menyang Olan Mills lan JCPenney, ngarepake gambar sing apik lan apik banget saka eseme sing sampurna lan ayu lan nalika adhine teka, aku miwiti maneh maneh nalika iki aku ngerti yen ora ana sing ngerti. lan njupuk dheweke kaya sing dakkarepake lan sing diwiwiti, perjalanan fotografi iki.

Aku tuku kamera DSLR kaping pisanan kanthi 500.00 sing digawe ngrancang kanggo greja sing udakara yuta mil. Aku ketemu karo wong lanang karo tas kanvas ing warung sing isih adoh setengah jam. Aku nyekel kamera kasebut lan ngerti yen iki panggilanku. 500.00 mbukak donya anyar sing gedhe kanggo aku.

Aku maca lan sinau lan nyentak. Aku melu a papan fotografi. Aku mutusake arep pro. Diputusake. Tembung lucu kuwi. Aku ora siap siyap mbayar sapa wae, nanging aku ngerti yen kudu ngilangi foto kasebut. Aku pengin nuduhake lan cepet. Aku bungah banget. Aku dadi fotografer.

Aku nganyarke kamera kasebut setaun mengko. Kanggo sing luwih profesional. Aku "nembak" kulawarga lan bayi lan lair. Priksa saben foto, suntingan, sinau, nyerep. Sawetara taun mengko, kamera liyane, kaca liyane, kelas liyane, tumindak liyane lan liyane babagan bisnis. Nanging sing lali aku dadi, dadi fotografer ora ateges sampeyan njupuk dhuwit. Sampeyan ora dadi fotografer kanggo ngasilake jutaan dolar, dadi fotografer kanggo njupuk wektu kanthi tepat. Penghasilan mung akeh gaweyan.

Nalika aku nyekel wong liya. Saben acara, saben eseman, saben bayi, aku ora kejawab foto kenanganku dhewe. Aku kuwatir banget babagan cahya lan pemasaran, aku lali kenapa aku miwiti lelungan iki. Kanggo nyekel uripku. Munggah-mudhun. Aku ngenteni wektu akeh kanggo nggawe merek, setaun kepungkur lan kabeh aku mung potret, foto sing sampurna lan bocah-bocah sing ora mudheng lan reged. Sing paling tuwa umur sepuluh taun lan aku ora yakin ana sepuluh foto dheweke lan dheweke bebarengan. Aku sibuk banget kuatir babagan foto sing sampurna, mula aku lali ora masrahake kamera lan njupuk momen kanggo dheweke.

Aku kesasar ing fotografi.

Saiki aku nyoba ngelingi njupuk sirah amben, eseman lan nangis lan isih ana eksperimen ing latar mburi lan pencahayaan, aku njupuk foto nalika sunar srengenge lan menehi sing paling apik kanggo para klien. Oke, iku ora kabeh bener, kadhang kala dheweke dadi ora sampurna amarga aku pengin dheweke ngelingi kulawargane kaya aku kelingan kulawarga, ora sampurna, fokus emosional ... kulawarga, polos lan sederhana. Ana wektu lan papan kanggo nuduhke sing sampurna, nanging aku ngajak sampeyan ngelingi njupuk gambar lan ora mung potret. Dheweke penting banget. Gambar sing nyritakake babagan urip kita. Yen anak wis gedhe lan pindah lan bojone katon tuwa, sampeyan bakal kepengin mbalik ndeleng apa sing biyen. Foto njupuk kenangan sing ora bisa dilalekake, nanging aku ngarep-arep banget. Elinga kanggo motret, sanajan saiki durung sampurna, mbesuke bakal bisa uga.

Kiriman iki ditulis dening Gail Bunning saka Fotografi Gail Anne. Gail minangka ibu kanggo telu plus siji beagle nakal. Dheweke tato lan ganti rambut. Dheweke seneng banget karo pegaweane. Dheweke seneng karo wong, lan dheweke seneng nonton kulawarga sing tuwuh. Gail duwe kecanduan kerajinan cilik lan bisa uga wis kecanduan Facebook. Photography nggawe dheweke seneng, iku geni.