Haftanın Fotoğrafları: Becky'nin Hikayesi (Kanser Bilincinde Harekete Geçme)

İşte Becky adlı bir kadından çok dokunaklı bir hikaye:

Kanser kelimesini duyduğumda kafamda pek çok duygu akıyor. Hiç tanışma fırsatı bulamadığım büyükannemi düşünüyorum. Ailemizde nadir bulunan bir gen nedeniyle hayatlarını kurtarmak için kolonları çıkarılmış olan tüm akrabalarımı düşünüyorum. Ve çoğu zaman annemi düşünüyorum. 2002 yılının başlarında, 5 yıllık göğüs kanserinden kurtulma işaretini kutladığımızdan hemen sonra, ona kolon kanseri teşhisi kondu. Keşke C'nin başka bir yerde saklandığını bilseydik. Kolonunu çıkardılar, ancak ne yazık ki karaciğerine metastaz yapmıştı ve tümörler ameliyat edilemez durumdaydı. Kemoterapiden sonra dolaştı ve tüm bu süre boyunca onu yeneceğinden o kadar emindim çünkü daha önce dövmüştü. Aylar geçti ve o fark edilir derecede hasta ve hasta olmaya başladı, ama hepimiz hala umut etmeye devam ettik. Sonra Ekim ayında bir gün yengem ve kuzenim haber vermek için beni dışarı çıkardı, annem ölüyordu ve babam inkar ediyordu. O yaz nişanlandım ve birkaç yıl sonra okulu bitirdikten sonra evlenmeyi planlıyorduk, ancak akrabalarım istersek düğüne ilerleyebilmek için gerçeği bilmemi istedi. Üç ay sonra evlendik ve o annem gittikten bir aydan biraz daha uzun bir süre sonra. O gün dünyam çöktü ve parçaları tekrar toplamam yıllarımı alacaktı. Geçen yıl kocam ve ben bu dünyaya güzel bir kız çocuğu kabul ettik ve yardım edemem ama Alice'e baktığımda annemi düşünün, annemin çürümüşlüğünü şımartacağını biliyorum. Sonra Alice'in ne zaman büyüdüğünü ve kendi çocukları olduğunu ve kendi torunlarımla ne kadar tanışmak istediğimi düşünüyorum. Proaktif ve kendi en iyi savunucum olarak bu döngüyü kırmaya kararlı ve kararlıyım. Zaten 3 kolonoskopi ve 1 endoskopi yaptırdım ve sonunda hazır olduğumda, ailemizde çalışan gen için kendimi test ettireceğim ve gerekirse kolonumu aldıracağım. Memnuniyetle vücut temizleme solüsyonları alacağım, bütün bir geceyi banyoda geçireceğim, kimsenin istemeyeceği yerlere kamera sokacağım ve torunlarımı göreceğim anlamına geliyorsa bıçağın altına gireceğim.

Bu resim anneannem (anne babamla tanışmadan önce kolon kanserinden ölen) ve yaklaşık 11 yaşındayken annem. Annemin sahip olduğu tek resimlerden biri ve ben ona çok değer veriyorum. Tüm fotoğrafın üzerinde mavi kolon kanseri kaplamasını ve her ikisiyle de savaştığı için anneme pembe meme kanseri kaplamasının bir dokunuşunu kullandım.

Harika eylem için teşekkürler ve kayınpedere iyi şanslar!

Becky Batje