De geheime fotografie-ingrediënten om wazige achtergronden te krijgen

Een van de dingen die ik veel fotografen aan elkaar zie vragen is: “Hoe krijg ik dat onscherpe achtergrond? Die bokeh die ik overal zie? Welke lens doet dat? " Hoewel we misschien niet altijd een wazige achtergrond willen, kan het echt helpen in situaties waarin u een duidelijke scheiding wilt aanbrengen tussen uw onderwerp (en) en de achtergrond. Nou, het is niet alleen een specifieke lens, en er zijn een aantal factoren die een onscherpe achtergrond kunnen beïnvloeden. Dit klinkt misschien ingewikkeld, maar als je eenmaal alle factoren begrijpt, is het heel gemakkelijk om prachtige wazige achtergronden in je foto's te krijgen als je ze graag zou willen hebben.

Hot tip: Alle foto's in deze blog hebben instellingen onder de foto. Elke foto is bewerkt met MCP Lightroom-voorinstellingen uit verschillende sets en ze zijn allemaal opgemaakt voor deze blog met de Display It For Web-set voor Lightroom.

Geheim ingrediënt 1: scherptediepte

Het eerste dat u moet begrijpen als u leert over het krijgen van een wazige achtergrond, is de scherptediepte. Er zijn nog andere factoren, maar scherptediepte (DOF) is een grote. Scherptediepte is de naam voor de diepte (van voren naar achteren) van uw brandpuntsvlak. Wat is precies een brandvlak? Een brandpuntsvlak is de hoeveelheid van uw foto waarop is scherpgesteld, en het is parallel aan de sensor van uw camera (en in wezen de voorkant van uw lens). Het gaat theoretisch op en neer en van links naar rechts tot in het oneindige, maar de breedte of diepte van voor naar achter is eindig op basis van de onderstaande factoren. Zie het als een grote glasplaat met een variërende diepte van voor naar achter, afhankelijk van de onderstaande factoren. Alle factoren worden gecombineerd om de scherptediepte van elke opname te creëren. Kun je het echt zien? Nou, je zult natuurlijk geen glas door je foto zien, maar in sommige gevallen zie je het brandvlak dwars door de foto lopen, zoals in het onderstaande voorbeeld. Het is maar een stukje focus.

Geheim ingrediënt 2: diafragma

opening is een van de factoren die de scherptediepte beïnvloeden. Hoe groter uw diafragma (kleiner f-getal), hoe kleiner uw scherptediepte. Dit betekent dat u een heel klein gebied van voor naar achter in focus heeft. Omgekeerd geldt: hoe kleiner uw diafragma (groter f-getal), hoe groter uw scherptediepte. Je hebt een veel breder brandpuntsvlak van voor naar achter. Dus een lens op f8 heeft een veel bredere DOF dan op f2.

Geheim ingrediënt 3: brandpuntsafstand

Hoe langer de brandpuntsafstand van uw lens bij een bepaald diafragma, hoe groter uw scherptediepte zal zijn. Hoe korter uw brandpuntsafstand, hoe smaller uw scherptediepte. Een lens van 24 mm heeft dus een grotere scherptediepte dan een lens van 70 mm, aangezien alle andere factoren gelijk zijn.

Geheim ingrediënt 4: afstand tot onderwerp

Hoe dichter u bij uw onderwerp bent, hoe smaller uw scherptediepte zal zijn. Hoe verder je weg bent, hoe breder het zal zijn. Als u zich op f4 op 70 mm bevindt en 4 meter van uw onderwerp verwijderd bent, zal uw scherptediepte veel kleiner zijn dan wanneer u zich op f4 en 70 mm en op 15 meter afstand van uw onderwerp bevindt. Dit is ook de reden waarom bij macrolenzen de scherptediepte extreem dun is, zelfs bij kleinere diafragmaopeningen: omdat je zo dicht bij je onderwerp staat. In het onderstaande voorbeeld zat ik op 70 mm (een ietwat lange brandpuntsafstand) en 2.8 (een redelijk groot diafragma; het was zonsondergang en ik opende mijn lens zo ver mogelijk om de ISO niet superhoog te verhogen). Deze twee factoren wijzen meestal op een geringe scherptediepte. Mijn onderwerpen waarop ik me concentreerde, die kleine surfers in het water, waren echter ruim 50 meter van me verwijderd, dus mijn scherptediepte was eigenlijk vrij diep en er is relatief weinig wazig of onscherp gebied op de foto, behalve even op de voorgrond.

