ส่วนผสมลับในการถ่ายภาพเพื่อทำให้พื้นหลังเบลอ

สิ่งหนึ่งที่ฉันเห็นช่างภาพหลายคนถามกันคือ“ ฉันจะเอามันมาได้อย่างไร พื้นหลังเบลอเหรอ? โบเก้ที่ฉันเห็นทุกที่? เลนส์อะไรเนี่ย” แม้ว่าเราอาจไม่ต้องการให้ฉากหลังเบลอเสมอไป แต่ก็สามารถช่วยได้มากในสถานการณ์ที่คุณต้องการแยกความแตกต่างระหว่างเรื่องของคุณและพื้นหลัง ไม่ใช่แค่เลนส์เฉพาะและมีหลายปัจจัยที่สามารถทำให้ฉากหลังเบลอได้ สิ่งนี้อาจฟังดูซับซ้อน แต่เมื่อคุณเข้าใจปัจจัยทั้งหมดแล้วการเริ่มมีพื้นหลังเบลออย่างสวยงามในภาพถ่ายของคุณเป็นเรื่องง่ายเมื่อคุณต้องการมี

เคล็ดลับน่าสนใจ: รูปภาพทั้งหมดในบล็อกนี้จะมีการตั้งค่าด้านล่างรูปภาพ แต่ละภาพถูกแก้ไขด้วย MCP Lightroom ที่ตั้งไว้ล่วงหน้า จากชุดต่างๆและทั้งหมดถูกจัดรูปแบบสำหรับบล็อกนี้โดยใช้ไฟล์ แสดงสำหรับเว็บสำหรับ Lightroom.

ส่วนผสมลับ 1: ระยะชัดลึก

สิ่งแรกที่ต้องทำความเข้าใจเมื่อเรียนรู้เกี่ยวกับการถ่ายฉากหลังเบลอคือระยะชัดลึก มีปัจจัยอื่น ๆ แต่ ความชัดลึก (DOF) เป็นรายใหญ่ ระยะชัดลึกคือชื่อของความลึก (จากหน้าไปหลัง) ของระนาบโฟกัสของคุณ ระนาบโฟกัสคืออะไร? ระนาบโฟกัสคือจำนวนภาพถ่ายของคุณที่อยู่ในโฟกัสและขนานกับเซ็นเซอร์ของกล้องของคุณ (และโดยพื้นฐานแล้วอยู่ด้านหน้าเลนส์ของคุณ) ในทางทฤษฎีจะขึ้นและลงและจากด้านหนึ่งไปยังอินฟินิตี้ แต่ความกว้างจากด้านหน้าไปด้านหลังหรือความลึกนั้นมีข้อ จำกัด ตามปัจจัยด้านล่าง คิดว่าเป็นกระจกแผ่นใหญ่ที่มีความลึกของหน้าไปหลังต่างกันขึ้นอยู่กับปัจจัยด้านล่าง ปัจจัยทั้งหมดรวมกันเพื่อสร้างระยะชัดลึกของแต่ละช็อต ดูได้จริงหรือ? เห็นได้ชัดว่าคุณจะไม่เห็นบานหน้าต่างกระจกผ่านภาพถ่ายของคุณ แต่ในบางกรณีคุณจะเห็นระนาบโฟกัสวิ่งผ่านภาพถ่ายดังตัวอย่างด้านล่าง มันเป็นเพียงส่วนหนึ่งของโฟกัส

ส่วนผสมลับ 2: รูรับแสง

ช่อง เป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลต่อระยะชัดลึก ยิ่งรูรับแสงกว้างขึ้น (ค่า f น้อยลง) ระยะชัดลึกก็จะยิ่งแคบลง ซึ่งหมายความว่าคุณจะมีพื้นที่โฟกัสจากด้านหน้าไปด้านหลังเล็กมาก ในทางกลับกันยิ่งรูรับแสงของคุณแคบลง (ค่า f มากขึ้น) ความชัดลึกก็จะยิ่งกว้างขึ้น คุณจะมีระนาบโฟกัสที่กว้างขึ้นมากจากด้านหน้าไปด้านหลัง ดังนั้นเลนส์ที่ f8 จะมี DOF ที่กว้างกว่าที่ f2 มาก

