Kapan Jam Ajaib, Pancen?

Kawicaksanan konvensional negesake manawa fotografer duwe rong kali kualitas saben dina kanggo nindakake apa sing ditindakake ing njobo - sajrone "jam sihir" (uga dikenal minangka "jam emas") ing sekitar sunrise lan surup. Malah ana app sing diarani, "Jam Ajaib" kanggo mesthekake sampeyan ngerti kapan arep nyiyapake lan ngrusak peralatan kanggo wektu kasebut. Nanging kaya umume tembung "kamera paling apik yaiku kamera", wektu sing paling apik kanggo motret yaiku wektu sing wis ana.

Tengah awan mesthi dianggep dadi perkara sing angel ing jagad fotografi. Apel sing asring diulang kaya "awan awan dipengini" lan "tangi sadurunge esuk lan turu yen sampeyan bisa" ditrapake minangka aturan sing tetep supaya sampeyan kudu wektu.

Nanging aku njaluk beda.

The tengah dina bisa dadi wektu sing nyenengake lan nyenengake supaya kamera bisa digunakake, sanajan ing musim panas Atlanta sing susah utawa musim salju Buffalo. Srengenge awan diwiwiti kanthi garis awan lan bayang-bayang, luwih-luwih nalika nggarap arsitektur kayata cityscapes. Contone, "Chicago, Saiki & Banjur”Dijupuk kanthi srengenge kebak ing tengah Kutha Windy ing antarane rong bangunan landmark: Soldier Field sing anyar lan sing sadurunge duwe jeneng sing padha. Foto iki mung dijupuk Nikon DSLR level entri, lensa kit dhasar, lan ora ana saringan.

Wektu is kabeh Nanging wektu sing ditemtokake kanggo fotografi asring disemprotake karo watesan jadwal operasi taman, istana, junkyards, konser, safari, lapangan pameran, pertunjukan udara, balapan balap, lan omah-omah bersejarah. Minangka fotografer wanita sing asring kerja dhewe, wektu saya diwatesi karo masalah keamanan pribadi, dadi awan luwih disenengi tinimbang wayah wengi. Lan minangka wong sing duwe kulawarga, kerjaan, lan sawetara hobi, wektune uga bisa dakwatesi.

Kaping pirang-pirang dina kudu meksa kita supaya beda-beda mikir, kaya mung matesi siji lensa (Eksperimen apik kanggo postingan blog liyane!). Mung nganggo lensa fisheye, kayata otak sampeyan bakal entuk ide anyar kanthi seger lan macem-macem. Lensa sudhut amba bisa ngasilake outlet kreatif kanggo ngulandara fotografi anyar sing bisa dipikirake uga portofolio sampeyan.

Tuladha liyane: “repose"Dijupuk ing papan perlindungan kupu-kupu kanthi lampu alami lan lampu bohlam sing ora ngganggu. Elinga bayangan alus lan warna pop sing apik, sanajan awan. Wektu diwatesi mung jam kerja biasa, sing mesthi ora kalebu sunar utawa surup.

Ing wektu liyane, serendipitas sing gedhe banget nduweni peran paling gedhe. "runaway Pengantin"Kacilakan sing nyenengake nalika calon panganten wanita lagi ngaso nalika ngenteni pemotretan sadurunge pesta. Aku mung ing papan lan wektu sing pas, arep motret mobil lan peralatan pertanian sing ora karat. Sawise entuk ijin lisan saka subjek kanggo motret dheweke tanpa fitur sing dingerteni, aku mung njupuk sawetara foto. Kita ora ijolan informasi kontak - mung eseman lan salam.

Tembakan liyane sing ora direncanakake, "Mbukak Day, "Dituju menyang plancongan marani sedulur-sedulure nalika aku lan bojomu tekan kebon kembang srengenge sing hebat. Klumpukan fotografer cilik liyane wis mlaku liwat dalan sing regane golek sunar srengenge. Kaya nasibku, wayah wis meh awan. Nanging sapa sejatine aku sing nolak foto foto sing ora sengaja amarga sawetara aturan sing ora umum babagan wektu sing tepat kanggo motret?

Siji alesan pungkasan kanggo nglampahi kualitas awan nganggo kamera sampeyan mung supaya ora bisa ngrusak fotografer sing nggunakake tripod. Kaya kertu Visa, kabeh ana ing endi wae. Dheweke nggawe ruang sing terkenal lan mlebu ing latar mburi sampeyan. Nanging sampeyan bisa terus metu nalika wong akeh Ajaib mangan awan lan turu.

Dadi, ayo lunga mrana lan motret, apa ora? Saiki waktune apik.

Debbie Paulding mung simbahmu sing biasa maraton lan triathlon, mlumpat saka pesawat, lelungan jagad kanthi anggaran sepatu, mulang basa Spanyol, lan nyunting majalah internasional. Oh, lan dheweke uga nindakake fotografi. Deleng lan tinggalake komentar ing: www.zoomandshoot.com.