Een van de beste adviezen die ik je kan geven, is door met deze drie factoren te spelen om inzicht te krijgen in de scherptediepte. Neem de dezelfde foto bij dezelfde brandpuntsafstand en hetzelfde diafragma maar blijf elke keer verder van uw onderwerp af en kijk hoe de diepte van uw brandpuntsvlak verandert. Of maak dezelfde foto met dezelfde brandpuntsafstand en dezelfde afstand tot het onderwerp en verklein uw diafragma bij elke foto. Je zult elke keer kunnen zien hoe er meer in focus is.

Dus hoe helpt dit mij en hoe verhoudt dit zich tot een onscherpe achtergrond?

Welnu, ten eerste zal het begrijpen van de scherptediepte u in staat stellen te begrijpen welke instellingen u nodig heeft om uw gewenste onderwerp (en) scherp te krijgen. Je moet begrijpen dat als je brandpuntsvlak slechts 6 centimeter breed is en je drie rijen mensen hebt die in totaal XNUMX meter diep zijn, je onderwerpen niet allemaal scherp zullen zijn. Dit is een heel belangrijk concept om te begrijpen. Maar ook, aangezien alles wat niet in het vlak van focus is, niet echt in focus zal zijn, zal het wazig zijn. dus alles achter je brandpuntsvlak (en soms ervoor, afhankelijk van hoe je in beeld brengt en hoe breed je DOF is) wordt wazig. Hoe groter uw diafragma / langer uw brandpuntsafstand / dichter uw afstand tot het onderwerp (of een combinatie van de drie), hoe meer onscherpte er zal zijn.

Dus het is zo gemakkelijk? Ik hoef verder niets te weten. Nou, er is nog een stuk. En met onscherpte is dit waarschijnlijk het belangrijkste onderdeel. Dat stuk is de afstand van uw onderwerp tot de achtergrond.  Je zou kunnen fotograferen met een groot diafragma en een redelijk lange brandpuntsafstand en je zou vrij dicht bij je onderwerp kunnen zijn, maar als je onderwerp recht tegen een muur, struik of een ander item op de achtergrond staat, zal er weinig tot geen vervaging zijn. je zoekt. U moet ze zo ver mogelijk van de achtergrond verwijderen voor de meeste onscherpte.

In dit voorbeeld had ik twee van de drie factoren die me klaarstoomden voor een kleine scherptediepte en de weg vrijmaakten voor een goede onscherpte: groot diafragma en lange brandpuntsafstand. Ik was niet extreem dicht bij haar, maar gezien mijn brandpuntsafstand was ik ook niet ver. Wat echt die grote achtergrondvervaging veroorzaakte, was hoe ver ze van de achtergrond verwijderd was; ongeveer 200 meter. Door de lange brandpuntsafstand lijkt het dichterbij maar alle andere factoren geven toch een mooie onscherpte.

Je hebt echter niet altijd een groot diafragma of een superlange brandpuntsafstand nodig voor een wazige achtergrond. In mijn volgende voorbeeld, dat eigenlijk rechtstreeks uit de camera komt, is mijn brandpuntsafstand korter dan in mijn laatste voorbeeld, en is mijn diafragma helemaal omhoog op 7.1. Dus hoe krijg ik zo'n onscherpte op de achtergrond? Twee factoren: één is dat mijn onderwerpen (mijn nagellakflesjes!) Behoorlijk ver van de groene achtergrond verwijderd zijn. De andere reden is dat ik relatief dicht bij mijn onderwerpen fotografeerde, slechts ongeveer een meter verderop. Je kunt op deze foto, net als de originele foto in de post, het brandpuntsvlak zien dat dwars over de foto loopt, op het terras.

Als je eenmaal alle factoren leert die een rol spelen om een ​​mooie achtergrondvervaging te krijgen, wordt het een tweede natuur. Je kunt echt wazig worden met elke lens, zelfs met kitlenzen, dus speel met alle bovengenoemde factoren en kijk wat je kunt doen!

Amy Short is een Wakefield, op RI gebaseerde portretfotograaf. Als ze niet aan het werk is, fotografeert ze van alles en nog wat. Je kunt haar vinden op www.amykristin.com en https://www.facebook.com/AmyKristinPhotography.