ส่วนผสมลับ 3: ความยาวโฟกัส

อีกต่อไป ความยาวโฟกัส ของเลนส์ของคุณด้วยค่ารูรับแสงที่กำหนดความชัดลึกก็จะยิ่งกว้างขึ้น ยิ่งทางยาวโฟกัสสั้นลงความชัดลึกก็จะยิ่งแคบลง ดังนั้นเลนส์ที่ 24 มม. จะมีระยะชัดลึกกว้างกว่าเลนส์ที่ 70 มม. เนื่องจากปัจจัยอื่น ๆ ทั้งหมดเท่ากัน

ส่วนผสมลับ 4: ระยะห่างจากวัตถุ

ยิ่งคุณอยู่ใกล้วัตถุมากเท่าไหร่ระยะชัดลึกก็จะยิ่งแคบลงเท่านั้น ยิ่งคุณอยู่ไกลเท่าไหร่มันก็จะยิ่งกว้างขึ้นเท่านั้น หากคุณอยู่ที่ f4 ที่ 70 มม. และอยู่ห่างจากวัตถุ 4 ฟุตระยะชัดลึกของคุณจะแคบกว่าที่คุณอยู่ที่ f4 และ 70 มม. และห่างจากวัตถุ 15 ฟุต นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้เมื่อใช้เลนส์มาโครระยะชัดลึกจึงบางมากแม้จะมีรูรับแสงที่แคบกว่าก็ตามเนื่องจากคุณอยู่ใกล้วัตถุมากเกินไป ในตัวอย่างด้านล่างฉันอยู่ที่ 70 มม. (ทางยาวโฟกัสค่อนข้างยาว) และ 2.8 (รูรับแสงที่ค่อนข้างกว้างมันเป็นเวลาพระอาทิตย์ตกและฉันเปิดเลนส์ให้กว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไม่ให้ ISO สูงมาก) ปัจจัยทั้งสองนี้ชี้ไปที่ระยะชัดลึกที่แคบเกือบตลอดเวลา อย่างไรก็ตามตัวแบบของฉันที่ฉันโฟกัสนักเล่นเซิร์ฟตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ในน้ำอยู่ห่างจากฉัน 50 หลาดังนั้นระยะชัดลึกของฉันจึงค่อนข้างลึกและมีความเบลอหรือพื้นที่โฟกัสในภาพค่อนข้างน้อยยกเว้น สำหรับเบื้องหน้า

คำแนะนำที่ดีที่สุดบางประการที่ฉันสามารถให้คุณได้คือการเล่นกับปัจจัยทั้งสามนี้เพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับระยะชัดลึก ใช้ ภาพถ่ายเดียวกันที่ทางยาวโฟกัสเดียวกันและรูรับแสงเดียวกัน แต่ให้ห่างไกลจากตัวแบบทุกครั้งและดูว่าความลึกของระนาบโฟกัสเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร หรือถ่ายภาพเดียวกันโดยใช้ทางยาวโฟกัสเท่ากันและมีระยะห่างจากวัตถุเท่ากันและทำให้รูรับแสงแคบลงสำหรับแต่ละภาพ คุณจะสามารถดูว่ามีโฟกัสมากขึ้นในแต่ละครั้งอย่างไร

แล้วสิ่งนี้ช่วยฉันได้อย่างไรและสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับฉากหลังเบลออย่างไร

ก่อนอื่นการทำความเข้าใจระยะชัดลึกจะช่วยให้คุณเข้าใจการตั้งค่าที่คุณต้องการในการโฟกัสวัตถุที่คุณต้องการ คุณต้องเข้าใจว่าถ้าระนาบโฟกัสของคุณกว้างเพียง 6 นิ้วและคุณมีคนสามแถวที่มีความลึกทั้งหมด XNUMX ฟุตตัวแบบของคุณจะไม่อยู่ในโฟกัสทั้งหมด นี่เป็นแนวคิดที่สำคัญมากในการทำความเข้าใจ แต่เนื่องจากทุกสิ่งที่ไม่ได้อยู่ในระนาบโฟกัสจะไม่อยู่ในโฟกัสจริงมันจะเบลอ ดังนั้นทุกสิ่งที่อยู่เบื้องหลังระนาบโฟกัสของคุณ (และบางครั้งก็อยู่ด้านหน้าขึ้นอยู่กับว่าคุณจัดเฟรมอย่างไรและ DOF ของคุณกว้างแค่ไหน) จะเบลอ ยิ่งรูรับแสงของคุณกว้างขึ้น / ทางยาวโฟกัสของคุณยาวขึ้น / ระยะทางของคุณใกล้วัตถุมากขึ้น (หรือทั้งสามอย่างรวมกัน) จะมีความเบลอมาก

ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? ไม่มีอะไรที่ฉันต้องรู้อีกอย่างมีอีกหนึ่งชิ้น และด้วยความเบลอนี่อาจเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด ชิ้นนั้นคือ ระยะห่างของวัตถุของคุณจากพื้นหลัง  คุณสามารถถ่ายภาพโดยใช้รูรับแสงกว้างและทางยาวโฟกัสที่ยาวปานกลางและค่อนข้างใกล้กับตัวแบบของคุณ แต่ถ้าวัตถุของคุณตั้งอยู่ชิดผนังหรือพุ่มไม้หรือพื้นหลังใด ๆ ก็จะมีความเบลอเล็กน้อย คุณกำลังมองหา คุณต้องดึงให้ห่างจากพื้นหลังมากที่สุดเพื่อให้เบลอที่สุด

ในตัวอย่างนี้ฉันมีสองในสามปัจจัยที่ทำให้ฉันมีระยะชัดลึกที่แคบและจัดฉากให้เบลอได้ดี ได้แก่ รูรับแสงกว้างและทางยาวโฟกัสยาว ฉันไม่ได้อยู่ใกล้เธอมากนัก แต่ด้วยความยาวโฟกัสของฉันฉันก็ไม่ไกลเกินไปเช่นกัน สิ่งที่เรียกได้ว่าฉากหลังเบลอขนาดใหญ่นั้นคือว่าเธออยู่ห่างจากฉากหลังมากแค่ไหน ประมาณ 200 หลา ทางยาวโฟกัสที่ยาวทำให้ดูใกล้ขึ้น แต่ปัจจัยอื่น ๆ ทั้งหมดยังคงให้ภาพเบลอที่สวยงาม

คุณไม่จำเป็นต้องมีรูรับแสงกว้างหรือทางยาวโฟกัสที่ยาวมากเสมอไปสำหรับฉากหลังเบลอ ในตัวอย่างถัดไปของฉันซึ่งจริง ๆ แล้วทางยาวโฟกัสของฉันสั้นกว่าในตัวอย่างที่แล้วและรูรับแสงของฉันก็สูงขึ้นที่ 7.1 แล้วจะให้ฉากหลังเบลอขนาดนี้ได้อย่างไร? สองปัจจัย: หนึ่งคือวัตถุของฉัน (ขวดยาทาเล็บของฉัน!) ค่อนข้างห่างจากพื้นหลังสีเขียว อีกเหตุผลหนึ่งก็คือฉันถ่ายภาพในระยะที่ค่อนข้างใกล้ตัวแบบห่างออกไปประมาณสามฟุต คุณจะเห็นในรูปภาพนี้เช่นรูปภาพต้นฉบับในโพสต์ระนาบโฟกัสที่วิ่งตรงข้ามรูปภาพบนกระดานดาดฟ้า

เมื่อคุณเรียนรู้ปัจจัยทั้งหมดที่เข้ามามีบทบาทเพื่อให้ฉากหลังเบลอที่สวยงามแล้วมันจะกลายเป็นลักษณะที่สอง คุณสามารถเบลอได้อย่างแท้จริงด้วยเลนส์ทุกชนิดแม้แต่เลนส์คิทดังนั้นลองใช้ปัจจัยทั้งหมดที่กล่าวมาแล้วดูว่าคุณทำอะไรได้บ้าง!

Amy Short เป็นช่างภาพพอร์ตเทรตของ Wakefield, RI เมื่อเธอไม่ทำงานเธอจะถ่ายภาพทุกอย่าง คุณสามารถค้นหาเธอได้ที่ www.amykristin.com และ https://www.facebook.com/AmyKristinPhotography