Pencitraan 3D jarak adoh wis tekan tandha siji kilometer

Peneliti nggawe sistem kamera nganggo laser sing ngrekam gambar obyek 3D kanthi resolusi dhuwur, adoh nganti udakara kilometer (3000 kaki).

Proses kasebut dijenengi pencitraan ambane Time-of-Flight (ToF), adhedhasar wektu sing dibutuhake cahya kanggo laser bali menyang sumber, sawise mbanting obyek sing difoto.

Peneliti nyoba kamera dhewe, saka jarak 910 meter. Dawane dawa laser dadi aman kanggo mripat.

Nganti saiki, jangkoan pencitraan 3D jarak adoh banget winates

Teknologi sing digunakake ing kene padha karo radar, nanging nggunakake cahya, dudu gelombang mikro. Kanggo pemetaan obyek utawa adegan ing 3D, para ilmuwan nggawe sinar laser lan ngukur suwene wektu supaya cahya bisa bali.

Pencitraan jero ToF saiki wis ana ditrapake ing visi mesin lan sistem navigasi kanggo kendaraan otonom.

Nganti saiki, jangkoan sing katutup cukup cekak. Uga, piranti ToF ngalami alangan karo akeh permukaan sing ora nggambar cahya infrared kanthi bener.

Ilmuwan saka Edinburg, Skotlandia bubar ngatasi kekurangan kasebut, lan nglaporake asile ing jurnal internasional Optical Express, Optics Express.

Presisi skala milimeter kanthi jarak sing adoh

Dipimpin dening Gerald Buller, profesor ing Universitas Heriot-Watt ing Edinburgh, tim peneliti wis bisa ngrekam gambar obyek kanthi resolusi 3D kanthi rinci, nganti udakara kilometer.

Sistem kamera cepet nyapu sinar laser kurang daya, jarak adoh. Banjur njupuk cahya sing bali, lan ngrancang saben wektu perjalanan saben foton kanthi matriks, piksel-per-piksel.

Beda karo mesin pencitraan ambane sing kepungkur, sing nggunakake laser dawa gelombang maneh (udakara 1560 nanometers), sing mbisakake ngrekam tekstur sing luwih dhuwur, kaya artikel sandhangan.

Panjang gelombang sing luwih dawa iki, luwih saka 1550 nanometer, duwe atmosfer sing luwih apik, tegese luwih cepet, lan sinyal luwih gampang dideteksi, metu saka level swara surya. Kaloro faktor kasebut nyumbang kanggo sawetara tambah nganti siji kilometer.

Aspek positif saka dawa gelombang iki yaiku aman kanggo mripat, yen digunakake kanthi daya sithik.

Sanajan bisa mbedakake klambi, kamera durung bisa ngolah praupane manungsa, amarga kulit gampang nyerep cahya. Nanging, karakteristik reflektif kulit bakal nambah nalika kringet.

Kejabi identifikasi rai pungkasane, sistem kamera bisa digunakake kanggo navigasi ing kahanan visibilitas sing angel, utawa kaya sing disaranake Gerald Buller, mindhai kesehatan vegetasi saka pesawat, pambiji potensi bebaya, kanthi ngukur pangowahan geologi, utawa ngapikake pemetaan samodra.